IV INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS
839
Qafqaz University 29-30 April 2016, Baku, Azerbaijan
Türk xalqlarının milli-mənəvi dəyərlərinin daşıyıcısı olan qədim türk yazılı abidələrinin dilinə
nəzər salsaq, burada işlənən arxaizmlərin müxtəlif türk xalqlarının dastanlarının, oğuznamələrinin
dilində təzahürünü aydın müşahidə etmək olar.Lakin bu arxaizmlər zaman keçdikcə müxtəlif fonetik,
leksik, semantik dəyişikliyə uğrayaraq dilimizə gəlmişdir. Məs: Ud sözü qədim türk yazılı
abidələrində on iki illik qədim türk təqviminin bir ili kimi inək anlamında işlənmişdir: ud yıllıq-inək ili
.Eyni semantikada M.Kaşğarinin “Divan”ında sığır, inək kimi izah olunur.Lakin hər iki mənbədə ud
həmçinin
yuxu
mənasında
verilmişdir:tiyin, türk bodun üçüntün udımadım, küktüz
olurmadım(deyin,türk xalqının yolunda gecə yatmadim,gındız dincəlmədim). Ud sözünün yuxu
formasinda təzahüründə fono-semantikanin izləri daha aydin müşahidə olunur.Belə ki u səsi qədim
dildə həm xitab kimi işlənmiş, həm də yuxu anlamını ifadə etmişdir.Hazırda türk dillərində eyni
semantikada istifadə olunan uyku, yuxu sözləri əyani göstəricilərdir.
“Kitabi Dədə Qorqud”un və “Oğuznamə”lərin dilində isə ud semantik differensiasiya ilə
müşahidə olunaraq abır-həya sözlərini ifadə etmişdir.Ensklopedik lüğətdə udlu sözü utanmaq sözünün
derivatı kimi izah olunur.Fars dilində isə əl ud-ağac anlamında işlənməkdədir. Hazırda isə sözün çalğı
aləti və udmaq feli semantikasından istifadə edirik.
Uçmaq sözü qədim abidələrdə
ölmək, buxarlanmaq, uçmaq (hazırkı semantikada) mənalarında
verildiyi halda. “Kitabi-Dədə Qorqud”un dilində və S. Əlizadənin “Oğuznamə”sində behişt, cənnət
sözünü ifadə edir:ağ saqallu baban yeri uçmaq olsun. Qədim miflərə görə (inanclara görə) insan
ölərkən onun ruhu bədənindən ayrılaraq göyə qalxır, uçur. Məsələyə bu aspektdən baxsaq, bu sözün
semantikasının o qədər də dəyişikliyə uğramamasını deyə bilərik. Müasir dilin lüğət tərkibində isə
uçmaq ancaq göyə uçmaq formasında istifadə olunur.
“Kitabi Dədə Qorqud”un dilində Güyəgü ,göygü şəklində işlənən fonetik arxaizmi hazırda
qohumluq termini olan kürəkən anlamında dilimizdə işlənməkdədir:kül təpəcik olmaz,güyəgü oğul
olmaz. Bu sözün qalığı olaraq dialektlərdə kürəkən sözü göy(mənim göyüm göyərmiş heç bir işin
qulpundan yapışmır(Tovuz)), gev (
qızımın ərinə diirəm (Culfa)) kimi istifadə olunur. Qədim türk
yazılı abidələrinin dilinə nəzər salsaq bu terminin semantikasını bu cür izah etmək olar.Belə ki, kü
sözü xəbər, səs,ad,san,şöhrət mənasında,
küdənsözü qonaq mənalarında işlənmişdir.Bu mənalara
əsaslanaraq belə qənaətə gəlmək olar ki, abidələrin dilində küdəgü kimi verilən kürəkən sözü” evə
gəlib sonradan qohum-əqraba arasında məhşurlaşan şəxs”anlamındadır. Güdəgü sözündə cingiltili
samitlərin ahəngi daha aydın nəzərə çarpır.
Dildə olan arxaizmlərdə bu cür semantik ayrılmanın səbəbini çox güman ki, dilin fonetik
qabığında müxtəlif hadisə və qanunların təzahür etməsi ilə əlaqələndirmək olar.
