Düşünən İnsan, Sentyabr 2016
Düşünən İnsan, Sentyabr 2016
43
sınaqdan keçirilmişdir. Avstraliyalı
elektrik
mühəndisi Volter Qarn relyef
üzərində təsvir edilən şəkli xırdalıqları
ilə araşdırmış, şəkildəki lampanı, ilanlı
teli, lampa patronu, ced sütunu kimi
istifadə edilən izolyatorun eynisini
düzəltmişdi. Və meydana gələn sistem
ətrafı aydınlatmış, yəni işıq saçmışdır.2
Misirdə elektrik enerjisindən istifadə
edilə biləcəyini göstərən dəlillərdən
biri də ehramların iç divarlarında heç
bir his izinə rast gəlinməməsidir. Əgər
təkamülçü arxeoloqların iddia etdiyi kimi,
işıqlandırma üçün, məsələn, məşəl və ya
buna oxşar materiallardan istifadə edilmiş
olsaydı, divarlarda mütləq his olmalı idi.
Lakin ehramların ən uzaq dəhlizlərində
belə his izi yoxdur. Lazımi işıqlandırma
təmin edilmədən inşaatın davam etməsi,
bundan da vacibi divarlardakı möhtəşəm
rəsmlərin çəkilməsi mümkün deyildir. Bu
da Misirdə elektrik enerjisindən istifadə
edilmiş olma ehtimalını gücləndirir.
1. William R. Corliss, Ancient Man: A
Handbook of Puzzling Artifacts, Maryland: The
Sourcebook Project, 1978, səh. 443
2. “Uca Tanrının izində”, kitabçalar, İstanbul,
aprel 1995, səh. 186
Misirdə elektrik
enerjisindən istifadə
edilə biləcəyini
göstərən dəlillərdən
biri də ehramların
iç divarlarında heç
bir his izinə rast
gəlinməməsidir.
Düşünən İnsan, Sentyabr 2016
44
Düşünən İnsan, Sentyabr 2016
tarİXİn heç bİr dövründə
Avstralopiteklər nəsli
kəsilmiş meymunlardır
Avstralopitek növlərinin hamısı (afarensis, robustus
boisei,deyiremeda) dövrümüzdəki mey-munlara
bənzəyən nəsli kəsilmiş meymunlardır. Bu canlıların
4 milyon il bundan əvvəl Afrikada ortaya çıxdığı və
1 milyon il əvvələ qədər yaşadıqları güman olunur.
Bugünki meymunlarda olduğu kimi
1. Beyin həcmi şempanzelərdəki kimidir.
2. Əllər və ayaqlarında budaqlara yapışmaq,
ağaclara çıxmaq üçün çıxıntılar var.
3. Boyları 130 sm dir.
4. Erkəyi dişisindən böyükdür.
5. İti azı dişləri,çənə quruluşu,uzun
qollar,qısa ayaqlar,bir birinə yaxın gözləri
var.
Çarlz E.Oksnard da Avstralopitek skeletini
dövrümüzdəki oranqutanlara bənzədir.
Charles E. Oxnard, «The Place of Australopithecines
in Human Evolution: Grounds for Doubt», Nature, cilt
258, s. 389
İNSAN TƏKAMÜL KEÇİRMƏYİB
45
Düşünən İnsan, Sentyabr 2016
Düşünən İnsan, Sentyabr 2016
Homo habilislər elə avstralopiteklərdir.
Homo habilis 1960-cı illərdə ailəliklə «fosil
ovçusu» olan Likeylər tərəfindən ortaya atıldı.
Daş və taxtadan alət hazırlayıb istifadə etmək
qabiliyyətinə sahib idi. Bu səbəbdən, insanın
əcdadı ola bilərdi. 630 sm3-lik beyin həcmi də
onların meymun olduğunu göstərirdi.Fred
Spur, Bernard Vud və Frans Zonveld adlı üç
anatomiyaçı tədqiqat apardılar. Bu üsul insan
və meymunların daxili qulaqlarında olan və
müvazinətin təmin olunmasına xidmət edən
yarımdairəvi kanalların müqayisəli təhlili idi.
Spur, Vud və Zonveld gəldikləri nəticəni belə
yekunlaşdırdılar:Dişlərin inkişafı və quruluş
meyarına əsaslanaraq etdiyimiz təhlillər
Australopithecus və Homo habilis növlərinin
Afrika meymunları ilə eyni kateqoriyaya aid
olduğunu, lakin Homo erectus və Neandertal
növlərinin dövrümüzdəki insanlarla eyni quruluşa
malik olduğunu göstərir.(Holly Smith, American
Journal of Physical Antropology, cild 94, 1994,
s. 307-325)
Homo erektuslar, neandertallar və kroman-
yonlar nəsli kəsilmiş insan irqləridir.
1.Beyin həcmi bugün yaşayan piqmeylərdəki
kimi 900-1100 kub santimetrdir.
2. Bugün yaşayan aborigenlərdəki kimi qalın
qaş çıxıntıları mövcuddur.
3. Homo erectusu bütün dünyaya tanıdan
fosillər Asiyada tapılmış Sinantrop (Pekin
adamı) və Yava adamı fosilləri idi. Ancaq
bir müddət sonra hər iki fosilin saxta olduğu
məlum oldu. Sinantrop gipsdən düzəldilmiş və
əsli itmiş modellərdən ibarət idi. Yava adamı
isə bir kəllə sümüyü parçası ilə ondan metrlərlə
uzaqda tapılmış bud sümüyündən ibarət idi
və bunların eyni canlıya aid olduğuna dair
heç bir göstərici yox idi.
Təkamülçü paleoantropoloq Riçard Likey də
Homo erectus ilə dövrümüzdəki insan arasındakı
fərqin irqi fərqdən başqa məna daşımadığını
belə ifadə edir:
Hər insan bu fərqləri sezə bilər: kəllənin
forması, üzün mailliyi, qaş çıxıntısının
kobudluğu və s. Ancaq bu fərqlər bu gün
müxtəlif coğrafi bölgələrdə yaşayan insan
irqləri arasındakı fərqlərdən çox deyil. Belə
bir variasiya insan icmaları bir-birlərindən
uzun zaman ayrı qaldıqda üzə çıxır». (Boyce
Rensberger, The Washington Post, 19 oktyabr
1984)
