143
da tərbiyəlidirlər. Dövlətlilərin uĢaqlarını tərbiyə etmək lazımdır. O
zaman dünya baĢqa Ģəkil alar. Ona görə də J.J.Russo Emili varlı
ailədən götürmüĢdü. O, deyirdi ki, pozulmuĢ cəmiyyət insanları da
pozur, belə cəmiyyətdə Emili tərbiyə etmək olmaz. Ona saf tə-
biətdə, təbiətə uyğun tərbiyə vermək lazımdır. Təbiətə imkan ver-
mək lazımdır ki, uĢaqları tərbiyə etsin. Bitkini becərməklə, insanı
tərbiyə etməklə formalaşdırmaq olar.
II. Təbii tərbiyə nəzəriyyəsi. Russoya görə, uĢağın tərbiyəsi
təbiətə uyğun olmalıdır. Russo azad tərbiyə tərəfdarı idi. Russo tər-
biyənin psixoloji cəhətdən əsaslandırılmasını müdafiə edir, uĢağın
yaĢ xüsusiyyətləri ilə bərabər, həm də fərdi xüsusiyyətlərinin nəzərə
alınmasını zəruri hesab edirdi.
J.J.Russonun nəzəriyyəsinə görə, təbii tərbiyə tərbiyəçinin
uĢağı dərindən bilməsi, onun Ģəxsiyyətinə yüksək dərəcədə hörmət
etməsi nəticəsində onu pis təsirdən qoruya bilər. J.J.Russo deyirdi
ki, uĢaqlar tərbiyəni üç mənbədən: təbiət, əşya və insanlardan alır:
1. Təbiət vasitəsi ilə tərbiyə insanın qabiliyyətlərini, hiss or-
qanlarını inkiĢaf etdirmək deməkdir;
2. ƏĢya və hadisələrlə tərbiyə uĢaq Ģəxsiyyətinə onu əhatə
edən mühitlə təsir etmək deməkdir. Məsələn: uĢaq əlini oda vurur,
əli yanır. Ona görə də ikinci dəfə əlini bir daha oda vurmur və bura-
dan da təbii olaraq əĢyalar vasitəsilə uĢaq tərbiyə olunur.
3. Ġnsanlarla tərbiyə uĢaq Ģəxsiyyətinə müəyyən məqsədlə
edilən pedaqoji təsirdir. Russoya görə, alınan bilik və vərdiĢlər
insanlar tərəfindən verilən tərbiyəyə daxildir.
Bu üç təsir istiqamətdə, vəhdətdə həyata keçirilərsə, tərbiyə
düzgün gedər, qarĢıya qoyulmuĢ məqsədə nail olmaq olar. Tərbi-
yədə ən böyük səhv həddindən artıq tələsməkdir. J.J.Russo uĢağın
təcrübəsini həddindən artıq yüksək qiymətləndirirdi. Təbiətin ver-
diyi bizdən asılı deyildir. Russonun təbii tərbiyə nəzəriyyəsi onu
azad tərbiyəyə gətirib çıxarırdı. O deyirdi: “Təbiət tələb edir ki,
uĢaqlar böyük olmazdan əvvəl, uĢaq olsunlar!”
Tərbiyənin vəzifələrinə J.J.Russo xoĢbəxtliyi, həm də ləyaqəti
inkiĢaf etdirməyi, arzuları məhdudlaĢdırmağı, qüvvələri inkiĢaf et-
dirməyi daxil edirdi. Belə tərbiyə olunan Ģəxsiyyət ləyaqətli, xoĢ-
bəxt, rəhmdil olmaqla sözün əsl mənasında insan kimi yetiĢir.
J.J.Russonun fikrincə, kamil tərbiyə təbii tərbiyə olmalı, tərbi-
144
yə olunanın təbiətinə tamamilə cavab verməlidir. Tərbiyə zamanı
heç bir zor, təzyiq iĢlədilməməlidir.
III. Təbii din nəzəriyyəsi. J.J.Russo Allahın varlığını qəbul
edirdi. O, tərbiyədə uĢağın yaĢ xüsusiyyətlərini nəzərə almaq tələ-
binə müvafiq olaraq insanın inkiĢaf dövrlərini müəyyənləĢdirməyə
nail olmuĢdur.
O, “Emil və ya tərbiyə haqqında” adlı pedaqoji əsərində
Emilin inkiĢafını dörd dövrə bölür. Əsər özü beĢ hissədən ibarətdir.
Dörd hissəsi Emilin tərbiyəsinin dörd dövründən, beĢinci hissə isə
qadın tərbiyəsindən, yəni Sofiyanın tərbiyəsindən bəhs edir.
Beləliklə, J.J.Russonun fikrincə, kamil tərbiyə təbii öyrənmə
ilə olmalı və tərbiyə olunanın təbiətinə tamamilə müvafiq olmalıdır.
Tərbiyə zamanı heç bir zor, təzyiq iĢlədilməməlidir.
Russo uĢağın nitq inkiĢafına xüsusi əhəmiyyət verirdi. O tələb
edirdi ki, söz aydın deyilməli və əĢya uĢağa göstərilməlidir. UĢaq
nitqinin inkiĢafında Russo hər cür tələskənliyin əleyhinədir. Sözlə-
rin təhrif edilərək tələffüz olunması Russoya görə uĢaqda pəltəklik
yaradır.
