hərəkat iştirakçılanna əfv-ümumi verilməsi və s. kimi mühüm tələblər
irəli sürməkdə özündə mənəvi haqq görürdü. Bu haqlı tələbləri yerinə
yetirmək əvəzinə şah bütün tranda inqilabın və demokratiyanın dayağı
olan Cənubi Azərbaycan, ilk növbədə Təbriz şəhəri üzərinə yeni-yeni
silahlı dəstələr yollamaqda davam edirdi.
§ 4. Əks-inqilabın Təbriz üzərinə yeni hücumları
və xarici hərbi qüvvələrin köməyi ilə
inqilabın yatırılması
Azərbaycanda
Azərbaycan üzərinə göndərilən silahlı qüvvələrin
**vəzi>yä?n* böyük bir hissəsi Təbriz ətrafında cəmləşdirilirdi.
gərginfəşməsi
1909-cu il yanvann axırlanndan etibarən Təbriz şəhəri
yenidən əks-inqilab qüvvələri tərəfindən mühasirəyə alındı. Burada
şiddətli döyüşlər başlandı. Şah sarayının ardı-arası kəsilməyən Təbriz
üzərinə ağır hərbi texnikamn müşayiətilə göndərdiyi bütün qüvvələrin
hücumlannı onlardan sayca az olan inqilabçılar uğurla dəf etdilər. Lakin
şəhərin mühasirəsi davam edirdi.
Təbrizin mühasirəsi davam etdirildiyi aylarda Azərbaycamn digər
bölgələrində də feodal qaragüruhçu dəstələrin inqilabçılara hücumlan
başlandı. Yerlərdə mücahidlər dəyanətlə vuruşurdular. Martm 5-də
Mərənd, 15-də isə Culfa əks-inqilab qüvvələri tərəfindən tutuldusa da, bu
qüvvələr Xoy, Urmiya və Salmas mücahidlərinin müqavimətini qıra
bilmədilər.
Mart ayı ərzində, xüsusilə əks-inqilabi qüvvələrin Təbriz üzərinə
martın 5-də başladıqları baş hücum zamanı Təbriz mücahidləri düşmən
qüvvələr üzərində son dərəcə mühüm qələbələr qazandılar.
Lakin mühasirə hələ də davam edir və öz təsirini göstərirdi, belə ki,
Təbrizdə aclıq başlandı. Hələ bir qədər əvvəl polkovnik Lyaxovun
vasitəsilə İranda əks-inqilabi çevrilişin həyata keçirilməsinə nail olan
çarizm Təbrizə ərzaq mallan çatdırmaq, xarici təbəələri qorumaq
bəhanəsi ilə aprelin 25-də Cənubi Azərbaycana qoşun yeritdi. Aprelin
29-
da xarici qoşun Təbrizə çatdı. Lakin Təbriz sosial-demokrat
təşkilatının və əyalət əncüməninin qəranna əsasən Səttarxan və hərbi şura
çar qoşunlan ilə hər cür toqquşmanı mücahidlərə qadağan etdi.
Çar qoşunlan Təbrizə çatdıqdan sonra şah qoşunlan Təbrizin
ətrafından uzaqlaşdılar. Beləliklə, döyüşlər dayandınidı. May ayının ilk
günlərindən etibarən çar əsgərləri Təbrizdə silahlı mücahidləri tərk-si-
96
lah etməyə başladılar. Mücahidlər silahlan verməkdən imtina etdikdə,
loqquşmalann başlanması şəhərdə vəziyyəti xeyli gərginləşdirdi. Çar
komandanlığı və konsulluğu, ilk növbədə inqilabın hərbi qüwələrinin
tərk-silah olunmasını, Rusiya təbəəsi olan Qafqaz inqilabçılannm Cənubi
Azərbaycandan çıxıb getməyini tələb etdilər. Qafqaz inqilabçılan- nın da
əksəriyyəti Təbrizi tərk etməyə, vətənə qayıtmağa məcbur oldu,
müqavimət göstərənlərin bəziləri çar qoşunlan ilə toqquşmalarda həlak
oldular, bir çoxlan isə çar zindanlanna və sürgünlərə göndərildilər.
Konstitusiyanın
1909-cu il aprel ayının axırlarında çar hökumə-
bərpası və
ti Təbrizə və Azərbaycanın digər vilayəılənnə qo-
əncumənlərın
.1 j
v ,
Cənubi Azərbaycan
yeritdikdən sonra şah qoşunlanna qarşı doyüş-
vilayətlərində
lər dayandınisa və üsyana son qoyulsa da Təbriz
möhkəmlənməsi u j- 1 • t j- -ı *1 • j
hadısələn İranın digər vılayətlənndə, xususılə Gı-
lan və İsfahanda inqilabi qüvvələrin ayağa qabcmasına, onlann Tehran
üzərinə yürüşə başlayıb, paytaxtı əks-inqilab qüvvələrindən azad
etməsinə şərait yaratmış oldu. Paytaxta yürüş etmiş qüvvələrin
başçılarının iştirakı ilə Tehranda keçmiş parlament nümayəndələrindən,
nazirlərdən, varlı tacirlərdən, iri ruhanilərdən ibarət yaradılmış «Ali
məclis» (və ya «Fövqəladə şura») 1909-cu il iyulun əvvəllərində
Məhəmməd- əli şahın devrildiyini, onun 14 yaşlı oğlu Sultan Əhmədin
şah elan olunduğunu bildirdi. Konstitusiya bərpa edildi. Lakin yaradılmış
yeni hökumətin tərkibinə xalq içərisindən çıxmış və hərəkatı qələbəyə
çatdırmış inqilab rəhbərləri deyil, köhnə feodal zadəgan ünsürləri daxil
edildiyinə görə əks-inqilaba qarşı gözlənilən ciddi tədbirlər həyata
keçirilmədi.
1909-
cu ilin aprel və may aylanndan etibarən Azərbaycanın
bəzi şəhərlərində çar qoşunlannın yerləşdirilməsinə, Ərdəbil və Meşkində
əncümənlərin dağıdılmasına və inqilabçılara divan tutulmasına
baxmayaraq, Təbriz üsyanının ümumi qələbəsi nəticəsində Urmiya. Xoy.
Salmas, Mərənd, Sulduz, Miyana, Xabcal, Sarab, Astara. Zəncan və digər
yerlərdə konstitusiyalı quruluşa uyğun olaraq əncümən hakimiyyəti
bərqərar edildi və möhkəmləndi.
İnqilab qüvvələrinin
Konstitusiyanın bərpası uğrunda hərəkatda iş-
tərk-silah edilməsi
tirak edən müxtəlif sinif və təbəqələrin mübariz
qüvvələri mütləqiyyətə qarşı növbəti qələbədən sonra bir-birindən
aynidılar. Onlar öz ictimai və sinfi mənafelərinə uyğun olaraq müxtəlif
yollar seçdilər. Konstitusiyanın bərpası ilə hərəkatı bitmiş hesab edən
liberal qüvvələr Tehranda «Etidaliyyun» adlı siyasi partiya yaratdılar və
onun ətrafında toplandılar. İnqilabın müvəffəqiyyətlərini möhkəm
97