270
Zoologiya konqresi, 1913-cü ildə Beri şəhərində
Təbiətin Beynəlxalq mühafızəsi üzrə çağırılmş kon-
fransda mühüm təcrübi əhəmiyyət daşıyan məsələlər-
dən başqa, təbii sərvətlərin gələcək nəsil üçün
saxlanılmasına, onların mühafızəsinə dair bir sıra
vacib vəzifələr irəli sürülmüşdür.
Əsrimizin 60-cı və 70-ci illərində təbiətin
mühafızəsi üzrə dünya ictimai fıkir mübadiləsi daha
geniş miqyas alır. Dünya ölkələrinin əksəriyyətinin
təklifınə və təkidinə görə 1968-ci ildə BMT-nin
YUNESKO təşkilati xətti ilə Paris şəhərində keçiril-
miş biosferin və onun sərvətlərinin mühafızəsi üzrə
beynəlxalq konfransı, Avropa iqtisadi komissiyasının
1971-ci ildə Praqa şəhərində ətraf mühitin mühafı-
zəsinə həsr olımmuş konqresi və 1972-ci ildə BMT-
nin Stokholm şəhərində insanı əhatə edən mühitin
mühafızəsinə dair konfransı cəmiyyətin qarşısında
təbiətin mühafızəsi sahəsində mühüm vəzifələr
qoymuşdur.
70-ci illərdə ətraf təbii mühitin mühafızəsi,
təbii sərvətlərdən istifadə edilməsi üzrə dövlətlərarası
beynəlxalq əlaqələr xeyli genişləndirilmişdir. Siyasi,
iqtisadi, mədəni, elmi-texniki əməkdaşlıq sahəsində
dövlətlərarası əlaqələr təkmilləşir və inkişaf edir.
Dövlətlərin, müvafıq beynəlxalq təşkilatların, siyasi,
elm xadimlərinin, mütəxəssislərin köməyi ilə təbiət
problemləri üzrə elmi cəhətdən əsaslı ölçülüb-biçil-
miş tədbirlərin həyata keçirilməsi mühüm məsələ
kimi qarşıda durur. Göstərilən müddətdə dəniz və
271
okeanların, atmosferin, bir çox ölkələrdən keçən və
ölkələrdaxili tranzit çayların mühafızəsinə dair ciddi
qərarlar və təkliflər qəbul edilmişdir. Heyvanlar
aləminin, xüsusilə suda yaşayan məməli heyvanların,
ağ ayıların, Arktika suitilərinin, bütün köçəri hey-
vanların, onların yaşayış mühitinin mühafızəsinə dair
müvafıq qərarlar qəbul edilir. Təbii mühitin müha-
fızəsinin təşkili problemində BMT-nin 1972-ci ildə
insanı əhatə edən mühitin mühafızəsi üzrə konfransı
proqramının fəaliyyətdə olmasının, BMT-nin Baş
Məclisinin bir sıra təkliflərinin, məsələn, Avropada
təhlükəsizlik və əməkdaşlıq aktı (1975-ci il) qərar-
larının həyata keçirilməsinin böyük təsiri olmuşdur.
İqtisadi cəhətdən inkişaf etmiş rayonlarda,
məsələn, Şimali Amerikada, qərbi Avropada, Yapo-
niyada, keçmiş SSRİ-də ətraf təbii mühitin
mühafızəsi ilə baglı daha çox tədbirlər irəli sürürlər.
Bu ölkələrin sərhədləri boyu ekoloji mühitin saflığı
uğrunda tranzit çayların çirklənməsinə qarşı müba-
rizədə mühüm işlər görülmüşdür. Avropa regional
beynəlxalq təşkilatları dairəsində, məsələn, Avropa
Şurası, İqtisadi əməkdaşlıq, inkişaf və başqa beynəl-
xalq təşkilatların fəaliyyəti sayəsində ətraf təbii
mühitin mühafızəsi, təbii sərvətlərdən, iqtisadi, texni-
ki imkanlardan səmərəli istifadə edilməsi barəsində
bir sıra müqavilələr bağlanmış, qərarlar qəbul edil-
mişdir. Avropanın bir sıra beynəlxalq təşkilatlarında
ətraf təbii mühitin mühafızəsinə dair xüsusi bölmələr
yaradılmışdır. Afrikada, Latın Amerikasında, Cənu-
272
bi-Şərqi Asiyada və Sakit okean hövzəsi ölkələrində
təbii sərvətlərin mühafızəsi üzrə beynəlxalq miqyas-
da mühüm işlər həyata keçirilməkdədir.
Son 10-12 ildə beynəlxalq miqyasda təbətin
mühafızəsinə dair tədbirlər üzrə əldə edilmiş mühüm
nailiyyətlərdən biri BMT dairəsində bu sahədə
dövlətlərarası işlərin uzlaşdırılması və maddi cəhət-
dən maraqlandırılması olmuşdur. 1972-ci ildə BMT
tərəfindən Stokholm şəhərində insanı əhatə edən
mühitin mühafızəsi probleminə həsr edilmiş konfrans
öz tarixi əhəmiyyətinə görə mühüm yer tutur. Bu
konfransın yekunları üzrə BMT-nin Baş Məclisinin
XXÜII sessiyasında uzunmüddətli əhəmiyyətə malik
olan nizamnamə qəbul edilmişdir.
Göstərilən nizamnaməyə əsasən BMT-nin
daxilində ətraf təbii mühitin mühafızəsi ilə məşğul
olan YUNEP adlı xüsusi təşkilat yaradılmışdır.
Stokholm konfransından başqa əhali məskunlaş-
ması (Buxarest, 1974-cu il), ərzaq problemi (Roma,
1974-cü il), yaşayış məntəqəsi (Vankuver, 1976-cı
il),
su
sərvətləri(
Mindel
Plata,1977-ci
il)
problemlərinə həsr edilmiş konfransların qərarları
mühüm yer tutur. Göstərilən konfransların mühüm
əhəmiyyətindən biri də beynəlxalq səpgidə hüquqi
həyatın ayrılmaz hissəsinə çevrilməsidir. Bununla
yanaşı təbiəti mühafızə sahəsində beynəlxalq əmək-
daşlığın inkişaf etdirilməsində bir sıra çətinliklər
vardır. Bu çətinliklər təbii mühitin mühafızəsində
ayrı-ayrı dövlətlərin mənafelərinin toqquşmasından,
273
kapitlist istehsal münasibətləri şəraitində təbii sərvət-
lərdən plansız istifadə edilməsindən, imperialist dai-
rələrin mürtəce siyasəti nəticəsində hərbi silahların
və xərclərin ildən-ilə artırılmasından irəli gəlir.
Müasir dövrdə ekologiyanın və iqtisadiyyatın
qarşılıqlı inkişafı vacib problemə çevrilmişdir.
«Ekoinkişaf» adlanan bu konsepsiya bütün beynəl-
xalq müşavirələrdə, konqreslərdə ictimaiyyətin
diqqət
mərkəzində
durmuşdur.
YUNEP-in
idareəedici şurasının ikinci sessiyası ( 1974-cü il)
qərara almışdır ki, «ekoinkişafın» konsepsiyasını və
metedologiyasını gələcəkdə də inkişaf etdirmək
zəruridir.
Beynəlxalq konfranslar təbiətin mühafızə edil-
məsi sahəsində dünyada əməkdaşlığı ənənəvi və ən
səmərəli formalarından biridir. Lakin bu konfrans-
ların qərarları, onun iştirakçılarının hüquqi cəhətdən
fəaliyyəti məcburi deyildir, lakin onlar təbiətin mü-
hafızəsi üzrə siyasi, beynəlxalq qaydaların icrasına
yardım edirlər. Təbiətin mühafızəsi sahəsində mü-
hüm forum olan beynəlxalq konfransların keçirilməsi
əsasən XX əsrin əvvəllərindən başlanmışdır. İsveç-
rənin dəvəti ilə konfransda 17 dövlətin nümayəndəsi
iştirak edirdi. Bunlar: Avstriya, Almaniya, ABŞ,
Argentina, Belçika, Böyük Britaniya, Danimarka,
İsveç, İsveçrə, İspaniya, İtaliya, Macarıstan, Nider-
landiya, Norveç, Portuqaliya, Rusiya, Fransa idi.
Konfrasda təbiətin sərvətlərinin istifadə edilməsi,
təbiətin mühafızəsi sahəsində bütün məlumatların
Dostları ilə paylaş: |