185
Dövlətin aqrar siyasəti ölkədə ərzaq məhsulla-
rının ümumi həcmində idxal olunan məhsulların
xüsusi çəkisinin 10-15%-dən çox olmamaq şərti ilə
ərzaq məhsulları asılılığını aradan qaldırmağa
yönəldilməlidir. Bu tip tədbirlər transformasiya
yönümlü dəyişikliklərin hazırki mərhələsində
dövlətin aqrar siyasətinin prioritet istiqamətini təşkil
etməlidir.
Ərzaq təhlükəsizliyini təmin etmək və aqrar
sahənin inkişafının strateji məqsədlərinə nail olmaq
məqsədilə ölkənin sosial-iqtisadi, təbii-milli xüsusiy-
yətlərinin nəzərə alınması olduqca zəruridir. Təbii ki,
bu zaman siyasi amillər də ön plana çəkilməlidir.
Siyasi amillər onunla bağlıdır ki, Azərbaycan Res-
publikası müstəqil dövlət kimi beynəlxalq münasi-
bətlər sisteminə inteqrasiya olunmuşdur və bu
baxımdan dünyada baş verən proseslərə uyğun siya-
sət həyata keçirməlidir. Eyni zamanda dövlət bu
proseslərdə ölkənin strateji maraqlarının qorunması
istiqamətində siyasət yeritməlidir və konyuktur
dəyişikliklərinə adekvat reaksiya göstərməlidir.
Məlum olduğu kimi ölkənin təbii-iqlim şəraiti,
münbit torpaq ehtiyatları mövcuddur və bu poten-
sialdan istifadə etməklə nəinki ərzaq təhlükəsizliyini
təmin etmək, həm də bir sıra məhsullar üzrə dünya
bazarına keyfiyyətli, rəqabət qabiliyyətli məhsullar
ixrac etmək mümkündür. Fikrimizcə, neft gəlirlərin-
dən aqrar sahəyə investisiyalar yatırılmasına başlan-
malı və bununla da gələcəkdə neftsiz Azərbaycanın
186
alternativ ixrac sektorunu formalaşdırmaq olar. Bu
məqsədə nail olmaq üçün respublikamızın region-
larının təbii-iqlim şəraitini, əhalinin vərdişlərini, elə-
cə də uzun müddət formalaşmış əmək bölgüsü və ix-
tisaslaşma məsələlərinin də nəzərə alınması vacibdir.
Uzun müddət mövcud olmuş əmək bölgüsü və
ixtisaslaşma baxımından ölkə taxılçılıq, üzümçülük,
çayçılıq, kartofçuluq, tərəvəzçilik, maldarhq, arıçılıq
və s. sahələrdə istehsalı inkişaf etdirmək üçün əlve-
rişli şəraitə malikdir. Lakin bununla belə zəruri infra-
struktur sisteminin yaradılması, dövlət tərəfindən
lazımi stimullaşdırma tədbirlərinin həyata keçirilmə-
məsi nəticəsində adı çəkilən sahələrdə davamlı
inkişafı təmih etmək mümkün olmamışdır.
Araşdırmalar göstərir ki, əhailinin ərzaq, səna-
yenin xammala olan tələbatının yerli istehsal hesa-
bına ödənilməsi səviyyəsinin yüksəldilməsi istehsal
potensialından səmərəli istifadənin təmin edilmə-
sindən, torpaqların münbitliyinin yüksəldilməsindən
bütövlükdə effektiv aqrar-ərzaq kompleksinin forma-
laşdırılmasından asılıdır. Məlum olduğu kimi, torpa-
ğın münbitliyinin yüksəldilməsi, faktiki məhsuldarlıq
səviyyəsinin potensial məhsuldarlıq səviyyəsinə
çatdırılması meliorasiya və irriqasiya tədbirlərinin
həyata keçirilməsi ilə sıx bağlıdır. Respublikanın bir
sıra bölgələrində, o cümlədən Aran və Şirvan bölgə-
lərində torpaqların xeyli hissəsi şoranlaşmışdır ki, bu
da əkinçilik sisteminin səmərəliliyini aşağı salır,
məhsuldarlığın səviyyəsinin azalmasına gətirib
187
çıxarır. Danılmaz həqiqətdir ki, meliorasiya və irri-
qasiya tədbirləri yüksək maliyyə vəsaiti tələb
etdiyindən bu tədbirləri aqrar əmtəə istehsalçılarının
məhdud resursları hesabına həyata keçirmək müm-
kün deyildir. Odur ki, dövlət tərəfindən kənd təsər-
rüfatı məhsulları istehsalının intensiv amillər hesa-
bına artırılması məqsədilə torpaqların şoranlaş-
masının qarşısının alınmasına yönəldilmiş kompleks
və məqsədyönlü proqramlar işlənib hazırlanmalıdır.
