etmişdi. Müraciətin əsas ideyası, məqsədi bütün alman xalqını səfərbər etmək idi.
Lakin maraqlıdır ki, söhbət hərbi səfərbərlikdən getmirdi. Fixte alman ruhunu
yenidən yüksəltmək və bu biabırçı vəziyyətdən xilas olmaq üçün çıxış yolunu yeni
milli təhsil sisteminin qurulmasında görürdü.
Vaxtilə Amerika Birləşmiş Ştatlarının prezidenti olarkən Bill Klinton
göstərirdi ki, əgər biz hamı üçün təhsil almaq imkanı və təhsil sisteminin yüksək
keyfiyyətini təmin edə bilməsək, XXI əsrdə biz vahid Amerika ola bilmərik.
Bizdən hər bir Amerikalıya dünyanın ən yaxşı təhsil müəssisələrində ən yaxşı
müəllimlərdən ən yaxşı təhsil almaq üçün şərait yaratmaq tələb olunur. Bu isə o
deməkdir ki, bizdə yüksək standartlar, böyük ümidlər və təhsil sahəsi ilə bağlı olan
hər bir kəsdə yüksək məsuliyyət hissi olmalıdır.
Xüsusi tətbiqi məqsədlər üçün gizli saxlanılan ən yeni biliklər istisna olmaqla
əvvəlki nəsillərin əldə etdiyi bütün biliklər – bəşəriyyətin ümumi bilik xəzinəsi
bütün xalqlar və millətlər üçün açıqdır. Habelə milli xüsusiyyətlərindən asılı olaraq
uşaqların qavrama qabiliyyəti arasında böyük fərq yoxdur. Əsas fərq bu biliklərin
yayılması, mənimsədilməsi prosesini necə təşkil etməkdədir.
Prof. S.Xəlilov göstərir ki, təhsil öz səviyyə və yönümündən asılı olaraq üç
müxtəlif məqsədə xidmət edə bilər. Birincisi, bilik və təcrübə bu və ya digər
fəaliyyət sahəsində istifadə olunmaq, praktikada tətbiq edilmək üçün əldə edilir.
Həkimlərin, bəstəkarların, mühəndislərin və s. (yaradıcılıq fəaliyyətindən fərqli
olaraq hazır bilik və vərdişlərə əsaslanan fəaliyyət) bu qəbildəndir. İkincisi, bilik
və təcrübə başqalarına öyrətmək üçün əldə edilir. Müəllimlik sənəti qarşısına heç
bir başqa praktik məqsəd qoymadan, yalnız təhsil sisteminin kadrla təmin
olunmasına, başqa sözlə, onun öz inkişafına xidmət edir. Fənn müəllimləri əslində
fizik, riyaziyyatçı yox, məhz fizika müəllimi, riyaziyyat müəllimi olduğu kimi,
müəllim-mühəndis, müəllim-həkim də peşəsinə görə məhz müəllimdir. Üçüncüsü,
bilik və təcrübənin səviyyəsini yüksəltmək, yeni biliklər əldə etmək üçün lazım
olan fəaliyyət sahəsi-elmi iş də ilkin təhsil mərhələsini tələb edir. Yəni ancaq
əvvəlki nəsillərdən miras qalan bilik və təcrübə öyrənildikdən sonra hər bir nəsil öz
payını bura əlavə edə bilər. Yeni biliklərin alınması istiqamətində fəaliyyət nəzəri
yaradıcılıq-alimlik, yeni təcrübə əldə etmək sahəsində fəaliyyət isə əməli yaradı-
cılıq (yaradıcı-həkim və ya alim-həkim, ixtiraçı-mühəndis və s.) adlanır. Birinci -
bilik və təcrübənin tətbiqinə, ikinci – yayılmasına, üçüncü artırılmasına xidmət
edir. Lakin bu fərqlər təhsilin məqsədində və yüksək mərhələsində özünü göstərən
fərqlərdir. İlkin mərhələdə isə hər üç istiqamət üst-üstə düşür. Yəni bütün hallarda
əvvəlcə keçmiş nəsillərin əldə etdiklərini öyrənmək, mənimsəmək lazımdır. Bu isə
sözün dar mənasında, məxsusi mənada təhsildir. Bu mərhələdə təhsil hələ başqa
fəaliyyət sahələri ilə çarpazlaşmır və xalis təhsil sahəsi kimi mövcud olur .
Bünövrədə və ilk mərhələlərdə daxili bölgü, şaxələnmə yoxdur. Yalnız
məqsədə (müxtəlif məqsədlərə) yaxınlaşdıqca ümumi təhsil prosesində şaxələnmə
başlanır və getdikcə dərinləşir. Hansı sahə üçün kadr hazırlanmasından asılı olaraq
təhsil bu və ya digər ictimai fəaliyyət sahəsi ilə sıx surətdə əlaqələnmiş olur .
Təbii olaraq sual yaranır: Keçmiş nəsillərin əldə etdiklərini öyrənərkən,
mənimsəyərkən üstün amil nədir?
- Təhsil sadəcə bilikləri mənimsətmək üçündürmü? Əgər belədirsə, onda
hansı bilikləri, hansı səviyyədə və hansı yolla?
- Təhsil gəncləri şəxsiyyət kimi formalaşdırmaq, kamil mənəviyyatlı,
vətənpərvər və humanist insan nəsli yetişdirmək üçündürmü? Əgər belədirsə,
bunun yolları hansılardır və buna necə nail olmaq mümkündür?
- Təhsil sərbəst düşüncə, əməli fəaliyyət, praktik quruculuq vərdişləri
aşılamaq üçündürmü?
Əgər belədirsə, onda hansı vərdişləri və necə? Bu zaman bilik və əməli
vərdişin əlaqəsi və nisbəti necə olur? Buna uyğun təşkilati struktur necə seçilir.
Təhsilin funksional xüsusiyyətlərinin hərtərəfli və dəqiq müəyyən olunması
bu cür sualları cavablandırmaq üçün əsas ola bilər. Lakin pedaqoji ədəbiyyatın
təhlilindən belə aydın olur ki, “təhsil” anlayışının əsas funksional xüsusiyyətləri
tam və dəqiq şəkildə müəyyənləşdirilməmişdir. Odur ki, təhsilə verilən təriflər
nöqsanlardan azad deyildir. Bizim subyektiv anlamımıza görə məqbul sayıla bilə-
cək tərif Ə.X.Paşayevə və F.A.Rüstəmova məxsusdur, baxmayaraq ki, bu tərifin də
çatışmayan cəhətləri də vardır. Tərif belədir: “Təh-sil cəmiyyətin və dövlətin mə-
nafeyi naminə şəxsiyyətin intellektual və emosional sferalarını inkişaf etdirmək,
onu həyata hazırlamaq məqsədi ilə müasir standartlara uyğun olaraq müəy-
yənləşdirilmiş məzmunun tədris müəssisələrində və özünütəhsil yolu ilə mənimsə-
nilmə səviyyəsinin qəbul olunmuş meyarlarla yoxlanılan, qiymətləndirilən və
hüquqi sənədlərdə təsbit olunan nəticəsidir”. Göründüyü kimi, tərifin müəllifləri
“qeyri-formal təhsil” anlayışını nəzərə almamışlar, hansı ki, sözügedən təhsil
forması qüvvədə olan qanunvericilikdə təsbit olunmuşdur.
Təhsilə belə bir tərif vermək daha doğru olar:
“Təhsil cəmiyyətin və dövlətin mənafeyi naminə şəxsiyyətin intellektual və
emosional sferalarının inkişaf etdirilməsi və həyata hazırlanması məqsədi ilə
sistemləşdirilmiş bilik, bacarıq, təcrübə və vərdişlərin mənimsənilməsi prosesi
və onun nəticəsidir.”
***
Təhsil prosesində insan mədəni dəyərləri (elm, incəsənət, memarlıq, tarixi irs
və s.) mənimsəyir, nəticədə qarşılıqlı təsirlər nəzərə alınaraq müxtəlif
mədəniyyətlər əsasında mədəni dəyərlər vasitəsilə gənc nəslin təhsili və tərbiyəsi
prosesinin elmi əsaslarla həyata keçirilməsi təmin edilir. Bu halda qarşılıqlı təsir,
insanlar tərəfindən yeni mədəni dəyərlərin mənimsənilməsi və yenidən qurulması
çərçivəsində əsl yaradıcılıq prosesi kimi qəbul edilir və mədəniyyətin dinamik
aspektilə birbaşa bağlı olur. Təhsil uzun illər ərzində nəsillər tərəfindən toplanmış
bilik və mədəni dəyərlərin ötürülmə prosesi olduğundan, ona aşağıdakı
aspektlərdən yanaşılması daha məqsədəmüvafiqdir:
- pedaqoji sistemin kultroloji paradiqması çərçivəsində;
- çoxmədəniyyətli təhsilin formalaşdırılması əsasında;
- təhsil sisteminin mədəni-tarixi formasının təşkili şəraitində;
- tədris fənlərinin təhlilinin kultroloji istiqamətlilik bazasında;