14
III. Uluslararası Türk Dünyası Araştırmaları Sempozyumu
savaşını anlatır. Burada Safevî askerleri kırmızı başlıklarıyla Dulkadirli savaşçılardan farklılık arz
etmektedirler. Minyatürün merkezinde at üzerinde kılıç sallayan adam Şah İsmail’dir. Onun yanı sıra
resimde 5 Kızılbaş ve 7 Dulkadirli savaşçısının bulunduğunu görüyoruz. Her iki tarafın askerlerinin çoğu
uzun bıyıklara sahiptirler ki, bu da o dönem Türkler arasında geniş yayılmış olan bir âdettir. Ayrıca
Safevî askerlerinin kırmızı renkli bayrakları da dikkat çekmektedir. Savaş alanı da kırmızıya boyanmıştır
ve bununla da akıtılan kanların çokluğuna işaret edilmiş olmalıdır.
2.4. Şah İsmail’in Dulkadirliler’e karşı savaşı (“Târîh-i ‘Âlemârâ-yi Şâh İsma‘îl”in
yazmalarından birine meçhul bir ressam tarafından çekilmiş resim; Tahran, İslâmî Şûrâ Meclisi’nin
Kütüphanesi, No. 635, v.68a)
Sarı Kaplan’la savaştan sonra Şah İsmail’in birlikleri Dulkadir ülkesinin içlerine ilerlediler.
Alaüddevle Bey açık savaşa girmeyerek Turna dağına çekildi. Şah İsmail etrafta yıkımlar
gerçekleştirdikten sonra her iki taraftan elçilerin geliş gidişi neticesinde barış anlaşması yapıldı.
Minyatürde Safevî ordusunun Turna dağı civarında Dulkadirlilerle savaşması ve onları katletmesi
resmedilmiştir. İnsan ve at cesetlerinin yerlerde kaldığı görülmektedir. Ayrıca başında hükümdar tacı
bulunan aksakallı Alaüddevle Bey, yakın çevresiyle birlikte Turna dağının zirvesinde at üzerinden bu
olayları seyretmektedir ve az sonra Şah İsmail’e göndereceği barış mektubunu elinde tutmuştur.
2.5. Dulkadirliler’le Ustaclular arasındaki savaştan önce iki tarafın köpeklerinin kavgası
(“Cihângüşâ-yi Hâkân”ın diğer bir nüshasına Muîn Musavvir’in çektiği minyatür; Londra, British
Museum, Or. 3248, v.137b)
Safevîlerle Dulkadiroğulları arasındaki barış anlaşması uzun süreli olmamış ve 1508 yılında iki
taraf arasında yeni çarpışmalar meydana gelmiştir. Bu çarpışmaların birinde Alaüddevle Bey’in
oğullarından Şahruh Bey ile Ahmed Bey önderliğindeki Dulkadirli ordusu, Safevîlerin Diyarbekir
beylerbeyi Muhammed Han Ustaclu’nun birlikleriyle karşılaşmışlardır. Savaştan önce Dulkadirlilerin
15
Prof. Dr.Ali Rafet ÖZKAN-Doç. Dr.Namiq MUSALI/
Dulkadiroğullarıyla İlgili Safevî
Frenk asıllı köpekleriyle Ustacluların çoban köpekleri arasında kavga vuku bulmuş ve Ustacluların
köpekleri galip gelmişlerdir. Sözünü ettiğimiz son minyatür, işte bu olayı anlatmaktadır. Burada
Dulkadirliler sol tarafta, Ustaclular sağ tarafta yer almaktadırlar. Tahminlerimize göre, Dulkadirlilerin
safında yer alan aksakallı adam Şahruh Bey’dir, beyaz ata binmiş olan uzun bıyıklı kişi ise onun kardeşi
Ahmed Bey olmalıdır. Şahruh Bey’in karşısına dikilmiş olan komutan da muhtemelen Muhammed Han
Ustaclu’dur.
3. Sonuç ve Değerlendirme
Sunduğumuz minyatürlerin sadece Safevî dönemi resim sanatını öğrenmek için değil, aynı
zamanda dönemin savaş tarzını, kullanılan silahları, askerlerin kıyafetlerini tespit etmek ve Akkoyunlu –
Safevî – Dulkadirli ilişkilerinin bazı ayrıntılarını incelemek açısından da önemli bilgiler içerdiği
görülmüştür. Safevî ressamları, Dulkadiroğullarını asla küçümsemeye ve aşağılamağa çalışmamış, bunun
tam tersine olarak onları kudretli ve ihtişamlı bir hanedan olarak göstermeye çalışmışlardır. Düşmanlarını
yüceltmeye çalışan Safevîler, bununla kendilerini de yüceltmek istemişlerdir. İncelediğimiz minyatürlerde
en belirgin özellik olarak dikkatimizi çeken bu husus, âdeta “düşmanımın gücü, benim asaletimi artırır”
deyişinin minyatürlerle ifadesidir.
KAYNAKÇA:
Abbaslı M. (1981): Şah İsmayıl Xətainin ömür yolu miniatürlərdə. Bakı: İşıq.
Alparslan Y. vd. (2007-2008): Dulkadir Beyliği Araştırmaları (editörler: Y. Alparslan, M. Karataş ve S. Yakar). I-II.
c. Kahramanmaraş: Ukde Kitaplığı.
Anonim (No. 635): Târîh-i ‘Âlemârâ-yi Şâh İsma‘îl. Tahran, İran İslâmî Şûrâ Meclisi’nin Kütüphanesi.
Anonim (No. 600): Târîh-i ‘Âlemârâ-yi Şâh İsma‘îl. Tahran, Rıza Abbasî Müzesi, Kaligrafi Bölümü.
Arifî Paşa (2011): Elbistan ve Maraş’ta Dulkadir Oğulları Hükumeti (editörler: Y. Alparslan ve S. Yakar).
Kahramanmaraş: Ukde Kitaplığı.
Bicen (Or. 3248): Cihângüşâ-yi Hâkân. London, British Museum.
Eng R. (2012): “Mo’in Mosavver”,
http://www.persianpainting.net/moin_ms_index.html
(alıntı tarihi: 09.03.2015)
Gökhan İ. (2011): Başlangıçtan Kurtuluş Harbine Kadar Maraş Tarihi. Kahramanmaraş: Ukde Kitaplığı.
Gökhan İ., Kaya S. (2008): VII-XVI. Asırlarda Maraş Emirleri. Kahramanmaraş: Ukde Kitaplığı.
Gray B. (1986): The Arts in the Safavid Period // The Cambridge History of Iran, vol. VI: The Timurid and Safavid
Periods (Edited by P.Jackson and L.Lockhart). Cambridge University Press, p.877-912.
Kabakcı C. ve Yakar S. (2012): Uluslararası Dulkadir Beyliği Sempozyumu (editörler: C. Kabakçı ve S. Yakar). I-
III. ciltler. Kahramanmaraş Belediyesi Yayınları, 2012.
Musalı N. (2012): Anonim Bir Safevî Müellifinin Gözüyle Dulkadir Beyliğinin Son 20 Yıllık Tarihine Bakış //
Uluslararası Dulkadir Beyliği Sempozyumu. I. c. Kahramanmaraş Belediyesi Yayınları, s.399-420.
Rumlu, Hasan Bey (1389): Ahsenü't-Tevarih. Tashîh o tahşiye: A. H. Nevâyî. II. cilt. Tahran: İntişârât-ı Esâtir.
Şâyistefer M. (1382): Rızâ ‘Abbâsî ve Mu’în Musavvir – do hünermend-i devrân-ı Safevî // Hünerhâ-i Tecessümî,
No. 20, s.70-81.
Şükürov Q. (2012): Şah İsmail ve Dulkadiroğulları // Uluslararası Dulkadir Beyliği Sempozyumu. I. c.
Kahramanmaraş Belediyesi Yayınları, s.223-237.
Yinanç R. (1989): Dulkadir Beyliği. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Yinanç R. (1994): Dulkadıroğulları // Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, Cilt: 9, s.553-557.