www.vivo-book.com
662
sonra çarpayının çərçivəsi getdi və nəhayət, kim isə döĢəyi
də apardı. Mənim yaĢadığım rayonda insanlar çox kasıb
dolanırdılar.
Mən Saranın çarpayısını görmüĢdüm. Üstündə uzanıb
yatmıĢdım və o çox xoĢuma gəlmiĢdi. Ortabab döĢəklərdən
hər zaman zəhləm gedib, ən azından, mənim almaq
iqtidarında olduqlarımdan. Həyatımın, demək olar ki,
yarısını yalnız qarmağa taxılmıĢ qurdlar üçün rahat olan
çarpayılarda keçirmiĢdim.
Sara öz çarpayısını özü düzəltmiĢdi, indi isə birini də
mənim üçün düzəltməli idi. Dördün dördə olan yeddi ayaqlı
(yeddinci ayaq çarpayının düz ortasında) bərk ağacdan
hazırlanmıĢ platforma, üstündə isə 10 sm qalınlığında sərt
köpük kütləsi. Saranın bəzi gözəl fikirləri vardı. Mən
taxtaları tuturdum o isə mismarları vururdu. Çəkiclə çox
məharətlə davranırdı. Onun çəkisi cəmisi 105 funt olsa da,
mismarları vura bilirdi. Deyəsən, əla çarpayı alınacaqdı.
Bu iĢ Saranın çox vaxtını almadı. Sonra biz onu
sınaqdan çıxardıq – sekslə yox – Drayer Baba da səmadan
bizə gülümsəyirdi.
www.vivo-book.com
663
Biz maĢınla ətrafı gəzib milad bayramı üçün yolka
ağacı axtardıq. Bu ağacı tapmaq üçün elə də əldən-ayaqdan
getmirdim (uĢaqlıq çağlarımda milad bayramı mənim üçün
həmiĢə kədərli bayram olmuĢdu) və bu ağacların satıldığı
bütün meydançaların boĢ olduğunu görəndə, qanım heç də
qaralmadı. Biz geri qayıdanda, Saranın çox qəmgin
olduğunu hiss etdim. Amma biz evə qayıdıb bir neçə qədəh
ağ Ģərab içəndən sonra, onun ovqatı düzəldi və otağın hər
yerinə milad bəzəklərini, iĢıqlar, parıldayan zəncirlər
asmağa baĢladı – mənim saçlarıma da bər-bəzək vurdu.
Mən oxumuĢdum ki, insanlar, baĢqa günlərlə
müqayisədə, ən çox Milad Bayramı ərəfəsində və Milad
Günündə intihar edirmiĢlər. Əslində, gün kimi aydındır ki,
bu bayramın Məsihin doğumu ilə ya az əlaqəsi var, ya da
heç yoxdur.
Radioda oxuyan musiqi ürəkbulandırıcı, televizordakı
proqramlar isə bərbad olduğundan, onları söndürdük. Sara
Men Ģtatında yaĢayan anasına zəng vurdu. Onun anası ilə
mən də danıĢdım və bu qadının heç də bəd insan olmadığını
anladım.
www.vivo-book.com
664
– Əvvəlcə, – Sara dedi, – səninlə anamı tanıĢ eləmək
fikrindəydim. Amma o səndən yaĢca böyükdür.
– Bunu yaddan çıxara bilərsən.
– Onun çox qəĢəng qıçları var.
– Yaddan çıxar.
– Sənin yaĢlı insanlara qarĢı önyarğılarınmı var?
– Bəli, məndən baĢqa hamı yaĢlıdır.
– Sən özünü kino ulduzu kimi aparırsan. Nədi, sənin
qadınların həmiĢə səndən 20-30 yaĢ cavan olublar?
– Mən iyirmi yaĢlarında olanda bu belə olmayıb.
– Onda de görüm, sənin heç yaĢca səndən böyük bir
qadının olubmu? Demək istəyirəm ki, belə bir qadınla
yaĢamısanmı?
– Hə, iyirmi beĢ yaĢım olanda, 35 beĢ yaĢlı bir qadınla
yaĢayırdım.
– Hə, necəydi?
– Qorxunc idi. Mən ona aĢiq olmuĢdum.
– Qorxunc olan nəydi?
– O məni kollecə getməyə məcbur edirdi.
– Bunda qorxmalı nə var ki?
www.vivo-book.com
665
– Bu sənin düĢündüyün kolleclərdən deyildi. O,
fakultəydi, mən isə tələbə.
– Bəs ona nə oldu?
– Onu basdırdım.
– Hörmət və ehtiramla? Onu öldürdünmü?
– Onu spirtli içki öldürdü.
– Milad bayramın mübarək!
– Sənin də. Mənə özününkülərdən danıĢ
– Mən pas.
– Nədi, həddən çoxdu?
– Həm çoxdu, həm də az.
Təxminən otuz, ya da qırx dəqiqə keçəndən sonra, qapı
döyüldü. Sara yerindən qalxdı və qapını açdı. Ġçəriyə bir
seks simvolu daxil oldu. Özü də Milad ərəfəsində. Onun kim
olduğu haqqında heç təsəvvürüm belə yox idi. Əynində
damdar bir paltar vardı. Ġri döĢləri isə elə bil indicə paltarın
yaxalığından pırtlayaraq bayıra çıxacaqdılar. Ġnanılmaz bir
mənzərəydi. Kinofilmləri nəzərə almasaq, həyatımda heç
vaxt bu tərzdə sərgiyə qoyulmuĢ döĢlər görməmiĢdim.
– Salam, Henk!
www.vivo-book.com
666
Deməli, o məni tanıyırmıĢ.
– Mən Ediyəm. Bir gecə səninlə Bobbinin evində
görüĢmüĢdük.
– Hə?
– Nədi, çox içmiĢdin, məni xatırlamırsan?
– Salam Edi. Bu Saradır.
– Bobbini axtarırdım. Birdən ağlıma gəldi ki, bəlkə
sənin yanındadır.
– Keç otur, bizimlə iç.
Edi mənim sağ tərəfimdəki kresloya oturdu, özü də çox
yaxınıma. Onun iyirmi beĢ yaĢı olardı. Bir siqaret yandırdı
və öz qədəhindən balaca bir udum aldı. O hər dəfə qəhvə
masasının üzərinə əyiləndə, mən əmin idim ki, nəsə baĢ
verəcək, əmin idim ki, onun döĢləri yay kimi gərilərək
paltarının yaxasından çölə çıxacaq. Və əgər bu baĢ verərsə,
mən özümün nə edəcəyimdən qorxurdum. Mən, sadəcə,
bunu bilmirdim. Heç vaxt döĢlərə pərəstiĢ edən birisi
olmamıĢam, həmiĢə qıçlardan cuĢa gəlmiĢəm. Amma Edi
onlarla necə davranacağını, həqiqətən, yaxĢı bilirdi. Mən isə
qorxu içində onun döĢlərinə altdan-altdan ac piĢik kimi
Dostları ilə paylaş: |