183
gəlmək istəyirdilər. Amma Ağ Diş bütün məharətini və
fəndlərini işə salırdı. İtlər ona hücum edərək hürür. Ağ Diş
isə kənara sıçrayırdı.
İtlər onu gözdən qoyan kimi Ağ Diş yandan onlara
şığıyır, ayaqlarından vurub boğazlarından yapışırdı.
Belə dişləklər tez-tez ölümlə nəticələnirdi. Onun rəqibi
palçığın üstünə sərilib hindu itlərinin ayaqları altına
düşürdü. Hindu itləri də buna bənd idi. O saat bütün xıl ilə
yad itə daraşıb onu tikə-tikə edirdilər. Ağ Dişin ağlına söz
ola bilməzdi. O çoxdan dərk etmişdi ki, itlərini öldürəndə
allahlar qəzəblənirlər. Ağ allahlar da beləydi. Buna görə
də, rəqibinin ayağından vurub boğazından bir diş
götürdükdən sonra aradan çıxır, həmin itin işini bitirməyə
xila imkan yaradırdı. Bu vaxt ağ adamlar qaçıb gəlirdilər
və öz hirslərini xılın üstünə tökürdülər. Ağ Diş isə sudan
quru çıxırdı. Adətən o, kənardan durub seyr edirdi. Onun
həmcinslərini daşla, dəyənəklə, baltayla vurardılar.
Əllərinə nə keçsəydi, itlərə atardılar. Ağ Diş beləcə
ağıllıydı.
Amma onun qoşqu dostları da nə isə öyrənmişdilər:
başa düşmüşdülər ki, gəmi sahilə yan alanda əsl kef
başlayır. Budur, itlər gəmidən çıxıb qaçdılar və onlardan
ikisi-üçü dərhal parça-parça edildi. Onda adamlar qalan
itləri geri qovur və amansız haqq-hesab çəkirdilər. Bir dəfə
downloaded from KitabYurdu.org
184
tula cinsli köpəyin gözü qabağında parçalandığını görən
sahibi tapançasını çıxartdı.
O, xıldan altı it güllələdi. Ağ Diş bu hadisəni uzun
müddət unutmadı. Bu, adamların qüdrətinin daha bir
nümunəsi idi.
İlk günlər ağ adamların itləriylə döyüşmək sadəcə onu
əyləndirirdi. Sonra o, bundan əməlli-başlı yapışdı. Onun
ayrı işi olmazdı. Qrey Biver alverlə məşğul idi,
varlanmışdı. Ağ Diş körpünü gözdən qoymurdu. O, hindu
itlərinin azğın xılıyla birlikdə gəmilərin gəlməsini
gözləyirdi. Gəmi sahilə yan alan kimi qiyamət başlanırdı.
Belə gözlənilməz görüşdən başlarını itirmiş ağ adamlar
özlərinə gəlincə itlər hərəsi bir tərəfə qaçıb gedir və
növbəti gəmini gözləyirdilər.
Lakin Ağ Dişi xılın üzvü saymaq olmazdı. O, xila
qarışmırdı, kənarda durur və heç vaxt öz müstəqilliyini
itirmirdi.
Şuluqluq salmaq üçün heç də böyük əmək tələb
olunmurdu. Ağ Dişin körpünün yanında olması bəs idi.
Yad itlər sahilə çıxan kimi boğuşma başlayır, onlar Ağ
Dişin üstünə cumurdular. İnstinkt ona beləcə hökm edirdi.
İtlər Ağ Dişdə şimal cəngəlliyini hiss edir, ona naməlum
qorxu, əbədi təhlükə kimi baxırdılar: onlar Ağ Dişi
qaranlıqda oğrun- oğrun gəzən bir heyvan kimi
downloaded from KitabYurdu.org
185
duyurdular. Bu xəlvəti cins insan tonqallarını əhatə etmişdi
və itlər tonqala yaxın gələndə öz əvvəlki vərdişlərindən
imtina edərkən şimal cəngəlliyindən — tərk edilmiş və
atılmış şimaldan qorxurdular. Bu qorxu hissi, şimal
cəngəlliyinin qorxusu itlərə nəsilbənəsil keçmişdi. Şimal
çölləri ölümlə hədələyirdi. Amma itlərin sahibləri, allahları
onlara şimaldan gələn bütün canlıları öldürmək hüququ
vermişdilər. Bu hüquqdan istifadə edərək onlar özlərini və
allahlarını - onları öz aralarına buraxan allahlarını müdafiə
edirdilər.
Buna görə də cənubdan gələn, Yukon çayının sahilinə
düşən itlər Ağ Dişi görcək qızğın bir ehtirasla üstünə
atılmaq və onu parçalamaq istəyirdilər. Gəlmə itlərin
arasında şəhər itləri də vardı. Amma şimal çöllüyündən
instinktiv qorxu hissi onlarda da vardı.
Günün günorta çağı onların rastına çıxan canavara
oxşar vəhşiyə əcdadlarının gözüylə baxır və onlardan
miras qalmış xatirə itlərə deyirdi ki, bu, canavardır. Və bu
canavara onların cinsi əbədi düşmən kəsilibdir.
Bütün bunlardan isə Ağ Diş həzz alırdı. Əgər onun
görkəmi itləri ona hücum etməyə məcbur edirdisə, çox
yaxşıydı. Onlar Ağ Dişdə özlərinin layiqli ovunu
görürdülər. Ağ Diş də onlara eynilə belə baxırdı.
Ağ Diş tənha mağarada ilk dəfə dünya işığını əbəs yerə
downloaded from KitabYurdu.org
186
görməmişdi. İlk döyüşlərində ağ kəklik, gəlincik və vaşaq
kimi rəqiblərlə vuruşmuşdu. Onun uşaqlıq illəri Lip-lipin,
bütün xılın kin-küdurətiylə nahaq yerə zəhərlənməmişdi.
Əgər həyat onu başqa cür böyütsəydi, bəlkə də tamam ayrı
cür olacaqdı. Düşərgədə Lip-lip olmasaydı, Ağ Diş başqa
küçüklərlə dostlaşardı, itə daha çox oxşayardı və öz həm-
cinslərinə qarşı mehriban olardı. Gərək Qrey Biver yumşaq
və mərhəmətli adam olaydı. Bəlkə o, Ağ Dişdə məhəbbət
və mərhəmət hissi oyada bilərdi. Amma belə olmamışdı.
Əksinə, həyat Ağ Dişlə sərt rəftar etmişdi. Və o, yırtıcı
oldu, azğın bir vəhşiyə dönüb öz həmcinslərinin
düşməninə çevrildi.
2
DƏLİ ALLAH
Yukon fortunda ağ dərili adamlar çox deyildi. Onlar
burada çoxdan məskən salmışdılar və özlərini “qıcqırmış
xəmir” adlandırır, bununla fəxr edirdilər. Başqa yerlərdən
bura gələnləri köhnə sakinlər sevmirdilər. Gəmiylə gələn
adamlar təzə adamlar sayılırdı və onlara “çeça- ko” (yəni
“təzə”) deyirdilər. Təzə gələnlər bu sözü heç xoşlamırdılar.
Onlar xəmiri quru maya ilə yoğururdular, bu da onlarla
yerli sakinlər arasında fərq yaradırdı. İş burasında idi ki,
yerli sakinlər çörəyi acxəmrə ilə bişirirdilər, çünki maya
yox idi.
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |