Ruhəngiz KƏRİMLİ
310
Bəs bu alimlərin şumer dili və xalqına biganə və ögey münasibəti nədən
qaynaqlanır?
Bunun bir səbəbi var. Şumer mixi kitabələrindəki mətn və sözlər yalnız
və yalnız türk dilləri ilə eynilik təşkil edir. O. Süleymenovun tədqiqatları
illər boyu qaranlıqda qalmış şumer mətnlərinin mahiyyətcə türk dillərinin
əsasını təşkil etməsini aydınlaşdırdı. Və yaxud da əksinə. Yəni hər iki halda
şumer və türk dilləri bir biri ilə üzvi surətdə bağlıdır. Kimlərinsə istəyib-
istəməməsindən asılı olmayaraq şumerlər yalnız türk dil və xalqlarına
yaxındır, doğmadır. Əgər bu mətnlərdə bircə Hind-Avropa mənşəli söz tapıl-
saydı, yəqin ki, dünyanın neçə-neçə ölkələrində şumerologiya institutları,
tədqiqat mərkəzləri təsis edilər, bu sahədə çox geniş araşdırmalar aparılardı.
Lakin, yuxarıda qeyd etdiyim səbəb şumerlərə ögey münasibətin kökündə
dayanır.
Arxeoloji abidələr şumer reallığının əyani sübutudur. Şumer mədəniyyə-
tinin ən gözəl nümunələri 1927-ci ildə ingilis arxeoloqu L. Vullinin Dəclə və
Fərat çayları sahilinin cənubundakı təpələrdən birində apardığı arxeoloji
tədqiqatlar nəticəsində aşkar olunmuşdur. Bu qazıntılar şumerlərin vətəni və
son paytaxtı, eyni zamanda şumer şəhərdövlətlərinin tabe olduğu Ur
şəhərində aparılmışdı. L. Vulli təpədən dəbilqələr, qədəhlər, xəncərlər,
kəmərlər şəklində on tonlarla xas qızıl tapdı. 14 metr dərinlikdən isə ilk
qədim qəbir üzə çıxdı. Bu qəbirlər çox qədimdə qarət olunsa da, ayrı-ayrı
bəzək və başqa məişət nümunələri unudulub qalmışdı. Vulli qəbirdə rast
gəldiyi ox ucunun istiqamətində qazıntı işlərini davam etdirərək 250 nəfərin
birdəfəlik dəfn olunduğu məşhur ”Şah qəbiristanlığını” ən qədim qatlardan
zəmanəmizə gətirdi. Vulli Ur şəhərində apardığı qazıntılar zamanı 16 şah
sərdabəsi, 1800 ədədsə adi qəbir aşkar etdi. E. ə. 2500-cü ildə Ur şəhərində
hökmranlıq etmiş Namtar, onun arvadı Şubad, oğlanları Meskalamduq və
Abaraqqinin qəbirləri fantastik, zəngin bir muzeyi xatırladırdı. Bu qəbirlərdə
şah ailəsi ilə könüllü ölümə gedənlərlə yanaşı, gözəl incəsənət nümunələri və
zərgərlik əşyaları vardı. Şubadın başındakı nəhəng baş örtüyündən başqa
məqbərədə 270-dən çox qızıl əşya-bilərziklər, qədəhlər, qablar, vazalar, arfa
və heyvan fiqurları göz qamaşdırırdı. Meskalamduqun (e. ə. 2490-2485)
məqbərəsindəki tapıntıların ən qiymətlisi təmiz qızıldan tökülmüş, hərbi
nümayişlərdə başa qoyulan ”diadema”-qızıl dəbilqə idi. Lakin məqbərədə
tapılmış qızıl lövhə-”ştandart” qədim şumer hərb sənətinin quruluşunun
Şumer Dili və Tarixdə Şumerlər
311
yeganə tarixi sənəd və arxeoloji yadigar kimi misli bərabəri yoxdur. Çünki,
”ştandart” mədəniyyətini İran körfəzi yaxınlığındakı qədim məskənlərdən
Anadolu dağlarına və Aralıq dənizi sahillərinə yaymış əzəmətli ordunun ən
erkən, ən dəqiq və ən ətraflı təsviridir. Ştandartdan şumer ordusunun necə
təşkil edildiyini aydın görmək olur. Zamanında şumer ordusu qarşısı alınmaz
bir qüvvə kimi 2000 ildən sonra belə qədim yəhudiləri dəhşətə gətirirdi.
Şumer döyüş sırası Makedoniyalı İskəndərin məşhur falanqalarının prototipi
olduğundan qonşu xalqlar şumerlərin döyüş texnikası və taktikasını qəbul
etməyənə qədər onlara heç bir müqavimət göstərə bilmirdilər. (6, 646-650.)
Maraqlıdır ki, ştandartda təsvir olunmuş döyüşçülərin geyimi bu gün
özünü Anadolu çobanlarının geyimində biruzə verir. Daha doğrusu, Anadolu
çobanları indi də bu cür geyimdə gəzirlər.
Şumerlərin yüksək inkişaf etmiş sinifli cəmiyyəti mövcud olmuşdu.
Şumer əsatirləri əsasən sinifli cəmiyyətə xas olan hadisələri tərənnüm etmiş,
Allahların ali hakimiyyət uğrunda mübarizələrini, adi həyati məsələlərə
münasibətini şərh etmişdir. Məşhur ”ümumdünya daşqını” əfsanəsi müəyyən
dəyişikliklərlə Tövratda və Quranda öz əksini tapmışdı. Nippur külliyyatında
cəmləşdirilən doqquz dastandakı bəzi qəhrəmanlar, məsələn I Uruk
sülaləsinin hökmdarları Enmerkar, Luqalbanda və Gilqameşin tarixi
şəxsiyyət olmasını əminliklə söyləyə bilərik. ”Enmerkar və Aratta
hökmdarı” şumerdə ən uzun mətnli əsər olmaqla bərabər, həm də qədim
Azərbaycanın ərazisində mövcud olmuş ilk dövlət qurumu ilə əlaqədar
məlumat verir. (7, 192; 195; 201.)
