XVII əsr Qərbi Avropa ədəbiyyatı
333
eyhamlar, intellektual tapmacalar yolu ilə ifadə olunur.
Kevedo nəsr əsərlərində konseptizmlərdən sıx-sıx
istifadə edir. Məsələn, yazıçı ac adamın dişsiz ağzını təsvir
etmək istərkən yazır: "dişləri işsizliyə və boş-boş
veyllənməyə görə sürgün edilmişdir", heç bir ləzzəti, dadı
olmayan pəhriz bulyonu Nərgizin öz əksini gördüyü saf
çeşmə suyuna oxşadılmışdır. "Bütün adamlar cidaya
oxşayırdılar, həm də elə bil ki, onların üzlərinə aşındırıcı
sirkə turşusu sürtmüşdür." "Bədənin aşağı hissəsi iki uzun və
yastı ayağı olan çəngələ, yaxud kompasa oxşayırdı." "Onun
saqqalı qonşu ağızın qorxusundan rəngini itirmişdi, çünki
adama elə gəlirdi ki, o, aclıqdan əzab çəkdiyi üçün onu
yeməklə hədələyir." Bütün bu bənzətmələr konseptizm
ruhunda yaradılmışdır.
Kevedonun nəsri əqli səciyyə daşıdığından oxucunun
hiss və duyğuları deyil, ağlına xitabən yazıldığından onda
lirik, hissi, emosional cizgilər zəifdir. Buna görə də onun
gözlənilməz bənzətmələri və söz oyunları, ən uzaq hadisələri
yaxınlaşdırmaq, bənzətmək cəhdləri tamamilə yerinə düşür.
O, laqeyd bir təsvirçi, qayğısız-qayğısız nöqsanlara gülən, öz
baxışlarını zorla qəbul etdirməyə çalışmayan bir yazıçı kimi
hərəkət edir. Onun satirik hücumlarında güclü bir kədər və
ümidsizlik duyulur. "Hər şey və bir çox başqa şeylər
haqqında kitab" əsərində müəllif həmin kədər ümidsizliyi
dərin intellektual söz oyunları vasitəsilə ifadə edir.
"Sevilmək üçün nə etmək lazımdır?" sualına Kevedo belə
bədbin bir cavab qaytarır: "Borc ver və geri istəmə, bağışla,
qonaq et, qulluq göstər, sus, səni aldatmağa imkan ver, döz,
iztirab çək." "İnsanlara sənin arzunu yerinə yetirmək üçün nə
lazımdır?" sualına isə yazıçı belə cavab verir: "Onlardan
xahiş et ki, hər nəyin varsa, əlindən alsınlar, onlar həvəslə bu
işi edəcəklər." "Heç vaxt başı ağarmamaq və qocalmamaq
üçün uşaqkən, yaxud anadan olan kimi öl." Kevedonun əsər-
Afaq Yusifli İshaqlı
334
lərindəki bu tipli qeydləri nəzərə alaraq onu mizantrop yazıçı
adlandırırlar.
Onun insan eybəcərliklərinə kəskin tənqidi müna-
sibətini yazıçının insanlara nifrətlə yanaşmasının təzahürü
kimi qiymətləndirirlər. Lakin diqqətlə yanaşılsa, onun
mizantropluğunun kədərli, ümidsiz bir humanizmin nəticəsi,
ifadəsi olduğu aydınlaşır.
Kevedonun yaradıcılığı sonrakı dövr Avropa ya-
zıçılarının yaradıcılığına müəyyən təsir göstərmişdir. Lesaj
özünün "Jil Blaz"ını yazarkən, heç şübhəsiz ki, onun
"Seqoviyalı Don Pablo"sundan təsirlənmişdir.
