Ordu da hakimiyyətdən narazı idi. Yüksək zabitlər sui-qəsd
hazırladılar. Qəsdçilərin başçısı general Feliks Uriburu idi.
Argentinanın neft siyasətindən narazı olan ABŞ da qiyamçıları
müdafiə etdi. 1930-cu ilin sentyabr ayında Buenos-Ayresdə hökumət
əleyhinə nümayişlər başlandı. İzdihamlı nümayişlərin başlıca tələbi
İrihoyenin istefası idi. Qan tökülməsini istəməyən İrihoyen vəzifəsini
Martinesə verdi. İrihoyen sentyabrın 6-da həbs edilərək Martin
Qarsiya adasına sürgün edildi. Az sonra Martines də hakimiyyətdən
uzaqlaşdırıldı. Müvəqqəti prezident Uriburu oldu. O, əyalətlərin
qanunverici
məclislərini
-
konqresləri
buraxdı.
Uriburu
Mühafizəkarlar Partiyası əsasında Milli Demokrat Partiyasını yaratdı.
1931-ci ilin noyabr ayında keçirilən prezident seçkilərində general
Aqustino Xusto qalib gəldi. O, 1932-ci il fevralın 20-dən 1937-ci
ilədək ölkənin prezidenti oldu. Yeni prezident İrihoyenin hakimiyyəti
illərində daxili siyasətdə həyata keçirilən sosial-iqtisadi tədbirləri
təftiş etdi. Xusto liberal siyasət yeritməyə başladı. 1931-ci ildə
Argentina fəhlələri konfederasiyasının bazasında Ümumi Əmək
Konfederasiyası yaradıldı. 1932-ci il fevral ayında İrihoyen
sürgündən azad edildi.
Hökumət böhrandan çıxmaqdan ötrü dövlət-inhisarçı
tənzimlənməsinə keçdi. Argentinada bu tənzimləmə özünü sağ
mühafizəkar variantda göstərdi.
Xarici siyasət sahəsində hökumət İngiltərə ilə əməkdaşlığa
xüsusi diqqət yetirirdi. Argentina nümayəndə heyəti 1933-cü ilin
sonlarında keçirilən VII Panamerikan konfransında iştirak etdi.
Brian-Kelloq paktına qoşuldu. Xarici işlər naziri Saavedr Lamasın
hazırladığı hücum etməmək və barışıq haqqında paktı ABŞ hökuməti
imzaladı. ABŞ-la münasibətlər yaxşılaşdırıldı. Amerikan kapitalının
ölkədə normal fəaliyyət göstərməsi üçün şərait yaradıldı.
1935-
ci ilin sentyabr ayında Argentina prezidenti Xusto,
Braziliya prezidenti Varqas və Uruqvay prezidenti Terra qayda-
qanunun qorunmasına dair üç ölkə arasında müqavilə imzaladılar.
313
Müqavilə regional təhlükəsizliyin qorunması sahəsində əməkdaşlıqda
mühüm addım idi.
1937-ci ildə yeni prezident seçkiləri keçirildi. ABŞ-la
münasibətlərin yaxşılaşdırılmasının tərəfdarı olan Roberto Ortis
prezident seçildi. O, 1940-cı ilədək bu vəzifədə qaldı. Yeni prezident
fəal daxili siyasət yeridərək konstitusiya rejimini bərpa etdi.
Konqreslər ölkə həyatında yenidən əsaslı rol oynamağa başladılar.
Demokratik təsisatlar bərpa edildi. Müxalifət partiyalarının normal
fəaliyyət göstərməsi üçün şərait yaradıldı.
Xarici siyasət sahəsində bir sıra addımlar atıldı. ABŞ-la
münasibətlər istiləşdirildi. Ölkədə amerikan kapitalının fəaliyyətinə
əlverişli şərait yaradıldı. Argentinada ABŞ-ın mövqeləri
möhkəmləndi.
Argentina ikinci dünya müharibəsi illərində
İkinci dünya müharibəsinin başlanması Argentinanın daxili
siyasətinə ciddi təsir etdi. 1939-cu il sentyabrın 4-də prezident Ortis
müharibədə ölkəsinin bitərəf olduğunu bildirdi. Bu vəziyyət
Argentinanın iqtisadi inkişafına, xüsusən xarici ticarət dövriyyəsinin
artmasına kömək etdi. Argentina məhsullarına xaricdə olan tələbatın
artması iqtisadi inkişafa təkan verdi. Sənayenin yeni sahələri
yaradıldı. İşsizlik demək olar ki, ləğv edildi. İqtisadi yüksəliş baş
verdi.
Hökumət ölkədə fəaliyyət göstərən faşist təşkilatlarını buraxdı.
