39
faktorunun istehsalına və endotelin zədələnməsinə gətirib çıxarır. Qanın laxtalanma
prosesi damar endotelinin zədələnmə yerində başlayır və başlanğıcda bu proses
fizioloji normal bir hal kimi hesab olunsada, lakin sonradan SİRS-nun yaranması
şəraitində patoloji xarakter alır. Sitokinlərin təsiri altında endoteldən toxuma
faktorunun xaric olunması hemostaz sisteminin və iltihab və hemokoaqulyasiya
reaksiyalarının başlıca mediatoru olan trombinin bol miqdarda əmələ gəlməsinin
aktivasiyasına gətirib çıxarır (211, 230). Trombinin daimi generasiyası iltihabi
prosesə əhəmiyyətli dərəcədə dəstək olur və hemokoaqulyasiya pozğunluqlarının
generalizasiyasına səbəb olur. Eyni zamanda laxtalanma əleyhi mexanizmlərin və
fibrinolizin tormozlanması da müşahidə olunur. Hemostaz pozğunluqları və iltihab
arasındakı qarşılıqlı əlaqənin təsdiqi əsas fizioloji antikoaqulyantlardan biri olan – C
zülalının tədqiqi zamanı əldə olunan məlumatlardır. Müəyyən olunmuşdur ki,
aktivləşdirilmiş C zülalının təsiri altında trombin əmələ gəlməsi azalır, iltihabəleyhi
sitokinlərin xaric olunması azalır, ilk növbədə FNO, leykositlərin endotelə
adheziyasının qarşısının alınması və fibrinolizin aktivasiyası baş verir [27, 107].
Söylənənləri cəmləşdirərkən qeyd etmək lazımdır ki, tədqiqatçıların böyük
əksəriyyəti kəskin destruktiv pankreatitlər zamanı ağır vəziyyətdə olan cərrahi
xəstələrdə POÇ formalaşması zamanı hemokoaqulyasiya pozğunluqlarının
mühümlüyünə diqqət yetirirlər. Bundan başqa, OS- nin biostrukturlara və həmçinin
də hemostaz sisteminə destruktiv təsiri də diqqəti öz üzərinə çəkməkdədir. Lakin
təəssüf ki bu proseslərin bir çox aspektləri sonuna qədər öyrənilməmişdir və
konkretləşdirilməyə ehtiyacı vardır. Buna görə də, hemokoaqulyasiya pozğunluqları
və OS arasındakı əlaqə və onların kritik vəziyyətdə olan xəstələrdə POÇ
patogenezində rolunun sonrakı öyrənilməsi, göstərilən dəyişikliklərin diaqnostikası
və korreksiyasının optimal metodlarının müəyyən edilməsi aktual olaraq
qalmaqdadır[133].
40
1.5.Kəskin
pankreatitlər
zamanı
hemokoaqulyasiyondəyişikliklərin
qiymətləndirilməsi və korreksiya üsulları
Kəskin destruktiv pankreatitlər zamanı hemostaz sisteminin tədqiqi trombofilik
vəziyyətlər, qanaxmaların müxtəlif növləri, tromboembolik sindromların və kritik
vəziyyətdə olan xəstələrdə qanın disseminəolunmuş damardaxili laxtalanması
prosesləri diaqnostikası üçün birinci dərəcəli əhəmiyyət daşıyır. Hemostazın əsas
parametrləri üzərində dinamik kontrol antitrombotik terapiya apararkən
antikoaqulyantların profilaktik istifadəsi zamanı da çox vacibdir. Ekstrakorporal
detoksikasiyanın müasir metodları da həmçinin antikoaqulyantların yeridilməsini
tələb edir, hərdən də prosedura prosesi zamanı öncədən təyin olunmuş heparinin
neytralizasiyası labüdlüyü meydana çıxır. Bu hələ hemostaz sistemi vəziyyəti
üzərində kontolun vacib olduğunu gərəkdirən situasiyaların hamısı deyil. Sözsüz ki,
göstərilən kliniki vəziyyətlərdə izolyasiya olunmamış testlər qiymətləndirilir, lakin
tam kliniki-laborator kontrol aparılır. Lakin, laborator göstəricilərin dəyişməsi çox
vaxt kliniki şəklin inkişafını qabaqlayır ki, bu da hemostaz sistemin əsas
parametrlərinin daimi monitorinqini tam aktuallaşdırır[59, 104, 166].
Hemostatik prosesin patologiyasını aşkar etmək üçün ənənəvi olaraq müxtəlif
testlərdən istifadə olunur: trombositoelastoqrammanın öyrənilməsinə görə,
aktivləşdirilmiş hissəvi tromboplastin zamanı (AHTZ), protrombin vaxtının və qanın
fibrinolitik aktivliyinin (QFA) müəyyən edilməsinə görə və s. Bütün bunlar qan
nümunələrinə hemokoaqulyasiyaya və fibrinolizə başlanğıc verən xüsusi
komponentlərin əlavə olunması ilə hemostaz sisteminin “in vitro” modelləşdirilmə
proseslərinə əsaslanır. Lakin, yuxarıda göstərilən metodlardan heç biri trombinin
formalaşmasını və fibrin lizisini – qanın fibrinolitik və laxtalanma sistemlərinin əsas
bəndlərini qitmətləndirməyə imkan vermir[249].
Əldə olunan məlumatlara görə hemostaz sistemi proseslərinin “in vivo”
aktivasiyasının qiymətləndirilməsinin ən perspektivli metodlarından biri qan
sisteminin fibrinolitik və laxtalanma sistemlərinin aktivləşməsi zamanı əsas
zülallardan qopan peptidlərin müəyyən edilməsidir [279]. Son zamanlarda qanda
trombinin mövcudluğunun qiymətləndirilməsinin fibrinogenin trombinlə proteolitik
41
parçalanması zamanı meydana çıxan fibrinopeptid A səviyyəsinə görə
qiymətləndirilməsini sübut edən işlər meydana çıxmışdır [184, 217].
Qanın fibrinolitik sisteminin aktivləşmə markeri fibrinin plazminlə parçalnma
məhsulları da ola bilər. Qeyd etmək lazımdır ki, oxşar parçalanma məhsulları
plazminin fibrinogenə təsiri nəticəsində də əmələ gəlir. Əksər tədqiqatlarda qanın
tərkibindəki fibrin və fibrinogenin deqradasiya məhsullarının summar rəqəmi
hesablanmaqdadır. Beləki, həm müalicəvi, həm də diaqnostik planda plazminlə
fibrinin və ya da fibrinogenin daha çox parçalanmaya məruz qaldığını ayırd etmək
lazımdır. Yuxarıda göstərilənlərlə əlaqədar olaraq, hemostaz aktivasiyasının
qiymətləndirilməsi zamanı FPA əmələ gəlməsinin və fibrinoliz məhsullarının
proqnostik əhəmiyyətinin müəyyən edilməsi mexanizmlərinin müzakirəsi aktual
olaraq qalmaqdadır. Bu prosesləri başa düşmək üçün qısaca olaraq fibrinogen və
fibrinin strukturuna, fibrinogenin fibrinə çevrilmə mexanizmlərinə və FDM əmələ
gəlmə yollarına baxaq [270, 274].
Fibrinogen 340 kD molekulyar kütləyə malik olan trimer zülaldır, onun molekulu
iki identik subvahiddən ibarətdir ki, hansıların ki, hər birindən üç müxtəlif polipeptid
zəncir əmələ gəlmişdir. Fibrinogen makromolekulunda bir cütündə üç müxtəlif növ
olan cəmi altı polipeptid zənciri vardır. Polipeptid zəncirləri Aa,Bf3 kimi işarə
edirlər, buna görə də fibrinogen molekulunu (AaB(3y)) 2 formulası kimi ifadə etmək
olar. Fibrinogenin polipeptid zəncirləri disulfid rabitələrlə birləşmişlər (Mosesson
M.W.,2005). Trombinin təsiri ilə fibrinogenin fibrinə çevrilməsi bir neçə mərhələ
keçir. Onlardan əsasları bunlardır:
1)
Fibrinogen
fibrin-monomer+ Avə B peptidləri
2)
Fibrin-monomer
fibrin aqreqatları
3)
Fibrin aqreqatları
həllolunan fibrin (polimerləşmə)
4)
Həllolan fibrin
həllolunmayan fibrin ( köndələn tikiş)
Trombinin fibrinogenlə qarşılıqlı təsirinin birinci mərhələsində iki DPA-nın Aa
polipeptid zəncirlərinin16 aminturşu qalığı olan N-uclarının, 14 aminturşu qalığına
malik olan B3 polipeptid zəncirlərindən isə iki B fibrinopeptidlərinin qopması baş
verir. Fibrinopeptidlər fibrinogendən eyni zamanda ayrılmırlar: birinci FPA,
Dostları ilə paylaş: |