255
üçün məhsulun elə bir hissəsinin pul ifadəsidir ki, o məhsul
realizə edildikdən sonra cəmiyyətin ehtiyaclarını ödəmək
üçün bilavasitə büdcəyə, dövlətin sərəncamına daxil olur.
Dövlət pərakəndə satış qiymətləri çox işlənən mallar,
yəni ticarət təşkilatları tərəfindən əhaliyə satılan parça,
ayaqqabı, paltar, ərzaq və başqa mallar üzrə tətbiq edilir.
Dövlət pərakəndə satış qiyməti sənaye topdansatış
qiyməti ilə ticarət təşkilatlarının xeyrinə ticarət əlavəsin-
dən ibarət olur. Sənaye topdansatış qiymətlərinə edilən ti-
carət əlavəsi (və ya pərakəndə satış qiymətlərindən edilən
güzəşt) ticarət təşkilatlarına çatır; bu məbləğlər ticarət
təşkilatlarının plan daxilindəki tədavül xərclərini ödəyir və
həmin təşkilatlarda işin yaxşılaşdırılması üçün təsərrüfat
hesablı maraq yaratmaqdan ötrü mənfəət əmələ gətirir.
Məsələn, məhsul vahidi üzrə ticarət əlavəsi 50 manat
təşkil edərsə, o zaman pərakəndə satış qiyməti yuxarıda
verdiyimiz misalda 1300 manat (1250 + 50) təşkil edəcək-
dir. Sənaye məhsulu qiymətinin quruluşunu aşağıdakı
sxemlə ifadə etmək olar:
Sxem 5. Sənaye məhsulu qiymətinin quruluşu.
Məhsulun
maya
dəyəri
Mənfəət
Sənayenin
satış
təşkilatlarının
xeyrinə
ticarət
əlavəsi
Dövriyyə
vergisi
Ticarət
əlavəsi
Müəssisə
topdansatış qiyməti
Sənaye topdansatış qiyməti
Dövlət pərakəndə satış qiyməti
256
Sənaye məhsulu üzrə qiymətlər preyskurant qiymət-
ləri şəklində müəyyən edir. Preyskurantlarda müəyyən
məhsul növü üçün olan qiymətlərdən başqa həmin məhsu-
lun texniki təsviri, növü, markası, artikulu, istismar mə-
mulatları, qabaritləri, çəkisi və texniki şərtləri verilir.
Preyskurantlarda qiymətlər məhsulun sortundan və keyfiy-
yətindən asılı olaraq göstərilir.
Bazar iqtisadiyyatı şəraitində məhsulun qiymət həd-
di rəqabət mübarizəsi şəraitində bazarda tələb və təklifdən
asılı olaraq hər bir istehsalçı müəssisə (satıcı) tərəfindən
sərbəst surətdə müəyyən edilir. Lakin bu zaman aşağıdakı
prinsiplər nəzərə alınır:
a) qiymətlərin əlverişliliyi prinsipi – tələb edir ki,
qiymət həm istehsalçı müəssisələrin (satıcıların), həm də
alıcıların (istehlakçıların) mənafeyinə uyğun olsun, yəni
qiymət elə olmalıdır ki, o, alıcını özünə cəlb etməklə is-
tehsalçı müəssisəni maddi cəhətdən maraqlandırmış olsun;
b) qiymətlərin diferensiallaşdırılması prinsipi – qiy-
mət həddinin müəyyənləşdirilməsində ona təsir edən müx-
təlif amillərin nəzərə alınmasına əsaslanır. Bu o deməkdir
ki, qiymətlər müəyyən edilərkən bazardakı tələb və təkli-
fin səviyyəsi, malların satılması şərtləri, alıcılara qayğı,
haqq-hesab sistemi, alıcının ödəmə qabiliyyəti və s. nəzərə
alınmalıdır;
v) qiymətlərin tələb və təkliflərə uyğunluğu prinsipi –
bazarın perspektivliyini nəzərə almaqla qiymətlərin təyin
edilməsini tələb edir. Bu o deməkdir ki, qiymətlər bazarın
tələb və təklifindən asılı olaraq dəyişkən olmalıdır;
q) qiymətlərin dinamikliyi prinsipi – tələb edir ki, ba-
zarın real vəziyyətini və pulun infilyasiya (infilyasiya –
257
kağız pul kütləsinin malların həqiqi tələblərinə nisbətən
həddindən çox artması deməkdir) səviyyəsini nəzərə al-
maqla məhsulun qiymət həddi müəyyənləşdirilməlidir.
