Azərbaycanın böyük şairi Xəlil Rzanın bizim xalqın mədəniyyətinin inkişafında böyük



Yüklə 2,49 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə87/113
tarix21.06.2018
ölçüsü2,49 Mb.
#50116
1   ...   83   84   85   86   87   88   89   90   ...   113

450

XƏLİL RZA ULUTÜRK  

SEÇİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ

Hardasan? Lənkəran basalağında,

Topa çay kolları cərgə­cərgədir.

Qızlar çay yarpağı yığaraq gedir,

Səninsə od yanır göz bulağında.

Bacım, yarpaqların hamısın dərmə,

Ondan beşini dər, qoy beşi qalsın.

Yoxsa bu zoğları yandırar günəş,

Zoğlar yarpaq ilə qoy nəfəs alsın.

Başı kəlağaylı, beli kəmərli,

Əli yarpaq ilə xınalanmış qız

Heyrət içindədir:

 

­ Qardaş, bəs plan?



Sədri düşündürən plandı yalnız.

Hardasan? Sədr ilə söz vuruşunda,

Sərtlik var alnının tunc qırışında.

Masanın üstündə cır bir naringi,

Bürüşmüş portağal, arıq bir lumu.

Bir vaxt Lənkərana şöhrət çələngi

Gətirən o əziz nemətlər bumu?

Hanı ağ akulə? Dənəsi yaqut

Yetim, Mülkücürü, Ənbərbu, Sədri?

Sənin hər cümlənin köksündəki od

Sıxılmış lumuya döndərir sədri.

Təklənib gedirsən sahilə doğru,

Arzu dəryalarca, eşq ələk­vələk.

Bəzən bir diləkdən min dilək doğur,

Ən gərəklisinə yol açmaq gərək!

Biz gəldi­gedərik, dağlar qalandı.

Bağban köçəsidir, bağlar qalandı.

Çörək təknəsidir torpaq bəşərin,

Torpaq həm anandı, həm də balandı.



451

Qoruyaq torpağı gözümüz kimi,

Ətri, təravəti çilənsin üzə.

Sağ ikən torpağın bizik sahibi,

Sonra... o sahibdir sümüyümüzə.

Batmış quyulara nəzər salırsan,

Quyular – torpağın görən gözləri.

Qədim bir ovdanla maraqlanırsan,

Aparır daş lağım səni içəri.

Lağımın dibində balaca bir göl,

Tək bir şüa ilə işıqlanır su.

Qaranlığı yaran o nura bənzər

Bizim babaların eşqi, arzusu.

Kəndirlər kəssə də biləklərini,

Dolla, dolça ilə su daşıdılar.

Sağlam toxum kimi diləklərini

Torpağa basdırıb mərd yaşadılar.

Arxlar – babaların uzun qolları,

Kəhrizlər ­ cənnətə gedən yolları.

Xırmanlar – alışan köksləridir

Sünbüllər ­ sovrulan qızıl pulları.

Badamdar. Nə qədər doğmadır bu ad,

Bəs hanı o badam, o ləzzət, o dad?

Bu çılpaq sahələr bir vaxt baharmış.

Sultanzığ burnundan Səbayeləcən

Püstə ağzı açıq günə baxarmış.

“Ağ şanı”, “Çileyi”, “Kişmişi”, “Pişraz”,

“Dərbəndi”, “Xatını”, “Gəlinbarmağı”

Bələnib günəşə, baş qoyub quma

Salxımlar verərmiş zümrüdsayağı.




452

XƏLİL RZA ULUTÜRK  

SEÇİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ

Hələ Abşeronun zərif neməti –

Papıllı zəfəran, qızıl zəfəran

Uzadıb boynunu öpüş alarmış

Sevgili günəşin dodaqlarından.

Sənin xəyalının üfüqlərində

Reyhan bağçaları, tərxun ləkləri.

Əl boyda torpaqda dünya cənnəti,

Odlar ölkəsinin gözəllikləri.

Göygöl. Qızıl payız. Kəpəzin döşü.

Qalxırıq yamacla üzü yuxarı.

Bir zaman Gəncənin dünya günəşi

Nizami dolaşıb bu ormanları.

