BəXTİyar vahabzadə seçİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ İKİ Cİlddə 2/2 CİLD
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
________________Milli Kitabxana______________ 239 Yaman üşüyürəm... -Mən də a, qardaş! Neçə dərəcədir istilik görən? Hava çox güman ki, soyuyub yenə, Bir o dərəcəyə göz yetirsənə. Gözlüyü tax. - Kişi, görür gözümüz. Gözlüyü gözümə sən dürtmə tez-tez. O qalxdı, boylandı termometrə, Çırpdı dizlərinə o, birdən-birə: - Sən öl, bir işə bax, iyirmi səkkiz! - A kişi, bəs niyə üşüyürük biz? - Hava nə istiymiş, xəbərimiz yox. - Çölümüz istidir, içimiz soyuq. İndi sən gordünmü haqlıyam, lələ, Davadan, dərmandan kar aşmaz bizə. Boş-boş ümidlərlə, təsəllilərlə Özünü aldatmaq yaraşmaz bizə. - Bircə yay gələydi... - Nəyinə gərək? Dinmədi, kiridi. - Susma, de görək. - Qəlbim nəyi isə gözləyir müdam Ancaq gözləyəndə yaşayır adam. - Bizimçin yaz ilə qışın nə fərqi Yüz ilə, on ilə beşin nə fərqi. Ölüm kandarında dayanmışıq biz İndi bu dünyada gözlədiyimiz Yalnız bircə şey var: Ölüm! - De, kiri! Məlum həqiqəti möcüzə kimi Dürtmə gözümüzə, bilirik bunu, Bilirik dünyanın puç olduğunu. -Kişi, indi zaman o zaman deyil Dünyanın başına havamı gəldi? ________________Milli Kitabxana______________ 240 Kökündən dəyişib hər şey elə bil Bizim vaxtımızda belə deyildi. İndi havanın da dəyişib qəsdi Əvvəllər hər fəslin öz dəmi vardı. Nə baş gicəllədən yay elə isti, Nə də qış bu qədər soyuq olardı... -Vallah, düz deyirsən, dəyişib hər şey Nə yer həmən yerdir, nə göy həmən göy. Görmürsən, uzanıb indi gecələr Vallah, uzaq düşüb gecədən səhər. Günəş doğanadək o yan-bu yana Dönməkdən canım da gəlib cəzana. Sevinci, ləzzəti bitdi dünyanın Ən gözəl vaxtları getdi dünyanın. - Bir sözlə, hər şeyin qalıb tək adı Dəyişib ləzzəti, dəyişib dadı Hanı o bulaqlar, hanı o sular? Mən uşaq olanda qoyun-quzular Necə mələşərdi... hanı, bəs hanı? Qoyun da, quzu da indi ağzını Elə açıb-yumur, mələmir niyə? ...Qulağı da ağır eşidir deyə Elə zənn edir ki, mələmir daha Nə qoyun, nə quzu... - Pənah Allaha. - Hələ adamlar da dəyişib tamam Düzü, bu işlərə lap mat qalmışam. Boylar da kiçilib ürəklər kimi Əvvəlki o nəhəng adamlar hanı? Tanıya bilmirəm köhnə dünyanı Mənim yaşıdlarım bilmirəm nədən Çox yaşlı görunür məndən... hə... dünən Məktəb yoldaşımı gördüm bağçada Yaman vayxırlayıb, qocalıb o da Tanıdım kişini mən görən təki O isə o qədər dəyişibdi ki, ________________Milli Kitabxana______________ 241 Məni tanımadı... Deyərək qoca Şirin nağılına güldü doyunca. Sonra birdən-birə o köks ötürdü Yoxsa divardakı asma güzgüdə Özünü gördü... Baxdı, xeyli baxdı, bir az diksindi Dedi: - Güzgülər də dəyişib indi. O qədim, o gözəl güzgülər hanı? Yoxsa gözəlliyin bitdi zamanı? 