25
o, rus qoşunlarının Xəzərsahili ərazilərdən çıxarılmasına nail oldu. Nəticədə bir
istiqa-mətdə - osmanlılara qarşı sərbost müharibə aparmaq üçün əlverişli şərait
yaratdı.
İğdır, Aralıq, Şərur, Sədərək, Zərzəmin nahiyələri və Şörəyel livası;
Naxçıvan sancağı – Naxçıvan şəhəri, Naxçıvan, Əlincə, Sair Məvazi, Dərəşahbuz,
Mülki-Arslan, Məvaziyi-Xatun, Qarabağ, Qışlağat, Dərəşam, Azadciran, Şorlut,
Dərənürgüt, Dərələyəz və Sisyan nahiyələri [6;9].
Səfəvi dövlətinin süqutu yaxınlaşmaqda idi. 1726-cı ildən başlayaraq
Əfşar tayfasından olan görkəmli Azərbaycan sərkərdəsi Nadirqulu xan Səfəvi
dövlətində nizami qoşunlara başçılığı tədriclə öz əlinə aldı. Yeni sərkərdə İsfahanı
ələ keçirmiş əfqanları ölkədən qovdu və 1730-cu ildə şəhəri azad etdi. Bunun
ardınca o, rus qoşunlarının Xəzərsahili ərazilərdən çıxarılmasına nail oldu.
Nəticədə bir istiqamətdə - osmanlılara qarşı sərbəst müharibə aparmaq üçün
əlverişli şərait yaratdı.
Nadirqulu xan Osmanlı imperiyasına qarşı hərbi əməliyyata Azərbaycanın
cənubundan başladı. 1731-ci ilin əvvəllərində Marağa, Təbriz və Ərdəbil şəhərləri
azad olundu. Lakin Nadirqulu xanın Naxçıvan və İrəvan istiqamətində hücuma
hazırlaşdığı bir zamanda Xorasanda mərkəzi hakimiyyətə qarşı qiyam baş verdi.
Bununla o, osmanlı qoşunlarına qarşı apardığı uğurlu hərbi əməliyyatları yarımçıq
qoyaraq Xorasana yürüş etdi. Bundan istifadə edən Səfəvi hökmdarı Şah II
Təhmasib xalq içərisində, xüsusilə orduda itirilmiş nüfuzunu bərpa etmək
məqsədilə özü Səfəvi qoşunlarının başında İrəvan və Naxçıvan istiqamətində
hücuma keçdi [219; 116; 115,19]. Lakin şah Osmanlı qoşunları ilə ilk
toqquşmadaca məğlub oldu və geri çəkildi. Osmanlı komandanlığı ilə yenidən
Ölkə üçün əlverişsiz və ağır sülh müqaviləsi bağlandı. Beləliklə, 1732-ci il
yanvarın 16-da Səfəvi dövləti ilə Osmanlı imperiyası arasında imzalanan
Kirmanşah sülh müqaviləsinin şərtlərinə görə, Azərbaycanın bir çox cənub
bölgələr ilə yanaşı, İrəvan və Naxçıvan da Osmaıılı imperiyasının tərkibində qaldi.
Xorasan yürüşündən qələbə ilə qayıdan Nadirqulu xan yeni müqavilənin
şərtlərini qəbul etmədi. O, orduya arxalanaraq həmin ildə Sah II Təhmasibi taxtdan
salıb onun qundaqda olan oğlunu III Abbas adı ilə şah elan etdi və yeni "şah"
üzərində qəyyumluğu öz öhdəsinə götürdü. Bununla, faktiki olaraq, Səfəvi
dövlətində bütün hakimiyyət Nadirqulu xanın əlinə keçdi [136, 106].
Nadirqulu xan hakimiyyət başına keçən kimi Osmanlı dövlətindən
qoşunlarını 1723-cü ildən bəri işğal etdikləri bütün Səfəvi torpaqlarından geri
çəkməsini tələb etdi. Buna rədd cavabı alan Nadirqulu xan Osmanlı qoşunlarına
qarşı hərbi əməliyyatı bərpa etdi. Görkəmli sərkərdənin başçılıq etdiyi Səfəvi
qoşunlarının zərbələri altında Osmanlı hərbi qüvvələri Azərbaycan ərazisini tərk
etməyə başladı. Növbə İrəvana çatdıqda qaladakı Osmanlı qarnizonu döyüşə
girməkdənsə müdafiə olunmağı üstün tutdu. Lakin tezliklə Osmanlı qarnizonu
bunun da mənasız olduğunu nəzərə alaraq Nadirqulu xanla danışıqlara girdi.
26
Nəticədə İrəvan qalasındakı Osmanlı qarnizonu heç bir itki vermədən 1735-ci il
oktyabrın 3-də qalanı tərk etdi [203,89].
Nadirin uğurlarının qaçılmaz olduğunu görən erməni katolikosu bu dəfə
osmanlılardan üz döndərərək onun tərəfinə keçdi.
İrəvandan sonra Nadirqulu xan 1735-ci il iyulun 9-da Gəncəni Osmanlı
qoşunlarından azad etdi. 1736-cı ildə Nadirqulu xan bu vaxtadək formal olaraq
"şah" sayılan Səfəvi sülaləsinin sonuncu nümayəndəsini - 4 yaşlı III Abbası rəsmi
surətdə hakimiyyətdən kənar etdi və həmin ilin martında Muğan qurultayında özünü
şah "seçdirdi".
Yeri gəlmişkən, həmin qurultayda iştirak edən erməni katolikosu Nadirin
şah "seçilməsi" mərasimində xüsusi canfəşanlıq nümayiş edirdi.
Nadir şahın dövlət daxilində həyata keçirdiyi ilk tədbirlərdən biri inzibati
idarəçilik islahatı oldu. O, tarixi Azərbaycarı torpaqlarında bu vaxtadək mövcud
olan inzibati-ərazi bölgüsünü — Şirvan, Qarabağ, Azərbaycan və Çuxursəd
bəylərbəyiliklərini ləğv etdi. Dörd bəyərbəyiliyin əvəzinə mərkəzi Təbriz şəhəri
olmaqla vahid Azərbaycan vilayəti yaradıldı. Beləliklə, Nadir şah bütün
Azərbaycan torpaqlarını inzibati cəhətdən vahid vilayətin tərkibində birləşdirdi.
Nadir şah yeni vilayətin idarə olunmasını qardaşı İbrahim xana həvalə etdi.
Yuxarıda qeyd olunduğu kimi, Nadirin şah "seçildiyi" Muğan
qurultayında işlirak edən və onun namizədliyini canfəşanlıqla müdafiə edən erməni
katolikosu Abraham Kretasi bu barədə öz xatirəsində yazırdı ki, Nadir şah
qardaşını Azərbaycan adlanan Alrpatakana rəis və sərdar, yəni sərkərdə təyin
edərək Naxçıvanın, İrəvanın və bütün Ararat vilayətinin (Çuxursəd bölgəsi - red.),
Gürcüstanın idarəsini ona tapşırdı və onu başqa xanlar üzərində bəylərbəyi və
hakimi-mütləq təyin etdi [23, 244].
Maraqlıdır ki, Abraham Kretasi əsərinin bir çox yerində Nadir şah Əfşarla
olan danışıqlarını erməni hərflərilə Azərbaycan dilində vermişdir [23, 198, 199-120,
214, 215, 220, 244, 250 və s.]. Bu faktdan aydın olur ki, Nadir şahın yaraldığı böyük
imperiyada nəinki xalq danışıq dili, hətta rəsmi danışıqlar və ziyafətlər də
Azərbaycan türkcəsində aparılırdı. Abraham Kretasinin Azərbaycan türkcəsində
danışması bu dilin imperiya daxilində mühüm ünsiyyət vasitəsi olduğunun parlaq
sübutudur.
Muğan qurultayı ərəfəsində Nadirqulu xan özünün etibar etdiyi Pir
Mahmud xanı İrəvan xanı və eyni zamanda bu bölgəııin bəylərbəyi təyin etdi [23,
245].
Xarici müdaxiləçilərə qarşı müharibədə qazandığı qələbələr Nadir şahın
orduda və bütün ölkədə nüfuzunu daha da artırsa da, onun yeni müharibələrə
hazırlaşması, bunun üçün şəhər və kənd əhalisindən alınan vergilərin durmadan
artırılması ümumxalq narazılığını son həddə çatdırdı. Bülün ölkəni xalq hərəkatları
bürüdü. Azərbaycan isə böyük imperiyanın tərkibindən çıxaraq öz dövlətçilik
ənənələrini bərpa etməyə can atırdı. Azadlıq hərəkatı güclənməkdə idi. Xalqın