Azərbaycanın böyük şairi Xəlil Rzanın bizim xalqın mədəniyyətinin inkişafında böyük
Yüklə 2,49 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- XƏLİL RZA ULUTÜRK
514 XƏLİL RZA ULUTÜRK SEÇİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ O cəhənnəm ada atəş yığını, Çatdı gecə yarı bir yalqız yelkən. Başına gələnlə barışdığını Burda daşla yazdı qayaya bəzən. Dikib dalğalara məhzun gözünü, Qılınc səslərini salardı yada. Harda hiss elədi, harda özünü, Gah soyuq səmada, gah Fransada. Bəzən də taxtını, nəsil zoğunu, Qanlı vuruşları çıxarıb yaddan, Oğlunu düşündü, yalnız oğlunu, Fikirlər beynində alovdan, oddan. Tacsız kölgəsini qılınclayanlar, Onu qınayanlar, ar olsun sizə. Deyin, kimə gərək bu gileygüzar? Gileylər yaraşır yalnız acizə. Eşq olsun! Göstərdi rus ölkəmizə Böyük qismətini, ülviyyətini. Sürgün zülmətindən bildirdi ərzə Əbədi azadlıq vəsiyyətini.
Şeirimlə fit çaldım. Aldı payını, Şeirim rəvac tapdı imzasız, qolsuz. İmansız, yolsuz bir jurnal təlxəyi Məqalə buraxdı imzasız, qolsuz.
515 Nə olsun? Gizlənə bilmədi heç kim: Nə küçə təlxəyi, nə mənfitçalan. O, məni tanıdı pəncələrimdən Mən onu tanıdım qulaqlarından.
Heç yadımdanmı çıxar ülvi bir an? Endi göydənmi, buluddanmı mələk? Dahilik nurmu əmib büllurdan, Bir gözəllik, bir işıq yavrusu tək! Nə ümid var, nə sevinc... qüssə həzin. Könlüm incik... həyəcanlar da dərin. Mənə can verdi qəfil incə səsin, Uyquma girdi lətif cilvələrin. Keçdi il... hansı burulğan ləpəsi Çaldı daşdandaşa saf arzuları. Mən unutdum o zərif, incə səsi, Sənə göydən verilən caduları. Keçdi həsrət dolu günlər nə yaman, Qara məhbəsdə sükut, qəm qatqat. Nə məhəbbət, nə bir Allahilham, Nə də bir göz yaşı, eşq adlı həyat. Ürəyim aldı qanad bir nurdan, Endi göydənmi, buluddanmı mələk? Dahilik nurmu əmib büllurdan, Bir gözəllik, bir işıq yavrusu tək. Yenə çılğın ürəyimnur dolu cam, Geri dönmüş dirilib toyla büsat. Həm məhəbbət, həm o allahilham, Həm də saf göz yaşı, eşq adlı həyat.
516 XƏLİL RZA ULUTÜRK SEÇİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ MİXAİL LERMONTOV ROMANS Sal qayanın önündə ucsuzbucaqsız ümman, Düşdü qəfil ildırım, parçalandı ortadan. Qayanın sinəsində dar bir məcra yarandı, Ağ köpüklü ağ sular daşlar ilə darandı. Yanmış, yarılmış qaya bir yox, iki olsa da Yarğan yaralarını saxladı yaddaşında. Gülüm, elə bizi də ayırdı fitnə, fəsad, Ancaq heç vaxt özümü yad bilmədim sənə, yad. Bir də görüşmərik biz. Fəqət sənin yanında Yada salsalar məni... Tutulmazmısan onda? “O kimdir?” deyib sorar, məlul, məhzun durarsan. Özünə də, mənə də lənətlər yağdırarsan. Ancaq silə bilməzsən yaddaşından sən məni, Nə özümü, sözümü... Nə də ötən günlərin bircə dəqiqəsini. DUSTAQ Yarın, parçalayın daş zindanları, Günəşli dünyaya yetirin məni. Qaytarın qaraqaş, qaragöz yarı, Bir də qara yallı dəli köhləni. Mən o gənc yarımı, şux nigarımı Basaram bağrıma, öpüb qucaram.
517 Oxşaram atımın ipək yalını, Atılıb üstünə, yel tək uçaram. Zindan pəncərəsi ucadır, fəqət, Zindan qapıları ağır kilidli. Bəlkə o qaraqaş, qaragöz afət İpək yatağında uyuyur indi. Qaraca köhlənim gəzir çölləri Yəhərsiz, yüyənsiz azad dolaşır. Oxşayır boyunu səhər yelləri, Dərələrdən keçir, dağlardan aşır. Mənimsə nə dostum, nə qəmxarım var, Sıxır dörd tərəfdən dörd divar məni. Sancılır gözümə ölgün şüalar, Əritmək istəyir bu məzar məni. Hərdən eşidirəm ... qapı dalında Gəzən gözətçinin ayaq səsini. Heyhat, o eşitmir ... Daş zindanlara Sığmayan qəlbimin döyünməsini.
Mən neçin elə bir dalğa olmadım, Köpüklü bir dalğa, mavi bir ləpə? Tufanda keçərdi ömrüm, həyatım, Gecə ay doğanda, nur səpəsəpə. Heç bilsən nə qədər coşğun eşq ilə Qızılı qumları mən yalayardım. Qayıq yan almamış hələ sahilə Çırpardım daşlara, parçalayardım.
518 XƏLİL RZA ULUTÜRK SEÇİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ İnsanın dünyada sevibseçdiyi Nə varsa qəhr edər, söküb tökərdim. Basardım bağrıma cəfakeşləri İslanmış saçlara sığal çəkərdim. Qorxuda bilməzdi cəhənnəm məni, Tovlaya bilməzdi cənnət vədləri. Narahat suların sərin yelkəni Olardı könlümün xəyal şəhpəri. Başımda belə bir sevda havası Onda mən Şimala etməzdim səfər. Doğulmaq, yaşamaq, ölmək qayğısı Sıxmazdı ruhumu bəlkə bu qədər. *** Yenə tək çıxıram gecə yollara, Yollar ağ dumanlı, yollar daşkəsək. Çöllər qulaq asır pərvərdigara, Ulduzlar sayrışır, söhbətləşərək. Göylər çilçıraqban, göylər füsunkar, Yerlər xumarlanır mavi yataqda. Bəs nədir qəlbimdə bu qəm, bu qubar? Bəs nə istəyirəm mən belə çağda? Mən ki, gözləmirəm həyatdan heç nə, Təəssüf etmirəm olub keçənə. Azadlıq arayır narahat ürək, Düşüb üzüqoylu uzanmaq gərək. Yox! Məzar sükutu istəmirəm mən, Kim istər ömrünü yellər aparsın?! Zövq alım həyatın cilvələrindən, Köksüm bir eşq ilə qalxıb qabarsın.
Yüklə 2,49 Mb. Dostları ilə paylaş:
|