70
mümkündür. Belə ki, Estoniyada çıxan «Nıukoqude kool»
(Sovet-
skaya şkola) jurnalında dərc olunan “İbtidai hərbi hazırlıq dərslə-
rində fənlərarası əlaqə” (22) adlı məqalə buna nümunədir. Məqalə
müəllifləri fənlərarası əlaqə ilə bağlı hərbi rəhbərin fəaliyyətinin
aşağıdakı cəhətlərin üstünlük verməyi görürlər: 1.
Hərbi rəhbərin di-
gər tədris fənn muəllimlərilə əməkdaşlığı və təlim prosesində onla-
rın əlaqəli fəaliyyətinin kordinə olunması; 2. Hərbi rəhbərin digər
tədris fənləri üzrə bilikləri, o cümlədən fizika, riyaziyyat, tarix, kim-
ya, ədəbiyyat və s. üzrə məlumatları geniş və əhatəli olmalıdır. Şa-
girdlərin ixtiyarına verilən ədəbiyyat onların biliklərini tamamlama-
lıdır.
Daha sonra müəlliflər Tallin şəhəri 32 saylı orta məktəbdə
çalışan V.Dımovun iş tərcübəsinə əsaslanaraq göstərirlər ki, hərbi
rəhbər güllənin başlanğıc sürətini və atəş prosesini başa salarkən
nəinki Nyutonun ikinci qanununun F = ma düsturundan istifadə
edir, həm də tarixi nümunələr gətirir. (Bismark artilleriyasının 35-
40 km-dən Pariji, hitlerçilərin Qatçində qurulan uzaqvuran toplarla
Leninqradı dağıdıcı atəşlərə tutması və s).
2
gt
H
2
fizika düsturu
vasitəsilə (g-sərbəstdüşmə təcili, t-zamandır) atıcı silahlarla nişanal-
manın əhəmiyyətini aydınlaşdırır. Sonra hərbi rəhbərin xahişi ilə
fizika müəllimi dərsdə iştirak edir, onun köməyi ilə fizika qanunları
və hərbi anlayışlar əlaqəli şərh edilir.
Nəzərdən keçirdiyimiz problem baxımından bu fikirlər təqdi-
rəlayiqdir. Lakin müəlliflər hərbi məşğələlərin mövzusuna uyğun
şagirdlərin fizika və riyazi biliklərindən istifadə metodikasına, habe-
lə fizika və riyazi məzmunlu hərbi çalışmaların
tərtibinə və onlardan
ibtidai hərbi hazırlıq dərslərində istifadənin səmərəli yollarına səthi
toxunmaqla kifayətlənmişlər. Bundan başqa, vacibliyini qeyd etdik-
ləri çalışmalardan birini belə nümunə göstərmir, çalışmalar tərti-
binin metodikasını açmırlar.
“İbtidai hərbi hazırlıq fənni üzrə tədris-metodik vəsait” adlı
kitabda bir neçə belə çalışmaya rast gəlinir: “Radiasiya dərəcəsi 50
r/s-dir. Müdafiəsiz adam zəhərlənmə zonasında təxminən 1 saat
71
qalır. Bu müddət ərzində radiasiyanın səviyyəsi dəyişməz qalarsa, o
neçə radian radioaktiv şüa qəbul etmiş olur?” (72, s.222). Lakin belə
xarakterli çalışmalər vəsaitdə bir-iki saydadır. Digər metodik ədə-
biyyatda (73) fizika və riyazi məzmunlu hərbi çalışmalara tez-tez
rast gəlinir. Lakin bunların yalnız bir neçəsi ibtidai hərbi hazırlıq
fənninin məzmumuna uyğundur. Ona görə də tədqiq olunan məsə-
lənin həllinə cavab verə bilmir.
İbtidai hərbi hazırlıq kursunun ümumtəhsil fənlərilə əlaqə-
lərinə toxunulan ədəbiyyatlardan biri də P.M.Brısinin “Məktəbdə
ibtidai hərbi hazırlığın
tədris-material bazası” adlı kitabıdır (74).
Vəsait hərbi kabinetlərin təmin və tərtib olunması, tirlərin qu-
rulması, bütün tədris proqramlarının yaradılması və təkmilləşdiril-
məsi, zəruri qurğuların və tədris – əyani vasitələrin hazırlanması
istiqamətində hərbi rəhbərlərə praktik istiqamətlər verir. Bu istiqa-
mətlərin əksəriyyəti orta məktəblərdə tədris olunan ümumtəhsil
fənləri ilə, bu fənlərdən öyrədilən bilik və bacarıqlarla bağlıdır. Təd-
ris vəsaitində göstərilir ki, “Hərbi kabinet aşağıdakı texniki vasitə-
lərlə təmin olunmalıdır: cihazlar komplekti ilə bərabər qrafoproyek-
tor, qrafoproyektorda çertyojlar çəkilməsi üçün alətlər və 80m
2
-ə
qədər xüsusi ehtiyat plyonkalar; diaproyektor, 16 mm-lik universal
kinoproyektor, 16 mm-lik (“Ukrayna” və ya “Şkolnik”) kinoproyek-
torları, səsdaşıyıcı hərəkət sürəti 4,45-18,00mm/s olan (5 km-lik
ehtiyat maqnitofon lenti ilə birlikdə) istənilən müasir markalı
maqnitofonlar” (74, s.10).
Daha sonra qeyd
olunur ki, “şagirdlərin diafilmlərlə, proyeksi-
ya, səsyazıcı və digər aparatlarla müstəqil işləmələri üçün onlarda
xüsusi bacarıq olmalıdır” (74, s.11). Lakin əsərdə bu bacarıqların
harada qazanılacağından söz açılmır. Tədricən, sonrakı mərhələlər-
də muəllif məsələyə nisbətən yaxınlaşır. Hərbi kabinetin tərtibatın-
dan danışarkən göstərir: “Hazır brusoklardan stentlərin və digər lə-
vazimatların hazırlanmasını yalnız yuxarı sinif şagirdlərinə deyil,
VI-VIII sinif şagirdlərinə də tapşırmaq olar. Məktəb emalatxana-
sında məşğələlər zamanı bu ləvazimatların hazırlanması onların
əməyinin əsas obyekti ola bilər” (74, s.14).