Şumer Dili və Tarixdə Şumerlər
307
ŞUMER DİLİ VƏ TARİXDƏ ŞUMERLƏR
Ruhəngiz KƏRİMLİ
∗
Dünyanın ən qədim mədəniyyətinə sahib olan şumerlər İkiçayarasına-
Dəclə və Fərat sahillərinə e. ə. VII-VI minilliklərdə köç etmişlər. Onların
İkiçayarasına haradan gəlməsi haqqında bir neçə fikir və ehtimal olduğuna
görə bu məsələ mübahisəli olaraq qalır. Bu ərazinin ən qədim sakinləri
barədə dəqiq məlumat yoxdur. Mixi yazını icad edən şumerlərin adıyla
İkiçayarasının cənubu Şumer və ya Şumer ölkəsi adlanırdı. Son əl-Ubeyd
(e.ə. IV minillik), Uruk (e.ə. 3000-2800-cü illər), Cəmdət-Nəsr (e.ə. 2800-
2600-cü illər) arxeoloji mədəniyyətləri şumerlərin adıyla bağlıdır.
Şumerlərin mənşəyinə münasibət bu günün özündə də bir mənalı deyil.
Bir qrup tədqiqatçılar şumerlərin Aralıq dənizi və Qafqaz irqinə mənsub
olduğunu irəli sürmüşlər. Digər bir qrup onların Hind-Avropa mənşəli
olduqlarını iddia edir. Şumerlərin Kiçik Asiyadan=Anadoludan, Şərqi Ön
Qafqazdan, İrandan, o cümlədən Elamdan, Orta Asiyadan, hətta Hindis-
tandan və Hind-Cindən gəlmələri barədə də mülahizələr səslənir. Lakin bir
məsələni də nəzərdən qaçırmaq olmaz ki, şumer dilində bir çox türk
(prototürk) sözləri aşkar olunmuşdur. (1, 81-83).
Qədim yazılı mənbələrdə ”Şumer” etnik ad kimi işlədilməmişdir. Mixi
yazılarda Cənubi İkiçayarasının əhalisi ”Şumer ölkəsinin xalqı” adı altında
göstərilirdi. Şumer adını alanlar isə özlərini başqa cür-kar-rir, yəni qarabaş-
lılar adlandırırdılar. Çox maraqlıdır ki, Cənubi İkiçayarasında şumerlərə qə-
dər heç bir etnosun adı çəkilmir.
Mixi işarələrin şumerlər tərəfindən icad ounmasını fransız alimi J.
Oppert 1869-cu ildə aşkara çıxarsa da, şumer mətnləri A. Says və F.
Lenormannın birgə səyi nəticəsində yalnız 1871-73-cü illərdə işıq üzü gördü.
İkinci dünya müharibəsindən sonra şumerlərə məxsus bütün yazılı qaynaqlar
tədqiq edilərək, ən qədim dövlətin və mədəniyyətin Misirdə deyil,
∗
ADPU – nun “Ümumi tarix” kafedrasının magistrı
Ruhəngiz KƏRİMLİ
308
İkiçayarasının cənubunda-məhz Şumerdə yarandığı sübuta yetirilmişdi. (3,
46; 50; 57.)
Şumer mixi kitabələrindəki sözlər daha çox türk dillərinin leksemləri ilə
müqayisə edilmişdir. İlk olaraq alman alimi F. Hommel şumerlərin Mərkəzi
Asiyadan gəlməsi və şumer dilinin altay dilləri ilə qohum olması müddəasını
müdafiə edərək, bir çox şumer-türk sözlərinin qarşılıqlı müqayisəsini
vermişdi. Bir neçə sözü çıxmaq şərti ilə, qalan şumer sözlərinin oxunuşu ya
köhnəlmiş, ya da onların eyni mənşəli olmasını sübut edən fonetik
qanunauyğunluq göstərilməmişdi. İndinin özündə şumer dilinin altay dil
ailəsinə daxil edilən türk dilləri ilə qohumluq əlaqələrini təsdiqləyənlər az
deyil. Orta Asiya dilçisi A. S. Amonjolov 20-dən artıq şumer sözlərinin türk
sözlərilə oxşarlığını fonetik qanunauyğunluqlar əsasında açıb göstərə
bilmişdi. O. Süleymenov, A. Məmmədov, İ.M. Miziyev və başqaları şumer-
türk leksik paralellərini qeyd etmişlər. Türk araşdırıcısı Osman Nedim Tuna
isə şumer və türk dillərinin tarixi ilgilərini araşdıraraq bir çox şumer-türk
sözlərinin qanunauyğun fonetik dəyişmələrini müəyyən edə bilmişdir.
Tunanın araşdırmaları tarixən şumer və türk (prototürk) dillərinin çox yaxın
təmasda olduğunu isbatladı.
Yuxarıda qeyd etdiyimiz araşdırıcılardan O. Süleymenovun tədqiqatları
daha dərin və elmi olmaqla bərabər, həm də həqiqəti əks etdirir. Belə ki, O.
