Cəlil Cavanşir
Yüklə 5,62 Kb. Pdf görüntüsü
|
67 – Doktor, söz ver ki, məni də onu ziyarət etməyə aparacaq- san. – Əlbəttə. Araşdırmalarımız bir nəticə versin, sonuc əldə edək, mütləq! Amma öncə onun ölüm səbəblərini bacardı- ğım qədər daha dərindən araşdırmalıyam. Əgər intihar edib- sə, səbəblərini, öldürülübsə, qatilini tapmalıyam. – Elə isə həftə sonu görüşürük! – Gözləyəcəm! Hələlik! Könül Orxanla danışdıqdan sonra azacıq da olsa ra- hatladı. Nicat ondan ayrılandan sonra çox çətin günlər yaşa- mışdı. Romanda onun qəhrəman kimi peyda olmağı təsadüfi deyildi. Ayrıldığın qadını bir yolla bitirmək lazım gəlir. Ya şeirlərdə, ya hansısa yazıda, ya da içki şüşələrinin dibində... Könül olanlarda özünü günahkar hiss edirdimi? Bunun bizə qəti dəxli yoxdur. İnsan sevir, yorulur və ayrılır. Bildiyimiz odur ki, həyat onun üçün də xoş keçməyib. Ağrıları, əzabları çox olub. Deməli, təkcə bir şairin ölümü yox, bir yüngül əxlaqlı qadının da hekayəsi oxucuya maraqlı ola bilər... 68 12 "Qadın anlamaq üçün yox, sevilmək üçün yaradılıb". Oskar Uayld Şənbə günü Könül yenidən Orxana zəng elədi. Nica- tın çox sevdiyi gürcü kafelərindən birində görüşməyə qərar verdilər. Hazırlaşmağa başladı. Axşam səkkizə qədər vaxtı vardı. Bara vaxtında getməyəndə söz-söhbət yaranırdı. Müş- tərilərin çoxusu onu arzulayırdı. Əvvəlcə müştərinin cib- lərini yaxşıca ”təmizləyib”- viski, Red Bull sifariş edir, he- sabı müştəriyə “yüklədikdən” sonra onu ya tanış saunaya getməyə razı salır, ya da qiymət oxuyub yola verirdi. Bu “ba- zarlıq”da saunanın, bar sahibinin və taksi sürücüsünün xü- susi qazancı, Könülün isə müəyyən faizi olurdu. Bədənini satan Könül olsa da, ondan başqa hamı yaxşıca qazanırdı. Bu, bar fahişələrinin oxşar taleyi idi... Nicatın sağlığında kiçik mübahisələri düşmüşdü. Ni- cat ayrılmağı təklif edəndə Könül özündən çıxmış, səbəbsiz yerə onu fahişə olacağı ilə hədələmişdi. Nicat Könülün bu qəfil hədə-qorxusundan əvvəlcə əsəbləşmiş, sonra uşaq kimi ağlamışdı. Könülə qəribə görünmüşdü bu dəli-dolu oğlanın uşaq kimi ağlamağı. Sonra ona verilən dəyəri başa düş- müşdü Könül... Nicatın boynunu qucaqlayıb sakitləşdirmiş, bir daha belə danışmayacağına söz vermişdi. O gecə Nicat ona fahişələrin işgəncəli həyatından, bir-birindən fərqlən- məyən hekayələrindən danışmış, Könül heyrətlə onu dinlə- mişdi. Qorxmuşdu. Diksinmişdi. Nicata söz vermişdi ki, nə olur olsun, belə iyrənc həyatı seçməyəcək. 69 70 Ancaq Nicata verdiyi sözü tuta bilməmişdi... 3 gün pulsuz qalan kimi nəinki bu barədə düşünmüş, hətta heç nə fikirləşmədən evlərinə yaxın barların birinə yollanmış, qar- şısına çıxan ilk müştərinin təklifini qəbul etmişdi. Sonra isə bar sahibi onu tora salmağı, özünə borclu etməyi bacarmışdı. Könülə elə gəlirdi ki, bu işlə məşğul olmağa məcburdu. ...