Dekabrın 29-da liberal U.L.Makenzi Kinqin yaratdığı hökumət
fəaliyyətə başladı. Hökumətin tərkibində üstünlük Liberal
Partiyasının sağ qanadına məxsus idi. Hökümət iqtisadiyyatın
yenidən qurulmasına başladı. Dövlət tənzimlənməsindən imtina
edildi. 1923- cü ildən başlayaraq iqtisadi vəziyyətin yaxşılaşması
nəticəsində fermerlərin müdafiə etdikləri proqressistlər siyasi qüvvə
kimi səhnədən silindi. 20-ci illərdə ölkədəki iqtisadi yüksəliş ilk
növbədə sənayenin yeni sahələri olan aviasiya və maşınqayırma
sahələrinin inkişafı hesabına baş verdi. Emal sənayesi inkişaf etdi.
Hərbi əməliyyatların getdiyi xarici ölkələrdən Kanadaya yeni ucuz
işçi qüvvəsi gəldi. 1923-28-ci illərdə Kanadaya gələnlərin sayı 800
min nəfəri ötüb keçirdi. İqtisadi yüksəlişdə xarici kapital xüsusi rol
oynayırdı. Amerikan kapitalının rolu artdı. Daxili və xarici ticarət
genişləndi. Kənd təsərrüfatı məhsulları istehsalı çoxaldı. Fenner
təsərrüfatı gücləndi. Taxıl istehsalı artdı. Ölkə taxıl ixracatçısı adını
qonıyub saxladı. Kanada böyük dövlətə çevrilməyə başladı. 1924-
28-ci illərdə parlamentdə müzakirələr əsasən gömrük tariflərinə dair
aparıldı. 1925-ci ildə Taxıl aktı qəbul edildi. Qanunun qəbulundan
sonra taxıl istehsalı çoxaldı. Fermer birlikləri yarandı. İqtisadi
yüksəliş ölkənin partiya-siyasi həyatının sabitləşməsinə də kömək
etdi.
1925-ci il oktyabrın 29-da parlamentə keçirilən seçkilərdə
Mühafizəkarlar Partiyası əvvəlki 50 yer əvəzinə 117, liberallar 117
yer əvəzinə 101, Milli Proqressist Partiyası 64 yer əvəzinə 24, fəhlə
nümayəndələri 2, müstəqillər isə 1 yer aldılar. Parlamentin tərkibi 235
nəfərdən 245 nəfərədək artırıldı. Parlamentin ilk iclasını
general-qubernator lord Binq açdı. Yeni hökuməti Makenzi Kinq
qurdu. Lakin 1926-cı il iyunun 28-də bu hökumət istefaya getdi.
İngilis general-qubernator növbədənkənar seçki təyin etməkdən
boyun qaçırıb mühafizəkar A.Meygenə yeni kabineti formalaşdırmağı
tapşırdıqda konstitusiya böhranı yarandı. Meygen yalnız
iyul-sentyabr aylarında baş nazir vəzifəsində işlədi. Böhran parlament
seçkiləri vasitəsilə, demokratik yolla nizama salındı. Seç
300
kilər 1926-cı il sentyabrın 14-nə təyin edildi. Mühafizəkarlar əvvəlki
seçkilərdə qazandıqları 117 yer əvəzinə 91 yer aldılar. Nəticədə
Meygen baş nazir və Mühafizəkarlar Partiyasının rəhbəri
vəzifələrindən istefa verdi. Liberallar 116, liberal proqressistlər 9,
fəhlə nümayəndələri 3, Milli Proqressist Partiyası 13, fenner birlikləri
11 yer qazandılar. Parlamentin ilk iclasını dekabrın 10-da yeni
general-qubernator Uillinq Don açdı. Kinq hökumət yaratdı. Hökumət
Böyük Britaniya imperiyasını saxlamaqla dominionlara imperiya ilə
bərabər hüquqlar verməyi təklif etdi. Eyni zamanda ölkədə
sosial-siyasi proseslər, millətçilik və separatçılıq gücləndi.
Seçkilərdən sonra fransızdilli əhalinin yaşadığı Kvebekdə millətçilik
hərəkatı daha da genişləndi.
Xarici siyasət
Xarici siyasət sahəsində Meygen hökuməti ümumimperiya
işlərində Kanadanın iştirakını fəallaşdımıaq və rolunu gücləndirmək
xəttini götürmüşdü. Kanada hökuməti 1921-ci ilin iyun ayında
keçirilən ümumimperiya konfransında iştirak etdi. Konfransda vahid
imperiya xarici siyasətinin yeridilməsi barədə razılıq əldə edildi.
Kanada Vaşinqton konfransında iştirak etmək üçün rəsmi dəvət
aldı. Lakin konfransda Kanadanın rolu diqqəti o qədər də cəlb etmirdi.
Çünki Kanada nümayəndəsi R.Borden Böyük Britaniya nümayəndə
heyətinin tərkibində idi.
Kanadanın 20-ci illərdə həyata keçirdiyi xarici siyasət doktrinası
Makenzi Kinqin bilavasitə rəhbərliyi ilə hazırlanmışdı. Bu siyasət
ABŞ və Böyük Britaniya ilə əlaqələri sıxlaşdırmağı, lakin heç bir
ikitərəfli və beynəlxalq öhdəlik götünnəməyi nəzərdə tuturdu. Kinq
hökuməti beynəlxalq fəaliyyətində Borden-Meygen siyasətindən
imtina etdi. Kanada hökuməti Böyük Britaniyanın Türkiyəyə qarşı
hərbi müdaxiləsində iştirak etmədi. Nəticədə Böyük Britaniya ilə
dominionu arasında ixtilaf yarandı. Buna görə
301
də Kanada Lozan konfransında iştirak etmədi. İngilis hökumətinin
Lozan konvensiyasını təsdiq etmək xahişi də Kanada hökuməti
tərəfindən rədd olundu. Bununla da Kinq hökuməti ölkənin
suverenliyi xəttinə əməl etdi. Kanada 1923-cü ildə keçirilən imperiya
konfransında Böyük Britaniyanın dominionları ilə birlikdə vahid
xarici siyasət yeritmək konsepsiyasına qarşı çıxdı. Konfrans
Kanadanın müstəqil xarici siyasət yeritmək istəyini aydın şəkildə
göstərdi. Kinq Kanadaya təyin olunan ingilis general-qubernatorunun
səlahiyyətlərinin azaldılması təklifini irəli sürdü. O, 1926-cı ildə
keçirilən imperiya konfransında da iştirak etdi. Konfransda bütün
dominionların bərabər hüquqlara malik olması təsbit edildi. Buna dair
Balfur bəyannaməsi qəbul olundu. Dominionlara geniş hüquqlar
verildi. Onlar müharibə və sülh məsələlərini müstəqil həll etmək
hüququ qazandılar. General-qubernatora yalnız rəmzi status verildi.
Kanadanın həyatında onun rolu getdikcə zəifləyirdi.
Kanada 1927-ci ildə ABŞ, Fransa və Yaponiya ilə diplomatik
münasibətlər qurdu. 1924-cü ildə diplomatik cəhətdən tanıdığı SSRİ
ilə münasibətlərini 1927-ci ilin may ayında kəsdi. Elə həmin ildə
Kanada Millətlər CəmiyyətiiTin qeyri-daimi üzvü seçildi. 1928- ci
ilin avqust ayında isə Kanada hökuməti Brian-Kelloq paktına
qoşuldu. Kanada hökuməti ABŞ-la münasibətlərini yaxşılaşdırdı.
30-cu illərdə daxili siyasət
Dünya iqtisadi böhranı Kanada iqtisadiyyatına ağır təsir etdi.
Sənaye məhsulu istehsalı xeyli aşağı düşdü. Xırda banklar sıradan
çıxdı. Ölkədəki 40 bankdan yalnız 10-u qaldı. Dağ-mədən və meşə
sənayesi böhrana düşdü. İqtisadi böhran kənd təsərrüfatına sarsıdıcı
zərbə endirdi. Kənd təsərrüfatı məhsulları istehsalı azaldı.
Böhranın ağır vaxtında - 1930-cu ilin iyun ayında keçirilən
seçkilər nəticəsində R.B.Bennet başda olmaqla mühafizəkarlar
hakimiyyətə gəldi. Hökumət böhran əleyhinə ciddi tədbirlər həyata
302
Dostları ilə paylaş: |