GEOONOMASTİKA VƏ İNSAN COĞRAFİYASI PROBLEMİ
Yedgar CƏFƏROV
AMEA Nəsimi adına Dilçilikİnstitutu
yedgar@yandex.ru
AZƏRBAYCAN
Dil, müəyyən mənada, həm də təhtəlşüur hadisəsi olduğundan, hər hansı bir insanın danışarkən
seçdiyi sözlərlə onun düşüncəsinin mənzərəsini canlandırmaq olar. Bu vasitə insan və cəmiyyəti
qarşılıqlı əlaqədə, həm də bir tərəfdən psixoloji, digər tərəfdən isə sosial yöndən öyrənməyə imkan
verir. Yəni, bir psixoloq bu metodun köməyi ilə konkret fərdin dünyagörüşünü, mədəni səviyyəsini,
mühitin təsirlərinə münasibətini müəyyən edə bildiyi kimi, bir sosioloq da publik-mediatik dildə baş
verən yenilik və dəyişikliklərin işığında cəmiyyətdə gedən hansısa proseslər haqqında müəyyən
nəticələrə gələ bilər.
İnsanların öz övladlarına qoyduqları adların statistik analizi, bu baxımdan, ictimai şüurun inkişaf
meyllərinin aydınlaşdırılmasından ötrü əsaslı istiqamətlər verir. Ayrı-ayrı fərdlərin, ümumilikdə isə
toplumun müxtəlif məsələlərlə bağlı düşüncələrini, münasibətini müəyyən etmək, adətən, çox çətin
olur və bundan ötrü böyük tədqiqat qurumları fəaliyyət göstərir. Bu məqsədlə keçirilən sorğular,
cəmiyyətin mikromodelini yaratmaqla aparılan analizlər bir çox hallarda ictimai həyatda gedən latent
IV INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS
840
Qafqaz University 29-30 April 2016, Baku, Azerbaijan
proseslərin izlənməsi üçün kifayət etmir. Çünki ünvanlanmış sorğulara fərdlərin cavabları sırf
subyektivizm məsələsidir və bu cavablar onların əsl münasibətini əks etdirməyə də bilər. Amma
övladlara qoyulan adlar insanlar üçün bir mənəvi dəyərdir və digər mental xüsusiyyətlər kimi onlar bu
dəyərə münasibətdə də tam səmimidirlər. Bu baxımdan xüsusi adlar sosial informasiya daşıyıcılarıdır.
Adların xüsusi məqsədlərlə statistik analizi, adların işlənmə tezliyi üzrə müvafiq nisbətlərin
müəyyənləşdirilməsi bizə cəmiyyət haqqında maraqlı informasiyalar əldə etmək imkanı verir.
Ad sistemində konkret informasiyanın assosiativ işarəsinə çevrilmiş adlar vardır. Məsələn,
Məhəmməd, Fatimə, Zəhra və s. adlarında İslam dininin, Əli, Həsən, Hüseyn adlarında İslamın bir,
Ömər, Osman adlarında digər bir təriqətinin, İsa, Məryəm adlarında xristianlığın, İsrail, Binyamin və
s. adlarında iudaizmin, Yusif adında dinlərin qarşılıqlı əlaqəsinin ifadə olunduğu məlumdur. Əlbəttə,
bütün bu adların körpələrə qoyulması müəyyən istisnalarda sırf təsadüf də ola bilər. Amma əksər
hallarda bu adlar seçilərkən, onların assosiativ mənaları da mütləq nəzərə alınır və beləliklə bu adların
bölgələr üzrə artıb azalan nisbəti cəmiyyətdə gedən proseslərin təhlili üçün maraqlı material verir.
Adlarda bəzən regionlar xüsusiyyətlər də əks olunur. Belə ki, konkret bir region üçün xarakterik
olan adlar, soyadlar vardır və bu onomastik vahidlərə diqqət yetirməklə bu adı, yaxud soyadı daşıyan
şəxsin regional mənsubiyyəti haqqında ilkin qənaət formalaşır.
Azərbaycanda soyadların, regiondan asılı olmayaraq ümumi standart formantlar əsasında müəy-
yənləşməsi belə bir soyad xəritəsinin hazırlanmasına imkan verməsə də, bir çox ölkələrdə, məsələn,
Gürcüstanda soyad sonluqlarının regional xarakteri maraqlı proseslərin izlənməsinə şərait yaradır.
