435
bilinmir. Sovet dövründə Azərbaycan dilinin tədqiqi sahəsində
görülən iş min il ərzində görülmüş işdən müqayisə edilməz dərəcədə
artıqdır. Əgər biz sovet dövrünün nailiyyətləri üzərinə qələm çəkmək
istəyiriksə, gərək cild-cild dil kitablarını bir tərəfə ataq. Ata bilərikmi?
Bəs beynimizi necə, o bilikdən təmizləmək mümkündürmü? Əlbəttə,
yox. Elə isə, həmin dövrdə seçilmiş, həm də bizim fikrimizcə, çox
uğurla seçilmiş ”Azərbaycan dili” termininə nə üçün xor baxmalıyıq?
Gözəl tapılıb. Əslində, üç min il yol gəlib, tarix sınağından çıxıb,
özünə haqq qazandırıb.
İddia edənlər var ki, ”Azərbaycan dili” ərazi adına əsaslanan
bir termindir. Biz eyni şəkildə ”çin dili” deyirik (Çinin bir şəhərinin
əhalisi qədər yoxuq), nə çinlilər, nə də biz zərər çəkirik. Deyirlər,
”Azərbaycan türkcəsi” deyək, bu, ciddi, əməlli bir aləti oyuncağa
dəyişmək kimidir.
Ölkəmiz Azərbaycan, dilimiz Azərbaycan dilidir. Bu dil türk
mənşəlidir, ölkəmizin daxilində bütün xalqların sevimli ünsiyyət
vasitəsidir.
Sovet dövlətinin yaxşı cəhətlərindən biri də bu idi ki, hər sahə-
də nəzarət var idi, heç kəs xalqın heysiyyətinə toxuna bilməzdi.
Amma indi kim necə istəyir, elə danışır, necə istəyir, elə işləyir. Son
vaxtlar Türkiyəyə gedib-gələn bir sıra ziyalılarımız dilimizi korlamağa
başlayıblar. Məfhumlar bütün xalqlarda eynidir, amma milli inkişaf
nəticəsində hər bir xalqın dilində həmin məfhumun milli ifadə vasitəsi
yaranıb. Uşaqdan böyüyə, qocadan cavana hamının bildiyi, işlətdiyi
sözləri indi əcnəbiləşdirməyə başlayıblar. İncəsənət aləmində
”musiqi” sözü illərdən bəri işlədilən, hamının vərdiş etdiyi gözəl söz-
dür. İndi başlayıblar ”musiqi” əvəzinə ”müzik” işlətməyə: müzik ko-
mediiya, müzik təhsili, müzik verilişi, müzik aləmi, müzik fasiləsi,
müzik teatr, müzik duyğusu... Bu cür eybəcərlik kimin nəyinə lazım-
dır? Nə üçün özgə qaşığı işlədirlər? Qəzet yazılarında ”kültür” sözünə
rast gəlirik. Mən hələ Azərbaycan dilinə yaraşmayan ”kültür” sözü
qədər yersiz işlədilən söz tanımıram. Bu söz hətta rus dilindəki eyni
köklü ”kultura” sözü ilə müqayisədə də bizim dil üçün qeyri-mə-
dənidir. İndi biz mədəni adam, mədəniyyət nazirliyi, maarif-mə-
dəniyyət işləri, mənəvi mədəniyyət əvəzinə,
kültür adam, kültür nazir-
liyi, kültür işləri, mənəvi kültür və s. deyək?
XX əsrin əvvəllərində də belə idi. Demokratik cəbhənin
görkəmli nümayəndələri - C.Məmmədquluzadə, Ə.Haqverdiyev və
başqaları o qaranlıq mühitdə dahiliklə düzgün yol tutaraq, yalnız xalq
dilinə, xalq ifadə tərzinə əsaslanır və kənar təsirlərə qarşı mübarizə
436
aparırdılar. Əbdürrəhim bəy ”kişi” əvəzinə, türk dilində olduğu kimi
”ərkək” işlədənlərə son nəfəsində yazdığı məqalədə başa salmağa çal-
ışırdı ki, Azərbaycan dilinin öz sözü var, ”ərkək” sözü Azərbaycan
dilində ”heyvaniyyəti bildirən bir sözdür.” Bizim bir sıra yazı-pozu
sahiblərimiz yenidən o dövrə qayıtmaq istəyirlər. Mirzə Cəlili hər əsr
yetirmir, indi Mirzə Cəlili haradan tapaq ki, belələrinə satira zərbəsi
ilə həddini göstərsin? Hər kəsin özü düşünməlidir. Hər kəs vicdanının
səsini eşitməlidir.
Bu günlərdə televiziyada bir elan eşitdik: böyük öndərimiz
Məhəmməd Əmin Rəsulzadənin qəbrini ziyarət üçün, özgürlük, arka-
daşlıq üçün ziyalılardan ibarət böyük bir dəstə Türkiyəyə getmək
istəyir və xahiş edirlər ki, xeyriyyəçilərimiz onlara kömək etsinlər (ola
bilər tam yadımda qalmayıb, yanlışlıqları üçün üzr istəyirəm). Məram
yaxşı məramdır, amma özgürlük, öndərlik, arkadaşlıq kimi sözlər
adamı təhqir edir: siz hansı dildə danışırsınız? Bunu Mirzə Cəlili
təmsil edən xalq necə başa düşsün? Hələ mən onu demirəm ki, belə
müqəddəs yol üçün ianə toplamazlar. İanəni yetim, yesir, şikəst, əlil
üçün toplayarlar. Mən bu fikri ha özümdən qovmağa çalışsam da, hər
dəfə bu elan yadıma düşəndə sıxılıram.
Dedilər ki, biz Turan dünyası yaradacağıq, nə bilim, bay-
rağımızı haralara aparıb sancacağıq, amma kiçik bir ölkəni qoruya
bilmədilər. Mən şəxsən türk birliyi, islam birliyi, xristian birliyi kimi
birliklərin əleyhinəyəm. Bu cür birliklər Yer kürəsini toqquşmalara,
müharibələrə aparmaq üçündür. Ölkə ölkəyə söykənməlidir, arxalan-
malıdır, dostluq əlaqələri olmalıdır, amma müxtəlif birliklərlə dünyanı
üz-üzə qoymaq mənasızdır. Yer kürəsi insan üçündür, təkcə nə türk,
nə ingilis, nə rus, nə də ərəb üçündür. İnsan ağıllı olmalı və Yerin ona
bəxş etdiyi nemətdən zəhmətlə istifadə etməlidir. Lakin, şübhəsiz,
bəşər ağıllanmır və bu birliklər də bu ağılsızlığın nəticəsidir. Rusiya,
Amerika Birləşmiş Ştatları kimi iri dövlətlərin hakimləri ağıllı və əda-
lətli olsalar, Yer üzündə ədaləti bir saata bərpa etmək, hər kəsə öz
sərhədini tanıtmaq, öz həddini göstərmək olar. Lakin indiki halda
böyük dövlətlərin başçıları balaca uşaqları bir-birinə döydürən iri
dələduzlar kimidir.
İnsan bilməlidir ki, bütün xalqlar irqindən, antropoloji quru-
luşundan, yaşadığı ərazidən asılı olmayaraq, bir kökdəndir, bütün
dillərin və bütün dinlərin də kökü birdir. Mən sizə yüzlərlə söz
göstərərəm ki, bütün dünya dillərində bu və ya digər fonetik
dəyişikliklə qalmaqdadır və beş min il əvvəlki abidələrdə də
işlənmişdir. Bu söz rus dilindən alınıb, bu, ərəb dilindən, bu, fars