Çarlz bukovskġ
Yüklə 2,81 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
126 Di Di hava limanında oğlunu qarĢılamalı idi. O, Ġngiltərədən evə tətilə gəlirdi. Di Di mənə demiĢdi ki, onun oğlunun 17 yaĢı var və oğlanın atası keçmiĢ konsert pianoçusu idi. Di Dinin dediyinə görə, uĢağın atası spid həbləri və kokainə aludə olmuĢ və sonra hansısa qəzada barmaqlarını yandırmıĢdı. O, pianoda daha çala bilmirdi. Bir müddət olar ki, onlar ayrılmıĢdılar. Onun oğlunun adı Renni idi. Trans-Atlantik telefon danıĢıqları zamanı Di Di ona bir neçə dəfə mənim haqqımda danıĢıbmıĢ. Renninin gəldiyi təyyarənin sərniĢinləri bayıra çıxanda biz hava limanına çatmıĢdıq. Di Di ilə Renni qucaqlaĢdılar. O, uzun boylu, arıq və solğun bənizli bir oğlan idi. Saçları bir gözünün üstünə düĢürdü. Biz əl tutub görüĢdük. Di Di ilə Renni söhbət etdikləri zaman mən baqajı almağa getdim. O, Di Diyə “Anacan” deyə müraciət edirdi. Biz maĢının yanına geri qayıdanda o, arxa oturacağa keçdi və dedi: – Anacan, sən mənə velosiped almısanmı? – SifariĢ eləmiĢəm. Biz onu sabah götürməliyik. www.vivo-book.com
127 – YaxĢı velosipeddirmi, anacan? Mən on sürət ötürücülü, əl əyləcli və pedallarında bəndləri olanından istəyirəm. – Mənim sifariĢ etdiyim də yaxĢı velosipeddir, Renni. – Onun sabah hazır olacağına əminsənmi? Biz maĢınla geri qayıdırdıq. Mən gecəni onlarda qaldım. Renninin öz yataq otağı vardı. Ertəsi gün səhər tezdən hamımız birlikdə yemək üçün ayrılmıĢ küncdə oturub xadimənin gəliĢini gözləyirdik. Nəhayət, Di Di yerindən qalxdı və bizim üçün qəlyanaltı hazırlamağa baĢladı. Renni dedi: – Anacan, sən yumurtanı necə sındırırsan? Di Di mənə tərəf baxdı. Mənim nə düĢündüyümü o bilirdi. Mən səsimi çıxarmadım. – YaxĢı, Renni yanıma gəl, sənə göstərim. Renni sobanın yanına yaxınlaĢdı. Di Di əlinə bir dənə yumurta aldı. – Görürsənmi, sadəcə, yumurtanın qabığını tavanın qırağına vurub sındırırsan... bax belə... sonra da yumurtanın
www.vivo-book.com
128 içindəki mayenin tavaya düĢməsinə imkan verirsən... bax belə...
– Aaaa... – Bu çox asandır. – Bəs onu necə biĢirirsən? – Biz onu qızardırıq. Yağda. – Niyə? – Çünki onun sarısı dağılıb! Di Di geri çevrilərək mənə baxdı. Onun gözləri mənə yalvarırdı: “Henk, bir lənətə gəlmiĢ söz belə demə...” Bir neçə gün sonra biz yenə yemək üçün ayrılmıĢ küncdə toplaĢmıĢdıq. Xadimə mətbəxdə öz iĢləri ilə məĢğul ikən, biz yeməyimizi yeyirdik. Di Di Ronniyə dedi: – Ġndi sənin velosipedin var. Mən istəyirəm ki, bu gün sən, nə vaxt istəsən, 6 paket koka-kola alasan. Mən evə gələndə, bir-iki koka-kola içmək istəyirəm. – Anacan, o koka-kolalar elə ağır olur ki! Onları özün ala bilməzsənmi? – Renni, mən bütün günü iĢləyirəm və yorğun oluram. Ona görə də kolaları gərək sən alasan. www.vivo-book.com
129 – Amma anacan, orada yoxuĢ var. YoxuĢu qalxmaq üçün pedal fırlatmalı olacam. – Heç bir yoxuĢ zad yoxdur. Nə yoxuĢ? – Bilirsənmi, onu gözlərinlə görmək olmur, amma yoxuĢ var... – Renni, o kolaları alacaqsan, məni anladınmı? Renni yerindən qalxıb öz yataq otağına getdi və qapını da zərblə çırpdı. Di Di kənara baxırdı. – O məni diĢinə vurur. O bilmək istəyir ki, onu sevirəm, ya yox. – Kolaları mən alaram, – mən dedim. – Yox, lazım deyil, – Di Di dedi, – özüm alaram. Nəticə etibarı ilə onu heç birimiz də almadıq... Bir neçə gün sonra Di Di ilə mən ətrafa baxmaq və poçtu götürmək üçün mənim evimə getmiĢdik və həmin vaxt telefonum zəng çaldı. Zəng edən Lidiya idi. – Salam, – o dedi, – mən Yutadayam. – ĠsmarıĢını almıĢam, – mən dedim. – Necəsən? – o soruĢdu. – Hər Ģey qaydasındadır. www.vivo-book.com
130 – Yayda Yuta çox gözəl olur. Sən bura gəlməlisən. Biz təbiətin qoynunda gəzintiyə çıxar, düĢərgə salardıq. Mənim bacılarımın hamısı burdadır. – Ġndi gələ bilmərəm. – Niyə? – Bilirsənmi, mən indi Di Di ilə birlikdəyəm. – Di Di? – Hə, Di Di ilə... – O telefon nömrəsinə zəng edəcəyini bilirdim, – Lidiya dedi. – Sənə demiĢdim axı, o nömrəyə zəng eləyəcəksən! Di Di mənim yanımda dayanmıĢdı. – Lütfən, ona de ki, – Di Di dedi, – mənə sentyabr ayına qədər vaxt versin. – Onu yaddan çıxar, – Lidiya dedi. – Qoy cəhənnəm olsun. Bura gəl və mənimlə görüĢ. – Sən mənə zəng vurmusan deyə, mən burda hər Ģeyi ata bilmərəm axı. Bundan əlavə, – mən dedim, – sentyabr ayına qədər Di Dinin yanında olmalıyam. – Sentyabr? www.vivo-book.com
131 – Hə. Lidiya qulaqbatırıcı bir səs çıxardı. Bu çox uzun bir bağırtı idi. Sonra o dəstəyi asdı. Ondan sonra Di Di məni evimə getməyə qoymurdu. Bir dəfə mənim evimdə oturub poçtumu nəzərdən keçirəndə, telefonun dəstəyinin kənara qoyulduğunu gördüm. – Bir də heç vaxt belə eləmə, – mən ona dedim. Di Di məni sahilboyu aĢağı-yuxarı uzun gəzintilərə aparırdı. O məni dağ səyahətinə də aparmıĢdı. Biz onunla qarajların hərracına, kinoya, rok konsertlərə, kilsələrə, dostlarımızın yanına, nahar və qəlyanaltılara, illüzionist tamaĢalarına, pikniklərə və sirk tamaĢalarına getmiĢdik. Onun dostları bizim birgə fotoĢəkillərimizi çəkmiĢdilər. Katalinaya səfərimiz çox pis olmuĢdu. Di Di ilə limanda gözləməli olmuĢduq. Ġçkinin xumarlığından əziyyət çəkirdim. Di Di mənim üçün “Alka-Zeltser” və bir bardaq su tapdı. Mənim bu ağır vəziyyətimə kömək edən bir Ģey vardısa da, o da bizdən bir azca aralıda oturmu gənc qız oldu. O, əyninə qısa ətək geyinmiĢdi. Onun çox qəĢəng bədəni və uzun gözəl qıçları vardı. Qısa ətəyin altında qız Yüklə 2,81 Mb. Dostları ilə paylaş:
|