Beynəlxalq hüquqda insanlıq əleyhinə cinayətlər
36
hakimə üçün beynəlxalq ədalət mühakiməsini həyata keçirən
və habelə beynəlxalq hərbi tribunalların nizam namələrini
özündə əks etdirən müqavilə imzaladılar. Uzaq Şərq üçün
Beynəlxalq hərbi tribunal (Tokio Tribunalı) SSRİ, ABŞ, Bö-
yük Britaniya, Fransa, Çin, Avstraliya, Kanada, Yeni Zelan-
diya, Niderland, Hindistan və Filippin hökumətlərinin iştira-
kı ilə 1946-cı ildə imzalanmış müqavilə əsasında təsis olun-
du
1
. Tokio Tribunalı demək olar ki, Nürnberq Tribunalının
eyni idi, başlıca fərq şəxslərə görə yurisdiksiyada idi (yapon
militaristlərinin cəzalandırılması). Birmənalı olaraq qeyd
edilməlidir ki, II Dünya müharibəsindən sonra yaradılmış
hər iki tribunal beynəlxalq hüququn inkişafına əhəmiyyətli
təsir göstərmişdir. Belə ki, müharibə cinayətləri və insanlıq
əleyhinə cinayətlər törətmiş şəxslərin tarixdə ilk dəfə olaraq
beynəlxalq məhkəmə orqanı tərəfindən mühakimə olunması
və cəzalan dı rılması həm beynəlxalq hüququn inkişafına tə-
kan verdi, həm də fərdi beynəlxalq
hüququn sub yekti səviy-
yəsinə qaldırdı. Bununla yanaşı o da qeyd olunmalıdır ki,
Nürnberq prosesi zamanı insanlıq əleyhinə cinayətlərlə di-
gər oxşar beynəlxalq cinayətlər arasında fərqli cəhətlər ayırd
edilməmişdi. Belə ki, Tribunalın apardığı prosesləri özündə
əks etdirən sənədlərdə insanlıq əleyhinə cinayətlərə oxşar
olan digər beynəlxalq cinayətlər də (genosid, müharibə ci-
nayətləri) insanlıq əleyhinə cinayətlər kimi göstərilmişdi
2
.
Halbuki, II Dünya müharibəsində baş vermiş bu cinayətlər
daha çox müharibə cinayətlərinə uyğundur. Ona görə ki, bu-
1
Report of the International Commission of Inquiry
on Darfur to the United
Nations Secretary-General, Pursuant to Security Council Resolution 1564
of 18 September 2004, Geneva, 25 January 2005
2
Нюрнбергский процесс над главными немецкими военными прес туп-
никами сборник материалов М., “Юридическая литература”, 1961, Т. V;
Нюренбергский процесс: Сборник материалов. В 8-и томах. Том I, М.:
Юри дическая литература, 1987
Beynəlxalq hüquqda insanlıq əleyhinə cinayətlər
38
Tribunalın yanaşmasına görə, insanlıq
əleyhinə cinayət-
lər törədən şəxslərin xeyrinə yalnız iki halda bəraətverici
əsaslar ola bilər: ya bu şəxs törətdiyi əməlin qeyri-qanuni-
liyini dərk etmə mişdi, ya da onun özünü və ya ailəsini öl-
dürməklə hədə lə mişdilər. Ona görə də onun bu işə razılaş-
maqdan başqa əlacı qalmamış və bu əməli törətməyə məcbur
olmuşdu.
Nürnberqdə mühakimə olunan nasist liderlər əmr və
göstərişləri verən yüksək vəzifəlilər idi.
Nürnberq prosesinin böyük nailiyyəti dördüncü maddə
idi. Burada insanlıq əleyhinə cinayət barbarlıq miqyasında
törədilmiş cinayət kimi göstərilirdi. Bunun görünməmiş ci-
nayət olduğunu hətta bu əməllərin müəllifləri də konsentra-
siya düşərgələrinə aid olan kadrları görərkən dərk etdilər:
“nəslini kəsmə, kölə etmə, deportasiya və digər qeyri-insani
əməllər... heç bir cinayətlə bağlı olmayan siyasi, irqi və ya dini
mənsubiyyətə görə təqiblər” Nizam na mə dəki bu sözlərlə o
dəhşətləri ifadə etmək mümkün deyil. Bu cinayətlər düşmən
əsgərlərə qarşı yox, mülki alman əhalisinə-psev do-insanlar
hesab edilən yəhudilərə, qaraçılara, homo seksuallara, fiziki
imkanları məhdud olanlara qarşı yönəlmişdi. Başqa sözlə,
bu cinayətlərin törədilməsinin
səbəbi müharibədən do-
ğan kəskin zərurət deyil, nasist liderlərin qatı və radikal
irqçiliyi idi və bu da sülh və təhlükəsizlik üçün olduqca
qorxulu idi.
Beynəlxalq hüquqda ayrı-ayrı şəxslərin beynəlxalq ci-
nayətlərə görə məsuliyyət məsələləri bir dövlət üçün deyil,
ümumilikdə bütün dövlətlər üçün maraqlı və əhəmiyyətlidir:
bunlara dünyanın sadəcə hər hansı bir ərazisində müəyyən
bir zamanda baş verən cinayətlər kimi baxmaq olmaz, çün-
ki onlar hər kəs üçün təhlükəli idi. Məhz belə həlledici sə-