372
Sədr - Çünki sosialistlər tərəfindən verilən təklif yalnız arzu olduğundan səsə qoymayacağam. Çünki qanun
deyildir. Arzu sifətilə də hökumətə bildiririk. Etiraz yoxdur ki. Lakin "İttihad"ın təklifini səsə qoyacağam.
Qara bəy - Uzatmaqdır, öylə bir şey olmamışdır.
Sədr - Sultan Məcid, təklif barəsində buyurunuz. Qənizadə qaçqınlar barəsində belə söhbət oldu ki, onlara
köçmək lazımdır. Onlara öküz də kotan da vermək lazımdır. Böylə söhbət oldu ki, Şamaxı qaçqınları da var.
Onlar öz əlimizdədir. Onlara buğda, öküz, kotan indicə verilə bilməz. Lakin Zəngəzur əhvalatı fənadır. Onları
qoymayırlar rahat yaşasınlar.
Sədr - Natiq əfəndi, təklif barəsində danışınız.
Qənizadə - Bəli, onların həyatları təmin edilməmiş, kömək də fayda etməz, çünki öküz də versək, deyib
əllərindən alacaqlar. Onların həyatlarını hökumət əvvəlcə təmin etsin. Sonra kömək edilsin.
Sədr - Sizin burada ayrı təklifiniz var.
Qənizadə - Bu da,
təklifimiz də qəbul edilsin, təmin olunsun.
Sədr - Burada müəyyən təklifiniz vardır. Onu səsə qoyacağam. Mən səsə qoyuram. hər kəs bu təklifi qəbul
edirsə, rica edirəm əlini qaldırsın.
Qarabəy - Bu təklif ittihaddan deyil.
Sədr - Rica edirəm sakit əyləşəsiniz. Burada "İttihad" fraksiyonundan yazılıbdır. Buyurunuz,
baxınız. Bəlkə siz oxumamısınız. Katib, oxuyunuz nə var.
Qarabəyov - Qənizadənindir.
Qənizadə - Təklifi yalnız mən yazmışam.
[854 - 855]
Sədr - Sultan Məcid Qənizadənin təklifini səsə qoyuram. Kim qəbul edirsə rica edirəm əlini qaldırsın.
Əksəriyyət ilə qəbul edilir. Layihəni səsə qoyuram.
Katib - Layiheyi-qanuniyyəni oxuyur.
Sədr - Kim layiheyi qanuniyyənin qəbul edilməsi tərəfdarı isə əlini qaldırsın. (Əllər qalxır). Kim
əleyhinədir? (Əllər qalxır). Kim səs verməyib?
Qənizadə (yerindən) - Vse ravno, o pulu da yiyəcəklər.
Sədr - Rica edirəm... yemək məsələsi yoxdur.
Layiheyi-qanuniyyə əksəriyyət ilə qəbul edilir.
Sədr – Növbədəki məsələ Zəngəzurda, Ermənistanda bululan anlara smetada xaric olaraq üç milyon rubla
buraxılması haqqında qanun layihəsidir ki, Ermənistandakı müsəlmanların halı qayət fənadır. Onlara heç bir
tərəfdən müavinət olunmayır.
Ermənistanda olan siyasi nümayəndəmiz bizə xəbər verir ki, erməni hökuməti öz qaçqınlarına kömək etdiyi
halda sahibsiz qalan müsəlmanlara müavinət etməyir. O halda onlara müavinət və yardım etmək bizə borcdur.
Bunun üçün də 3 milyon rüblə istənilir, tainki bu pula lazım gələn məmulat alınıb göndərilsin və məmulat
oradakı ağlara paylansın. Bu barədə kim danışmaq istərdi.
Sədr - Söz Rzayev Bağır bəyindir.
