"Maral" və "Şeyx Sənan", Hüseyn Cavid), Səməndər ("Kişilər", Altay Məmmədov), Likxit ("Üç
quruşluq opera", Bertolt Brext), Qulu ("Bahar suları", İlyas Əfəndiyev), Cavad kişi ("Qız atası",
Əfqan), Şəkərlinski ("Kəndçi qızı", Mirzə İbrahimov), Effer ("Bura gəlin", Əziz Nesin), Yeqor
Qulumov ("Quduz pullar", Aleksandr Ostrovski), Qeyza Qaliba ("Qəribə dilənçi", Yan Saloviç),
karıno Pikkio ("Aygül diyarı", Mustay Kərim), korifey ("Antiqona", Sofoki), Möhsün ("Ata mülkü",
Əkrəm Əylisli), Əjdər Zahidoviç ("Gözıllik ondur", Salam Qədirzadə), Lord Xeytinqs ("111
Riçard", Vilyam Şekspir), Şəhid atası ("Cavad xan", Nüşabə Məmmədova) rolları aktyorun şövqlə
yaratdığı səhnə surətləridir.
Məmməd Bürcəliyev "Azərbaycanfilm"də istehsal olunmuş "Mən ki, gözəl deyildim"
(Əsgər), "Dəli Kür" (Allahyar), "Gözlə məni" (Bəy), "Qəm pəncərəsi" (Rəşid bəy), "O dünyadan
salam" (Hacı Baxşəli), "Köhnə bərə" (kolxozçu), "Firəngiz" (Sürücü) kinolentlərində çəkilib.
1950 - 1952-ci illərdə teatrda direktor işləyib. Bacarığını quruluşçu rejissor kimi də sınaqdan
çıxarıb. Cəlil Məmmədquluzadənin "Ölülər", Altay Məmmədovun "Həmyerlilər", "Bəraət", Yusif
Əzimzadənin "Anacan", Teymur Məmmədovun "Ürək yanarsa...", Rəsul Həmzətovun "Dağlar qızı",
Şəfaət Mehdiyevin "Mirzə Fətəli", Sabit Rəhmanın "Əliqulu evlənir", Qərib Mehdiyevin "Oxşarlar",
Abdulla Şaiqin "Tü1kü Həccə gedir" pyeslərini tamaşaya hazırlayıb.
Altmış ilə yaxın Cəfər Cabbarlı adına Gəncə Dövlət Dram Teatrında çalışan Məmməd
İsmayıl oğlu Bürcəliyev 24 iyul 1955-ci ildə Azərbaycan Respublikasının əməkdar artisti, 20 may
1958-ci ildə isə xalq artisti fəxri adları ilə təltif olunub.
Məmməd Bürcəliyev 25 noyabr 1994-cü ildə vəfat edib. Məzarı Gəncə şəhərində Bağbanlar
məhəlləsindəki Fəxri xiyabandadır.
GƏNCƏ DÖVLƏT DRAM TEATRINDA
AKTYOR YARADICILIĞI
İkinci dərs
Milli teatr tariximizdə şərəfli yer tutan bir sıra aktyorlar yaradıcılıqlarının yalnız müəyyən
dövrlərini Gəncə teatrı ilə bağlayıblar. Lakin bu sənət ocağının aktyorluq ənənələrinin
formalaşmasında onların böyük xidmətləri olub. Buna görə də Gəncə DDT-nın aktyor məktəbinin
sənətkarlıq xüsusiyyətlərindən danışılanda onların yaradıcılıqlarını da dəyərləndirmək lazımdır.
* * *
Əhməd Salahlı
(1897- 1953)
Tiflisdə doğulub. "Salahlı" səhnə təxəllüsü olan Əhməd Musa oğlu Məmmədov səhnə
sənətinə on dörd yaşından maraq göstərib. Müxtəlif dram truppalarında aktyorluq edən sənətkar
Tiflis Dövlət Azərbaycan Teatrında (1922 - 1930 və 1941 - 1947), Bakı Türe İşçi Teatrında (1930 -
1932), Gəncə Dövlət Dram Teatrında (1933 -1941), Akademik Milli Dram Teatrında (1947-1953)
işləyib. Bu kollektivlərdə aparıcı aktyor kimi rəğbət qazanıb.
Azərbaycan Respublikasının əməkdar artisti fəxri adı ilə təltif olunub (23 fevral 1940).
Mürəkkəb xarakterlər yaratmaqda xüsusi aktyorluq səriştəsi olan Əhməd Salahlı Gəncə
teatrında Qaya ("Bahar", Məmmədhüseyn Təhmasib), Turab ("Şərqin qalası", Qurban Musayev),
Babək ("Babək", Əbil Yusifov), Akif ("Həyat", Mirzə İbrahimov), Vaqif ("Vaqif", Səməd Vurğun),
Dəmirçi Musa ("Toy", Sabit Rəhman), Eyvaz ("1905-ci ildə", Cəfər Cabbarlı), Yusif ("Özgə uşağı",
Vasili Şkvarkin), İvan İvanoviç ("Üzləşdirmə", Lev Şeynin və Tur qardaşları), Aliran ("Vətən
namusu", Georgi Mdivani), Murov ("Cünahsız müqəssirlər", Aleksandr Ostrovski), Bələdiyyə rəisi
("Müfəttiş", Nikolay Qoqol), Rüstəm ("Namus", Aleksandr Şirvanzadə), Karl Moor ("Qaçaqlar",
Fridrix Şiller), Yaqo ("Otello", Vilyam Şekspir), Don Juan ("Daş qonaq", Aleksandr Puşkin)
rollarını ifa edib.
Əhməd Salahlının ifadə vasitələri əlvan və çoxqatlı, xarakterik və realist səpkili idi.
Məxfurə Yermakova
(1901 – 1982)
Əməkdar aktrisa idi. Səhnə fəaliyyətinə on üç yaşından Bakıda başlayıb. AMDT -də, TİT-də
işləyib. 1933 - 1946-cı illərdə Gəncə DDT-də aktyorluq edib. Məxfurə xanımın Gəncə teatrında
oynadığı əsas xarakterik rolları: Ayna xanım ("Özgə uşağı", Vasili Şkvarkin), Annetta ("Fahişə",
Vladimir Marqaret), Xanımnaz, Nabat ("Almaz" və "1905-ci ildə", Cəfər Cabbarlı), Bəxtəvər
("Qohumlar", Hacıağa Quliyev), Zabelina ("Kreml saatı", Nikolay Poqodin), Məhsəti ("Nizami",
Mehdi Hüseyn), Maral, Zalxa ("Xoşbəxtlər" və "Toy", Sabit Rəhman), Emilya ("Otello", Vilyam
Şekspir), Güldəstə ("Hacı Fərəc", Nəcəf bəy Vəzirov), İsına ("Babək", Əbil Yusifov), Ülkər
("Vəfa", Rəsul Rza), Fatmanisə ("Məhəbbət", Mirzə İbrahimov), Tükəzban ("Vaqif", Səməd
Vurğun), Sənəm ("Namus", Aleksandr Şirvanzadə), TükəZ ("Hacı Qara", Mirzə Fətəli Axundzadə).
1946-cı ilin sonlarında Məxfurə xanım Bakıya qayıdıb. Aktrisa bu dəfə yaradıcılığı üçün
yeni olan, tamaşalarının üslub və janrları, məzmun və formaları ilə seçilən Gənc Tamaşaçılar
Teatrında işləməyi qərarlaşdırıb. Ömrünün sonuna qədər həmin kollektivdə aktrisalıq edib.
Məmməd Cəfərov
(1912 - 1980)
Əməkdar artist idi. Yaradıcılığının ən parlaq illəri Gəncə teatrı ılə baglıdır. Tipik və
psixoloji epizod rollar ustası kimi tanınıb. Əsasən Məmməd Cəfər imzası ilə tanınıb.
Gəncə Dövlət Dram Teatrında oynadığı əsas səhnə surətləri: İvanov ("Özgə uşağı", Vasili
Şkvarkin), Zakon Güləli, Gümüşov, Xacə Mübarək ("Kişilər", "Həmyerlilər" və "U1duzlar
görüşəndə", Altay Məmmədov), Dönməz, Əbdül, Aftil ("Od gəlini", "Solğun çiçəklər" və "Almaz",
Cəfər Cabbarlı), Bəxtiyar ("Şərqin qalası", Qurban Musayev), Mirzə Aşa ("Babək", Əbil Yusifov),
Əli bəy və Vidadi ("Vaqif", Səməd Vurğun), Dato ("Vətən namusu", Georgi Mdivani), Mirzə
Hüseyn və Kərəmov, Xəlil, Hüseyn ("Toy", "Əliqulu evlənir" və "Aşnalar", Sabit Rəhman), Əliş
("Qatır Məmməd", Zeynal Xəlil), Hacı Qara ("Hacı Qara", Mirzə Fətəli Axundzadə), Lüd-viq
("Praqanın şabalıd ağaclarının altında", Konstantin Simonov), Şair və Sərsəri ("Kəllə", Nazim
Hikmət), İqnas ("Qəribə dilənçi", Yan Saloviç), Cabbar ("Xəyanət", Həsən Bicari və Qulamrza
Cəmşidi), Əli ("Qaynana", Məcid Şamxalov), Həsənağa ("Göz həkimi", İslam Səfərli), Atobba
("Vicdan", Bəxti-yar Vahabzadə), Kamran ("Məhəbbət nişanəsi", Səttar Axundov), Fenardo
("Kələkbaz sevgili", Lope de Veqa), Belek ("Şikayət qəbul edilmir", Toktobolat Əbdülmöminov),
Polkovnik İqnatyev ("Qaya", Ədil İsgəndərov), İsaq Mendosa ("Aldanmış adaxlı", Riçard Şeridan),
Fərəcov ("Sən həmişə mənimləsən", İlyas Əfəndiyev), Bornoq ("Bura gəlin", Əziz Nesin), Cənab
Piçem ("Üç qəpiklik opera", Bertolt Brext), Qasım ("Nişanlı qız", Sabit Rəhman), Qratsiano
("Otello", Vilyam Şekspir), Karpe ("Uzaq sahillərdə", İmran Qasımov və Həsən Seyidbəyli).
Səməd Tağızadə
(1907-17.11.1978)
Səhnədə ilk uğurlarını Şəki teatrında qazanıb. Gəncə teatrının fəaliyyətinin ilk illərindən
truppaya qəbul edilib və kollektivin aparıcı aktyorlarından olub. Azərbaycan Respublikasının
əməkdar artisti fəxri adına layiq görülüb. Yaradıcılığının çiçəkləndiyi dövrdə səsi tutulub və teatrda
truppa müdiri və sairə vəzifələrdə işləyib.
Gəncə DDT-də əsas rolları: Sərvətzadə ("Özgə uşağı", Vasili Şkvarkin), Mirzə Saleh,
Bəhram, Aydın, Baxşı və Eyvaz, İbad ("Nəsrəddin şah", "Solğun çiçəklər", "Aydın", "1905-ci ildə"
və "Almaz", Cəfər Cabbarlı), Keller ("Üzləşdirmə", Lev Şeynin və Tur qardaşları), Kamal
("Qohumlar", Hacıağa Quliyev), Babək ("Babək", Əbil Yusifov), Karl Moor ("Qaçaqlar",
Fridrix Şiller), Vaqif ("Vaqif", Səməd Vurğun), Surxay ("Toy", Sabit Rəhman), Seyran ("Namus",
Alensandr Şirvanzadə), Rauf ("Həyat", Mirzə İbrahimov), Tərlan ("Bahar", Məmmədhüseyn
Təhmasib), Şirvan şahı ("Nizami", Mehdi Hüseyn), Otello ("Otello", Vilyam Şekspir), Yusif
("Məhəbbət", Mirzə İbrahimov), İldırım Atayev ("Atayevlər ailəsi", İlyas Əfəndiyev), Hacı Həsən
ağa ("Ölülər", Cəlil Məmmədquluzadə), Lenin ("Nəriman ata", Asif Zeynallı).
Əlihüseyin Qafarlı
(1911 - 1961)
Aktyor yaradıcılığının ilkin dövrü Gəncə Dövlət Dram Teatrı ilə bağlıdır O, 1929_cu
üdə BTİT-də aktyorluq fəaliyyətinə başlayıb və 1933-cü ildə həmin kollektivlə Gəncəyə köçüb.
Aktyor burada doqquz il işləyib və teatrın aktyor məktəbinin müstəqil üslub-formada inkişafında
müstəsna xidmətləri olub.
Həm Bərbərzadə ("Xoşbəxtlər") kimi komik, Kürd Musa ("Vaqif") kimi epizod, həm də
Aydın ("Aydın") və Yaqo ("Otello") kimi faciə rollarında böyük sənət ustalığı göstərə bilib.
Onun Gəncə DDT-də oynadığı əsas rolları bunlardır: Pavlitski və Prixodko ("Üzləşdirmə",
Tur qardaşları və Lev Şeynin), Aydın və Dövlət bəy, Qorxmaz, Allahverdi ("Aydın", "Od gəlini" və