Dövlətin investisiya-innovasiya siyasəti
81
kifayət qədər çox məbləği tələb olunur. kinci sxem daha
yüksək ümumi maliyyə məbləğləri daşısa da, yeni müəssisə
üçün daha az yüklüdür, belə ki, birinci haldan fərqli olaraq,
borcun ödənilməsinin ilkin məbləğləri daha azdır.
Ə
gər borcun ödənilməsi sərbəst pul vəsaitlərinin
mövcudluğunu nəzərə alaraq, sərbəst qrafik üzrə təşkil edilsə,
layihənin səmərəsini qaldırmaq olar. Bu yanaşma optimal
maliyyələşmə qaydasına əsaslanır: krediti yalnız ehtiyac
olduqda götürmək, və ilk imkan yarandıqda, qaytarmaq
lazımdır. Başqa sözlə desək, hər planlaşdırma dövründə, cəlb
edilən kreditin həcmi sərbəst pul vəsaitlərinin kəsirinin miqdarı
ilə müəyyən edilməlidir, borcun ödənilməsi isə elə təşkil
olunmalıdır ki, onun mövcudluğu dövründə sərbəst pul
vəsaitlərinin
həcmi
minimal
olsun.
Bu,
faizlərin
kapitallaşmasının qarşısını alır və borcun tezliklə ödənilməsinə
köməklik edir. Belə sxemi reallaşdırarkən, nəzərdə saxlamaq
lazımdır ki, maliyyə öhdəliklərinin tez yerinə yetirilməsinə
baxmayaraq, layihənin likvidliki göstəricisi, yəni, müəssisənin
öz aktivləri hesabına xarici öhdəlikləri ödəmək qabiliyyəti,
kəskin olaraq aşağı düşəcək. Dünya təcrübəsi göstərir ki,
adətən, yeni layihələrin kreditləşmə payı 20-30% arasında
dəyişilir, və bununla əlaqədar olaraq, 70-80% maliyyə
tələbatları digər mənbələr, məsələn qiymətli kağızların
emissiyası hesabına, ödənilir. Qiymətli kağızların dövriyyə
problemi maliyyə menecmentinin ayrıca hissəsi olub, kifayət
qədər mürəkkəbdir, buna görə də, yalnız investisiya
layihələrinə aid olan ümumi müddəalara nəzər salaq.
Səhmdar kapital, sadə və ya imtiyazlı səhmlərin
emissiyası hesabına alına bilər. Onlar arasında fərq, səhmdar
kompaniyanın idarə edilməsində iştirak etməsinin mümkün
olması, və dividentlərin ödənilməsi sxemindən ibarətdir.
mtiyazlı (səsvermədə iştirak etməyən) səhmlər üzrə gəlirlər
onların nominallarından təsbit olunmuş faiz şəklində olub,
kompaniyanın gəlirlərindən asılı olmayaraq, ödənilir.
Dövlətin investisiya-innovasiya siyasəti
82
Adi səhmlər üzrə dividentlər, bu məqsədlərə yönəldilən
təmiz gəlirin, səhmlərin ümumi sayına bölünməsi ilə müəyyən
edilir. Digər xarici mənbələr arasında istiqrazların (onlar
nisbətən ucuz, lakin çox risklidirlər), banklarla lizinq
müqavilələrin, dövlət maliyyəsinin və s. adlarını çəkmək olar.
Xarici mənbələrin hər birinin seçilməsi ciddi şəkildə
ə
saslandırılmalı, investor onların hər biri üzrə öhdəliklərin
ödənilməsinin nəticələrini və onların, onun öz fəaliyyətinin son
nəticələrinə təsirini görməyi bacarmalıdır.
Digər maliyyə resursları mənbələrinə nisbətən, kreditlər
aşağıdakı müəyyən üstünlüklərinə malikdirlər:
1) istiqrazların satışından fərqli olaraq, səhmlərin
emissiyası, hesabına yaranan kredit vəsaitləri əhəmiyyətli
dərəcədə qısa müddətdə əldə edilə bilərlər. Bu, firmanı, kapital
bazarında baş verə biləcək mənfi hallardan (faiz artımı və sair)
qoruyur.
2) onların şəxsi investisiya resurslarının həcmindən qat-
qat çox olan miqdarda cəlb edilmə imkanları mövcuddur.
3) investisiya fəaliyyətinin səmərəliliyinə xarici nəzarət
daha yüksək səviyyədə həyata keçirilir və onun artırılması
daxili ehtiyatlar hesabına reallaşdırılır;
4) borc götürən və kredit təşkilatı arasında şəxsi
münasibətlər sistemi olduğundan, sonuncu, firma maliyyə
problemləri ilə üzləşdikdə, daha həvəslə ona güzəştə gedir. Və
baxmayaraq ki, bank bütün hallarda kreditin təmin olunmasını
tələb edəcək, firma hər-hansı bir şərtin yumşaldılması haqda
danışıqlar aparmaq imkanına malikdir.
5) uzunmüddətli kreditlər kiçik kompaniyaların maliyyə
vəsaitlərinə olan tələbatını təmin edir, eyni zamanda, onların
həcmi kiçik olduğundan, qiymətli kağızların buraxılışı mümkün
olmur.
Kredit maliyyələşməsinin çatışmazlıqları aşağıdakılardır:
1) cəlb edilmə və rəsmiləşdirmədə çətinlik.
Dövlətin investisiya-innovasiya siyasəti
83
2) müvafiq təminatların və mülkiyyət girovunun
verilməsi ehtiyacının olması.
3) səhmdar müqayisədə, kredit borcunun daha çox riskli
olması. Digər xarici mənbələr kimi, ödənilmədiyi təqdirdə,
kreditlər firmanı müflisləşməyə gətirib çıxarır.
4) adətən, uzunmüddətli kreditlər, onların ödənilməsi
şə
rtləri üzrə ciddi məhdudiyyətlərə malikdirlər, və vəsait
çatışmazlığı dövründə kreditorlar (borc verənlər) çox zaman
səhm buraxılışını tələb edirlər ki, bu səhmlər də bəzən borc
müqaviləsinin tərkibinə daxil edilir və ehtiyac yarandıqda
bankların itkilərini ödəyir.
5) banklar, nisbətən qısa müddət ərzində, yəni 2-3 ildən
çox olmayaraq, uzunmüddətli kreditlərin verilməsinə üstünlük
verirlər. Sığorta kompaniyaları, pensiya fondları daha uzun
müddətə kreditlər verə bilərlər, belə ki, onların müştəri
qarşısında öhdəliklərinin ödənilmə müddəti bankların öz
müştəriləri qarşısında olan öhdəliklərindən daha uzundur, və
bankda kreditin qiyməti, bir qayda olaraq, ən yüksəkdir.
stiqrazlar – təsbit edilmiş gəlirə malik olan uzunmüddətli
maliyyə kredit öhdəlikləridir. stiqrazların üstünlükləri ondan
ibarətdir ki, onlar, firma üçün ən ucuz xarici maliyyələşmə
növüdür, belə ki, borc ödəmələri, qismən, vergi tutulan gəlirdən
çıxılırlar (kreditə görə ödəmələrə analoji olaraq). stiqrazlar
üzrə tələb edilən gəlir normasından onların sahibləri üçün çox
aşağı səviyyədə olur. Gəlirin aşağı olması istiqraz sahibləri
üçün ən az risksiz səviyyəsi ilə kompensasiya olunur.
Bu maliyyələşmə növünün çatışmazlıqları ondan ibarətdir
ki, istiqrazları buraxan firma özünü çox böyük riskə məruz
qoyur, və bu da onu müflisliyə gətirib çıxara bilər, belə ki,
səhmərdən fərqli olaraq, istiqrazlar üzrə faizlər, emitent –
müəssisənin
maliyyə
vəziyyətindən
asılı
olmayaraq,
ödənilməlidirlər.
Adi istiqrazlar - əksər firmalar üçün ilkin vəsait
mənbəyidir. Səhmdarlar, adətən, yeni biznesə başlayanda, ona
Dövlətin investisiya-innovasiya siyasəti
84
öz vəsaitlərini daxil edirlər. Beləliklə, adi səhmlər firmanın
bütün mülkiyyətini təşkil edirlər və firmanın səhmdarlar
qarşısında ömürlük öhdəlikləridir. Onların emitent üçün
öhdəlikləri aşağıdakılardan ibarətdir:
1) divident ödənişi vacib deyil.
2) dəqiq təyin edilmiş ödəniş müddəti yoxdur.
3) əlverişli şəraitdə səhmlərin kursu (dərəcəsi) artır, və
deməli, firmanın mülkiyyətinin də dəyəri artır.
mtiyazlı (üstünlüyə malik olan) səhmlər adi səhmlər
(onların da ödəmə müddəti yoxdur) və kredit vəsaitləri ilə
(mütləq illik ödəmələri nəzərdə tutur) oxşarlıqları var. Onların
emitent üçün üstünlükləri aşağıdakılardır:
1) divident ödəmələrinin vaxtı uzadıla bilər.
2) bu növ səhm sahiblərinin firmanın siyasətinə təsir etmə
imkanları yoxdur (onların səsvermə hüququ yoxdur).
3) imtiyazlı səhmlər – firmanın ən risksiz öhdəliklərindən
biridir.
Emitent üçün səhm buraxılışının çatışmazlıqları
aşağıdakılardır:
1) səhmlərin hərəkətinə nəzarət etmək çətindir.
2) emissiya və səhmlər yerləşdirilməsi ilə əlaqəli
xərclərin dəyəri yüksəkdir.
3) bu, kredit maliyyələşməsindən daha bahalı kapital
mənbəyidir, belə ki, səhdarlar, bank depozitinə vəsaitlərini
yerləşdirdikdə, əldə edəcəkləri gəlirdən daha çox gəlir tələb
edirlər. Eləcə də, dividend ödənişləri məbləği vergi tutma
bazasından çıxarılmır.
4. nvestisiya fəaliyyətinin maliyyələşmə metodları.
nvestisiya fəaliyyətinin uzunmüddətli maliyyələşməsinin
aşağıdakı əsas metodları məlumdur: özünümaliyyələşdirmə,
səhmləşdirilmə,
kredit
maliyyələşməsi,
lizinq,
qarışıq
maliyyələşdirmə. Təcrübədə, adları çəkilən metodların üstün
istifadə sahələri formalaşmışdır.
Dostları ilə paylaş: |