3 Bir şəkil çıxartdı cibindən qoca. Baxdı, xeyli baxdı, baxdı doyunca. - Bu oğlum, bu qızım... - Bəs bu balaca? - Nəvəmdir, bu yeznəm, bu da... - Hə, kimdir? O, gəlinimdir. - A kişi, sənin ki, uşaqların var, Sən allah, bəs burda nə azarın var? Dedi: - Özümdədir, vallah, hər günah. Olmaq istəmədim heç kəsə möhtac. Biz dünya görmüşük, deyirəm, Allah Sağ gözü etməsin sol gözə nıöhtac. Elə ki, rəhmətlik arvadım öldü, Mənim bu dünyadan əlim üzüldü. Yük ola bimədim cavan gəlinə, Allah da çox gördü mənə qarımı. Bura gəlməyimdə, inan, mən yenə Günahkar bilmirəm uşaqlarımı. Sındırmır özünü, axı, nə gərək? Sirrini içində saxlayır qoca. Elə ki yatağa girir, sübhədək Yorğanın altında ağlayır qoca. ________________Milli Kitabxana______________ 242 Keçirib işığı o qoca rəqqas, Girir yatağına... yataq buz, o buz. Dikilir otaqdan çölə baxışı, Otaq zil qaranlıq, göy ulduz-ulduz. Dinləyir, döyükür... Bu nədir belə? O, inilti səsi eşidir birdən. Boylanır yatağa o, diqqət ilə: "Yoxsa, o ağlayır?.. Gör neylədim mən? Deyəsən, kişinin qəlbinə dəydim..." Ağlayır... Əvəllər mən də beləydim..." Gecənin yarısı... Çilingər oyaq. Rəqqas asta-asta dillənir: - Deyən, Sənin ürəyinə toxundum bayaq, Əgər belədirsə, keç təqsirimdən Düzünü söylədim mən sənə ancaq Qardaş, aldatmayaq bir-birimizi, Düzünü deyək ki, atıblar bizi. Gerçəyi gizlədib, düzü danmayaq, Övladlar utansın, biz utanmayaq. Dövranın gərdişi belədir, belə Bu dünya əzəldən yaman dünyadı. Güclünü qaldırar çiyinlərinə, Gücsüzü çiynindən atan dünyadı. Kimini qaldırar yerdən göylərə Kimiııi endirər göylərdən yerə. Yaxşını yamana, xeyiri şərə, Doğrunu əyriyə satan dünyadı. Tutma bu dünyanı, tutma təkəlli, Nagahan gülüşü yenə təsəlli. Nə sevincı bəlli, nə qəmi bəlli, Zəhəri şəkərə qatan dünyadı. ________________Milli Kitabxana______________ 243 Bu necə anadır, düz ilqarı yox, Kiminə sığaldır, kiminə yumruq. Yeyə bilənlərə bir tikə quyruq, Yeyə bilməyənə yavan dünyadı. Uşaqla oynayar, gənclə bəhs edər, Kim ona ağ olsa ona qəsd edər. Bizi əldən salar, bizi sinsidər, Özü haman dünya, haman dünyadı, Doğrusu, bu dünya yaman dünyadı. 4 - Mənim aman-zaman bir oğlum vardı, Onu da əlimdən ölüm apardı. Ömrün bu çağında qaldım köməksiz, Qocalar evini quran var olsun, Əlacsız qalmadıq bu məqamda biz. Sən də mənim kimi övlad sarıdan Deyəsən, məğmunsan?.. Duruxdu bir an, Ana bilmədi ki, nə desin?.. Birdən Dönüb dedi: - Mənmi? -Hə! -Sonsuzam mən. "Sonsuzam!" Sözdəki dəhşətə bir bax! Yəni, məndən sonra heç kim dünyada Mənim çırağımı yandırmayacaq. Sonsuzam! Meyvəsiz bir kökəm, soyam, Əslimin, nəslimin sonuncusuyam. Ana yalan dedi, qəlbindəkilər Dilinə gəlmədi. Yox, gələ bilməz. Nə özü, nə oğlu, nə də gəlini Özgələr önündə alçala bilməz. Susdu... Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|