Özü də məhsulun qiyməti o həddə müəyyən edilməlidir ki,
o infilyasiya indeksinin kəmiyyətindən az olmasın, çünki
bu halda əvvəlki mənfəət təmin edilməmiş olur. Buna nail
olmaq üçün qiymətləri vaxtaşırı olaraq indeksləşdirmək
lazımdır.
Müasir zamanda bazar iqtisadiyyatı şəraitində qiy-
mətlər sərbəstləşdirildiklərinə görə onların müxtəlif növlə-
rindən istifadə edilir. Belə bir hal qiymətlərin təsnifləşdi-
rilməsini zəruri edir. Adətən, qiymətlər aşağıdakı əlamət-
lərə görə təsnifləşdirilir:
a) xidmət dövriyyəsinin xarakterinə görə – topdan
satış, alış, pərakəndə satış, əhaliyə xidmət tarifləri və qiy-
mətləri, tədavül sferasında əlavələr və s. qiymətləri fərq-
ləndirirlər;
b) azadlıq (sərbəstlik) dərəcəsinə görə – bütün qiy-
mətlər azad, tənzimlənən və təsbit edilmiş qiymətlər qru-
puna ayrılır;
c) tətbiqi üsuluna görə – qiymətlər kontakt, transfert
(transfert – pulun bir maliyyə idarəsindən digərinə və ya
ölkədən ölkəyə köçürülməsi deməkdir), birja və torq qiy-
mətlərə ayrılır;
d) əsaslandırılması dərəcəsinə görə – qiymətlər bazis,
arayış, preyskurant, faktiki və istehlak qiymətlərinə bölünür;
e) fəaliyyət göstərmə müddətinə görə – daimi, cari,
sürüşkən, mövsümi və pilləli qiymətlər fərqləndirilir.
258
Ümumiyyətlə, milli iqtisadiyyatda müəssisənin fəa-
liyyətində bir çox qiymətlərdən istifadə olunur. Onlardan
əsaslarını qeyd edək:
Azad qiymətlər – azad bazarda tələb və təklifin təsiri
altında formalaşan qiymətlərə deyilir.
Hərrac qiymətləri – hərrac dükanlarında malların sa-
tılmasında istifadə edilir. Bu qiymətlə mallar müsabiqə
əsasında sərbəst alınıb-satılır.
Bazar qiymətləri – bazarlarda mala olan tələb və tək-
lifdən asılı olaraq sərbəst surətdə müəyyənləşdirilir və
onlar dövlət tərəfindən tənzimlənmir.
Dünya qiymətləri ilə mallar xarici ölkələrin bazarla-
rında realizə edilir. Bu növ qiymətlər bazardakı tələb və
təklifdən asılı olaraq, tənzimlənir.
Ekspert qiymətləri – ekspertlərin rəyinə, mövcud mə-
lumatlarından və aparılan sorğudan asılıdır.
İnhisar qiyməti – malın bazar qiymətinin spesifik for-
masıdır; məhsulun tam maya dəyərindən çox yüksəkdir və
ona görə də istehsalçıya-satıcıya əlavə gəlir əldə etməyə
imkan verir. Bu qiymət bazarda malın qıtlığı hallarda
istifadə olunur.
İstehsal qiyməti – istehsal xərcləri ilə orta mənfəətin
cəmindən ibarət olub, əmtəə dəyərinin çevrilmiş forması-
dır. Lakin məhsulun istehsal qiyməti onun dəyərindən həm
quruluşuna, həm də həcminə görə fərqlənir. Məhsulun
dəyəri əmək məsrəfləri ilə, özünün qiyməti ilə və vəsait
sərfi ilə müəyyən edilir.
Komisyon qiymətləri – komisyon mağazasına malı
satmaq üçün təhvil verən mal sahibi ilə komisyonçu ara-
sında razılaşmaya əsasən müəyyən edilir və bağlanan mü-
qavilə onun əsasını təşkil edir.
Dostları ilə paylaş: |