Süleymenov Ön Asiyanın ölü dilləri üzrə mütəxəssis İ. M. Dyakonovun
”Şumer dili” məqaləsindəki şumer dilinin təcrid olunmuş dil hesab edilməsi,
bu dilin heç bir dillə qohum olmaması fikrinə qətiyyətlə etiraz edərək bu
sahədəki fundamental tədqiqatını ortaya qoyur. O, bildirir ki, İ. M.
Dyakonov yüzdən çox şumer sözündən istifadə etsə də, mən şumerdə ən
yüksək say rəqəmi olan 60 rəqəminin rəmzi kimi altmış söz götürdüm.
Şumerlərdə son hədd ədədi bunlar idi-60, 60 x 60, 60 x 60 x 60 və s.
Altmışlıq say sistemi də buradan qaynaqlanır: dəqiqə-60 saniyə, bir saat-60
dəqiqə, çevrə-360 dərəcə və s. ( 2, 89.)
O. Süleymenov alman alimi F. Hommelin tədqiqatlarını son dərəcə
uğurlu hesab edərək yazır ki, şumerlərin türklərlə əlaqəsinin mümkünlüyünü
həzm edə bilməyənlər onun cəhdini daha doğrusu, müvəffəqiyyətini qeyri-
elmi mübahisədən doğan elmi olmayan nəticələrin klassik nümunəsi kimi
təqdim edirlər. Deyilirdi ki, Hommel şumer dil nümunələrini müxtəlif türk
dillərindən götürülmüş sözlərlə müqayisə edib: əslində isə praformal
Şumer Dili və Tarixdə Şumerlər
309
tutuşdurulmalıydı. Həm də Hommelin müqayisə etdiyi sözlər az miqdarda
olduğundan hesab edirdilər ki, türk sözlərinə təsadüfən də uyğun gələ bilər.
Bu məsələləri nəzərə alan O. Süleymenov sözlüyün müxtəlif sahələrinə aid
ayrı-ayrı sözləri deyil, leksemaların semantik yuvalarını tutuşdurdu. O,
şumer leksikasını qruplar üzrə cəmləşdirib, onları müvafiq türk terminləri
qrupları ilə müqayisə etdikdən sonra bu uyğunluqların ən çox iki bölməyə -
a) Allah və b) İnsan bölmələrinə aidiliyini müəyyən etdi. Tutuşdurulan
sözlərin məna-forma oxşarlığı və fərqlilik cəhətdən sistem yaratması
inanılmaz nəticəni ortaya qoymuş oldu: bu iki qrupdan olan bir çox şumer
sözləri türk sözlərindən asılı idi. Ən təəccüblüsü isə alınma şumer sözlərinin
türk dillərində indiyədək qalmaqda olan və geniş təsvir edilmiş dialekt
xüsusiyyətlərini özündə saxlaması idi. Bu isə şumerlərin hər hansı bir türk
toplumu ilə deyil, bir neçə türk tayfası ilə ünsiyyətdə olduğunu aşkarladı.
Diqqətçəkən ən mühüm məsələ isə türklərlə ünsiyyətin zaman-zaman, yəni
daimi olması idi. O. Süleymenov hesab edir ki, sonrakı mədəni təsir qədim
təsirin nəticələrini büsbütün aradan götürə bilməmiş, bir növ yeni qat
yaradaraq, onu görünməz etmiş, arxa plana sıxışdırmış, lakin məhv edə
bilməmişdi. Çoxqatlılıq qazax dilindəki ”Alla”-”Tenqri” terminində özünü
göstərir. Türk köçəri Vahid, Ulu Yaradanı, Allahı bu cür adlandırırdılar.
Burada çox maraqlı bir nüans ortaya çıxır: dini terminlər hər bir lüğətdə
leksikanın ən dayanıqlı hissəsi kimi öz sabitliyini qoruyub saxlayır.
Maraqlıdır ki, başqa terminlər bu qədər dəyişməz şəkildə öz mahiyyətini və
formasını saxlaya bilməməşdir.
Bu məqamları nəzərə alan O. Süleymenov şumer və türk sözləri
arasındakı qeyri-təsadüfi uyğunluqların cədvəlini tərtib edərək, elmdə bu
vaxta qədər şumerlər haqqında mövcud olan stereotipləri dağıtmağa nail
oldu. O. Süleymenov tədqiqatında Tanrı və insan qruplarının leksikasına
üstünlük veməklə yanaşı, başqa leksik qrupların tutuşdurulmasına da diqqət
yetirmişdir. (1, 86.)
İ. M. Dyakonov, Y. Klima, S. N. Kramer və bu istiqamətli tədqiqatçıla-
rın bütün cəhdləri ona yönəlib ki, şumer dili naməlum dildir, heç bir qədim
və müasir dillə qohumluq əlaqəsi yoxdur. O. Süleymenov əhatəli araşdırma
apararaq, yuxarıda qeyd etdiyim alimlərin mülahizələrinin heç bir elmi əsası
olmadığını sübuta yetirdi.
Dostları ilə paylaş: |