36
POÇ ilə son dərəcə oxşar olan orqan funksiyası pozğunluqlarını müşahidə etmişlər
[116,172].
Beləliklə, kəskin destruktiv pankreatitlər zamanı POÇ–na avtorequlyasiya
pozğunluqları şəraitində kontrol olunmayan generalizə olunmuş iltihabi prosesin
kliniki təzahürü kimi baxmaq olar. Onun əsas stimulu qeyri-infeksion başlanğıc deyil,
ehtimal ki orqanizmin qeyri-spesifik qıcıqlandırıcıya qarşı olan sürətli reaksiyasıdır.
Orqanizmin cavab reaksiyası infeksiya ocağı və septisemiya olmadan septik vəziyyət
şəklində təzahür edə bilər. Göstərilən faktları nəzərə alaraq, POÇ kliniki
manifestasiyasının təsviri üçün meydana çıxma səbəbindən asılı olmayaraq “ sistem
iltihabi reaksiya sindromu” termini təklif olunmuşdur (SİRS) [44, 111,112].
Cərrahi stress və ET peritonitli və pankreatitli xəstələrdə SİRS-ə başlanğıc
verən əsas faktorlar olaraq qalmaqdadırlar. Bakteriyaların destruksiyası zamanı ifraz
olunan ET bir çox bioloji sistemləri: kinin , komplement, koaqulyasiya, həmçinin
periferik qan hüceyrələrini-neytrofilləri, eozinofilləri, monositləri, makrofaqları
aktivləşdirir. Bu zaman qana böyük miqdarda mediator atımı baş verir ki, bunu da
obrazlı olaraq “metabolik anarxiya” adlandırmaq olar [206, 93].
Kəskin destruktiv pankreatitlər zamanı POÇ patogenezinin müzakirəsində
indiki zamanda tədqiqatçılar sitokinlər sinfindən olan mediatorlara α- şiş nekroz
faktoruna (αŞNF) və interleykinlərə (İL) böyük əhəmiyyət verirlər [19, 116, 128].
Müəyyən edilmişdir ki, αŞNF və müxtəlif İL-lər monositlər və endotelial hüceyrələr
tərəfindən istehsal olunur. αŞNF və İL-1 həddindən artıq istehsalı eksperimental
tədqiqatlarda hipotenziyaya, hemokoaqulyasiya pozğunluqlarına, POÇ, şoka və
təcrübə heyvanlarının ölümünə səbəb olmuşdur [234].
αŞNF və İL əhəmiyyətliliyi kliniki tədqiqatlar zamanı sübut olunmuşdur. Əldə
olunan məlumatlara görə sepsisli xəstələrin plazmasında ŞNF, İL-1 və İL-2 miqdarı
xəstələrin vəziyyətinin ağırlığına və ölümə görə korrelyasiya etmişdir [93] .
Iltihabi prosesin başlanğıc mərhələlərində iltihabəleyhi sitokinlərin- ŞNF, İL-1 və İL-
6 ifrazı baş verir, bu patogenetik dövranın dayandırılmasına yönəlmiş kompensator
mexanizm olaraq iltihabəleyhi sitokinlərin-İL-4 və İL-10 ifrazı baş verir [92, 202].
37
SİRS formalaşması şəraitində qanda endotelial hüceyrələrin törəməsi olan
endotelin-izopeptidin konsentrasiyasının artması baş verir. O, vazokonstruktor təsir
göstərir və müəyyən şəraitlərdə mikrosirkulyasiya pozğunluqlarına gətirib çıxarır.
Leykotrienlər, tromboksan, prostasiklin və prostoqlandinlərlə təqdim olunmuş
araxidon turşusu çevrilməsinin məhsulu olan - eykozanoidlərin təsiri əhəmiyyətli
maraq doğurur. Mövcud təsəvvürlərə görə onların sintezinin dəyişiklikləri
mikrosirkulyasiyaya əhəmiyyətli dərəcədə təsir göstərir. Prosesin mərhələlərindən
asılı olaraq damar keçiriciliyinin artması, vazokonstruksiya və ya da vazodilyatasiya
müşahidə oluna bilər. Araxidon turşusu metabolizmi zamanı QAF əmələ gəlməsi isə
əlavə zədələyici faktorlara aid edilməkdədir [277].
SİRS zamanı sitokinlərin təsiri altında endotel hüceyrələrində Villebrand
faktorunun miqdarının azalması və eyni zamanda da onun plazmadakı
konsentrasiyasının azalması qeyd olunmuşdur. Bu da trombositar trombların əmələ
gəlməsinə, vazoaktiv maddələrin əlavə ifrazına və mikrosirkulyasiyanın sonrakı
pisləşməsinə başlanğıc verir [212].
