30
etməyə imkan tapmışdır. Əvvəldə qeyd etdiyimiz kimi Tiflisdən Mahaçqalaya,
atası Hacı Əbdülhəmidin yanına gələn Məhəmməd, burda ticarətlə məşğul
olmağla yanaşı, boş vaxtlarını Qərb ədəbiyyatını mütaliyəyə sərf etmişdir.
Nəhayət o, Təbrizə qayıdıb, arzuladığı “Qalibiyyə” mədrəsəsinə daxil olmuş,
burda Hacı Mirzə Həsəndən fiqh-üsul elmini, Hacı Mirzə Əbdüləli Təbrizidən
nücum elmini öyrənmişdir. Bir daha xatırladaq ki, Məhəmməd eyni zamanda o
dövrün böyük ilahiyyatçı alimi olan Əngəcidən qiraət və bəlağət elmlərini əxz
etmişdir. Məhəmməd islam fəlsəfəsini və tarixini də gözəl bilmiş, odur ki,
müctəid dərəcəsinə qədər yüksəlmişdir. Ümumiyyətlə, yüksək intellektə və
işıqlı zəkaya malik olan Məhəmməd Azərbaycan və fars dilləriylə yanaşı,
ərəb, rus və fransız dillərində də sərbəst danışmışdır. Bu da onun ictimai
xadim kimi yetişməsinə təkan vermişdir... Siyasi fəaliyyətinə isə Xiyabani
artıq 1905-ci ildən – Səttarxan hərəkatı başlayan zamandan başlamışdı...
Güney Azərbaycanda məşrutə hərəkatı başlanan gündən, hərəkatın
lideri Səttarxanın ən yaxın silahdaşı və məsləkdaşına çevrilən Məhəmməd,
camilərdə və məscidlərdə, şah-üsul idarəsinə qarşı məntiqli və mənalı çıxışlar
və cihada çağırışlar eləməklə yanaşı,
əlində silah, azadlıq uğrunda
savaşmışdır.
İnsan arzularına açılan bir cığır-məşrutə, Xiyabaninin taleyində, ömür-
gün kitabında da bir cığır olmuşdur. Bu da onun gələcəkdə milli-azadlıq
hərəkatının rəhbəri kimi, istiqlaliyyət bayrağı qaldırmasına güşlü təkan
vermişdir.
1905-ci ilin burjua-demokratik inqilabı, bütün Şərq ölkələrində, İranda,
Türkiyədə, Çində və başqa yerlərdə demokratik hərəkatın güclənməsinə səbəb
olmuşdu. Yüz milyonlarla məzlum insan, yeni həyata və insan üçün ən ibtidai
huquqlar uğrunda mübarizəyə qoşulmuşdular. İranın əyalət və şəhərlərini bürüyən
demokratik hərəkatın qorxusundan, şah məclis çağırıb, azadlıq haqqında manifest
verməyə məcbur olmuşdu.
Məşrutə hərəkatına vaxtilə Bakıda fəhləlik etmiş və bakılı soydaşlarının
inqilabi coşqunlyq əzminin şahidi olmuş Səttarxan başçılıq edirdi. Onun ən
31
yaxın köməkçisi isə Bağırxan idi. İranda Məştutə hərəkatı başlayan gündən,
Şimali Azərbaycanın və Tiflisin demək olar ki, bütün mətbuat nümayəndələri,
o cümlədən tərəqqipətvər və vətənpərvər insanları nəinki hər gün, nər saat,
hər dəqiqə, hər saniyə buna münasibətini bildirmiş, başda Hacı Zeynalabidin
olmaqla, Əlibəy Hüseynzadə, Məmmədəmin Rəsulzadə, C.Məmmədquluzadə,
M.S.Ordubadi və başqaları Məşrutə hərəkatının qələbəsi üçün əllərindən gələni
əsirgəməmişlər. N.Nərimanov isə əvvəlcə Odessada, sonra isə Tiflisdə publisistik
çıxışlar edir, Tiflisdə olarkən Məşrutə hərəkatına kömək məqsədilə Qafqaz
mücahidlərinin Cənubi Azərbaycana getməsində xüsusi xidmətlər göstərirdi.
Hacı Zeynalabidin Tağıyev Məşrutə hərəkatının mücahidlərinə hər cür
maddi yardım göstərmiş, M.Ə.Rəsulzadə İrana səfər edərək bilavasitə özü Məşrutə
hərəkatında iştirak etmiş, eyni zamanda “Yeni İran” adlı qəzetin nəşrinə
başlamış, 1910-cu ildə fars dilində “Tənqidi-firqeyi-etidaliyun” adlı, 1911-ci ildə
isə “Səadəti-bəşər” adlı kitabını nəşr etdirmişdi. M.Ə.Rəsulzadə bundan
əlavə, Bakıda Əhmədbəy Ağayevin redaktoru olduğu “Tərəqqi” qəzeti ilə
əməkdaşlıq edirdi və Səttarxanın başçılığı altında gedən xalq hərəkatına aid
yazıları “İran məktubları” rublikası altında “Tərəqqi” qəzetində dərc olunmaq
üçün Əhmədbəy Ağayevə göndərirdi. 1909-cı il mayın əvvəllərində Təbrizdə
(Osmanlı konsulluğunda) Səttarxanla M.Ə.Rəsulzadə şəxsən görüşmüşdülər.
