199
torpaq bəşər tarixinin müxtəlif mərhələlərini özündə əks etdirən zəngin abidələr
ölkəsidir.
Söhbət ən azı 2 milyon illik bir tarixdən getsə də,onun yalnız son 5 min ili
yazılı mənbələrdə bu və ya digər dərəcədə əks olunmuşdur.Ondan öncəki tariximi-
zin mənzərəsini isə arxeoloji abidələr və kökü minilliklərin dərinlikləinə qədər uza-
nan zəngin folklor nümunələri əks etdirir.”
Ekranda "Dədə Qorqud" filmindən kadrlar görüntülənir.
Diktor:
"Azərbaycan ərazisində eradan əvvəl Vll-Vl əsrlərdə yaranan və Alp Ər
Tonqaya ağı" ilə ortaya çıxan ortaq ədəbi türkcə lll əsrdə Maninin yaradıcılığı
sayəsində fəlsəfi məzmun qazanır.V əsrdə eyni ərazidə yaşayan qıpçaqlar da ədəbi
dillərinə qovuşurlar və beləcə Alban ədəbiyyatı formalaşır.Tarixi minillərlə
ölçülən zəngin folklor irsinə sahib olan oğuzlar isə öz ədəbi dillərini daha gec,
yalnız Vll- Vlll əsrlərdə qazanırlar.Söhbət ozan Dədə Qorqudun düzüb əsəyə
gətirdiyi və onun adı ilə adlanan dastandan gedir.Və bu dastanın dili də folklor
dilimizdən, yəni xalq dilindən önəmli dərəcədə fərqlənir. Bu artıq oğuz elitasının-
Bayandır xanın, Qazan xanın, yəni oğuz xanlarının dilidir.Bu dili Maninin dili ilə
birləşdirən əsas cəhət hər iki dilin Alp Ər Tonqaya ağının dilindən törəmiş
olmasıdır.
"Dədə Qorqud" eposunun tarix səhnəsinə çıxışı ilə Azərbaycan ədəbi dili də
yaranmış oldu.Bu məsələdə dilçilərimizin fikirləri əsasən üst-üstə düşsə də,
ümumxalq dilinin təşəkkül tarixi ilə bağlı fikirlər haçalanır."
Ekranda Nizami Xudiyev görünür.Alt tərəfdə onun adı, soy adı, elmi dərə-
cəsi yazılır.O deyir:
"Azərbaycan türk dili formalaşdığı bir dövrdə ədəbi dilin ünsürləri də
yaranırdı.Azərbaycan ədəbi dil tarixinin görkəmli tədqiqatçısı Dəmirçizadənin
fikrincə,dilimiz ümumxalq dili kimi V-lX əsrlərdə formalaşmışdır.
Azərbaycan ümumxalq dilinin təşəkkülü təkcə Azərbaycan ərazisindəki lokal
etnolinqvistik proseslərlə izah edilə bilməz, həm də ümumtürk səviyyəli, böyük
coğrafiyanı əhatə edən proseslərlə bağlıdır ki, Dəmirçizadə Azərbaycan ümumxalq
dilinin təşəkkül tarixini V-lX əsrlərə aid edərkən, məhz həmin münasibəti nəzərə
almışdır.Onun bu fikri ilə razılaşmayan Mubatzadə həmin tarixi Xl-Xll əsrlərə
qədər geri çəkir."
Ekranda manixey yazıları, sonra isə onların fonunda Maninin şəkli
görüntülənir.
Diktor:
"Maninin əsasını qoyduğu din sonrakı əsrlərdə də Azərbaycanın ictimai-
siyasi həyatına öz dərin təsirini gösərmişdir.Belə ki, bir neçə əsr sonra fars-Sasani
200
hakimiyyətinə qarşı Xorasanda baş qaldıran və tez bir zamanda Azərbaycanı da
bürüyən məzdəkilər üsyanının ideoloji-siyasi bazasını təşkil edən məzdəkilik
maniçilik ideologiyasının davamı idi.Eyni sözləri ərəb işğalına qarşı
Azərbaycanda üsyan qaldıran Babək və tərəfdarlarının "xürrəmilik" adı altında
tanınan ideologiyaları barədə də söyləmək olar.
Çox təssüflər olsun ki, elm aləmində "erməni qıpçaqcası" adı altında
tanınan gerçək alban ədəbiyyatı kimi, Mani və onun yaradacılığı da Azərbaycanda
heç vaxt ciddi tədqiqat obyektinə çevrilməmişdir. Eyni sözləri Alp Ər Tonqaya ağı
barədə də söyləmək olar.Hər üç ədəbiyyat faktının bilavasitə Aərbaycanla bağlı
olduğunu sübut edən təkzibedilməz faktlar həmişə diqqətdən kənarda qalmış,bu
ədəbi əsərlərdən hər zaman yad mədəniyyət nümunəsi kimi söz açılmış, söz
açılanda da rus müəlliflərinin qeyri-elmi mülahizələri təkrarlanmışdır.Əvəzində
isə nə Azərbaycana, nə də türklərə heç bir aidiyyatı olmayan Zərdüşt və Avesta az
qala Azərbaycan ədəbiyyatının şedevri kimi qələmə vüerilmişdir..."
Ekrandakı təsviri Bisitun kitabəsindən görüntülər əvəz edir.Diktor sözünə
ara vermədən davam edir:
"Halbuki bir sadə həqiqəti başa düşmək üçün fars hökmdarı Daranın bisüun
qayalarına həkk edirdiyi kitabəni gözdən yetirmək kifayətdir.Bu kitabədə türklər
sak adlandırılır və Dara V sütunun 30-33-cü sətirlərində açıq bir şəkildə yazır..."
Ekranda yazılır:
" Saklar qəsbkar idilər və Ahura Məzdaya hörmət etmirdilər.Mən Ahura
Məzdaya hörmət edirdim. Ahura Məzdanın mərhəmətilə mən onlarla öz istəyimə
uyğun rəftar etdim."
Diktor yazıları olduğu kimi oxuyur və əlvə edir:
"Gördüyümüz kimi, farsların şahı sakların, yəni türklərin Ahura Məzdaya,
yəni zərdüştilərin baş tanrısı Hörmüzə sitayiş etmədiklərini, yəni onların zərdüşti
olmadığını qeyd edir.Bu isə bir daha sübut edir ki, türklər heç vaxt zərdüşti
olmamışlar..."
Ekranda yenidən Bisitun kitabəsi görüntülənir. Diktor sözünə aralıqsız
davam edir:
"Maraqlıdır ki, Dara Midiyada üsyan qaldıran Qam Atanın farsların məbəd-
lərini, yəni atəşgahları dağıtmasını, özünün isə həmin məbədləri bərpa etməsini
xüsusi qeyd edir.Bu məlumat isə midiyalıların atəşpərəst olmadığını təsdiq
edir.Üstəlik də midiyalı üsyançının şaman olduğu da üzə çıxır."