Lakin doğurudan da Güney Azərbaycan Türklərinin müstəqillik uğrunda
mübarizəsinə bu və ya digər dərəcədə mənfi təsir edə biləcək bəzi səbəblər
mövcuddur. Bizcə bunlar aşağıdakılardır;
1) Güney Azərbaycanın gələcəyi ilə bağlı Güney Azərbaycan Türkləri
arasında vahid mövqenin tam formalaşmaması.
2) Demoqrafiya və ölkə daxili miqrasiya. Dəqiqləşdirilməsi çətin olan
məlumatlara görə Iranın mərkəzi və güney əyalətlərində güya on milyona
qədər Azərbaycan Türkü yaşayır və işləyir. Bunların əksəriyyəti əsasən ticarət
və kiçik sahibkarlıqla məşğuldurlar.
3) Iri sənaye müəsisələrinin Azərbaycandan kənarda, xüsusilə, Iranın
mərkəzi və güney viyalətlərində yerləşdirilməsi və onların tam dövlət
nəzarətində olması Azərbaycanın mərkəzə tətillər vasitəsi ilə təsir gücünü
azaltmışdır.
4) Iran ərazisində xarici, xüsusilə, Qüzey Azərbaycan və Türkiyə
ədəbiyyatlarına, mətbuatına,radio və televiziya verlişlərinə qadağa qoyulması.
Bu ölkələrin müsbət keyfiyyətlərinin Iran daxilində danışılması və onlar
haqqında müsbət yazılara qadağa qoyulması. Və ən başlıcası, Quzey
Azərbaycanın müstəqilliyini şübhə altına salmaq, onun haqqında həqiqətləri
təhrif şəklində çatdırmaqla Güney Azərbaycan Türklərinin müstəqillik
təsəvvürlərini dolaşdırmaq və s.
Sadalanan bu məsələlərdən üçü bizdən aslı olmayaraq fars şovinistləri
tərəfindən həyata keçirilib və bundan sonra da davam etdiriləcək. Lakin birinci
məsələ artıq bizim özümüzdən asılıdır. Ona görə də nəyin bahasına olursa
olsun Güney Azərbaycan Türkləri Güney Azərbaycan Milli Hərəkatı ətrafında
sıx birləşərək vahid mövqedən çıxış etməli, Güney Azərbaycanın istiqlalına
nail olmalıdırlar.
Güney Azərbaycan Türkləri bütün demokratik dəyərlərə hörmətlə
yanaşır, ana dilində ilk,orta və ali təhsil almaq, ana dilində azad mətbuat, radio
və televiziya, vicdan, düşüncə, din və inanc azadlığı istəyir. Onlar milli
iqtisadiyyatını qurmaq və inkişaf etdirmək, öz müqəddəratını təyin etmək,
azad və müstəqil yaşamaq, öz Milli Dövlətini Qurmaq istəyir. Dünya
demokratiyası da bunu deyir.
Zaman Güney Azərbaycan Türklərinin xeyrinə işləyir və Iranda
hadisələrin necə inkişaf edəcyindən asılı olmayaraq Güney Azərbaycan
Türkləri öz müstəqilliklərini təmin etmək üçün bir araya gələrək bütün gücü
ilə hiyləgər və təcrübəli düşmənə qarşı mübarizə aparmalıdırlar.
Güney Azərbaycan Türklərinə Azərbaycan ərazisinin hüdudları bəllidir.
Sevindirici haldır ki, Pişəvərinin rəhbərliyi ilə 1945-ci ildə yaradılan Milli
Hökumət dönəmində Güney Azərbaycanın dövlət sərhədləri, dövlət dili,
vətəndaşlıq və s. barədə sənədlər tərtib və təsbit edilmiş və bütün bunlar o
dövr Iranın mərkəzi hakimiyyət rəhbərlərinin imzası ilə təsdiqlənmişdir. Bu
sənədlərə əsasən Güney Azərbaycan etnoqrafik sərhədləri Türkiyə ərazisi
sərhədlərindən başlayaraq Xəzər dənizinədək uzanan böyük bir sahəni ahatə
edir. Milli Hökumət həmçinin Güney Azərbaycan məsələsinin siyasi həlli
yolunu sübuta yetirmişdir. Güney Azərbaycan Türkləri bir əsrdə üç inqilab
etməklə əslində Irandakı bütün demokratik və milli azadlıqlar uğrunda
mübarizələrin bayraqdarı olmuşdur. Bu da unudulmamalıdır ki, Güney
Azərbaycan Türklərinin Indi Iran adlanan məmləkətdə təxminən beş min illik
bir dövlətçilik ənənəsi var.
Bütün bunları və digər məsələləri nəzərə alan ABŞ, Böyük Britaniya və
Avropa Birliyi ölkələri, həmçinin Rusya və Çinin hər birinin Irana dair öz
xüsusi və bir-birindən fərqli planları mövcuddur. Bu planların nədən ibarət
olduğunu söyləmək bizim imkanımız xaricindədir. Fəqət bizə bəlli olan budur
ki, ABŞ şərti adı «Orta doğu Projesi» adlı bir plan hazırlayıb və mərhələ-
mərhələ həyata keçirmək əzmindədir. Və bu planda Iran ön cərgələrdən
birindədir. Deməli, Iranda rejim dəyişikliyi qaçılmazdır və bu dəyişiklikdə çox
guman ki, Iran ən azı federallaşacaq və federallaşmaqla da indiki gücünü xeyli
itirəcək. Bu dəyişikliklərdə bizlər üçün ən mühüm məsələ Güney Azərbaycan
və Gyney Azərbaycan Türklərinin taleyi məsələsidir. Əgər bizlər indidən o
dəyşikliklərə hazır olub öz gələcəyimizi müəyyənləşdirməsək, gələcəkdə bu
günkü durumumuzdan heç nə ilə fərqlənməyən bir vəziyyətdə qala bilərik. Öz
milli çıxarlarını nəzərə alan kürdlər, ərəblər və hətta bəluclar belə bizlərdən
daha çox səlahiyyətlər əldə edə bilərlər. Ona görə də biz öz gələcəyimizi
indidən müəyyənləşdirməliyik.
Bəllidir ki, XXI əsr ilkin başlanğıcından tarixə Demokratikləşmə,
Millətləşmə və Oloballaşma düşüncəsi ilə daxil olub. Artıq dünya xalqlarının
bir qismi «Millətləşmə» dövrünü başa vurmuş, öz Milli Dövlətlərini quraraq
demokratik dəyərlərə yiyələnmiş və daha da gəlişmiş dövlətlərlə
Oloballaşmaya doğru qorxmadan can atmaqdadırlar. Eyni zamanda
demokratik dəyərlərin günü-gündən güclənən üçünçü dalğası Milli Azadlıq
Hərəkatlarına təkan verərək Imperiyaları və imperiyacıqları çökdürməklə və
yeni-yeni Milli dövlətləri tarix səhnəsinə çıxarmaqdadır. Millətləşmə və
Demokratikləşmə Milli dövlətlərin yaranmasını gerçəkləşdirən və çağdaş
qlobal siyasəti tamamlayan iki mühüm hadisədir.
Bəllidir ki, Azərbaycan ikiyə bölünmüş və zaman-zaman parçalanmış
bir məmləkət, Azərbaycan xalqı da ikiyə bölünmüş bir xalq olduğundan o,
hələ də Millətləşmə dövrünü tam başa çatdırmayıb. Baxmayaraq ki, XIX əsrin
ikinci yarısından başlayaraq Azərbaycanda maarifçi milliyətçiliyin və irminci