Çarlz bukovskġ
Yüklə 2,81 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
678 – Bəli. – Siz yazıçı Henri Çinaskisiniz? – Bəli. – Ciddi deyirsiniz? – Bəli. – Hmm, biz Bel Erdən olan bir dəstə oğlanlarıq və sizin yazdıqlarınızı dərindən baĢa düĢə-düĢə oxuyuruq! Biz hər Ģeyi elə gözəl anlayırıq ki, sizi mükafatlandırmaq istəyirik, dostum! – Nə danıĢırsınız? – Hə, biz indi özümüzlə bir neçə dənə 6-lıq pivə paketi də götürüb sizin yanınıza gəlirik. – Al o pivəni öz götünə sox. – Nə?
– Dedim ki, al o pivə ĢüĢəsini sox götünə! Dəstəyi asdılar. – Zəng vuran kim idi? – Sara soruĢdu. – Elə indicə Bel Erdə bir neçə oxucumu itirdim. Amma bunu etməyinə dəyərdi.
www.vivo-book.com
679 Hind toyuğu hazır idi. Onu sobadan çıxardım, iri bir dövrənin içinə qoydum, mətbəx masasının üstündəki yazı makinamı və bütün kağız-kuğuzumu yığıĢdırıb hind toyuğunu masanın üstünə yerləĢdirdim. Sara əlində göy- göyərti ilə mətbəxə girəndə, quĢu doğramağa baĢladım. Biz masanın arxasına oturduq. Mən öz boĢqabıma, Sara isə öz boĢqabına yemək çəkdi. Çox gözəl və dadlı görünürdü. – Ümid edirəm ki, o yekə məmə bir də gəlməz, – Sara dedi. Onun haqqında düĢünmək, deyəsən, Saraya acı verirdi. – Əgər yenə gəlsə, ona da bir tikə verəcəyəm. – Nə?
Mən əlimlə hind toyuğuna iĢarə elədim. – Deyirəm ki, ona da bir tikə verəcəyəm. Baxarsan. Sara bərkdən qıĢqırdı. Sıçrayaraq yerindən qalxdı. Onun bütün bədəni tir-tir əsirdi. Sonra isə yataq otağına qaçdı. Mən isə dinməzcə öz hind toyuğuma baxırdım. Onu yeməyə iĢtahım qalmamıĢdı. Deyəsən, yanlıĢ düyməyə basmıĢdım. Öz qədəhimi də əlimə alıb ön otağa keçdim və
www.vivo-book.com
680 əyləĢdim. Təxminən 15 dəqiqə gözlədim, sonra isə hind toyuğu ilə göyərtiləri soyuducuya qoydum. Ertəsi gün Sara öz evinə getdi, mən isə günorta təxminən saat 3-də soyuq hind toyuğundan hazırlanmıĢ bir buterbrod yedim. Saat təxminən 5 radələrində kimsə az qala qapımı sındıracaqdı. Qapını açdım. Gələnlər Temmi ilə Arlinaydı. Onlar atdıqları spid həblərindən uçurdular. Ġçəri girdilər və otaqda at kimi ora-bura çaparaq ikisi də birlikdə danıĢmağa baĢladılar. – Ġçməyə bir Ģeyin varmı? – Zibil, Henk içməyə bir Ģeyin varmı? – Sənin sikilmiĢ Milad bayramın necə keçdi? – Hə, düz deyir, sənin sikilmiĢ Milad bayramın necə keçdi, hə, dostum? – Buzqabında bir neçə pivə Ģərab ĢüĢəsi qalıb, – onlara dedim.
(Əski dəbli insanları o dəqiqə tanımaq olur: onlar soyuducuya buz qutusu deyirlər). Onlar ləngər vura-vura mətbəxə keçdilər və buz qutusunu açdılar. www.vivo-book.com
681 – Ey, burda hind toyuğu da var! – Biz ac olmuĢuq, Henk! Sənin bu hind toyuğundan bir az yemək olarmı? – Əlbəttə. Temmi əlində bud ilə mətbəxdən çıxdı və diĢləri ilə onu gəmirməyə baĢladı. – Ey, bu hind toyuğu lap elə bil zəhrimardır! Ona bir az ədviyyat vurmaq lazımdır! Arlina əlində ət tikələri ilə yanımıza gəldi. – Hə, buna bir az ədviyyat vurulsa, pis olmazdı. Çox duzsuzdur! Sənin evində bir az ədviyat tapılar? – Bufetdə olmalıdır, – deyə cavab verdim. Onlar itələĢə-itələĢə yenidən mətbəxə qayıtdılar və hind toyuğunun üstünə ədviyyat səpməyə baĢladılar. – Bax indi oldu! Ġndi dadı daha yaxĢıdır! – Hə, indi dadı bir Ģeyə bənzədi! – Orqanik hind toyuğu, poxdur! – Hə, özüdür ki var! – Mən bir az da istəyirəm! – Mən də. Amma ədviyyat da lazım olacaq. www.vivo-book.com
682 Temmi mətbəxdən çıxdı və gəlib oturdu. Hind toyuğunun budunu, demək olar ki, gəmirib bitirmiĢdi. Sonra sümüyü diĢləyərək onun ikiyə böldü və sümüyün içini əmməyə baĢladı. Heyrətimdən nitqim tutulmuĢdu. Temmi budun sümüyünü gəmirir, sümüyün qırıntılarını isə xalının üstünə tüpürürdü. – Ey, sən sümüyü də yeyirsən! – Hə, çox dadlıdır! Bir az da quĢ əti götürmək üçün Temmi yenə mətbəxə qaçdı.
Tezliklə, onlar hər ikisi də əllərində bir ĢüĢə pivə ilə mətbəxdən çıxdılar. – Sağ ol, Henk. – Hə, çox sağ ol, dostum. Oturub pivə ĢüĢələrini əmməyə baĢladılar. – Hə, – Temmi dedi, – indi isə getmək vaxtıdır. – Hə vaxtdır, indi biz gedib bir neçə məktəbli oğlan zorlamalıyıq! – Hə!
www.vivo-book.com
683 Hər ikisi sıçrayaraq ayağa qalxdı və qapıdan çıxaraq gözdən itdilər. Mən mətbəxə keçib soyuducuya baxdım. Hind toyuğuna elə bil pələng hücum eləmiĢdi – onun gövdəsi düz iki hissəyə bölünmüĢdü. Çox ədəbsiz mənzərəydi. Ertəsi gün axĢam Sara mənim yanıma gəldi. – Hə, hind toyuğu necədir? – o məndən soruĢdu. – Pis deyil. O içəri daxil oldu və soyuducunun qapısını açdı. Ucadan bağırdı. Sonra qaçaraq mətbəxdən çıxdı. – Aman Allahım, burda nə baĢ verib? – Temmi ilə Arlina gəlmiĢdilər. Elə yeyirdilər, elə bil bir həftə dillərinə yemək dəyməmiĢdi. – Ohh, bu ürəkbulandırıcıdır. Ürəyim qan ağlayır! – Məni bağıĢla. Onları dayandırmalıydım. Amma onlar narkotik həblər qəbul eləmiĢdilər. – YaxĢı, burda mənim edə biləcəyim bir Ģey qalır. – O nədi elə? – Hind toyuğunun qalıqlarından sənə yaxĢı bir sup biĢirə bilərəm. Gedim bir az göy-göyərti alım. – YaxĢı, – ona bir iyirmilik verdim. Yüklə 2,81 Mb. Dostları ilə paylaş:
|