başlanğıcında qeyd edilir. Bu ərazidə xəstəliyin ən aşağı səviyyəsi yaz aylarında
aşkar edilir.
Müasir dövrdə epidemik prosesin təzahür etməsi peyvənd işinin təşkilindən
asılıdır. Ümumi peyvəndləmə 150-180% olduğu halda, ayrı- ayrı şəhərlərdə o, 50-
80%-ə qədər aşağı endirilmişdir, peyvənd aparılmayan digər şəhərlərdə isə bu
göstərici 500% və daha yuxarı səviyyədədir.
Profilaktika və mübarizə tədbirləri. Spesifik profilaktika məqsədilə
A.A.Smorodintsev (1954) tərəfindən toyuq embriomlarında parotit əleyhinə diri
vaksin hazırlanmışdır (Sankt-Petereburq 1, 2, 3 ştamlanndan). Təklif edilmiş
vaksinlərin parotit ocaqlarında effektivlik indeksi 9,5-24, göstəricisi isə 90,0-
95,6%-dir. Bu, imkan verir ki, onlar epidemioloji göstərişə əsasən istifadə edilsin.
Peyvənd ilk növbədə 1-7 yaşlı uşaqlar arasında aparılır. MDB ölkələrində epidemik
parotitə qarşı peyvənd 1980-ci ildən başlanmışdır. Peyvəndin epidemioloji
effektivliyi göstərilmişdir (peyvənd olunanlar arasında olunmayanlara nisbətən
xəstəlik on dəfələrlə azalır). Kütləvi peyvənd zamanı ən yaxşı nəticə xəstəliyin
dövrü qalxmasının enməsi mərhələsində aparıldıqda əldə edilir. Epidemik parotitlə
xəstələnmənin xeyli aşağı salınması üçün böyük şəhərlərdə 1-14 yaşlı uşaqların
30%, kiçik şəhərlərdə 15-20%-nin peyvənd edilməsi vacibdir. Lakin bu yolla
yaranmış immun təbəqə epidemioloji salamatlığın uzun müddət saxlanması üçün
kifayət deyildir, ilk növbədə uşaqların (1 yaş və yuxarı) kütləvi peyvənd edilməsi,
sonra məktəb yaşında onların təkrar revaksinasiyası məsləhət görülür. Hazırda
parotit, qızılca, məxmərək polivaksinindən istifadə olunur.
Laborator diaqnostikası. Epidemik parotitin laborator diaqnostikası parotit
virusunun əldə edilməsi və ona qarşı yaranmış əkscisimlərin aşkar edilməsinə
əsaslanır.
Virusu əldə etmək üçün toyuq embrionlarından və hüceyrə kulturalarından
(Detroyt-6, Ner-2, insan ciftinin amnion hüceyrələri, insan embrionu, meymun
böyrəyi) istifadə edilir. Alınmış virusun təyin edilməsi üçün spesifik immun
zərdablarla İFA, KBR, HALR, NR üsullardan istifadə edilir.
Seroloji diaqnostika xəstənin qan zərdabında əkscisimlərin aşkar edilməsinə
əsaslanır. Bunun üçün qan zərdabı müayinə olunur (xəstəliyin 7-8 günü və 2-3-cü
həftəsində), bu dövrdə (7-8-ci) əkscisimlər əmələ gəlir və ən yüksək titrə qalxır (2-
3 həftə). Bu məqsədlə neytralizasiya, hemaqqlutinini ləngidən, komplementi
birləşdirən, eritrositləri birləşdirən üsullardan istifadə edilir.
157
downloaded from KitabYurdu.org
HERPES VİRUS İNFEKSİYALARI
Herpesvirusların ümumi xarakteristikası. Virus xəstəlikləri içərisində
herpesvirus infeksiyalan (HVI) aparıcı yerlərdən birini tutur. Bu, herpesvirusların
(HV) geniş yayılması, xəstəliyin klinik təzahürlərinin müxtəlifliyi, bir qayda olaraq
xıonik gedişatı və törədicinin müxtəlif yoluxma yolları ilə şərtlənmişdir.
Herpcsviridac ailəsinə (yunanca hcıpes - sürünən) 80-dən artıq HV aiddir və
daha tam təsnifatlaşdırılmışdır. Onlardan 8-i insanın xəstəliklərini törədir: sadə herpes
virusunun 1-ci tipi (SHV 1), sadə herpes virusunun 2-ci tipi (SHV 2), su
çiçəyi/kəmərləyici dəmrov virusu (SÇV), insanın sitomeqalovirusu (tSMV), insanın 4-
cü tip herpes virusu (İHV 4) və ya Epşteyn-Barr virusu (EBV), 6, 7 və 8-ci tip herpes
viruslar (İHV 6, İHV 7, İHV 8). HV-nın bütün 8 tipi oxşar, elektron mikroskopunda
diferensiasiya olunmayan struktura malikdirlər. Bunlar iri DNT - genom viruslarıdır,
onlara yüksək mutasiya etmə qabiliyyəti xasdır. Onların virionu kapsiddən ibarətdir
və tərkibində lipidlər olan qişa ilə əhatə olunmuşdur. Ştamlar arasında antigen fərqləri
mövcuddur.
Herpes infeksiyasının patogenezi. Herpcsviridac ailəsi virusları
m
ilə törədilən xəstəliklər arasında sitomeqalovirus infeksiyası (SMVI) aparıcı yerlərdən
bilini tutur. Əksər hallarda SMVI simptomsuz virusgəzdirmə kimi gedir və yalnız
birincili və ya ikincili immundefisit zamanı klinik təzahür edən xəstəlik kimi meydana
çıxa bilir ki, bu da xəstəliyin patogenezində yoluxmuş şəxsin immun sisteminin
funksiyasının zəifləməsinin aparıcı rol oynadığını göstərir.
Sitomeqalovirus infeksiyası - həmçinin sitomeqaliya, tüpürcək vəzlərinin virus
xəstəliyi, inklüzion sitomeqaliya, əlavələrlə birgə xəstəlik, SMV «sivilizasiya
xəstəliklərinə)) aid edilir ki, onlar son onillikdə dünyada geniş yayılmışlar.
Sitomeqaliya - kifayət qədər geniş yayılmış virus mənşəli infeksion xəstəlik olub
təzahürləri daxili orqanların və mərkəzi sinir sisteminin simptomsuz formalarından
ağır zədəiənmələrinə qədər dəyişə bilər.
Sitomeqalovirus infeksiyası ilk dəfə XIX əsrin sonunda «öpüş xəstəliyi)) adı
altında təsvir edilmişdir, belə ki, güman olunurdu ki, yoluxma öpüş zamanı tüpürcək
vasitəsilə baş verir. Sitomeqaliyanın həqiqi «səbəbkarı» olan sitomeqalovirus isə
yalnız 1956-cı ildə aşkar edilmişdir. Elə o zaman sübut olunmuşdur ki, sitomeqaliya
təkcə tüpürcək vasitəsilə deyil (halbuki virus həqiqətən də tüpürcək
158
downloaded from KitabYurdu.org
vəzilərində tez-tez aşkar edilir, ona görə də xəstəliyin adlarından biri - tüpürcək
vəzilərinin virus xəstəliyi də buradan götürülmüşdür), bom də cinsi əlaqə,
tıansplasentar - hamilə qadından dölə, həmçinin sıx məişət tomasları zamanı da
ötürülür. Bundan başqa, qanköçürmə zamanı, orqan və toxumaların transplantasiyası
zamanı sitomcqa- lovirusla yoluxma hallan molumdur. Sitomcqaloviuıs infeksiyası
geniş yayılmışdu, lakin virusgəzdirənlərin əksəriyyəti bundan heç şübhələnmirlər.
insanın infcksion patologiyasında SMVT- yə əhəmiyyətli rol aynlır, bu zaman
klinik əlamətlərin müxtəlifliyi patoloji prosesin lokaliza- siyasından və
yayılmasından, xəstənin immıın statusundan asılıdır. Ağız boşluğunun selikli
qişasının virus xəstəlikləri yayılma miqyasına görə əsas yerlərdən birini turur. Ağız
boşluğunun selikli qişasının, dodaqlann qırmızı haşiyəsinin, dəri öldüklərinin,
cinsiyyət üzvlərinin zədələnməsi ilə SMVİ arasında əlaqənin olduğu təsdiq
edilmişdir.
SMV hər yerdə yayılmışdır. Müxtəlif coğrafi mövqedə və iqtisadi durumda
olan şəxslər həyaünın erkən dövrlərində yoluxurlar və xəstəlik çox vaxt klinik
simptomsuz şəkildə sürür. Sitomcqaloviras infeksiyasının klinik əlamətləri adətən
əsas sindromlar şəklində təzahür edir hamiləlik dövıündə birincili SMVT olan
analarda ycnidoğulmuşlaıın perinatal infeksiyası; infeksion mononuklcoza oxşar
kəskin qazanılmış SMVI; immunkompromentə olunmuş şəxslərdə (ÜV-
infeksiyalaşmış insanlar da daxil olmaqla) SMVI-sindrom. SMV reünopaüyalann,
müxtəlif qastrointestinal infeksiyalann, mərkəzi sinir sisteminin xəstəliklərinin və
çox güman ki, aterosklerozlann bəzi tiplərinin səbəbkan ola bilər.
İmmunkompromentə olunmuş şəxslərdə ağız boşluğunun xoralaşması çox vaxt SMV
ilə bağlı ola bilər. 53% İİV-müsbət pasiyenüərdə xoralar SMV ilə və daha 28%-də
qanşıq SMV və SHV infeksiyası ilə əlaqədardır. Bəzən bu proseslərə dişəünin və
parodontun toxumalan cəlb edilə bilər ki, bu da gələcəkdə sümüklərin dcstruksiyası
və ostcomicliün inkişaf etməsinə gətirib çıxara bilər.
Müasir dövrdə czofaqitlərin, pncvmanitlərin və digər xəstəliklərin
patogcnezində SMVİ-nin rolu müəyyən edilmişdir, əvvəllər onların yaranma
səbəbləri yalnız bakterial mənşəli sayılırdı.
İnsan orqanizmində törədicinin yaşama müddətindən asılı olaraq, virusun
sahib orqanizmlə qarşılıqlı əlaqəsinin müxtəlif formalan ayırd edilir. Orqanizmdə
vims qısa müddət qaldıqda, infcksion proses ya kəskin (qısa inkubasiya dövrü və
xarakter simptomlann inkişaf etməsi), ya da inapparcmt (simptomsuz) formada gedə
bilər. Virusun uzunmüddətli
159
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |