35
göstərir. Dünyada üç tapıntıdan biri olan bu nadir tapıntıya görə
Azərbaycan ərazisi “Avropanın ən qədim sakinləri” xəritəsinə daxil
edilmiĢ və dünyanın ən qədim sivilizasiya ocaqlarından biri hesab
edilmiĢdir. Bu dövrün tarixi 700-150 min il arasındadır. Erkən orta
və AĢel dövründə əmək alətləri, ictimai münasibətlər xeyli təkmil-
ləĢmiĢ, yeni növ alətlər meydana gəlmiĢ, yeni əmək münasibətəlri
yaranmıĢdır. Azıx mağarasından 850-900 min illik tarixi olan ġel və
AĢel dövrlərinin ən universal alətləri -ürək və badam quruluĢlu əl
kəsərləri, itiuclular, qaĢovlar, diĢli-kəzli iskənəyə bənzər alətlər və
onlarca baĢqa növ alətlər aĢkar edilmiĢdir. Müxtəlif daĢlardan hazır-
lanmıĢ həmin alətlər məiĢətdə istifadə edilmiĢdir. Ġbtidai insanlar bu
alətlər vasitəsilə özlərini vəhĢi heyvanlardan qorumuĢ, ov ovlamıĢ,
balıq tutmuĢ, geyim tikmiĢ, toxuculuqla məĢğul olmuĢlar.
Xalqımızın ulu torpağı olan Cənubi Azərbaycanın bir sıra yer-
lərində də qədim insanlarımızın yaĢayıĢına dair qiymətli tapıntılar
olmuĢdur. Urmiya gölünün ətrafında Rizayə Ģəhərindən 20 km. ġi-
malda yerləĢən Tamtama mağarasından neandartala məxsus bəzi
qalıqlar dünya elminə bu gün də məlumdur.
Bakının 50 km-də yerləĢən Qobustan insanlığın ən qədim yaĢa-
yıĢ məskəni olmuĢdur. Qayaların üstündə 1000-dən artıq Ģəkil və yazı
iĢarələri vardır. Bu rəsmlərdə müxtəlif heyvanlar, qayıqlar, əmək, ov
və rəqs səhnələri təsvir edilmiĢ, insanlar nəyi isə baĢqalarına öyrət-
mək və ya bildirmək istəmiĢlər. Qobustan rəsmləri sırasında Mezolit
dövrünə (Miladdan əvvəl XII-X minilliklər) aid olan rəsmlər, iĢarə-
lər, dini ayinlərə həsr edilmiĢ fiqurlar, rəqs kompozisiyaları, hələ Me-
zolit və Enolit dövrlərində Azərbaycanda bədii zövqün, rəsm mədə-
niyyətinin, təsviri sənətin varlığını, nəqqaĢlığın, rəssamlığın səviy-
yəsini, inkiĢafını göstərən əsaslı bir dəlildir. Qayalarda həkk olunmuĢ
qayıq rəsmləri o dövrün mühəndis ağlından, hesablama iĢlərinin
dəqiqliyindən xəbər verir. Qayıq bir tərəfdən insanların qida ehtiya-
cını ödəmək məqsədi güdürdüsə, digər tərəfdən bu bir nəqliyyat növü
idi ki, baĢqa yerlərə səfərlər, ticarət və mədəni əlaqələr demək idi.
Bütün bunlar qədim qobustanlıların təfəkkür tərzini, mədəni səviyyə-
sini, dövrə məxsus öyrətmə-öyrənmə prosesinin, təlim-tərbiyə mə-
dəniyyətinin ilkin formalarda varlığını bildirir.
Qobustan qayaüstü rəsmlərinin təhlilindən məlum olur ki,
buradakı tərbiyə məsələləri əsas etibari ilə ovçuluq, əməksevərlik,
36
vətənpərvərlik, peĢəyə, sənətə məhəbbət, fiziki tərbiyə, təsviri sənət,
rəqs, musiqi, estetik tərbiyə kimi keyfiyyətlər gənc nəslə aĢılanmıĢ-
dır. Ovlanacaq heyvanı düzgün niĢan almaq, atmaq, silah (ox, nizə,
kaman) hazırlamaq və ondan bacarıqla istifadə etmək, eləcə də
əmək alətləri hazırlamaq və istifadə etmək, qida əldə etmək kimi
bacarıq və vərdiĢləri gənc nəslə öyrətmək olmuĢdur. Qobustan mü-
təxəssisləri qeyd etmiĢlər ki, burada böyük öküz rəsmlərində nizə və
ox izləri indi də görünür. Bu o deməkdir ki, qədim qobustanlılar
vəhĢi öküz ovlamağı öyrənmək üçün qayanın üstündə rəsm edilmiĢ
öküz fiquruna nizə, yaxud ox atmaqla gənc nəslə təcrübi olaraq
məĢqlər keçmiĢ, onları buna öyrətmiĢlər.
YetiĢən gənc nəsil müxtəlif oyun, rəqs, mərasimlər, adət və
ənənələr vasitəsilə xalqın müəyyən etdiyi əxlaq normalarına yiyələ-
nirdilər. Rəqs və mərasimlər zamanı gənclərdə əməksevərlik, həyat-
sevərlik, kollektivçilik, insanpərvərlik, birlik, qarĢılıqlı yardımlaĢma,
qoçaqlıq, çeviklik və bir sıra əxlaqi, iradi keyfiyyətlər tərbiyə edilib
formalaĢırdı. Qayalardakı rəsmlər, rəqs səhnələri, daĢ qaval, piktoqra-
fik iĢarələr maarif və mədəniyyət tariximizin qədimliyindən, insan-
ların estetik və bədii tərbiyəsindən xəbər verir. UĢaqlar və gənclər
oyun və rəqsləri müĢahidə etməklə və ya praktik olaraq bu nəsillərə
ötürürdülər. Qayalar üstündə təsviri- süjetli Ģəkli prosesdə iĢtirak
etməklə qəbilə və ya tayfanın adət və ənənələrini mənimsəyir, onları
yadda saxlayıb digər gələn yazılar, dəmir məmulatlarından istifadə
edərək döymə üsulu ilə rəsmlər, iĢarələr qədim qobustanlıların bədii
təfəkkür tərzini və bilik və dünyagörüĢünü, insanların öyrətmə və
öyrənmə aktlarnı, savad səviyyəsini göstərən dəlillərdir.
1979-1994-cu illərdə bu qayaüstü rəsmləri tədqiq etmək üçün
Qobustana xüsusi səfərlər elan edən məĢhur Norveç tədqiqatçısı Tur
Heyerdal (Özünün dediyinə görə Azərbaycan əsillidir) ilk növbədə
özü Qobustana səfər etmiĢdir. Onu müĢaiyət edən Qobustanın
tədqiqatçısı C.Rüstəmov söyləyir ki, o çox maraqlı adam idi.Yol
boyu fikirli idi, dinib danıĢmırdı. Elə bil harasa tələsir, nəyisə gör-
mək istəyirdi, hərdənbir Xəzərə baxır və “Gözəldir” deyirdi. Arzu-
suna çatdı. Qobustanı gəzdi, dolaĢdı. Heyranlıqla təsvirləri nəzərdən
keçirdi. Lakin qayıq rəsmlərinin qarĢısında duranda elə bil öz dün-
yasına - gəmilər aləminə qayıtdı, qayıqlar aləminin seyrinə daldı.
Gah piano çalan kimi barmaqlarını qayıqların üstünə qoydu, oynat-
37
dı, gah ölçülərini götürdü, gah gendən durdu boylandı, sonra da
sorğu-suala baĢladı. “Dünyada qaya təsvirlərində əksini tapan qa-
yıqların yaĢı 3500 ildən çox deyil, bəs nə üçün sizinkilərin sorağı
səkkiz minilliklərdən gəlir”- dedi. Biz ona qayaların dibində apardı-
ğımız arxeoloji qazıntılardan aĢkar etmiĢ təsvirləri göstərdik.
Gözlərinə inanmadı. Sevincək əllərini qaldırdı və “bax, indi mən
təslim. Bu qaya təsvirləri dünya mədəniyyətinin beĢiklərindən
sayılan beynəlnəhrdən daha qədimdir. Görünür Azərbaycan belə
qədim sivilizaysiya ocaqlarından biri olub. Bu danılmaz faktlardan
sonra heç bir Ģübhəyə yer yoxdur” - dedi.
Tur Heyerdal öz ehtimallarının əsaslı sübutunu təkcə Qobus-
tandakı qayaüstü təsvirlərdə deyil, bu təsvirlərin eynilə əsrlərlə
sonra vikinqlər tərəfindən Norveç mağaralarının divarlarında həkk
olunması və həmçinin orta əsrlərdə yazılmıĢ saqalarda əks olunması
ilə müəyyənləĢdirmiĢdir. Qobustan qayaüstü rəsmlərinə aid olan qa-
yıq və üzərindəki günəĢ təsvirləri qədim Azərbaycanın insan məs-
kənləri ilə, xüsusilə yüksək mədəni irsə malik olan Mesopotami-
yanın ġumer sivilizasiyaları ilə sıx əlaqələrindən xəbər verirdi. Tur
Heyerdal öz alim – tədqiqatçı qrupu ilə həmçinin ġəkinin KiĢ kən-
dində olmuĢ və buradakı qədim məbədə dərin maraq göstərmiĢdir.
Tur Heyerdalın Azərbaycana gəliĢi təsadüfi olmamıĢdır. O öz
kökünü Azərbaycanla bağlayır. Bu barədə Azərbaycan Müəllimlər
Ġnstitutunun baĢ müəllimi V.C.Aslan məqaləsində belə yazır: “As-ər
və ya Az-ər mənĢəli tayfaların Skandinaviyaya gedib çıxmasına
münasibətlər mahiyyətcə eynidir. ġəkinin KiĢ kəndində büstü
qoyulan, 1981, 1994, 1997, 1999-cu illərdə ölkəmizdə səfərdə olan,
ġimali Avropaya Az-ər adlanan yerdən gəldiklərini “mifologiya
yox, əsli tarix və coğrafiya” hesab edən, 1999-cu ilin mayında Azər-
baycanda olarkən söylədiyi nitqində... özünü də Az-əri adlandıran
Tur Heyerdal bu miqrasiyanı “tarixi kökümüzün mənĢəyi e.ə.800-cü
ilə gedib çıxır”- Ģəklində açıqlayır və Snordan (Snorri Sturlusondan)
belə bir misal gətirir: “Odin öz torpağında yaĢayanda Romalılar
baĢqa dövlətlə müharibə aparırdılar və sonra da Azər tərəfə yönəl-
məli idilər. Odin eĢidəndə ki, Romalılar Azər torpağına gələcəklər,
adamları götürüb Avropanın Ģimal hissəsinə gedir” (V.C.Aslan.
Azərbaycan –Norveç mifik düĢüncə tərzi: müqayisə və paralellər.
AMĠ. Xəbərlər. 2012,№ 1).
Dostları ilə paylaş: |