70
1905-ci ilin dekabrında kadetlər (konstitusiyalı demokratlar) partiyasının
Bakı şöbəsi yaradıldı.. Milli burjuaziyanın, liberal mülkədarların və ziyalıların bəzi
nümayəndələri bu partiyanın ətrafında birləşdilər.
1906-cı il yanvarın 13-dən 23-dək Peterburqda gizli surətdə çağırılmış
ikinci Ümumrusiya müsəlman turultayı «İttifaqi-müslimin» partiyasının Ə. M.
Topçubaşov tərəfindən hazırlanmış 23 maddədən ibarət Nizamnaməsini qəbul etdi.
Nizamnamədə Rusiya müsəlmanlarının vahid siyasi ittifaqını yaratmaq və onun
yerlərdə şöbələrini təşkil etmək, Ümumrusiya müsəlmanları qurultayını hər il
çağırmaq, qurultaylararası dövrdə «İttifaq»ın daimi fəaliyyət göstərən Ali Şurasını
yaratmaq və s. haqqında maddələr vardı. Ə. M. Topçubaşov «İttifaq»ın Mərkəzi
Komitəsinin sədri seçildi. Avqust ayında Nijni-Novqorodda onun rəhbərliyi ilə
açıq surətdə keçirilən üçüncü qurultayda Topçubaşovu yenidən Mərkəzi Komitənin
sədri seçdidər.
1906-cı ilin aprelində Tiflisdə C. Məmmədquluzadənin redaktorluğu ilə
Azərbaycan dilində «Molla Nəsrəddin» jurnalının nəşrinə başlandı.
Həmin dövrdə Bakıda Əli bəy Hüseynzadənin redaktorluğu ilə daha bir
jurnal—«Füyuzat» (1906-1907-ci illər) nəşr olundu.
Azərbaycan azadlıq hərəkatının hələ ideya əsaslarının hazırlandığı bu ilk
mərhələdə milli demokratik ziyalılar, başlıca olaraq, «Füyuzat» və «Molla
Nəsrəddin» jurnallarının ətrafında birləşdilər. «Füyuzat»da, əsasən, liberal əhval-
ruhiyyəli ziyalılar, o cümlədən Ə. Hüseynzadə, Ə. Ağayev, Ə. M. Topçubaşov, M.
Ə. Rəsulzadə; «Molla Nəsrəddin»də isə inqilabi-demokratik ideyalı ziyalılar, o
cümlədən C. Məmmədquluzadə, M. Ə. Sabir, M. S. Ordubadi, Əliqulu Qəmküsar
təmsil edilirdilər.
«Mollanəsrəddinçi»lər çarizmin milli müstəmləkə zülmünə, ictimai
ədalətsizliyə və istismarçılara qarşı çıxır, Azərbaycan xalqına siyasi azadlıqlar və
hüquq bərabərliyi tələb edirdilər.
«Füyuzatçılar» və «mollanəsrəddinçilər»in ictimai-siyasi hadisələrə
münasibətlərində müəyyən fikir ayrılıqları vardı. Əgər, birincilər milli-mənəvi
təkamüldə İslam dininin rolunu yüksək qiymətləndirirdilərsə, ikincilər dini cəhalət
və avamlığın mənbəyi kimi ifşa edirdilər. «Mollanəsrəddinçilər» ictimai-siyasi
inkişafda sinfi mübarizəni zəruri saydıqları halda, o biriləri ümummilli mənafeləri
ön plana çəkirdilər. «Füyuzatçılar» üçün məzlum siniflərdən əvvəl məzlum
millətlər mövcuddur və s.
1906 və 1907-ci illərin avqust aylarında Azərbaycan müəllimlərinin
Bakıda çağırılmış I və II qurultayları milli məktəbin inkişafında mühüm rol oynadı.
Bu qurultaylarda məktəblərdə dərslərin ana dilində aparılması, yeni əlifba
kitablarının türk əlifba məktəbinin təcrübəsindən istifadə etməklə yazılması,
Müəllimlər seminariyasının Azərbaycan şöbəsinin Qoridən Azərbaycan
şəhərlərindən birinə köçürülməsi barədə və digər qərarlar qəbul olundu.