Bu vaxt inqilab sərkərdəsi Sərdari-milli Səttarxanın 42, M.Ə.Rəsulzadənin isə
25 yaşı var idi. Milli istiqlal hərəkatının iki böyük şəxsiyyətinin bilavasitə
görüşü hər iki tərəf üçün unudulmaz və əlamətdar olmuşdur. M.Ə.Rəsulzadə
Səttarxanın ən yaxın silahdaşları Bağırxan, Əli Müsyo, Heydər Əmioğlu, Mehdi
Kuzekarani, Hüseyn Bağban, Baxşəli xan Yekanlı, Hacı Əli Davaçı, Mirzə Kərim
Bəzzaz, Üsgülü Məşdi Məhəmməd Əmioğlu, Səid Səlmasi və bir çoxları ilə də
görüşmüş, onlardan müsahibə alaraq, bu müsahibələri də “Tərəqqi” qəzetinə
göndərmişdi.
İran inqilabını dövründə, Məşrutə hərəkatı “Molla Nəsrəddin” jurnalının
səhifələrində də müntəzəm surətdə əks etdirilirdi. Mollanəsrəddinçilərin görkəmli
nümayəndələrindən olan M.S.Ordubadi də İran inqilabında iştirak edirdi və öz
32
müşahidəsi əsasında yazdığı əsərləri Tiflisə, “Molla Nəsrəddin” redaksiyasına
göndərirdi. M.S.Ordubadinin İran inqilabının düşmənlərini ifşa edən yüzlərlə
feleytonu və şeiri vardır. Onun İran inqilabına və Səttarxana həsr etdiyi əsəri,
ən məhşur romanlarından biri olan “Dumanlı Təbriz” romanında inqilabi komitə
təşkilatınınm Təbriz camaatına müraciətlə buraxmış olduğu intibahnamələrin
birində deyilir:
“1907-ci ildən başlayaraq 1911-ci ilə qədər Təbriz xalqının göstərdiyi
qəhrəmanlığı İran inqilabının tarixi heç bir vaxt unutmayacaqdır.
Azərbaycan xalqı daima İran inqilabına təkan vermişdir. İnqilab
duyğularını heç bir qüvvət sizin zehninizdən çıxara bilməmişdir.
Siz Nəsrəddin şah, Müzəfərəddin şah və onun oğlu Məmmədəli şah
dövründə də mərkəzi hökumətə təsir yetirməklə də öz fikrinizi həyata
keçirmişsiniz...
Hazırda çar istilası sizi qorxutmasın, siz bütün mübarizədə müvəfəqqiyyət
qazandığınız kimi, bu mübarizədə də müvəffəqiyyət qazanacaqsız”.
M.S.Ordubadinin Cənubi Azərbaycandakı inqilabı təsvir edən “Dumanlı
Təbriz” pyesi də Səttarxan və Bağırxanın qəhrəmanlığından, eyni zamanda
Cənubi Azərbaycan inqilabçılarının öz ölkələrini İran mürtəceləri və xarici
imperialistlərinin zülmündən qurtarmaq üçün apardıqları mübarizədən bəhs
edir.
Cənubi Azərbaycanda ilk dəfə ana dilində nəşr olunan “Azərbaycan”
adlı ədəbi-bədii məcmuə (1906-1907) də Səttarxanın adı ilə bağlıdır. Sərdari-
milli inqilabi fəaliyyətə rəhbərlik etdiyi zaman milli mətbuatın yaranması və
ana dilinin inkişafı uğrunda bir sıra tədbirlər görür, bu sahədə ciddi fəaliyyət
göstərənləri təltif edirdi.
1907-ci ildə silahlı xalq hərəkatını yatırmaq üçün şah, qaradağlı məhşur
quldur Rəhim xanı və Maku xanı Təbriz üzərinə göndərdi. Rəhim xanın və Maku
xanın quldur dəstələrindən Təbrizin müdafiə olunmasıİran inqilabının unudulmaz
qəhrəmanlıq səhifələrindən biridir. Təbriz quldur dəstələrinin hucumuna məruz
qalarkən, xalq Səttarxanın yanına nümayəndə göndərib, ondan kömək istədi.
Dostları ilə paylaş: |