Bağır bəy - Möhtərəm məbuslar! İrəvanda bu axır vaxtlarda bir çox hadisələr vüqo bulmuşdur. Nəticədə bir
çox müsəlmanlar fəlakətlərə, müsibətlərə düşdülər və yüzlərcə kəndlər dağıdıldı və əhalisi başqa yerlərə
getdilər. bir qismi şimdi öz yerlərinə qayıdırlar, çoxusu isə daha yerlərinə qayıtmamışlardır. Bunlar özgə yerdə
fəna halda yaşayırlar. Bir il əvvəl İrəvanda 22 min nəfər müsəlman yaşayırdı. Bu müsəlmanların çoxusu İrəvanı
tərk etdilər İndi xırda-xırda qayıdırlar və evlərini, əşyalarını dağılmış görürlər. Əllərindəki pullarını itirmişlər.
Bunlara şimdi müavinət lazımdır. Əgər erməni hökuməti öz qaçqınlarına etdiyi müavinəti müsəlmanlara etsə
idi, əlbəttə iş bu hala müncər olmazdı. Yetişən xəbərlərdən anlayırıq ki, Erməni hökuməti müsəlman
qaçqınlarına kömək etmir və fəlakətsədə müsəlmanların gözləri bizdədir, bizdən kömək gözləyirlər. Mən öz
firqəmiz tərəfindən rica edirəm ki, ümumi-xeyriyyə nəzarəti bu
[855 - 856]
köməyi qəbul edib və məhəllinə
çatdırsın və bir az əvvəl göndərilən pullar kimi olmasın. Tiflisdə hotellərdə yeyilməsin. Tələb edilən pul yerinə
yetsin, bu pul çox deyildir və onları əski hallarına qaytara bilməsə də, onlar heç bir zaman bizim bu
yaxınlığımızı və bizi həmişə yad edəcəklər.
Sədr - Söz Qarabəy Qarabəylinindir.
Qarabəy ("İttihad") - Həzarat! Bu qısaca qanun layihəsinin üstündə sizə oxunan sətirlər zahirən kiçik bir şey
kimi nəzərə gəlirsə də amma mənası böyükdür. Bu məsələni Zəngəzur və Şamaxı qaçqınları məsələsi kimi
tərəqqi edəməyiz. Deyirlər İrəvanda olan müsəlman aclarına 3 milyon para verilsin. Görək bununla məsələ həll
olunurmu? Yalnız bununla İrəvanda və quberniyasında olan ac-susuz müsəlman qardaşlarımızın halı təmin
edilirmi? Onlara kömək olunurmu? Ya yolda gedirkən yolçuya bir qəpik, 50 qəpik verilmiş kimi olacaqdır. Bu
məsələ bütün siyasi məsələdir. Bunu neçə ki ianəyə açılan kömək kimi tələqqi etmək mümkün deyil. İrəvan
quberniyasında görülən hallar, hadisələr, müsəlmanlara edilən zülmlər məlumdur. Böylə olan şeylər anarxiya
vaxtında mümkün olan şeylərdir. Bizdə də Azərbaycanda olmuşdur. Müsəlmanları ermənilər qırırdı.
Yerlərindən çıxarırdılar. Uyezdləri boşaldıb özləri otururdular. Məsələ buradadır ki, bu hal indi də davam edir.
O vaxt hökumət yox idi, anarşi, hərc-mərc var idi. Bu cür hərəkətlərin önünü almaqdan aciz qalırdır. İmdi isə
373
bizim də, onların da hökumətimiz var, dövlətimiz var. Borcumuzdur məsuliyyəti qəbul edək. Baxınız,
Qarabağda kiçik məsələ olmuş, hələ də üstündə əlləşirik. Amma belə hadisələr orada yomiyyə hallardır. Hər
gün orada müsəlmanlar kəsilir, evləri dağılır. Ermənilər onların yerlərini zəbt edib, hətta onlara çörək də
vermirlər. Səfirimizdən teleqraflar gəlmiş, daha başqa nümayəndələrimiz gəlib, səfirimizdən kağız gətiriblər.