Russoya görə iki yaĢa qədər uĢaqlar həqiqi əqli qabiliyyətlərə
malik olmurlar. Onlarda təfəkkür, hətta yaddaĢ belə yoxdur. Onlar
yalnız səsləri, obrazları, duyğuları, rabitələri yadda saxlaya bilirlər.
Onların bilikləri yalnız duyğularda əks olunur, təfəkkürə keçmir. Bu
dövr əqlin yuxu dövrüdür. Madam ki, belədir, onda uĢaqlara əqli
məsələlərlə məĢğul olmağı təklif etməyin faydası yoxdur.
Russoya görə fiziki inkiĢaf, əqli inkiĢafla sıx bağlıdır. Fiziki
inkiĢaf əqli inkiĢaf mərhələsinə zəruri hazırlığı yerinə yetirir.
UĢağın ağıllı və düĢüncəli olması üçün onun möhkəm, sağlam
olmasına çalıĢın. Qoyun o iĢləsin, hərəkət etsin, qaçsın, qıĢqırsın,
həmiĢə fasiləsiz hərəkətdə olsun. Qoyun o, güclü və qüvvətli adam
olsun. Onda onun əqli də inkiĢaf edəcəkdir. Bədəni fiziki möhkəm-
ləndirməyə gəldikdə Russo burada uĢağın həddən artıq əzizlənməsi
və qəyyum edilməsinin əleyhinə çıxır. UĢağın ilk addımlarından
müstəqilliyə öyrədilməsi vacibdir. UĢaq öz gücünə, qüvvəsinə inan-
malıdır. Russo qeyd edirdi ki, Emil ayaq açıb yeriyəndə onun qoru-
yucu papağı, təkərlərə bərkidilmiĢ səbəti olmayacaqdır. O, özü yeri-
məyi öyrənəcək, yıxılacaq, duracaq, lakin, öyrənəcəkdir. Qoy uĢaq
müstəqil addım atarkən yıxılsın, dizi əzilsin, əti göyərsin – bütün
145
bunlar bu yaĢda təhlükəli deyil. Çünki, əzab çəkmək ilk Ģeydir ki,
uĢaq ona alıĢmalı, öyrənməlidir.
Russo əmək tərbiyəsinə xüsusi əhəmiyyət verir və deyirdi:
“Əlini iĢsiz baĢını fikirsiz qoyma”! Oğlu Emilə məsləhət görərək
deyirdi “Emil kəndli kimi çalıĢmalı, filosof kimi düĢünməlidir”.
Russo sənətkarlıq əməyinə xüsusi qiymət verərək deyirdi ki, “Sə-
nətkar heç kimdən asılı deyildir”.
UĢağa hansı peĢəni öyrətməli? Hər Ģeydən əvvəl daim faydalı
olan peĢəni öyrətmək lazımdır. Bu peĢələr dəbdən, dövlətli adamlar-
dan asılı olmayaraq mövcuddur. Buna görə də Emil özünə Ģərəfli,
faydalı bir peĢəni seçməlidir. Russoya görə peĢələr içərisində ən Ģə-
rəflisi əkinçilikdir. Daha sonra dülgərlikdir.
Fransız materalist filosoflarının görkəmli nümayəndələrindən
biri Klod Adrian Helvetsidir (1715-1771). Helvetsi fitri ideyaları
rədd edərək tərbiyənin rolunu yüksək qiymətləndirir və deyirdi:
“Tərbiyə hər Ģeyə qadirdir!”. Onun fikrincə tərbiyə hər Ģeyi həll
edir, tərbiyə vasitəsilə dahilər yetiĢdirmək mümkündür. Bu isə onun
idealist – “dünyanı rəylər idarə edir” baxıĢından irəli gəlirdi. Hel-
vetsi yazırdı ki, insan biliyi onun duyğularının məhsulu olduğundan,
tərbiyənin əsas vəzifəsi hiss orqanlarını tərbiyə və inkiĢaf etdirmək-
dən ibarətdir. Həqiqətlər nə qədər yüksək olursa olsun hamı tərəfin-
dən qavranıla bilər - deməklə insanlar arasında olan təbii fərqləri in-
kar edirdi. Helvetsinin fikrincə din xadimlərini məktəbdən qovmaq,
köhnə sxolastik feodal məktəbini kökündən dəyiĢmək, məktəbləri
dünyəvi etməklə dövlətin ixtiyarına vermək lazımdır. Helvetsi
ictimai tərbiyəni ailə tərbiyəsindən üstün tutaraq məktəb tərbiyəsinə
böyük əhəmiyyət verirdi. “Ağıl haqqında”, “Ġnsan, onun əqli qabi-
liyyətləri və tərbiyəsi haqqında” əsərlərni yazmıĢdır.
Deni Didro (1713-1784), fransız materialist filosoflarından
biridir. D. Didro “Fəlsəfi düĢüncələr”, “Korların məktubu və gözlü-
lərə nəsihət” adlı əsərlərində feodal quruluĢunu tənqid edir, öz fikir-
lərində ardıcıl olaraq materiyanın məhv olmamasını və yaĢamasını
möhkəm müdafiə edirdi. O, duyğuları qiymətləndirərək deyirdi, ağ-
lımız hakim, duyğularımız isə Ģahidimizdir. Didro tərbiyənin əhə-
miyyətinə böyük qiymət verirdi, lakin Helvetsi kimi onu həddindən
artıq ĢiĢirtmirdi. Helvetsiyə cavab olaraq deyirdi:
Dostları ilə paylaş: |