Lakin Ortis xəstə olduğu üçün dövlətin qarşısında duran vacib
məsələləri çevik həll etmək mümkün olmurdu. Buna görə də o,
vəzifəsini vitse-prezident Ramon Kastilyoya verdi. Kastilyo
1940-1943-cü illərdə ölkə prezidenti vəzifəsini yerinə yetirdi.
Hakimiyyəti öz əlində cəmləşdirərək mövcud rejimi daha da
sərtləşdirdi.
Xarici siyasət sahəsində Argentina hökuməti Almaniya və onun
müttəfiqləri ilə əlaqələrini genişləndirdi. Argentina ordusu
314
Almaniyadan gələn mütəxəssislər tərəfindən alman tipində quruldu.
Bu isə antihitlerçi koalisiyaya daxil olan ölkələr tərəfindən narazılıqla
qarşılandı. Argentinaya edilən təzyiqlər çoxaldı. Daxili ictimai-siyasi
vəziyyət gərginləşdi.
Müharibə illərində hökumətin yeritdiyi daxili və xarici
siyasətdən narazı olan xalq kütlələri və hərbçilər 1943-cü il iyunun 4-
də paytaxta daxil olaraq hökumət binasını ələ keçirdilər. Hökumət
devrildi. Yeni hökumətin başında Kampo-de-Mayo qarnizonunun
rəisi Arturo Rauson durdu. Az sonra o, bu vəzifəni keçmiş müdafiə
naziri general Ramirisə verdi. Ramiris Argentina Respublikasının
müvəqqəti prezidenti elan edildi. İyunun 11-də Böyük Britaniya və
ABŞ bu hökuməti tanıdı. 1944-cü ilin fevral ayında Ramiris istefaya
getdi. Yeni prezident general Farral oldu. 1945-ci ilin fevral-mart
aylarında xarici işlər nazirləri səviyyəsində Meksikada keçirilən
Panamerikan konfransında iştirak etdikdən sonra Argentina hökuməti
martın 27-də Almaniya bloku ölkələrinə müharibə elan etdi.
Müharibəni qalib dövlətlərin cərgəsində başa vuran Argentinanın
tarixində yeni dövr başlandı.
315
XIII
BÖLÜM
BRAZİLİYA
Birinci dünya müharibəsinin Braziliya üçün nəticələri
Braziliya birinci dünya müharibəsinə 1917-ci il oktyabrın 26- da
Antanta dövlətləri tərəfindən qoşulsa da hərbi əməliyyatlarda iştirakı
məhdud oldu. Hökumət ingilislərə kömək üçün hərb gəmilərini
Atlantik okeanına göndərdi. Müttəfiqlərinə əsasən qəhvə, qənd, ət,
kauçuk, faydalı qazıntılar verməklə və ingilislərin iştirak etdiyi dəniz
əməliyyatlarında donanma ilə keşik çəkməklə kömək edirdi.
Müharibə Braziliyanın Avropa dövlətləri ilə əvvəllər mövcud
olmuş ənənəvi ticarət əlaqələrini pozdu. Ümumi xarici ticarət
dövriyyəsi aşağı düşdü. Qəhvə və qənd ixracı azaldı. Buna
baxmayaraq, iqtisadiyyat xeyli inkişaf etdi. 6 min yeni müəssisə,
əsasən toxuculuq, yeyinti və yüngül sənaye sahələri tikildi.
Müharibənin gedişində iş yerləri açıldı. İşsizlik aşağı düşdü. Lakin
istehsal texnikasında ciddi dəyişiklik olmadı. Sənaye müəssisələrinin
əksəriyyəti kiçik manufakturalar tipində idi. Braziliya hələ də aqrar-
sənaye ölkəsi olaraq qalırdı. Əhali əsasən əkinçilik və maldarlıqla
məşğul olurdu.
Braziliya birinci dünya müharibəsinin gedişində ABŞ-la daha
da yaxınlaşdı. Hərbi əməliyyatlar aparıldığından Braziliya ilə
əlaqələri azalan ingilis kapitalının ölkə iqtisadiyyatında mövqeləri
xeyli zəiflədi.
Müharibənin başa çatması Braziliya iqtisadiyyatına mənfi təsir
etdi. Döyüşən ölkələr Braziliyanın toxuculuq, yüngül və yeyinti
sənayesi məhsullarına ehtiyac duymadıqlarından ixracat azaldı.
Xarici ticarət dövriyyəsi aşağı düşdü. Nəticədə 1919-cu ildə ölkə
iqtisadiyyatında durğunluq əmələ gəldi. 1921-1922-ci illərdə ölkə
316
Dostları ilə paylaş: |