Gürcüstanda -dze, - şvili, - ani, - ia, - ua, -ava, - uli, - uri, - ti kimi onlarca belə soyad formantları var-
dır ki, bunlar ayrı-ayrı coğrafi ərazilərə mənsub əhalini digər ərazilərin adamlarından fərqləndirmək
imkanı verir. Məsələn, Tiflisdə əhalinin 45 faizi -idze, Kaxetiyanın 90 faizi -işvili, Tuşetiyanın 76 faizi
-idze, Svanetiyanın 84 faizi -ani, Mesxetanın 72 faizi -işvili formantlı soyad daşıyır.
Əgər nəzərə alsaq ki, müstəqillik dövründə Azərbaycanda da oğlu, qızı, zadə, -lı
4
formantlarından
istifadəyə icazə verilmiş və vətəndaşlar arasında soyadların milliləşdirilməsinə meyl güclənmişdir, son
illər üzrə soyadların dəyişməsi statistikasını izləməklə hansı regionun bu məsələdə daha fəallıq göstər-
diyinin və hansı formantın seçildiyinin müəyyənləşdirilməsi maraqlı nəticələrlə müşayiət edilə bilər.
Şəxs adları və soyadlarla yanaşı, coğrafi adların (toponimlər) də ərazidəki mikrotoponimlər
fonunda statistik analizi, yer adlarının rəqəmli məlumat bazalarının başqa ölkələrdə, xüsusilə də
türkdilli ölkələrdə mövcud olan analoji məlumat bazaları ilə çarpazlaşdırılması, xalqların hərəkət
trayektoriyalarının müəyyənləşdirilməsi, indiyə qədər mübahisəli qalan bir çox tarixi həqiqətlərin üzə
çıxarılması baxımından son dərəcə faydalıdır.
Azərbaycan ərazisindəki adların statistik metodların köməyi ilə öyrənilməsi multikulturalizm
ideyası baxımından da əhəmiyyətlidir. Çoxmillətli ölkə olan Azərbaycanda xüsusi adların müqayisəli
şəkildə analizi, bu sahədə mədəniyyətlərin bir-birinə qarşılıqlı təsirlərinin üzə çıxarılması, inkişaf
meyllərinin müəyyənləşdirilməsi multikulturalizm təşəbbüslərinə böyük töhfə verərdi.
İnformasiya-kommunikasiya texnologiyalarının bu cür statistik analizlərin aparılmasına
möcüzəvi imkanlar yaratdığı müasir dövrümüzdə cəmiyyətin idarə olunmasında adlardan istifadə
amilindən irəli gələrək yeni bir elm sahəsi kimi insan coğrafiyasının (human geography) dünyanın
müxtəlif elm mərkəzləri üçün populyarlığı get-gedə artmaqdadır.
İnsan coğrafiyası cəmiyyətləri, onların xarakterik xüsusiyyətlərini, fəaliyyətlərini, bu cəmiyyətə
xas ictimai düşüncə tərzini onların bağlı olduqları coğrafi çevrə ilə əlaqəli şəkildə öyrənən elmi
istiqamətdir.
Ərazinin tarixi-coğrafi xüsusiyyətləri ilə əhali tərkibi arasındakı münasibətlərin müəyyənləşdiril-
məsi, məskunlaşmaların bölgələr üzrə paylanmasına təsir göstərən təbii və bəşəri amillərin üzə
çıxarılması, bu təsirlərin müasir dövrdə də izlənməsi zamanı onomastik vahidlər maraqlı materiallar
təqdim etdiyindən onomastikanın çoxsaylı terminləri sırasında son illər geoonomastika termini çox
tez-tez nəzərə çarpmaqdadır. Geoonomastikaya müəyyən ərazilərdə xüsusi adların necə törəməsi
faktlarını sistemləşdirən bir elm sahəsi kimi yanaşa bilərik. Bura aşağıdakılar aid edilməlidir:
-geoonomastika - xüsusi adların əmələ gəlməsini coğrafiya ilə əlaqəli şəkildə öyrənən bir elm
sahəsi;
-geoonomast, geoonomastikian, yaxud geoonomatologist – xüsusi adları coğrafiya ilə əlaqəli
şəkildə öyrənən şəxs;
-geoonomastikon - bir və ya daha çox ərazi hüduduna aid xüsusi adlar siyahısının, terminlərin
toplandığı onomastik lüğət;