İcazə verin bu məqamda zəruri bir fikiri sizinlə bölüşüm. Əslində Könülün bar fahişəsinə çevrilməsi uzun prosesdir. Yenə belə tez-bazar nəql eləməyimə baxmayın. Bu çox ağır və kədərli he- kayədir. Müəllif olaraq bu qədərini yetərli hesab etdim. Oxucunu sonsuz kədərə qərq edib yükləmək insafsızlıqdır. Amma söz verirəm ki, nə vaxtsa sizə bir fahişənin həyat hekayətini danışacağam. Belə pis çıxmasın, sözümün üstündə duran oğlanam... ...Deyilən saatda, vədələşdikləri yerdə görüşdülər. Orxan gürcü şərabı və kupati, Könül isə pivə və xaçapuri si- fariş verdi. Sifarişləri gələnədək ikisi də susdu. Orxan tele- fonu qurdalayır, Könül siqaret sümürürdü. Orxan təsadüfən onun çəkdiyi siqaretə baxdı – Nicatın uzun illər istifadə etdi- yi populyar marka idi. Orxan ürəyində Könülün bu səfehli- yinə istehza elədi... Sifarişlər gəldikdən sonra Könülün dili çözüldü. San- ki hekayə danışırmış kimi, söhbətə başladı. Orxan söhbətin ağır keçəcəyini anlayıb, Könülün siqaretindən birini götür- dü. Söhbətin uzun və təsirli olacağı şübhəsizdi. ... Balacaboy, tösmərək, saçları vaxtından əvvəl sey- rəlmiş, ucuz paltarlar geyinən qəribə bir adamdı. Tanıyır- dın...Oturub söhbət edəndə siqareti-siqaretə calayırdı. Da- nışanda tez-tez sözünü yarıda kəsib siqaret yandırar, aradakı 71 fasilədə isə heç kəs danışmazdı. Maraqlı və səlis danışırdı. Narazı uşaq səsinə bənzəyən cır səsi adamın əsəblərini qı- dıqlayırdı. Nicatı yaraşıqlı kişi hesab eləmək olmazdı, özün də bilirsən. Amma xarizmatik görkəmi vardı. Bir az rəssam- lara, bir az da avaralara bənzəyirdi. Baxışları bir yerdə qərar tutmurdu; gah həmsöhbətlərinə, gah tavana, gah da yarım- çıq içki şüşəsinə baxardı. Əvvəllər heç fikir verməmişdim, amma sonra hiss elədim ki, içəndən sonra gözlərimdən gözünü çəkmir. İndi adını unutduğum gecə klublarının birində tanış olmuşduq. Ailəvi tanışlarımız çox olduğundan, ilk günlər o qədər də diqqətimi çəkməmişdi. Amma ərimin onunla söhbəti tut- muşdu. O da mənim zavallı ərim kimi, uşaqlığını ağır keçir- mişdi və bu barədə danışanda gözündəki kədər daha da də- rinləşirdi. Ərimlə münasibətləri olduqca yaxşı idi. Hətta de- yərdim ki, ərim onun söhbətləri üçün sino gedirdi. Tez-tez evə dəvət edirdik. Çəkingəndi və bizdə özünü utancaq uşaq kimi aparırdı. Corabı çox vaxt deşik olurdu və bu deşikdən görünən baş barmağını ciddi-cəhdlə gizlətməyə çalışırdı. İçəndə çox danışırdı və tez-tez gözlərində yaş parıldayırdı. Lənətə gəlsin, deyəsən gözləri çox xoşuma gəlmişdi... Kədərli, üzüntülü, illərin yorğununu xatırladan, hər şeydən bezgin adam idi, ya da mənə belə gəlirdi. Amma ina- nın, gözləri çox gözəldi...Qalın şüşəli eynəyinin altından qəhvəyi gözləri uşaq məsumluğu ilə elə parıldayırdı ki, on- lara bir neçə saniyədən artıq baxa bilmirdim. Yüklə 5,62 Kb. Dostları ilə paylaş:
|