Ərizələr var ki, müsəlmanlar Azərbaycan nümayəndəsinə şikayət edirlər ki, bizim halımıza baxın. Onları
evlərindən çıxarıblar, yurdlarını dağıdıblar. (Mərkəzdən səslər: ―Eyib olsun! eyib olsun!‖). Bunlara heç bir
tərəfdən kömək olunmayır. Erməni aclarına, erməni hökuməti tərəfindən və Amerika heyətindən güclü taxıl
gətirilib verilib. Amma oradakı müsəlmanların hamısı başdan-başa ac, paltarsız qapıdan-qapıya dolanırlar.
halları xeyli pisdir. Yalnız İrəvanda bir minə qədər müsəlman acı vardır ki, durub kəndlərindən uzaq yerlərə
gedib dilənməyə halları yoxdur. Yalnız müsəlmana olan kömək iki min nəfər üçündür ki, darını qaynadıb adama
bir çaşqa verirlər. İki mindən çox ölənlər var. 30 min-dən ziyadə olaraq orada müsəlman qaçqınları vardır ki,
nümayəndəmiz rəsmi surətdə xəbər vermişdir. Ərizələr ki, yüzü var o, ərizələrdən və bura göndərilən
teleqraflardan görünür ki, bütün bu işlər müsəlmanlara qarşı tətbiq edilən bir sistemadır. Amma burada isə
qışqırıq qaldırıb, dava edirlər ki, ay belə oldu, ermənilərə zülm oldu. Qarabağda hərci-mərcilik olduğu zaman,
ermənilərə təzyiq yapmışlar. Onun üçün çığırtı-bağırtı salınır. Amma indi Ermənistanda müsəlmanlara rəsmi
dövlət, hökumət ola-ola bu cür işlər tətbiq edilir. (Mərkəzdən səslər: "Eyib olsun! eyib olsun!"). Ermənistanda
müsəlmanlar üçün bu hal ilə yaşamaq mümkün deyildir. Az-çox varı olanlar var-yoxlarını heç müqabilində
ermənilərə satıb oradan çıxıb getməyə məcbur olurlar. Oradan gündə gələnlər var, deyirlər ki, şəhərdə hökumət
nəzəri qarşısında, ingilis heyəti gözü qarşısında müsəlmanlara yaşamaq mümkün deyildir, Nəinki gecə-
gündüzlər belə müsəlmanlar rahat kəsə bilmirlər. Qonşu-qonşuya köməyə gələ bilmir. Sonra şikayət edirlər ki,
onların dərdlərinə, hallarına baxılmır. Müsəlman kəndlərində olan müsəlmanları kəndlərdən çıxarıblar. İrəvan
aclar ilə doludur. Xahiş edirlər ki, onlar kəndlərinə gedib ot ilə, ələfiyyat ilə yaşasınlar. Amma onları kəndə
buraxmayıb deyirlər ki kənddə, 45 ev varsa hamısı ermənilər ilə dolub artıq müsəlmanlar gələ bilməz. Xülasə
rəsmi xəbərlərə görə ermənilər müsəlmanlara olmazın zülmlər edirlər. Qabaqda da ediblər. Qəbiristanlığın
daşlarını belə çıxardıb, qəbiristanlığalığı dağıtmışlar. Məscidlərin qapısını, pəncərələrini cıxarıb aparıblar.
Damını uçurub orada rəzalətlər yapırlar. Bu işlər haqqında Ermənistan hökumətinə şikayət olunursa da
hökumət laqeyd baxıb, heç bir iqdamatda bulunmur.
Bir xanım gəlib buraya, adı Tərlan xanımdır. O söyləyir ki, orada dolanacağı dolanacaq olmadığından öz
evimi satmaq istədim. Bu evin pulu əlimdə qalmaq üçün. Evimi almaq istəyən erməniyə dedim ki, gəl burada
doqovor bağlayaq pulunu mənə Gəncədə veriniz. Amma bu pullar bu vaxtadək hələ də gəlib
[857 - 858
]
çatmayıb. Gördünüz orada müsəlmanların halı necədir və nə təhər orada yaşayırlar. Halbuki, hər zaman bizə
qarşı o dövlətin nümayəndələri, həmməzhəbləri bizi müttəhim etməkdən çəkinmirlər. hər yerdə bizim
haqqımızda qəzetlərdə min cür iftiralar və yalanlar yazırlar. Bizi vəhşi adlandırırlar. Doğrudan insafla
davranmaq lazımdır. Neyçin orada hökumət bu ki-mi vəhşiliklərə məsul olmasın, neyçin bunların qarşısı
alınmasın. Dünən qəzetlərdə oxuduq ki, Ermənistanda olan bəzi qanunsuz hərəkətlərdən ötəri bizim
nümayəndəmiz bir nota vermiş. O notaya verilən cavabda deyilir ki, bizim hökumətimiz eylədir ki, orada heç
böylə şeylər olmaz. Onun üçün verdiyimiz notaya, özünün daxili işlərinə qarışmaq kimi qəbul edib-etiraz
ediyor. Amma bir həqiqət də var. Bu həqiqəti nə edəcəksən. Bunu gizlətmək olurmu? Bunu elə kəndlər
dağılanda on minlərlə, yüz minlərlə müsəlman əhalisi acından qırılanda, kimsə onlara müavinət etməyəndə, biz
onlara müavinət etməliyik. erməni qaçqınlarının keçəcəyi yerlərdə ərzaq mərkəzləri və qeyri bu kimi müavinət
edən nöqtələr tərtib verilir ki, ermənilər ac qalmasınlar və müşkülat çəkməsinlər. Müsəlmanlara bəylə müavinət
edilməsə də barı onlara pul ilə satın çörək satılsın.
Halbuki, bu da yoxdur. Budur ki, öz qardaşlarımıza, çünki onlar hər zaman özlərini bizim qardaşımız hesab
edilər, müavinət etmək, onların fəryadına yetişmək bizim borcumuzdur.
Bunun üçün fikir verilsin, görək Azərbaycandamı vəhşət, ədalətsizlik və qanunsuzluq hökmrandır, yoxsa
orada. Məəttəəsüf biz hər zaman səsimizi çıxartmayırıq. halbuki, onlar indi bir qədər bir çibini filə döndərirlər.
Bunların hamısı mümkün olan şeylərdir. Bunların çarəsi gərək düşünülsün, bu pullar verilsin haman İrəvanda
olan qrajdanlara onların dərdi bizim dərdimizdi. Üç milyona bir şey etmək olmaz. Onlara ciddi kömək. lazımdır.
Lazım olan yerlərə müraciət etməlidir. Çörəyi onlardan əsirgəməmək olmaz. Amma ciddi surətdə deyirəm,
hökumət gərək düşünsün, biz bunu qəbul etmiriz. Üç milyon deyil, yüz milyon da olsa azdır. Kömək olacaqdır.
Hətta lazım olsa müsəlmanlar öz qardaşlarını qurtarmaq üçün öz həyatlarını da verəcəklər.
Sədr - Söz Qənizadə Sultan Məcidindir.
[858 - 859]
Qənizadə - Rzayev cənabları ki, irəvanlıdır. O danışandan sonra daha mənə danışmaq az qalır. Bizim burada
danışığımız ancaq sentimentalni bir şeydir. Guya biz kəffarə verməklə cənnəti boynumuza alırıq və daha bir
vəzifəmiz yoxdur. Orada qardaşlarımızı kəsirlər, öldürürlər. Məqsədləri odur ki, müsəlmanlardan bir dənə
qalmasın. Ata-baba yerlərindən tərk olsunlar. Ruhları belədir. Biz istəsək 3 milyon deyil yüz milyon verək bir
çarə olmayacaqdır. Vaxtaki politika dediyim kimidir. Biz nə qədər pul versək, borcumuzu vermiş olmarıq.
mənim əqidəm böylədir, Müsəlman həbsi qırıldığından, yerdə qalanları da ac və yolçuluğa möhtacdır. Əllərini