77
o‘rta asrlar mobaynida huquqiy partikulyarizmning mavjud bo‘lib turishiga shart-sharoit yaratgan edi.
Germaniyada esa huquqning zemstvoga oid huquqqa (yerlar, hududlar huquqi) va len huquqiga bo‘linishi
an’anaviy bo‘lib qolgan edi. Germaniyada
len huquqi, zemstvo huquqi, shahar huquqi, kanonik huquq ayni paytda bir
xil muno-sabatlarni (yerga oid, mulkiy, nikoh-oila, meros munosabatlarini) turlicha tartibga solgan. Bunda huquq
sub’yektlarining qaysi tabaqaga yoki hudud-ga taalluqliligiga qaralardi. Bu ko‘pincha sud tomonidan aniqlanardi.
Umuman o‘rta asrlar huquqida, xususan german huquqida sud tartibotiga o‘ta sodiqlikni yaqqol ko‘rish
mumkin edi. Sud ishlarini yuritish chog‘ida inson «o‘z huquqini izlashi» mumkin.
German huquqining rivojlanishida odat huquqining mahalliy tizimlashtirilishi ham muhim rol o‘ynagan. Bunda
imperiya qonunlari va sud amaliyoti qoidalari ham hisobga olingan, albatta. Bularga misol tari-qasida «Sakson
zertsalosi», «Shvab zertsalosi», «Frankon zertsalosi» va boshqalarni ko‘rsatish mumkin. Bu to‘plamlarning normalari
va prinsiplari ko‘pincha o‘z huquqiy doirasidan ancha chetga chiqib, huquqning birxillashtirilishiga ko‘maklashgan.
«Sakson zertsalosi»da fuqarolik, jinoyat, protsessual
va qisman davlat huquqi
normalari belgilangan.
«Sakson zertsalosi» ko‘pgina
german o‘lkalari va shaharlarida tan olingan
va
1900 yilga qadar o‘z kuchini yo‘qotmagan.
Yuqori darajadagi bir xillik germanlarning shahar huquqida vujudga kelgan.
Shahar huquqi doirasidan asta-sekin huquqning yanada umumiyroq tizimi -
savdo huquqi, yoki
«savdogarlar huquqi» ajralib chiqib, dastlabki vaqtlardanoq milliy
xarakter kasb etgan. 1532 yilda Karl V ning jinoiy va jinoiy-protsessual qonunlari
to‘plami - «Karolina»ning nashr qilinishi jinoyat huquqining umumgerman prinsipini yaratishga muhim hissa bo‘lib
qo‘shilgan.
Huquqiy tizimlar ko‘proq alohida hududlar - Germaniya davlatlari bo‘yicha shakllangan.
XVIII asrning o‘rtasida Bovariyada Fuqarolik kodeksi va jinoyat qonunnomasi qabul qilingan. Avstriyada
1768 yilda jinoyat qonunnomasi - «Tereziana»
chiqarilgan, 1787 yilda esa shu yerda yangi jinoyat qonunnomasi qabul
qilingan.
Ayniqsa, 1784 yilda chiqarilgan Prussiya umumdavlat qonunnomasi juda mashhur bo‘lgan. Uning manbalarini
«Sakson zertsolasi», rim huquqi, Magdeburg va Lubek huquqi, Berlin oliy sudining amaliyoti tashkil etgan.
Qonunnoma ikki qismdan iborat bo‘lgan. Birinchi qism fuqarolik huquqi-ga bag‘ishlangan. Ikkinchi qismda
asosan
davlat huquqi va jinoyat huquqi normalari, shuningdek tabaqalarning huquqiy holati haqidagi, maktab va cherkovlar
haqidagi normalar belgilangan.
Yuqorida ta’kidlanganidek, XII-XIII asr-larda
imperiya markaziy
organlarining qarorlari asosan «umumdavlat tinchligi»ni saqlab turish
funksiyasini bajargan.
Dastlab tinchlikni saqlab turish mexanizmi shundan iborat
bo‘lganki, ularga zo‘ravonliklar qilmasliklari haqida majburiyat (qasam
orqali) yukla-tilgan edi. Keyinchalik qabul qilingan
statutlarda fuqarolarning hayoti va mulkini himoya qilish
to‘g‘risidagi normalar qasamyodlardan mustaqil, imperativ xarakter kasb etgan va
ancha keng darajadagi
munosabatlarni qamrab ola boshlagan.
Statutlarda sudlarning tashkil etilishi va faoliyati prinsiplariga alohida e’tibor berilgan.
Shunday qilib, ishlarni «umumiy» german huquqi asosida hal qilish imkonini beruvchi sharoitlar yaratila
boshlandi. Shu maqsadda sud qarorlarini saqlash, tizimga solish va o‘rganish uchun doimiy devonxona tuzishga harakat
qilingan.
Jazo prinsiplari jinoyat va jinoyatchining xarakteri bilan belgilangan.
Sud majlisi sud jarayonining yakunlovchi bosqichi bo‘lgan. Lekin u haqiqatda sud jarayonining mustaqil
bosqichi hisoblanmagan.
XIII asrdan e’tiboran knyazliklarda umumdavlat huquqi - butun erkin aholi
uchun umumiy bo‘lgan huquq normalari faol rivojlana boshladi. Uning manbalarini
asosan knyazliklar «davlat» organlarining huquq ijodkorligi,
XII-XIII asrlardagi
umumdavlat tinchligi haqidagi mahalliy qarorlar, shuningdek, graflik sudlarining
qarorlari tashkil etgan. Umumdavlat huquqida
oila va meros huquqiy
munosabatlari ma-salalari muhim o‘rin tutadi. German huquqi oilada va mulkni meros qilib qoldirishda ayollarning
kamsitilgan holatini o‘rnatuvchi eski an’analarni davom ettirdi. Nikoh tuzishda ayollar erkaklar bilan teng huquqlarga
ega emas edilar. Bunda yerning boyliklari hal qiluvchi ahamiyatga ega bo‘lgan. Bolalar huquqiy holati past darajadagi
ota-onasining mulkini meros qilib olganlar.
Meros olish uchun merosxo‘r meros qoldruvchi bilan teng (yoki yuqori)
huquqiy
holatga ega bo‘lishi lozim edi.
Ma’lumki, ruhoniylar tabaqasi o‘z huquq normalariga -
cherkov huquqiga amal
qilganlar. Cherkov huquqi shuningdek barcha tabaqalarning oila va meros huquqiy
munosabatlarini ham tartibga solgan.
O‘rta asrlarda Germaniyadagi yerga oid munosabatlar boshqa g‘arb «feodal
davlatlari»dagi kabi prinsiplar asosida qurilgan edi.
Germaniya len huquqida egalik instituti katta ahamiyatga ega bo‘lgan. Len
“Sakson
zersalosi
Shahar
“Karolina”
Umumimperiya
qonunchiligi
Umumdavla
t huquqi
Meros
huquqi
Len
huquqi
78
huquqi bo‘yicha majburiyatlar asosan vassallik munosabatlarini tartibga soladigan va deyarli butun Yevropa
mamlakatlari uchun umumiy bo‘lgan feodal odatlar bilan belgilangan.
O
‘rta asrlar huquqi shaharga «korporatsiya» - fuqarolarning yagona, bir butun
yig‘indisi statusini va shu tariqa yuridik shaxs huquqini bergan.
Germaniyaning shahar huquqi dastlab umumdavlat va len huquqlarining prinsiplari
va
institutlariga asoslangan.
Shaharlik o‘z xususiy mablag‘iga sotib olgan mol-mulkni tasarruf etishda to‘la
erkin edi.
Germaniya shahar huquqida sud ishlari yuritishni tashkil qilish, isbotlash va jarayon qoidalarini belgilash
masalalari o‘ziga xos puxta va atroflicha ishlab chiqilganligi bilan ajralib turadi.
Shahar sudiga shaharning senori tomonidan tayinlanadigan
burggraf va uning o‘rinbosari (shultgeys)
boshchilik qilardilar. Ular qirol yoki knyaz buyrug‘i bilan sud ishlarini yuritishgan. Burggraf sud ishlarini bir yilda uch
marta ko‘rishi lozim edi. Uning yo‘qligida
bu ishlarni shultgeys bajargan. Bundan tashqari, burggrafning
yurisdiksiyasiga, agar aybdor jinoyat ustida ushlab olingan bo‘lsa, zo‘rlik, ta’qib qilish, uyiga bostirib kirish haqidagi
barcha ishlar, shuningdek, burggrafning rasmiy sud ishlari boshlanishiga qadar «14 kecha oldin» vujudga kelgan barcha
ishlar taalluqli bo‘lgan. Tayinlab qo‘yiladigan sud amaldorlaridan tashqari ikkita toifadagi sudyalar -
shahar
sheffenlari (umrbod muddatga) va
ratmanlar - maslahatchilar (bir yilga) saylab qo‘yilgan. Ratmanlar asosan
«donish-mandlar maslahati bo‘yicha» shahar savdosi qoidalarining buzilishi haqi-dagi ishlarni ko‘rib hal qilish uchun
chaqirilgan. Shunday qilib, eng ko‘p ishlar shaharning
sheffenlar hay'ati tomonidan ko‘rib hal etilgan. Ushbu
sheffenlar hay'ati shaharliklar va chet elliklarga nisbatan umumiy yuris-diksiyaga (sud qilish huquqiga) ega bo‘lgan.
Bunda shaharliklarning faqat shahar sudi sudlovligiga taalluqli ekanligi qayd qilingan. Ular shahardan tashqarida sudga
murojaat qilishlari mumkin emas edi.
Shahar
huquqi