Şumerdə şəhərləşmə prosesi urbanizasiya erken dövrlərdə baş vermişdi.
Hökmdar iqamətgahlarının, ticarət məntəqələrinin, su mənbələrinin ətrafında
yaranan şəhərlər iqtisadiyyatın və ticarətin inkişafına uygun olaraq içtimai
təşkilata çevrilmişdir. Uruq, Ur, Kiş, Eredo, Larsa, Laqaş, Umma, İsins,
Sippar, Şuruppak, Nippur müstəqil şəhər dövləti formasında təzahür
etmişdir. Qaynaqların məlumatına görə dövlət hakimiyyəti ilk olaraq, Eredo
şəhərində hökmdar hakimiyyəti şəklində e. ə. IV minilliyin sonunda
meydana gəlmişdi. Şumerde erken sülalələr kimi xarakterizə edilən dövr e. ə.
XXVIII-XXIV əsrləri əhatə edir. Birinci erkən sülalə dövrü (e. ə. XXVIII-
XXVII əsrlər) Kiş şəhər dövlətinin siyasi üstünlüyü ilə müşayiət olunsa da,
ikinci erkən sülalə dövrü (e. ə. XXVII-XXVI əsrlər) şəhər dövlətlərinin
münaqişəsi başlanmışdı. Şumerdə hegemonluq uğrunda mübarizədə qalib
Ruhəngiz KƏRİMLİ
312
gələn I Ur sülaləsinin dövründə Ur şəhəri zəngin ticarət və mədəniyyət
mərkəzinə çevrilmişdi. Məşhur ”hökmdar sərdabələri” məhz burada aşkar
olunmuşdu. I Ur sülaləsinin nümayəndələri müxtəlif rütbələr, o cümlədən
”kainatın hökmdarı” rütbəsini daşıyaraq, bütün Şumerdə ağaliq iddiasında
olsalar da erkən sülalələr dövrünün son mərhələsində banisi Urnanşe olan
Laqaş sülaləsi iqtisadi və siyasi çiçəklənmə dövrünə qədəm qoymuşdu.
Urnanşenin varisi Eannatuma sələfinin siyasətini davam etdirərək Şumerin
bir sıra şəhərlərini Laqaşa tabe edərək, şimalda Mari şəhərinə çatdı. Laqaş
hökmdarları işğalçılıq iddiasını təmin etməkdə başlıca rol oynayan ordunu
saxlamaq üçün müqəddəs elan edilmiş məbəd əmlakına toxunmaqdan ehtiyat
etmirdirlər. Kahinlərin siyasi hakimiyyət uğrunda mübarizəsi onların
nümayəndəsi olan Luqalandanın hakimiyyətə gəlişi ilə sonuclandı. 7-9 il
hökmranlıq edən Luqalandanın hakimiyyəti çevriliş nəticəsində
Uruinimginanın əlinə keçdi. O Laqaşdakı içtimai və iqtisadi münasibətləri
qaydaya salmaq üçün islahat keçirmiş, bu münasibətləri hüquqi müstəvidə
tənzimləyərək, ”tarixdə ilk islahatçı adını almışdır.” (5, 118.)
Digər Şumer şəhər dövlətlərinin hökmdarları Laqaşın hakimiyyətini
məhv etmək istiqamətində iş apararaq, Umma hökmdarı Luqalzaqqezinin (e.
ə. 2312-2287-ci illər) Laqaşı tutmasına və Uruinimginanı hakimiyyətdən
salmasına kömək etdilər. Luqalzaqqesi Uruku paytaxta çevirərək, Ur, Larsa,
Nippur, Kiş şəhərlərini tabe etmiş, cənubda ”Aşağı dənizə” (Fars körfəzi)
qədər çatdı və şimalda ”gün çıxandan gün batana” olan ərazini işğal etdi.
Siaysi hakimiyyətinin ən parlaq çağında Şumer Şimali İkiçayarasında
mövcud olan Akkad dövlətinin banisi Sarqon tərəfindən təhlükəyə məruz
qaldı. Sarqon Kiş şəhərini tutdu və 50 hökmdarın yardımçı olduğu
Luqalzaqqesini məğlub etdi. Bununla da Sarqon Uruk, Ur, Umma və başqa
şəhərləri ələ keçirərək, Fars körfəzini fəth etdi, kitabədə qələbə şərəfinə qeyd
etdiyi kimi ”silahını dənizdə yudu”. (3, 91.)
Elə bu məqamda çox mühüm bir məsələni nəzərinizə çatdırmaq istərdim.
Bu Sarqonun Luqalzaqqesi və 50 hökmdara qalib gəlməsi məsələsidir. Heç cür
qəbul etmək olmur ki, Sarqon bircə döyüşlə bu qədər qüdrətli birləşmiş qüvvəni
məğlub etsin. Beynimizə yeridilən ”50 hökmdar və birləşmiş qoşun” Sarqon
ordusunun- Akkad dövlətinin qüdrətini şişirtmək məqsədi daşıyır. Nəzərə alsaq
ki, Sarqonun mənşəyi kifayət qədər dolaşıq və qaranlıq bir məsələdir,
mənbələrin məlumatına görə o, arzuolunmaz uşaq olmuş, anası onu gizli şəkildə
Dostları ilə paylaş: |