Azərbaycan respublikasi səHİYYƏ naziRLİYİ azərbaycan tibb universiteti



Yüklə 5,01 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə13/47
tarix22.05.2018
ölçüsü5,01 Kb.
#45293
1   ...   9   10   11   12   13   14   15   16   ...   47

 
 
 
39 
faktorunun  istehsalına  və  endotelin  zədələnməsinə gətirib  çıxarır.  Qanın  laxtalanma 
prosesi  damar  endotelinin  zədələnmə  yerində  başlayır  və  başlanğıcda  bu  proses 
fizioloji  normal  bir  hal  kimi  hesab  olunsada,  lakin  sonradan    SİRS-nun  yaranması 
şəraitində  patoloji  xarakter  alır.  Sitokinlərin  təsiri  altında  endoteldən  toxuma 
faktorunun  xaric  olunması  hemostaz  sisteminin  və  iltihab  və  hemokoaqulyasiya 
reaksiyalarının  başlıca  mediatoru  olan  trombinin  bol  miqdarda  əmələ  gəlməsinin 
aktivasiyasına  gətirib  çıxarır  (211,  230).  Trombinin  daimi  generasiyası  iltihabi 
prosesə  əhəmiyyətli  dərəcədə  dəstək  olur  və  hemokoaqulyasiya  pozğunluqlarının 
generalizasiyasına  səbəb  olur.  Eyni  zamanda  laxtalanma  əleyhi  mexanizmlərin  və 
fibrinolizin tormozlanması da   müşahidə olunur. Hemostaz pozğunluqları və iltihab 
arasındakı qarşılıqlı əlaqənin təsdiqi əsas fizioloji antikoaqulyantlardan biri olan – C 
zülalının  tədqiqi  zamanı  əldə  olunan  məlumatlardır.  Müəyyən  olunmuşdur  ki, 
aktivləşdirilmiş C zülalının təsiri altında trombin əmələ gəlməsi azalır, iltihabəleyhi 
sitokinlərin  xaric  olunması  azalır,  ilk  növbədə  FNO,  leykositlərin  endotelə 
adheziyasının qarşısının alınması və fibrinolizin aktivasiyası baş verir [27, 107]. 
Söylənənləri  cəmləşdirərkən  qeyd  etmək  lazımdır  ki,  tədqiqatçıların  böyük 
əksəriyyəti  kəskin  destruktiv  pankreatitlər  zamanı  ağır  vəziyyətdə  olan  cərrahi 
xəstələrdə  POÇ  formalaşması  zamanı  hemokoaqulyasiya  pozğunluqlarının 
mühümlüyünə diqqət  yetirirlər.  Bundan  başqa,  OS-  nin biostrukturlara və  həmçinin 
də  hemostaz  sisteminə  destruktiv  təsiri  də  diqqəti  öz  üzərinə  çəkməkdədir.  Lakin 
təəssüf  ki  bu  proseslərin  bir  çox  aspektləri  sonuna  qədər  öyrənilməmişdir  və 
konkretləşdirilməyə ehtiyacı vardır. Buna görə də, hemokoaqulyasiya pozğunluqları 
və  OS  arasındakı  əlaqə  və  onların  kritik  vəziyyətdə  olan  xəstələrdə  POÇ 
patogenezində  rolunun  sonrakı  öyrənilməsi,  göstərilən  dəyişikliklərin  diaqnostikası 
və  korreksiyasının  optimal  metodlarının  müəyyən  edilməsi  aktual  olaraq 
qalmaqdadır[133]. 
 
 
 


 
 
 
40 
1.5.Kəskin 
pankreatitlər 
zamanı 
hemokoaqulyasiyondəyişikliklərin  
qiymətləndirilməsi  və korreksiya üsulları 
Kəskin destruktiv pankreatitlər zamanı hemostaz sisteminin tədqiqi trombofilik 
vəziyyətlər,  qanaxmaların  müxtəlif  növləri,  tromboembolik  sindromların  və  kritik 
vəziyyətdə  olan  xəstələrdə  qanın  disseminəolunmuş  damardaxili  laxtalanması 
prosesləri    diaqnostikası  üçün  birinci  dərəcəli  əhəmiyyət  daşıyır.  Hemostazın  əsas 
parametrləri  üzərində  dinamik  kontrol  antitrombotik  terapiya  apararkən 
antikoaqulyantların  profilaktik  istifadəsi  zamanı  da  çox  vacibdir.  Ekstrakorporal 
detoksikasiyanın  müasir  metodları  da  həmçinin  antikoaqulyantların  yeridilməsini 
tələb  edir,  hərdən  də  prosedura  prosesi  zamanı  öncədən  təyin  olunmuş  heparinin 
neytralizasiyası  labüdlüyü  meydana  çıxır.  Bu  hələ  hemostaz  sistemi  vəziyyəti 
üzərində kontolun vacib olduğunu gərəkdirən situasiyaların hamısı deyil. Sözsüz ki, 
göstərilən  kliniki  vəziyyətlərdə  izolyasiya  olunmamış  testlər  qiymətləndirilir,  lakin 
tam  kliniki-laborator  kontrol  aparılır.  Lakin,  laborator  göstəricilərin  dəyişməsi  çox 
vaxt  kliniki  şəklin  inkişafını  qabaqlayır  ki,  bu  da  hemostaz  sistemin  əsas 
parametrlərinin daimi monitorinqini tam aktuallaşdırır[59, 104, 166]. 
Hemostatik  prosesin  patologiyasını  aşkar  etmək  üçün  ənənəvi  olaraq  müxtəlif 
testlərdən  istifadə  olunur:  trombositoelastoqrammanın  öyrənilməsinə  görə, 
aktivləşdirilmiş hissəvi tromboplastin zamanı (AHTZ), protrombin vaxtının  və qanın 
fibrinolitik  aktivliyinin  (QFA)  müəyyən  edilməsinə  görə  və  s.  Bütün  bunlar  qan 
nümunələrinə  hemokoaqulyasiyaya  və  fibrinolizə  başlanğıc  verən  xüsusi 
komponentlərin  əlavə  olunması  ilə    hemostaz  sisteminin  “in  vitro”  modelləşdirilmə 
proseslərinə  əsaslanır.  Lakin,  yuxarıda  göstərilən  metodlardan  heç  biri  trombinin 
formalaşmasını və fibrin lizisini – qanın fibrinolitik və laxtalanma sistemlərinin əsas 
bəndlərini qitmətləndirməyə imkan vermir[249]. 
Əldə  olunan  məlumatlara  görə  hemostaz  sistemi  proseslərinin  “in  vivo” 
aktivasiyasının  qiymətləndirilməsinin  ən  perspektivli  metodlarından  biri  qan 
sisteminin  fibrinolitik  və  laxtalanma  sistemlərinin  aktivləşməsi  zamanı  əsas 
zülallardan  qopan  peptidlərin  müəyyən  edilməsidir  [279].  Son  zamanlarda  qanda 
trombinin  mövcudluğunun  qiymətləndirilməsinin  fibrinogenin  trombinlə  proteolitik 


 
 
 
41 
parçalanması  zamanı  meydana  çıxan  fibrinopeptid  A  səviyyəsinə  görə 
qiymətləndirilməsini sübut edən işlər meydana çıxmışdır [184, 217].  
Qanın fibrinolitik sisteminin aktivləşmə  markeri fibrinin plazminlə parçalnma 
məhsulları  da  ola  bilər.  Qeyd  etmək  lazımdır  ki,  oxşar  parçalanma  məhsulları 
plazminin  fibrinogenə  təsiri  nəticəsində  də  əmələ  gəlir.  Əksər  tədqiqatlarda  qanın 
tərkibindəki  fibrin  və  fibrinogenin  deqradasiya  məhsullarının  summar  rəqəmi 
hesablanmaqdadır.  Beləki,  həm  müalicəvi,  həm  də  diaqnostik  planda  plazminlə 
fibrinin  və  ya  da  fibrinogenin  daha  çox  parçalanmaya  məruz  qaldığını  ayırd  etmək 
lazımdır.  Yuxarıda  göstərilənlərlə  əlaqədar  olaraq,  hemostaz  aktivasiyasının 
qiymətləndirilməsi  zamanı  FPA  əmələ  gəlməsinin  və  fibrinoliz  məhsullarının 
proqnostik  əhəmiyyətinin  müəyyən  edilməsi  mexanizmlərinin  müzakirəsi  aktual 
olaraq  qalmaqdadır.  Bu  prosesləri  başa  düşmək  üçün  qısaca  olaraq  fibrinogen  və 
fibrinin  strukturuna,  fibrinogenin  fibrinə  çevrilmə  mexanizmlərinə  və  FDM  əmələ 
gəlmə yollarına baxaq [270, 274]. 
Fibrinogen 340 kD molekulyar kütləyə malik olan trimer zülaldır, onun molekulu 
iki identik subvahiddən ibarətdir ki, hansıların ki, hər birindən üç müxtəlif polipeptid 
zəncir əmələ  gəlmişdir.  Fibrinogen  makromolekulunda bir  cütündə  üç  müxtəlif  növ 
olan  cəmi  altı  polipeptid  zənciri  vardır.  Polipeptid  zəncirləri  Aa,Bf3  kimi  işarə 
edirlər, buna görə də fibrinogen molekulunu (AaB(3y)) 2 formulası kimi ifadə etmək 
olar.  Fibrinogenin  polipeptid  zəncirləri  disulfid  rabitələrlə  birləşmişlər  (Mosesson 
M.W.,2005).  Trombinin  təsiri  ilə  fibrinogenin  fibrinə  çevrilməsi  bir  neçə  mərhələ 
keçir. Onlardan əsasları bunlardır: 
1)
 
Fibrinogen   
 
 
fibrin-monomer+ Avə B peptidləri 
2)
 
Fibrin-monomer   
 
fibrin aqreqatları 
3)
 
Fibrin aqreqatları   
 
həllolunan fibrin (polimerləşmə) 
4)
 
Həllolan fibrin 
 
 
həllolunmayan fibrin ( köndələn tikiş) 
Trombinin  fibrinogenlə  qarşılıqlı  təsirinin  birinci  mərhələsində  iki  DPA-nın  Aa 
polipeptid  zəncirlərinin16  aminturşu  qalığı  olan  N-uclarının,  14  aminturşu  qalığına 
malik  olan  B3  polipeptid  zəncirlərindən  isə  iki  B  fibrinopeptidlərinin    qopması  baş 
verir.  Fibrinopeptidlər  fibrinogendən  eyni  zamanda  ayrılmırlar:  birinci  FPA, 


Yüklə 5,01 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   9   10   11   12   13   14   15   16   ...   47




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə