Cübran X?lil Cübran
Yüklə 3,04 Mb. Pdf görüntüsü
|
207 Qəbirqazan Bir gün ölmüş mənlərimdən birini dəfn edərkən yanımdan ötən qəbirqazan: “Burda ölüsünü basdıranlar içində bircə sən xoşuma gəlirsən”, – dedi. “Bunu eşitmək xoşdur, – dedim mən, – amma bilmək olarmı nə səbəbə?” “Ona görə ki, – o dedi, – başqaları ağlaya-ağlaya gəlir və ağlaya-ağlaya da gedirlər. Bircə sən gülə-gülə gəlir, gülə-gülə də gedirsən”. Müqəddəs şəhər Gəncliyimdə əhalisi Müqəddəs Kitaba uyğun yaşayan şəhər haqqında eşitmişdim. Onda özümə dedim: “Üzərində Allahın lütfü olan bu şəhəri hökmən axtarıb tapacam”. Yol uzaq idi. Və mən səyahətim üçün böyük hazırlıq gördüm. Qırx gün sonra mən şəhərə yaxınlaşdım və yalnız qırx birinci gün ora daxil ola bildim. Və gördüm ki, şəhərdə hamının yalnız bir əli və bir gözü vardır. Təəccüb içində özümdən soruşdum: “Bu necə ola bilər ki, müqəddəs şəhərin əhalisinin hamısının yalnız bir əli və bir gözü olmuş olsun?” Sonra baxıb gördüm ki, onlar da mənim iki əlimə və iki gözümə təəccüblə baxırlar. Onlar danışmağa başlayanda mən soruşdum: “Bu həmin o müqəddəs şəhərdir ki, orda hamı Kitab əsasında yaşayır?” “Bəli, bu həmin şəhərdir”,– dedilər. 208 “Başınıza nə iş gəlib? Hanı sizin sağ əliniz və sağ gözünüz?” – deyə soruşdum. Camaat hərəkətə gəldi. Və onlar: “Gedək bizimlə, özün görəcəksən”, – dedilər. Və onlar məni şəhərin ortasındakı məbədə gətirdilər. Mə- bəddə bir qalaq əl və göz gördüm. Hamısı qurumuşdu artıq. “Aman Allah, hansı qəddar istilaçı sizi belə şikəst etmişdir?”– dedim mən. Onlar pıçıldaşmağa başladılar. Ağsaqallardan birisi qaba- ğa çıxaraq söylədi: “Bunu biz özümüz eləmişik. Allah bizə içi- mizdəki şərin qənimi olmağı buyurmuşdur”. Və o məni qurbangahın yanına gətirdi. Camaat da arxa- mızca gəldi. Ağsaqqal qurbangahın üstündə divarda yazılmış yazını göstərərək oxumağımı istədi. Mən oxudum: “Əgər səni sağ gözün yoldan sapdırırsa, çıxar at onu, zira, səninçün bir üz- vünün məhvi bütün bədəninin cəhənnəmdə yanmasından daha yaxşıdır. Və əgər səni sağ əlin yoldan sapdırırsa, kəs, at onu, zira, səninçün bir üzvünün məhvi bütün bədəninin cəhənnəmdə yanmasından daha yaxşıdır”. Mən hər şeyi başa düşdüm. Və üzümü camaata tutaraq qışqırdım: “Yəni içinizdə bir kişi, ya bir qadın yoxdur ki, onun iki əli və iki gözü olmuş olsun?” “Yox , – dedilər, – Kitabı oxuyub onun tələblərini anla- yacaq qədər balaca olanlardan başqa heç kim bu aqibətdən yan qaça bilməmişdir”. Və biz məbəddən çıxan kimi mən müqəddəs şəhəri tərk etdim; zira, Kitabı oxuya bilməyəcək qədər gənc deyildim. 209 Üzlər Üz görmüşəm ki, min məna cilvələnir onda. Üz də görmüşəm ki, sanki bir ifadədə donub qalıb. Üz görmüşəm ki, üstdəki maskanın altında gizlətmək istədiyi eybəcərlik sezilir. Üz də görmüşəm ki, üstdəki maskasını çıxarmasan gözəlliyini görə bilməzsən onun. Qoca üz görmüşəm ki, qırışlarından heçlik oxunur. Zərif üz də görmüşəm ki, hər şey yazılıb orda. Yaxşı tanıyıram mən üzləri, çünki onlara gözlərimin toxuduğu pərdədən baxmıram və bu səbəbdən də altdakı gerçəkliyi görə bilirəm. Göz Bir gün Göz dedi: “Bu vadilərdən o yana, mavi dumana bürünmüş dağ görürəm. Necə də gözəldir!” Qulaq bu sözləri eşidərək ətrafa diqqət kəsildi, sonra isə təəccüblə soruşdu: “Bəs, o dağ hardadı? Mən onu eşitmirəm”. Sonra Əl dilləndi: “Bayaqdan çalışıram, amma dağa oxşar heç nəyə toxuna bilmirəm”. “Burdan heç bir dağ iyi gəlmir”, – dedi öz növbəsində Burun. Belə olduqda Göz nəzərlərini başqa səmtə çevirdi və hamı onun qəribə görüntüsü barəbə danışmağa başladı. Və onlar: “Gözə nəsə olub”, – qənaətinə gəldilər. 210 İki alim Bir vaxtlar qədim Əfkar şəhərində biri-birinin elminə nifrət edən və biri digərini alçaltmağa çalışan iki alim yaşayırdı. Zira, onlardan birisi allahların varlığını inkar edir, digəri isə onlara inanırdı. Günlərin bir günü onlar bazar meydanında görüşdülər və tələbələri ilə əhatə olunmuş iki alim allahların olub-olmaması məsələsi ətrafında mübahisə açdılar. Və uzun çəkişmədən sonra aralandılar. Həmin axşam inanmayan məbədə gedərək qurbangahın qarşısında səcdə edib allahlardan onun naqis keçmişinin bağış- lanmasını istədi. Elə həmin saatda əvvəllər mömin olan digər alim evində- ki bütün müqəddəs kitabları yandırırdı. Zira, indi o, allahlara inanmırdı. Kədərim doğulanda Mənim kədərim doğulanda, mən onu qayğı ilə əhatə edib məhəbbətlə böyütməyə başladım. Və mənim Kədərim böyüdü, bütün digər canlılar kimi, güclü, gözəl və füsunkar oldu. Biz sevirdik bir-birimizi – mən və mənim Kədərim. Və biz bizi əhatə edən dünyanı da sevirdik, çünki Kədərin xeyir- xah ürəyi vardı və mənimki də onun yanında xeyirxahlaşırdı. Biz bir-birimizlə söhbət edəndə – mən və mənim Kədə- rim – günlərimiz qanadlanır, gecələrimizsə yuxulara bələnirdi; Yüklə 3,04 Mb. Dostları ilə paylaş:
|