Məsələn, sonrakı komponentlərdə həmcins şəkilçilər ixtisar
edilə bilər ki, bu da komponentlərin yerdəyişməsinə mane ola
bilər.
BAĞLAYICILAR
Qədim türk yazısı abidələrinin mətnlərində bağlayıcılar
çox azdır. Görünür, türk dillərində, qərbi hun budağı türk
dillərində bağlayıcılar bu dillərin inkişafının sonrakı dövrlərində
təşəkkül tapmış və inkişaf etmişdir. Qədim türk yazısı
abidələrinin dilində işlənən bir neçə bağlayıcının da əksəriyyəti
sadə cümlələrin daxilind işlənir.
Qədim türk yazısı abidələrinin dilində bağlayıcı çox azdır,
bunlardan da yalnız ikisi -
ta «da» və
yəmə «da, də»
bağlayıcıları tabesiz mürəkkəb cümlənin əmələ gəlməsində
iştirak edir; məsələn:
An ta kisrə inisi kağan bolmış erinç, oğlu ta
kağan bolmış erinç (KT ş 4-5) «Ondan sonra kiçik qardaşı xaqan
olmuş, oğlu da xaqan olmuş».
Anta kisrə inisi eçisin təg
kılmmaduk erinç, oğlı kaıjın təg kıhnmaduk erinç, biligsiz kağan
olurmıs erinç, buyurukı yəmə biligsiz erinç, yablak ermis erinç
(KT ş 5) «Ondan sonra kiçik qardaşı böyük qardaşı kimi
olmadığı üçün, oğlu atası kimi olmadığı üçün biliksiz xaqan
(taxta) oturmuş, əyanları da biliksiz imiş, pis imiş».
Kazğantukm
üçün, uduğ özüm kazğantukm üçün il yəmə il boltı, bodun yəmə
bodan boltı (T 55-56) «Qazandığı üçün, ardınca özüm
qazandığım üçün el də el oldu, xalq da xalq oldu».
ORTAQ ÜNSÜRLƏR
Qədim türk yazısı abidələrinin dilində tabesiz mürəkkəb
cümlənin komponentlərinin əlaqələnməsində ortaq cümlə
üzvlərinin böyük əhəmiyyəti vardır. Maraqlı burasıdır ki,
müasir
Azərbaycan dilində olduğu kimi, qədim türk yazısı abaidələrinin
dilində də ən çox zərfliklər ortaq ünsür kimi işlənir, tamamlığın
da ortaq ünsür kimi işlənməsinə rast gəlmək olur.
1. Ortaq zaman zərfliyi:
Anta kisrə inisi kağan bolmış, oğlı
ta kağan bolmış (KT ş 4-5) «Ondan sonra kiçik qardaşı xaqan
200
olmuş, oğlu da xaqan olmuş».
Ol yılka türgis tapa Altun yışığ
aşa, Ertis ügüzig keçə yorıdım, türgis bodunığ uda basdım (BK ş
27) «Həmin ili türgişlərə qarşı Altun meşəli dağlarını aşaraq,
İrtış çayını keçərək yürüş etdim, türgiş xalqını yuxuda basdım».
2. Ortaq tərzi-hərəkət zərfliyi:
Taşra yorıyur tiyin kü
esidip balıkdakı lağıkmış, tağdakı inmiş (KT ş 11-12)
«Sərhəddən kənarda yürüş edir deyə xəbər eşidib şəhərdəkilər
dağa qalxmış, dağdakılar enmiş».
3. Ortaq səbəb zərfliyi:
Teljri yarlıkaduk üçün illigig
ilsirətmiş, kağanlıqığ kağansıratmış, yağığ baz himiş, tizligig
sökürmiş, başlağığ vüküntürmiş (KT
Ş
15) «Tanrı buyurduğu
üçün cilini clsizləşdirmiş, xaqanimi xaqansızlaşdırmış, yağmı
tabe etmiş, dizlini çökdürmüş, başlını səcdə etdirmiş».
Kazğan-
tukın üçün, uduğ özüm kazğantukm üçün il yəmə il boltı, bodun
yəmə bodun boltı (KT 55-56) «Qazandığı üçün, ardınca özüm
qazandığım üçün elə də el oldu, xalq da xalq oldu».
4. Ortaq tamamlıq:
Eçim kağan birlə ilgərü Yaşıl ügüz
Şantu/J yazıka təgi sülədimiz. kurığaru Təmir kapığka təgi
sülədimiz, Kögmən aşa kırkxz yiritjə təgi sülədimiz (KT ş 17)
«Əmim xaqanla şərqə Yaşıl çay Şandun düzünə kimi qoşun
çəkdik, qərbə Dəmir qapıya kimi qoşun çəkdik, Kögmən
(dağlarını) aşaraq qırğı/ yerinə kimi qoşun çəkdik».
Tabğaç
hodunka bəglik urı oğlırjkul boltı, silig kız oğlıtj küt} boltı (KT ş
7) «Tabğaç xalqına bəylik nəsli davam etdirməli oğulların qul
oldu, bakirə qızların kəni/ oldu».
ZAMAN UYUŞMALARI
Qədim türk yazısı abidələrinin dilində, qovuşma əlaqəsini
çıxsaq, tabesiz mürəkkəb cümlənin komponentləri arasında
zamana görə uyuşma mövcuddur, yəni tabesiz mürəkkəb
cümlənin birinci komponenti felin hansı şəkil və zamanında
işlənirsə, sonrakı komponentlər də felin həmin şəkil və
zamanında işlənir. Komponentlərin zamana görə uyuşması
onların bir-birinə bağlanıb tabesiz mürəkkəb cümlə əmələ
gətirməsi vasitələrindən biridir.
201