Nədir gəzdiyimiz, axtardığımız?

Bütün yer üzündə on bir iqlimdə

Seyrək gözəlliyin son yadigarı –

Ardıc ağacları, şam ağacları.

­ Müqəddəs sayılır ardıc ­ deyirsən.

Ciyərlər nuş edir payız ətrini.

Asta sığal çəkib əzizləyirsən

Sanki Nizaminin bir şah sətrini.

Çətindir yoxuşu ayaqla qalxmaq,

Nədən yapışırsan? Palıd kökündən.

Sən də palıd kimi öz qüvvətini

Alırsan torpağın, yerin təkindən.

Çatdıq. Eldar şamı. Gülür gözlərin.

Sanki öz balandır qalxıb, ucalıb.

Həmərsin toxumu bir sal qayanı

Necə parçalayıb, necə kök salıb.

Mən indi bildim ki, köklü, köməcli

Ormanlar olmasa, dağlar yıxılar.




453

­ Burda gürzələr var... Ehtiyat gərək.

Baxın, qabıq qoyub gedib ilanlar.

(İlanlar da sevir təzələnməyi,

Siz ey öz qınına əsir olanlar!)

Ayağım altında narın torpaqlı

Qarışqa yuvası, siçan yuvası.

Uca zirvələrdə qızılquş, laçın,

Yerdə kor göz kimi çayan yuvası.

Qartal şəhpər açıb baxır səmadan,

Aşağı göz qoyur, qanad çalmadan.

Ona bağa gərək, zirehli bağa,

Qaldıra, daşlara çırpa ucadan.

Xəzəllə, yarpaqla, otla bürünmüş

Kirpi, usta kirpi xallı gürzəni

Lapdan yaxalayıb yol üstündəcə,

Tutub quyruğundan çəkir dişinə.

Açılır, bükülür, dil çıxardaraq,

Çırpılır gah sağa, gah sola gürzə,

Qızardır otları süzülən qanı.

Kirpi tələsmədən yeyir ilanı.

Dayanıb yamacda bir gəlin maral,

Uğrunda döyüşür erkək marallar.

Dirənib diz­dizə, buynuz buynuza,

Qızardır yamacı qanlı şırımlar.

Yağış. Qalın kollar, köklər, xəzəllər

Buraxmır, qoruyur yağan bülluru.

Bulaqlar həmişə çağlasın deyə

Dağlar damcı­damcı içir yağmuru.

Qoyursan əlini şamın çiyninə,

Rişəsi torpaqda, başı buludda.



454

XƏLİL RZA ULUTÜRK  

SEÇİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ

Dağlar dağ olsa da, möhtacdır yenə

Köklü bir ağaca, bir əlçim ota.

Dil susur... Ürəksə odla doludu,

Göz kimi yapışır söz ciyərinə:

­ Xirosimadakı ölüm buludu

Çöküb Himalayın zirvələrinə.

Duyuram, kirimir dağlar sinəndə.

Görürəm sıxlaşan dumanlarını.

Çiynindən tökülən çaylar, sellər də

Söndürə bilməyir vulkanlarını.

Kim isə, hardasa qəhərlənirsə,

Sən yanırsan onun qəm­qubarıyla.

Himalay zirvəsi zəhərlənirsə,

Şahdağ dura bilməz şah vüqarıyla!

Planet bağının bir yarpağıdır

Azərbaycanımız – bizim canımız.

Hardasa bir kiçik qönçə solursa,

Hiss edir, dərd çəkir gülüstanımız.

Bulanan çayları bir an seyrə gəl,

Daşıyır dərdini ümmanlara da.

İki zor qitəni birləşdirən əl –

Aralıq dənizi solur arada.

Xəyala gedirsən, bir an lal durub,

Dalırsan onun da qıyyalarına.

Aralıq dənizi tufan qaldırıb

Çırpılır köksünün qayalarına.

Dəyişir günbəgün ərzin iqlimi,

Düşünən təfəkkür! Ayıq ol, ayıq.

Hərbi bazaları bir xərçəng kimi

Dünyanın bağrından qoparmalıyıq.




Yüklə 2,49 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   83   84   85   86   87   88   89   90   ...   113




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə