112
10 il öncə başlanan yol
Ağırlıqqaldıranlarımızdan 105 kq çəki dərəcəsində çıxış edən Alan Naniyev,
yalnız şəxsi çəkisinin artıq olmasına görə, 6-cı yeri eyni xal (410 kq=190 kq+220
kq) topladığı Ramunas Vişinyauskasa verdi.
Komanda hesabımızın artmasında ötən olimpiada ilə müqayisədə cüdoçu-
larımız da fərqli nəticələrlə sözlərini dedilər. Əslində 3 tatami ustamızın hamısı
yarışdan medalla qayıda bilərdi və Oyunlar ərəfəsində beynəlxalq mütəxəssislərin
rəylərində də bu öz əksini tapmışdı. Amma komandanın lideri Elçin İsmayılov (66
kq) macarıstanlı Avropa çempionu Unvari Mikloşla görüşdə hesabda 2 “koka”
irəlidə ikən riskli fənd işlətmək istəsə də, özü əks-fəndə düşdü. Eyni səhvə yol
verən Mövlud Mirəliyevə (100 kq) rəqibinin sonrakı qarşılaşmalarda qalib gəlməsi
irəliləmək şansı verdi. Təsəlliverici qarşılaşmalarda Mövlud 3-cü yer uğrunda
mübarizəyədək irəliləyib yalnız həlledici görüşdə almaniyalı Mixael Yuraka məğlub
oldu və 4-cü yerlə kifayətləndi.
Mehman Əzizov (81 kq) isə yarımfinaladək inamla irəlilədi. Burada onun yo-
lunu polşalı Robert Kravçik kəssə də, idmançımız 3-cü yer uğrunda yarışa qoşul-
du. Həlledici qarşılaşmada rusiyalı rəqibi Dmitri Nosovun sağ qolunda çat olması
barədə xəbərlər yayıldı. Amma o, sanki heç nə olmayıbmış kimi mübarizə aparırdı.
Bu, Dünya Dopinq Əleyhinə Agentliyinin (WADA) diqqətini çəkdi. Çünki, cüdo
kimi növdə qolunda çat olan idmançının mübarizəsi qeyri-realdır. Belədirsə, onun
dopinq qəbul etməsi aşkar fakt olardı. Ancaq Bakıda qarşılanarkən Mehman bu
xəbərləri cəfəngiyyat adlandırdı. Çünki rəqibi hər iki əlindən eyni səviyyədə fəal
istifadə edirmiş. Beləcə, Mehmanın da 4-cü yeri ilə olimpiya hesabımıza komanda
xalları artırıldı.
Avqustun 21-də Azərbaycan ikili hisslər yaşadı. Günün birinci yarısında ko-
mandamızın sonuncu qrupunu yola salmaq üçün Heydər Əliyev adına Beynəlxalq
Hava Limanına yüzlərlə insan gəlmişdi. Əlbəttə, hər bir kəsin qəlbində böyük
fərəh hissi ilə yanaşı, ümid həsrətindən doğan xəfif həyəcan da var idi. Axı, taek-
vondoçularımız və güləşçilərimiz Afinada medallar uğrunda mübarizə aparacaq
real qüvvə sayılırdılar.
Axşam saatlarında eyni məkanda yenə qələbəlik idi. Azərbaycan qəhrəmanlarını
qarşılayırdı. Təbii ki, iki atıcımız - İradə və Zemfira ən çox sorğu-sual olunanlar
sırasında idilər. Ancaq çıxışından asılı olmayaraq, heç kəs diqqət mərkəzindən
kənar qalmadı. Axı, ürək öz təbii gücünə, qüdrətinə görə nə qədər zirvələr arzu-
lasa da, bu, sadəcə, bir yarışdır. Ən əsası, qədim ellin torpağında idmançılarımız
Azərbaycanı əsl idmançı prinsiplərinə uyğun olaraq sədaqətlə təmsil etdilər.
Afinada yarışlar, hadisələr bir-birini əvəzləyirdi. Növbə boksçularımızın həlledici
görüşlərinə çatmışdı. Azərbaycan boksunun son 10 ildə keçdiyi yol özü öyrənilib
tədqiq olunmalı bir sahədir. Dünyada məşhurluq dərəcəsinə görə aparıcı
mövqelərdə olan, mübarizə sıxlığına görə atletikadan, üzgüçülükdən belə geri
qalmayan növdə irəliləmək çox mürəkkəb bir işdir. Ancaq Afinada Azərbaycan,
təmsilçiliyinə görə, yalnız rinqin mütləq liderləri Kuba və Rusiyadan geri qaldı.
Dəri əlcək ustalarımız Balkan yarımadasındakı sınaqlardan üzüağ çıxdılar. Koman-
danın bütün üzvləri ilkin sədləri keçdilər və aşağı-yuxarı ilk onluq həddində olan
qrupa daxil oldular. Ümumiyyətlə, boksla bağlı oyunlarda ciddi narazılıqlar ya-
randı. Qruplaşmalar, mübarizələrdə idman prinsiplərindən kənar hiylələrə əl at-
maq cəhdləri oldu. Beynəlxalq Olimpiya Komitəsi rəhbərliyi və xüsusən prezident
Jak Roqq xüsusi bəyanatla çıxış etdilər. Məsələ Oyunlardan sonra da təşkilatın
diqqətindən düşmədi və hətta boksun olimpiya proqramından çıxarılması da cid-
di müzakirə obyektinə çevrilə bilərdi.
Afinada dəri əlcək ustalarımızdan Şahin İmranov, Ceyhun Əbiyev və Ağası
Məmmədov zərərçəkənlər sırasında idilər. Ən yüngül çəkidə (48 kq) yarışan Cey-