98
R. Taqor belə bir fikir söyləmişdir: "
Kişi ağzı kəsməz kor
balta o, işləndikcı itilənər. Qadın isə incə almazdır, onu zora
salmaq olmaz"
Ailə başçısı kimi kişi, bu vəzifəni ləyaqətlə yerinə yetirməyi
bacarmalı, idarəçilikdə ədalətə, insafa, əxlaqa, ədəbə, hörmət
və məhəbbətə söykənməli, onlardan faydalanmalıdır.
Kişinin vəzifəsidir ki, ailə həyatının mühitində öz ömür-gün
yoldaşı ilə ədəb və kəramətlə rəftar etsin, onun xətalarının
üstündən sükutla keçsin, səbrli olsun. Bu minvalla ailə həyatı
da davamlı olar.
Bakı, 06 fevral 2015-ci il.
99
Şagirdlərə fərdi yanaşma prinsipi
Müasir dövrdə insanın hərtərəfli inkişaf etdirilməsi
məktəblərimizin qarşısında ən mühüm vəzifə kimi durur.
Şagirdlərin təlim, tərbiyə, bilik və bacarıqlarını yüksəltməkdə
fərdi yanaşma prinsipi mühüm rol oynayır.
Fərdi yanaşma prinsipi hər bir şagirdin ahəngdar inkişafına,
onun biliyində və əxlaqında nəzərə çarpan qüsurları vaxtında
görüb aradan qaldırmağa və müsbət cəhətləri daha da inkişaf
etdirməyə imkan verir.
Uşaq yaşa dolduqca, onun fərdi xüsusiyyətləri də inkişaf
edir və formalaşır. Müəllim təlim prosesində bu xüsusiyyətləri
nəzərə almalıdır, həm də necə rəftar apardığını da
unutmamalıdır. Sevimli şairimiz S. Vurğun yazırdı:
“Müəllimlik işində adamlarla, xüsusən şagirdlərlə mədəni
rəftar böyük əhəmiyyət kəsb edir. Uşaqlarla mədəni
davranmağı bacarmayan müəllim yüksək nüfuz sahibi ola
bilməz. Həssas uşaq ürəyi haqsızlığa, əsasız məzəmməti,
ədalətsizliyi heç cür bağışlamır. Belə uşağın həvəs və ümidləri
qırılır, onun mənəvi aləmi xəzan vurmuş bir bağçanı andırır.”
Müəllim o vaxt şagirdlərə təsir göstərmək üçün əlverişli yol
tapa bilər ki, şagirdlərin fəaliyyətində onları işə sövq edən
səbəbləri dərindən öyrənsin.
Fərdi yanaşma hər bir şagirdin qabiliyyətinin, marağının,
meylinin, bilik və bacarığının formalaşmasına imkan verir.
Fərdi yanaşma prinsipinin mahiyyəti marksizm-leninizm
kalssiklərinin, klassik pedaqoqların və digər elm xadimlərinin
əsərlərində daha aydın göstərilmişdir.
F.Engels
insanlar
arasındakı
fərdi
keyfiyyətlərin
mövcudluğundan bəhs edərək yazırdı: “
İki adamın və ya
insanın iradəsinin özlüyündə tamamilə bir-birinə bərabər
olduğu nəinki aksiom deyil, hətta çox böyük mübaliğədir.
Ümumiyyətlə, əxlaqca tam bərabər olan iki adam yoxdur.”
100
Y.A.Kamenski, qabiliyyətlərə görə insanlar arasındakı fərdi
fərqləri
müəyyən edərkən yazırdı:
“Bəzi adamların
qabiliyyətləri iti, o birilərinki kütdür, bəzilərinki yumşaq və
elastiki, o birilərinki isə sərt və yenilməzdir; bəziləri bilik
naminə biliyə meyl edir, o biriləri isə mexaniki fəaliyyətdən
zövq alır.” O, müəllimlərdən tələb edirdi ki, əgər onlar “…
şagirdlərə güzəştlə və nəzakətlə yanaşsalar, şagirdlərin qəlbini
sərt ifadələri ilə sındırmasalar, əksinə onları atalıq məhəbbəti,
nəvazişi və nəsihətləri ilə özlərinə cəlb etsələr, əgər müəllimlər
ən çalışqan şagirdləri bəzən tərif etməklə həvəsləndirsələr,
şagirdlərinə şəfqətli münasibət göstərsələr, asanlıqla onların
qəlbini özlərinə elə cəlb edərlər ki, uşaqlar məktəbə gəlməyə
evdə qalmaqdan daha artıq həvəs göstərərlər.”
Böyük rus alimi M.V. Lomonosov bu haqda yazırdı:
“Müəllim hər bir şagirdin qabiliyyətinə nəzər yetirməlidir ki,
kimdən nə gözləmək və hər kəsə nə kimi tələblər vermək olar.”
Lakin tanınmış pedaqoq A.Bine fərdi yanaşma prinsipinə
başqa mövqedən yanaşır. O, insanlar arasındakı fərdi
keyfiyyətlərə öz sinfi baxımından yanaşır, müəyyən keyfiyyəti
bir sinfin uşaqları
üçün labüd, dəyişməz bir hal kimi götürür.
İnsanın fərdi xüsusiyyətlərini dəyişməz, yalnız irsiyyətdən
asılı olan, müəyyən yaşda meydana çıxan, təlim-tərbiyədən
asılı olmayan əlamətlər kimi tədqiq edən bəzi pedaqoqlar
yalnız hakim sinfin mənafeyindən çıxış edirlər.
Böyük rus pedaqoqu K.D. Uşinski göstərirdi ki, bilavasitə
təlim-tərbiyə işi ilə məşğul olan müəllim, uşağı, onun inkişaf
xüsusiyyətlərini, keçirdiyi həyat şəraitini yaxşı öyrənməlidir.
Böyük
pedaqoq
bu
məqsədlə
müəllimlərdən
uşaq
psixologiyasını öyrənməyi tələb edərək yazırdı: “
Tərbiyəçi
insanı həqiqətdə olduğu kimi bilməli, onun bütün zəif və
qüvvətli cəhətləri ilə, bütün gündəlik xırda ehtiyacları və eləcə
də böyük ruhi tələbləri ilə tanış olmalıdır. Tərbiyəçi insanı
ailədə, cəmiyyətdə, xalq arasında, bəşəriyyət içərisində və öz
vicdanı ilə üzbəüz durduğu halda öyrənməlidir. O, insanı bütün