1.4. Kəskin pankreatitlər zamanı hemostaz sistemində gedən dəyişikliklərin
əmələ gəlməsində OS(oksidativ stressin) rolu
Kəskin destruktiv pankreatitlər zamanı ağır vəziyyətdə olan xəstələrdə SİRS və
POÇ formalaşması zamanı müxtəlif metabolizm pozğunluqları arasında OS əsas
əhəmiyyət kəsb edir. OS zamanı təsiredici başlanğıc olan QAF həddən artıq istehsalı
yalnız “işemiya-reperfuziya” vəziyyətlərində deyil, həm də immunokompetent
hüceyrələrin və neytrofil leykositlərin aktivləşməsi zamanı da müşahidə
olunur[157,95].
Neytrofil leykositlərin aktivləşməsi zamanı əmələ gələn QAF damarların
bazilyar membranlarını zədələyə bilər. Endotel qişasının bilavasitə yaxınlığında QAF
istehsalı onun antioksidant sisteminin inaktivasiyasına səbəb olur və hüceyrə
membranlarında hüceyrələrin sonrakı destruksiyasına səbəb olan lipidlərin
peroksidləşməsinə başlanğıc verir[149].
38
Kəskin destruktiv pankreatitlər zamanı OS hemostaz sisteminə əhəmiyyətli
dərəcədə təsir göstərir. Müəyyən olunmuşdur ki, OS şəraitində fibrinogenin
zədələnməsi baş verir ki, bu da onun sonrakı funksional pozğunluqlarına gətirib
çıxarır (192). Bundan başqa göstərilmişdir ki, NO qanın laxtalanma sistemini (XIII
faktor–transqlutaminaza) inaktivləşdirmə qabiliyyətinə malikdir. Modifikasiya
olunmuş XIII faktor fibrinin zəncirlərinin arasındakı kovalent əlaqələrin əmələ
gəlməsinin və normal trombəmələgəlməsi prosesinin qarşısını alır [285].
Kəskin destruktiv pankreatitlər zamanı OS hemostaz pozğunıuqıarı arasındakı
qarşılıqlı əlaqənin olması eksperiment nəticəsində əldə olunmuşdur. POÇ
patogenezinin ayrılmaz hissəsi olan damardaxili laxtalanmanın modelləşdirilməsində
təcrübə heyvanlarının ağciyərlərində insanlarda distress sindromla oxşar olan
dəyişikliklər
müşahidə
olunmuşdur.
Süni
leykositopeniya
və
ya
superoksiddismutazanın öncədən yeridilməsi zamanı ağciyərlərdə zədələnmə
müşahidə olunmamışdır. Bu nəticələr qanın damar daxili laxtalanması zamanı
ağciyərlərin struktur zədələnmələrinin hissəvi olaraq QAF ilə əlaqəli olduğu haqda
fikirləri sübut etməyə imkan verir [264].
QAF hüceyrə membranlarında POL gücləndirmək, araxidon turşusunun
membran fosfolipidlərindən qopmasına səbəb olan fosfolipaza fermentinin stimulə
etmək qabiliyyətinə malikdir.Bu da öz növbəsində araxidon turşusunun
metabolizması zamanı QAF və iltihab mediatorları –leykotrienlər və tromboksan A
2 -
yaranmasına səbəb olur.Bu eykozanoidlər əlavə olaraq trombositlərin və leykositlərin
aqreqasiyasına səbəb olur və endotelin adheziv xüsusiyyətlərini artırır [246].
Kəskin destruktiv pankreatitlər zamanı ağıt vəziyyətdə olan xəstələrdə POÇ
meydana çıxma mexanizmlərini müzakirə edərkən, nəzərə almaq lazımdır ki, bu
zaman həlledici rolu qan dövranına tam bir kaskad mediatorların düşməsi və SİRS
meydana çıxması oynayır. Qeyd etmək lazımdır ki, son illər ərzində ədəbiyyatda əsas
diqqət hemokoaqulyasiya pozğunluqları və SİRS arasındakı qarşılıqlı əlaqəyə yetirilir
[163, 176, 177].
Generalizə olunmuş iltihab şəraitində qana böyük miqdarda sitokinlərin atımı,
həmçinin həddindən artıq miqdarda QAF sintezi baş verir ki, bu da toxuma
Dostları ilə paylaş: |