Dövlət aqrar əmtəə istehsalçılarının qarşılaşdıqları
faktiki problemlərdən daha çox strateji əhəmiyyət
kəsb edən məsələlərin həllinə yardımçı olmalıdır.
Hazırda aqrar sahə islahatların yaratdığı potensial
hesabına fəaliyyət göstərir və bu potensial isə tükən-
məkdədir. Nəzərə almaq lazımdır ki, aqrar sahənin
mövcud potensialının tükənməsi kəskin ərzaq
qıtlığına və qiymətlərin kəskin artmasına gətirib
çıxara bilər. Doğrudur, bu vəziyyəti sabitləşdirmək
məqsədilə idxal kanallarından istifadə edilə bilər. Bu
isə qısa zaman kəsiyində vəziyyəti sabitləşdirə bilər.
Nəzərə alınmalıdır ki, strateji baxımdan respublikada
neftin tükəndiyi zamanda kənd təsərrüfatı məhsul-
larının idxalı belə özünü doğrultmayacaqdır. Odur ki,
neftdən daxil olan vəsait hesabına səmərəli qeyri-neft
sektoru - aqrar ərzaq kompleksi formalaşdırılmasa
2030-cu ildən sonrakı dövrdə Azarbaycan Rcspııbli-
kasında ərzaq təhlükəsizliyi dövlətin milli təhlükəsiz-
liyini zərbə altına qoyan birinci dərəcəli problemə
çevriləcəkdir. Həmin dövrdə problemi kəskinləşdirən
188
ən mühüm amillərdən biri də qloballaşmanın daha
kəskin şəkildə özünü biruzə verməsi olacaqdır.
Bütün bunlara heç də bədbin proqnozlar
vermək niyyətində deyilik. Vəziyyət qarşısı alınmaz
deyildir. Sadəcə dövlətin fəal müdaxiləsini, çevik
aqrar siyasətin həyata keçirilməsini tələb edir.
Aqrar sahənin inkişafının strateji məqsədi
ölkənin milli ərzaq təhlükəsizliyinin təmin edilməsi
olmalıdır. Bu baxımdan respublikada 9 əsas ərzaq
qrupu üzrə daxili istehsal hesabına ümumi tələbatın
85%-nə qədərinin ödənilməsinə nail olunmasıdur.
Tədqiqatlar göstərir ki, transformasiya prosesi-
nin ilkin dövrlərində respublikada ərzaq təhlükəsiz-
liyinə nail olunması üçün iqtisadi şərait, o qədər də
əlverişli deyildir. Belə ki, mərkəzləşdirilmiş iqtisadi
əlaqələrin kəsilməsi, maddi-texniki resursların ənə-
nəvi təminat mənbələrinin, eyni zamanda satış bazar-
larının itirilməsi, infiyasiyalı pul tədavülü sistemi və
s. müstəqilliyinin ilkin dövründə Azərbaycan Res-
publikasının ərzaq kompleksində kəskin tənəzzül
meylləri yaratmışdır.
İstehsalın böhran səviyyəsindən aşağı enməsi,
ərzaq və iqtisadi təhlükəsizliyin zəifləməsi və itiril-
məsi, idxaldan asılılığın artması və milli kənd təsər-
rüfatının dağılması deməkdir.
Məhsuldarlıq taxıl üzrə 19 s/ha, kartof üzrə
90-100 s/ha, hər inəkdən süd sağımı 1900-2000 kq
olduqda aşağı və zərərli sayılır. 1995-ci ildə
Azərbaycan Respublikasında məhsuldarlıq səviyyəsi
Dostları ilə paylaş: |