Yog„ochlikning asosiy qismi o„lik hujayralar naylar, traxeidlar, tolalar
(libroform) tashkil etadi. Bulardan tashqari tirik hujayralar ham bo„lib, ularda
moddalar to„planadi va harakat qiladi. Bu moddalar bahorda shakarga aylanib, suv
bilan birgalikda poyalarning yosh o„suvchi qismiga yetib boradi.
Aniqlanishicha,
yog„ochlikda faqat tirik elementlar bo„lgandagina suv va mineral tuzlarni o„tkaza
olishi mumkin.
Kambiy
hujayralari
nursimon
parenximasidan
tashqari
barcha
yog„ochlikning elementlarini hosil qiladi (bu albbatda novdalarning kuchli o„sishi,
yangi barglarning hosil bo„lishi bilan bog„liq). Kambiy mavsumga qarab ishlaydi.
Bahorda yangi novdalar va barglar paydo bo„lganda kambiy jadal ishlab yirik
diametrli yupqa po„stli suv o„tkazuvchi elementlarni hosil qiladi. Yozda
kambiyning ishlashi susayadi, u qalin devorli ingichka naylarni (tolalar va qalin
devorli traxeidlar) hosil qiladi. Kuzda kambiy ishini mutlaqo to„xtatadi.
Kelgusi yilgi bahorda kambiy yana kuchli ishlay boshlaydi va yangi-yangi
yog„ochlikning elementlarini hosil qiladi. Shunday qilib yil xalqalari hosil bo„ladi.
Birinchi yil bitta ikkinchi yilda ikkita va x.k. yil xalqalariga qarab daraxtlarning
yoshi aniqlanadi. Lekin ko„p yomg„ir yog„adigan, harorat qish bilan yoz o„rtasida
katta farq bo„lmaydigan mintaqalarda daraxtlarda yil xalqalari aniq ko„rinmaydi.
Daraxtlarning yoshi bilan xalqalarning soni to„g„ri kelmaydi. Ba‟zida
birinchi yilda bir necha xalqalar ham hosil bo„ladi, masalan:
daraxtlarning barglari
biror sababga ko„ra to„kilsa (hasharotlar ko„payib ketganda) keyin yangidan hosil
bo„lganda kambiy yana kuchli ishlab, yangi–yangi halqalarni hosil qiladi, bu esa
yil halqalari emas. Yil xalqalarning kengligiga o„sish sharoiti katta ta‟sir
ko„rsatadi.
Agar daraxt soya joyda o„ssa (archalarda) yil xalqalari tor bo„ladi, poya va
tanasi ingichka bo„ladi. Daraxtlarning yil xalqalari kengligiga ob–havo ham ta‟sir
etadi. Yaxshi ob-havo yili daraxtlar yaxshi o„sib yil xalqalari keng bo„ladi va
teskarisi. Daraxtlarning yil xalqalarning keng va torligiga qarab o„tgan - oldingi
yillardagi ob–havoni ham aniqlash mumkin.
Daraxtlarning yoshi ulg„aygan sari tirik qisimlarning o„lib
borishi
yog„ochlikning morfologik o„zgarishiga va ba‟zi moddalarning hosil bo„lishiga
olib boradi. Ko„p daraxtlarda tillalar – (yunon. tilos - xalta) tillalar – tirik
parenxima hujayralarning o„sishidan hosil bo„ladi. Tillalar o„tkazuvchi naylar
ichiga poralar orqali kirib (naylar atrofidagi parenximaning o„sishi tushiniladi)
naylarning ichini to„sib qo„yadi va suv o„tishiga to„sqinlik qiladi. Ko„p vaqtlarda
tillalarning devorlari kuchli qalinlashib ichida smola va oshlovchi moddalar hosil
bo„ladi va daraxtlarning zamburug„lar bilan zararlanishidan va yemirilishidan
saqlaydi. Tillalar jamg„aruvchanlik vazifasini ham bajaradi.
Kambiy tevaragidagi yog„ochlikni yosh elementlarini zabolon – o„zak
tevaragi - yog„ochlikning tashqi qavati deyiladi. Undan ichkarida joylashgan
yog„ochlik
kam suv saqlaydi, hattoki suv o„tkazishda umuman qatnashmasligi ham
mumkin. Agar bu yog„ochlik zabolondan ko„p farq qilmasa yetilgan yog„ochlik
deyiladi (nok, archa). Ba‟zi daraxtlarning markazidagi yadrosi zabolondan ko„p
farq qilib to„q rangda bo„ladi (eman, shumtol, qarag„ay). Bunda yadroga tonin -
smola kabi moddalar ko„p to„planadi. Bunday yog„ochlikni yadroli yog„ochlik
deyiladi.
Daraxtlarning evolyusiyasi shuni ko„rsatadiki sporali va ochiq urug„li
o„simliklarning suv o„tkazadigan naylari faqat traxeidlardan
tashkil topgan
(qarag„ay). Ko„ndalang kesimda traxeidlar to„g„ri qatorlar hosil qilib joylashadi,
har bir qator bitta kambiy hujayrasidan paydo bо„ladi. Avval hosil bо„lgan
traxeidlaning pо„sti yupqa bо„lib, devorlarida hoshiyali poralar aniq kо„rinadi. Bu
traxeidlar suv о„tkazish vazifasini bajaradi. Yog„ochlikdan keyin hosil bо„lgan
traxeidlarning diametri kichkina devorlari qalin bо„lib, mexanik vazifani bajaradi.
Yil halqalarini chegarasi bir–biridan aniq kо„rinadi. Traxeidlar qatori
orasidan radial nurlar о„tadi. Radial nurlar yog„ochlikdan kambiy orqali pо„stloqqa
qadar chо„ziladi. Yog„ochlik nurlari ikki tipdagi hujayralardan iborat. Nurlarning
yuqorigi va pastgi yaruslaridagi hujayralar о„lik bо„lib, radial chо„zilgan, hujayra
devorida mayda hoshiyali poralar joylashgan. Bu hujayralarni
traxeid nurlari deb
ataladi. Bularning vazifasi radial tomonga suv о„tkazishdir. О„rta yarusdagi
hujayralar tirik bо„lib, unda protoplastlar va jamg„arma oziq moddalar yaxshi
kо„rinib turadi va yon tomonlarga harakatda bо„ladi.
Qarag„ay yog„ochligida bulardan tashqari ichki qismi smola bilan tо„lgan
vertikal va gorizontal smola yо„llari ham mavjud. Daraxt yaralanganda smola
tashqariga oqib chiqib yarani bekitadi.
Yopiq urug„li о„simliklarni yog„ochliklari uchun xos xususiyat ularda
naylarning bо„lishidir. Lekin yopiq urug„li о„simliklarning orasida naylar
uchramaydigan turlar ham mavjud. Shuning uchun yopiq urug„li о„simliklarni ikki
guruhga bо„lish mumkin:
1) ikkilamchi naysiz о„simliklar, ya‟ni avlodlarning yog„ochligida naylari
bо„lib, evolyusiya natijasida
yashash sharoitiga moslashib, naylarni yо„qotgan
(suvda yashovchi о„simliklar parazitlar);
2) birlamchi naysiz о„simliklar ya‟ni avlodlarida hech qachon naylar
bо„lmagan, (nepentus - kuvacha, suvda yashaydigan hasharothо„r о„simlik) hozirgi
vaqtda 5 ta oila, 10 ta turkumga mansub о„simliklar (drimis, bubbiya,
ekzospemum, zigoginum, belliolum, psevdovintera, amborella, sarkandra,
tetratsentron, troxodendron) yog„ochligi gomoksilyar (yunon. gomo – bir xil,
ksilom - yog„ochlik) tipida bо„lib, yog„ochligi bir xil traxeidlardan tashkil topgan
va ninabargli о„simliklar yog„ochligiga nisbatan soddaroq tuzilgan.
Yog„ochlik
tuzilishning
evolyusiyasini
traxeidlar
va
naylarning
xususiyatlarigagina qarab emas, balki yog„ochlik tolalarining, vertikal va nurli
parenximalarning tuzilishiga ham qarab kuzatilgan. Umuman aytganda, yopiq
urug„li о„simliklarning yog„ochligi ochiq urug„li о„simliklarning yog„ochligiga
nisbatan turli-tuman va murakkabroq tuzilgandir. Kuzatishlarning kо„rsatishicha
barg hosil qiladigan yopiq urug„li о„simliklarning poyalaridan suv ochiq urug„li
о„simliklarning poyalariga nisbatan tezroq kо„tariladi demak, yog„ochlik
tuzilishning evolyusiyasi yopiq urug„lilarning tez va yaxshi rivojlanishiga keng
maydonlarni egallashga sabab bо„lgan omillarning biridir. Bu tо„qima ikki
tizimdagi - vertikal va gorizontal (radial) elementlardan tashkil topgan (7-rasm).
Vertikal joylashgan tizimga yо„ldosh hujayralar
bilan birgalikda elaksimon
naylar, vertikal joylashgan lub parenximasi va lub tolalari kiradi. Gorizontal
elementlariga esa lub nurlari kiradi. Bulardan tashqari ajratuvchi tо„qimalar ham
uchrashi mumkin.
Lub tolalari kо„pincha qattiq lub deb nomlanib qavatlar hosil qilib
joylashadi, ularning oralig„ida tirik hujayralardan iborat bо„lgan yumshoq lub
guruhlari joylashadi. Yumshoq lub tarkibiga – yо„ldosh hujayralari bilan birgalikda
elaksimon naylar va lub parenximasi kiradi.
Ikkilamchi lubga ikki xil sharoit kuchli ta‟sir kо„rsatadi.
1) Yog„ochlik kuchli о„sish natijasida pо„stloqni markazdan chetga suradi,
bu vaqtda hujayralarning shaklini о„zgarishi ikki yо„nalishda boradi: a) aylana
bо„ylab chо„ziladi (tangental); b) radial tomondan siqiladi.
2) Ikkilamchi lubning qatnashishi natijasida pо„stloqning
ustki tomonida
ikkilamchi va uchlamchi himoya qiladigan tо„qimalar hosil bо„ladi (8-расм).
Radial tomonga siqilgan lub juda tez plastik moddalarni о„tkazish
xususiyatini yо„qotadi. Elaksimon elementlar ezilib о„ladi. Faqat ba‟zi bir
daraxtlarda (juka) bir necha yil о„lmasdan о„tkazuvchanlik xususiyatini davom
ettiradi. Shunday qilib pо„stloqda moddalarning vertikal о„tkazuvchi qismi juda oz
bо„lib faqat 1 mm ni tashkil etadi.
Dostları ilə paylaş: