Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Dramaturgiya. Pyeslər

 
“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Pyeslər”. Ədəbi-poetik, kulturoloji-kreativ tərcümə e-Antologiyası 
Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu
 
–
 
www.kitabxana.net
 
–
 
Milli Virtual Kitabxana 
 
230 
Altıncı kor:                             Məncə, yox. Deyəsən, artıq gecədi.  
 
Ġkinci anadangəlmə kor:     Saat neçədi?  
 
Bütün korlar:                                     Bilmirəm... Bunu heç kim bilmir.   
 
Ġkinci anadangəlmə kor:     Hava hələ iĢıqlıdı? (Altıncı kora) Hardasan?.. Sən bir az 
görürsən, de, de!  
 
Altıncı kor:                             Məncə, tamam qaranlıqdı. Gün çıxanda, gözümə mavi bir 
xətt görünür. Həmin xətti axırıncı dəfə çoxdan görmüĢəm. Amma indi heç nə seçə 
bilmirəm.  
 
Birinci anadangəlmə kor:   Mən acanda, bilirəm ki, artıq gecdi. Ġndi də acam.    
 
Üçüncü anadangəlmə kor:            Yuxarı bax! Bəlkə nəsə gördün?!..  
 
  
Yerə baxmağa davam edən üç anadangəlmə kordan baĢqa, hamı baĢını qaldırır. 
 
  
Altıncı kor:                             Bilmirəm. BaĢımızın üstündəki səmadımı?!..  
 
Birinci anadangəlmə kor:   Elə bil səslər  mağaranın içindən gəlir.  
 
Ən qoca kor qadın:              Məncə səslər ona görə belə eĢidilir ki, indi axĢamdı.  
 
Cavan kor qadın:                  Mənə elə gəlir, ayın iĢığını ovuclarımda hiss eləyirəm.  

---

 
“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Pyeslər”. Ədəbi-poetik, kulturoloji-kreativ tərcümə e-Antologiyası 
Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu
 
–
 
www.kitabxana.net
 
–
 
Milli Virtual Kitabxana 
 
231 
 
Ən qoca kor qadın:              Olsun ki, ulduzlar çıxıb. Ulduzları hiss eləyirəm.  
 
Cavan kor qadın:                  Mən də.  
 
Birinci anadangəlmə kor:   Mən heç bir səs eĢitmirəm.  
 
Ġkinci anadangəlmə kor:     Mən yalnız öz nəfəsimizin səsini eĢidirəm.  
 
Ən qoca kor:                                     Deyəsən, qadınlar haqlıdılar.  
 
Birinci anadangəlmə kor:   Mən heç vaxt ulduzları hiss eləməmiĢəm.  
 
Qalan anadangəlmə korlar: Biz də.  
 
  
Bir dəstə gecəquĢu qəfildən ağacların budaqlarına qonur. 
 
  
Ġkinci anadangəlmə kor:     Qulaq asın! Qulaq asın!... BaĢımızın üstündəki bu  nədir?  
EĢidirsiz?  
 
Ən qoca kor:                                     Yerlə göyün arasından  nə isə sürətlə ötüb keçdi.  
 
Altıncı kor:                             BaĢımızın üstündə nə isə tərpənir, bizimsə əlimiz çatmır.   
 

---

 
“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Pyeslər”. Ədəbi-poetik, kulturoloji-kreativ tərcümə e-Antologiyası 
Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu
 
–
 
www.kitabxana.net
 
–
 
Milli Virtual Kitabxana 
 
232 
Birinci anadangəlmə kor:   BaĢa düĢmürəm. Bu nə səsdi. Yataqxanaya qayıtmaq 
istəyirəm.   
 
Ġkinci anadangəlmə kor:     Harda olduğumuzu baĢa düĢməliyik!  
 
Altıncı kor:                             Mən qalxmağa çalıĢdım, amma böyrümdə çaqqal gavalısı 
var, əlimi uzatmağa qorxuram.   
 
Üçüncü anadangəlmə kor:            Biz harda olduğumuzu bilməliyik!  
 
Ən qoca kor:                                     Biz bunu bilə  bilmərik!  
 
Altıncı kor:                            Olsun ki, evdən uzaqdayıq. Bütün səslər mənim üçün 
anlaĢılmazlaĢdı.  
 
Üçüncü anadangəlmə kor:            Çoxdannan solmuĢ yarpaqların iyini duyuram!    
 
Altıncı kor:               Bu adanı əvvəllər görmüĢdüz? Harda olduğumuzu deyə bilərsiz?  
 
Ən qoca kor:                                     Bura gələndə hamımız kor idik.  
 
Birinci anadangəlmə kor:   Heç vaxt görməmiĢik.   
 
Ġkinci anadangəlmə kor:     Əbəs yerə narahat oluruq! O indilərdə gələcək. Bir az da 
gözləyək. Ancaq daha onunla heç yana getməyək.  
 
Ən qoca kor:                                     Tək gəzə bilmirik axı?!..  
 

---

 
“Çağdaş dünya ədəbiyyatı. Pyeslər”. Ədəbi-poetik, kulturoloji-kreativ tərcümə e-Antologiyası 
Yeni Yazarlar və Sənətçilər Qurumu
 
–
 
www.kitabxana.net
 
–
 
Milli Virtual Kitabxana 
 
233 
Birinci anadangəlmə kor:   Evdən çıxmamağımız məsləhətdi. Mən, ümumiyyətlə, evdə 
qalmağa üstünlük verirəm.  
 
Ġkinci anadangəlmə kor:     Biz gəzintiyə çıxmaq istəmirdik. Bunu ondan xahiĢ eləyən 
olmamıĢdı.  
 
Ən qoca kor qadın:              Bu gün adada bayramdı. Biz həmiĢə bayram olanda gəzintiyə 
çıxırıq.  
 
Üçüncü anadangəlmə kor:            O, çiynimə toxunub: “Oyan, oyan! Getmək vaxtıdı! 
Gün-Günortadı!” deyəndə mən hələ yatırdım. Məgər gün çıxmıĢdı? Mən hiss eləmədim. 
Axı mən günəĢi heç vaxt görməmiĢəm.  
 
Ən qoca kor:                         Mən günəĢi lap cavan olanda görmüĢəm.  
 
Ən qoca kor qadın:              Mən də lap çoxdan, uĢaq olanda görmüĢəm, amma demək 
olar, yadımda deyil.  
 
Üçüncü anadangəlmə kor:            Axı niyə o bizi günəĢə çıxardır? Hansımız günəĢi 
görürük ki? Mən heç vaxt bilə bilmirəm, gündüz vaxtı gəzirəm, ya gecə yarısı?  
 
Altıncı kor:        Mən günorta gəzməyə üstünlük verirəm. Onda gözümə nə isə parlaq bir 
Ģey görünür və gözlərim açılmaq istəyir.  
 
Üçüncü anadangəlmə kor: Amma mənim daha yemək otağında, sobanın yanında 
oturmaqdan xoĢum gəlmir. Bu gün soba elə qaynar idi ki?!..   
 
Ġkinci anadangəlmə kor:     O bizimlə həyətdə də gəzə bilərdi. Orda divarların əhatəsində 
təhlükəsizlikdə olursan. Çölə çıxmaq mümkün deyil, qorxmalı bir Ģey yoxdu. Qapı 
bağlıdı...  Mən onu həmiĢə qıfıllayırdım... Niyə sol dirsəyimə toxundun?      
 

---