71
Dövlət dumasında azərbaycanlı deputatların fəaliyyəti milli hərəkatın
parlaq səhifələrindən birini təşkil edir.
I və II Dövlət dumalarına keçirilmiş seçkilərdə Azərbaycan əhalisinin çox
böyük əksəriyyəti milli demokratiyanın nümayəndələrinə səs verdilər. Bakı və
Yelizavetpol qəzalarından I və II Dövlət dumalarına Rusiyanın və Avropanın ən
məşhur ali məktəblərində təhsil almış Əlimərdan bəy Topçubaşov, İsmayıl xan
Ziyadxanov, Fətəli xan Xoyski, Xəlil bəy Xasməmmədov kimi hüquqşünaslar,
publisist-dramaturq Əbdürrəhim bəy Haqverdiyev, Petrov kənd təsərrüfatı
akademiyasının məzunu Məmmədtağı Əliyev, müəllimlər—Əsədulla bəy
Muradxanov və Mustafa Mahmudov, trudoviklərin nümayəndəsi Zeynal Zeynalov
deputat seçildilər.
1906-cı il aprelin 27-də Peterburqda I Dövlət duması açıldı.
Rusiyanın müsəlman əyalətlərinin, o cümlədən Azərbaycanın deputatları I
Dumada müsəlman fraksiyasını təşkil etdilər. Fraksiyanın sədrliyinə Ə. M.
Topçubaşov seçildi. Ə. M. Topçubaşovun hazırladığı müsəlman siyasi
proqramında: imperiyanın bütün ərazisində möhkəm konstitusiya əsaslarında
özünüidarə vahidləri və vilayət məclisləri yaradılması, torpağın vilayət üzrə
milliləşdirilməsi, din işlərində tam muxtariyyət olması və yerlərdə geniş muxtar
idarəetmə sisteminin təşkili tələbləri irəli sürülürdü.
Azərbaycandan olan deputatlar Dumanın ayrı-ayrı komissiya və
şöbələrinə seçildilər. Onlar öz çıxışlarında 1905-ci ilin yazında Azərbaycandan
dəfələrlə hökumətə göndərilmiş ərz-hallarda qaldırılan problemlərə toxunurdular.
İsmayıl xan Ziyadxanov öz çıxışlarında çar hökumətinin Azərbaycanda
yeritdiyi müstəmləkəçilik siyasətini çox kəskin surətdə tənqid etdi. (1-ci sənədə
bax). Onu hətta həbs edib dörd ay Şəki türməsində saxladılar.
1906-cı il iyulun 9-da, daha itaətkar duma yaratmaq məqsədilə, çarın
xüsusi fərmanına əsasən, I Dövlət duması buraxıldı. Ertəsi gün 170 nəfərə yaxın
deputat, o cümlədən azərbaycanlı deputatlar Dumanın qovulmasına etiraz əlaməti
olaraq, «Vıborq» müraciətnaməsini qəbul etdilər. «Müraciətiamə»də Duma
çağırılana qədər «Rusiyanın bütün vətəndaşları... xəzinəyə nə bir qəpik pul, orduya
nə bir nəfər əsgər» verməməyə çağrılır, "Rusiyanın bağlayacağı bütün müqavilələr
etibarsız elan edilirdi.! Çar hökuməti itaətsizlik edən deputatlarla haqq-hesab
çəkmək üçün daha münasib fürsətin ələ düşməsini gözlədi.
1907-ci il fevralın 20-də işə başlayan II Dövlət duması çarizmin
gözlədiyinin əksinə olaraq, birincidən daha sol və müxalifətçi oldu.
II Dövlət dumasındakı çıxışında deputat Fətəli xan Xoyski çar
hökumətinin Mərkəzi Rusiyadan rusların Azərbaycana köçürülməsinə son
qoymasını və əsarət altına alınmış xalqlara məhəlli muxtariyyət verməsini tələb
etdi. Deputat Zeynal Zeynalov xəzinə torpaqları da daxil olmaqla, bütün mülkədar
torpaqlarının alınıb, heç bir şərt qoymadan, pulsuz kəndlilər arasında
bölüşdürülməsini tələb etdi.
Dostları ilə paylaş: |