QEVARA /1579-1644/. XVII əsr ispan nəsrində
konseptizmə meyl edən yazıçılardan biri də Luis Veles de
Qevaradır. Qevara daha çox 1642-ci ildə çap olunmuş
"Axsaq şeytan" romanı ilə məşhurdur. Romanın qəhrəmanı
tələbə Kleofasdır. O, bir dəfə təqibdən yaxasını qurtarmaq
üçün qaçdığı vaxt bir evin damında münəccimin kolbada əsir
etdiyi şeytan Asmodeyi azad edir. Bu xırdalıqlar iblisi,
cəhənnəm birəsi, dedi-qodular, kələkbaz fırıldaqçılarla
məşğul olan şeytan Kleofasa minnətdarlıq əlaməti olaraq
Madridin sirlərini açıb ona göstərir. Asmodeyin köməyi ilə
Kleofas divarlar arxasında baş verən gizli hadisələrin,
dəhşətli insan həyatı mənzərələrinin şahidi olur. Belə bir
üsuldan istifadə edən yazıçı müasir cəmiyyətin satirik
surətlər qalereyasını yaradır. XVIII əsrin başlanğıcında bu
süjet İspaniyadan Fransaya keçir. Lesaj onu yenidən işləyir.
Təsvir edilən hadisələr və yaradılan surətlər oxşar
olsa da, Lesajın yazı üslubu Qevaradan fərqlənir. Lesaj
hadisələri sadəlövh bir yumorla qələmə alırsa, Qevara bir
konseptist kimi incə hazırcavablıq üsullarına müraciət edir,
oxucunun diqqətini addımbaşı hadisələri şərh etməyin incə
formasına yönəldir. "Qoy müqayisənin oynaqlığına görə
XVII əsr Qərbi Avropa ədəbiyyatı
335
məni bağışlasınlar", "bizim metaforaya heyran olmağı tələb
etmirik" kimi cümlələr tez-tez təhkiyəni kəsir. Oxucu bir
tərəfdən hadisələrin gedişini, qəhrəmanların hərəkətlərini
izləyirsə, digər tərəfdən diqqətini təhkiyəçilikdən ayıra bil-
mir.
Yazıçı gah birbaşa müraciətləri, xitabları ilə, gözlə-
nilməz incə metaforaları ilə oxucunu heyran edir, əfsunlayır.
Yazıçının fikrincə, ölüm əhdnaməsini ancaq sadəcə olaraq
ölüm yox, "ölüm vikarisi" axirət hakimi poza bilər. Burada
saxta küçə gözəlçəsi "saxta pul", kabalyero "plaşlı və qılınclı
gəmi", hakimlər isə "ədalət pişikləri" adlandırılır. Belə bir
yazı üslubunun da özünəməxsus gözəlliyi, üstünlüyü vardır.
BALTASAR QRASİAN /1601-1658/. İspaniyada
barokkonun ən böyük nasirlərindən və nəzəriyyəçilərindən
biri Baltasar Qrasian olmuşdur. O, Belmontda həkim
ailəsində doğulmuşdur. Uşaqlığı yoxsulluq içində keçmişdir.
Qohumlarının köməyilə yezuit kollecində oxumuş, fəlsəfə və
qrammatikanı öyrənmiş, Saraqossa universitetində isə
ilahiyyat elmləri ilə tanış olmuşdur. 1627-ci ildə Kallatude
şəhər kollecinə qayıdıb orada qrammatika və ritorika üzrə
müəllim işləyir. 1636-cı ildə Ueska şəhərinə dəyişilən
Qrasian burada ədəbiyyat və incəsənət həvəskarları mühitinə
düşür, yazıçı kimi formalaşır. Zadəgan don Vinsensio Xuan
da Lastanossanın ədəbi məclisləri, zəngin kitabxanası onun
dünyəvi meyllərini gücləndirir. Yezuit ordeninin rəhbərliyi
onun dünyəvi meyllərini, ədəbi fəaliyyətini xoşlamırlar.
"Qəhrəman" əsərinin 1637-ci ildə ordendən icazəsiz çap
olunması isə ən ağır bir günah kimi qarşılanır. Onun hersoq
de Noçeranın yanında işləməsi, Terraqona və Leridada
müharibənin dəhşətləri ilə üz-üzə gəlməsi həyat təcrübəsini
zənginləşdirir. 1651-ci ildə Qrasian Saraqossa universitetində
müqəddəs yazılar kafedrasının rəisi təyin olunur. Qrasian
Dostları ilə paylaş: |