Ekoloji audit -təbii mühitin vəziyyətinin gələcəyə
(perspektiv) sosial-iqtisadi qiymətləndirilməsi və onun əsasında
təsərrüfat fəaliyyətinin ətraf mühitə neqativ təsirinin qarşısının
alınması və yaxud həmin təsirin maksimum yumşaldılması
deməkdir. Proqnozlaşdırma- təbii ehtiyatlar potensialının və təbii
ehtiyatlara tələbatın dəyişməsi barədə əvvəlcədən görmə və
xəbərvermə
deməkdir.
Təbiətdən
istifadənin
proqnoz-
laşdırılmasına təbii sistemlərin özünü necə aparmasına dair
mülahizələr yürütmək üçün hərəkətlərin cəmi (toplusu) kimi
baxmaq olar. Bu mülahizələr təbii proseslərlə və onlara bəşəriyyətin
nə dərəcədə təsir göstərəcəyi ilə müəyyənləşir.
Ekoloji-iqtisadi proqnozlaşdırmanın əsaslarından biri
tarazlı inkişaf modelinə keçid konsepsiyasıdır. Hər bir ölkə özlərinə
məxsus meyarlara malikdir. Məsələn, Rusiyada konsepsiyanın
vəzifələri, istiqamətləri və tarazh inkişafa keçid şərtləri, habelə
qərar qəbul edilməsi və həmin inkişafın göstəriciləri müəyyən
edilmişdir. Konsepsiyanın bu anları proqramların funksiyalarının
formalaşdırılması üçün əsas ola bilər.
Proqnozlaşdırma və planlaşdırma bir neçə üsullarla
həyata keçirilə bilər. Ekoloji iqtisadi inkişaf proqnozu zamanı
proqram məqsədli metoddan istifadə etmək olar. Bu məsələdə
qrafalar nəzəriyyəsinə istinad etmək lazım gəlir. Eyni zamanda
genetik və normativ yanaşmaları birləşdirmək məqsədə uyğundur.
Belə hallarda xüsusi metodlardan, məsələn, ekstra- polyasiya,
ekspert qiymətləndirmə, sorğu aparmaq, modelləşdirmə, balans və
s. üsullardan istifadə etmək olar.
Təbiətdən istifadə problemlərinin həllində proqramlı-
məqsədii yanaşma regionun ilkin vəziyyətini, problemlərin aşkar
edilməsini və baş məqsədin formalaşmasını, regionun təbii
şəraitinin yaxşılaşdırılması və qorunub saxlanması məqsədinin
vacibliyinə dair ekspertiza apaniması lazım gəlir. Ekspert
qiymətləndirmə eyni zamanda problemlərin üstünlüklərinin
(prioritetlərin) ayrılmasına şərait yaradır. Bu mərhələdə məsələlərin
həllini onların vacibliyinə və vaxtına görə dərəcələrə bölmək olar.
Deyilənlərlə əlaqədar olaraq tədbirlərin proqrama
86
müvafiq icra edilmələri vaxta görə də nizamlanmalıdır. Bunlar
əhatə dairəsinə görə proqramı-məqsədli yanaşmamn tərkib
hissəsidir, onların sosial-iqtisadi, elmi-texniki problemlərin həllinə
yönəldilməsi məqsədə müvafiqdir. Proqnozlaşdırma tədqiqatlar və
idarəetmənin səmərəli həyata keçirilməsinə şərait yaradır.
Ekoloji-iqtisadi
inkişafın proqnozlaşdırılması çox
komponentli məsələdir. Hesab edirlər ki, belə məsələlərin təhlilini
«qraflar nəzəriyyəsi» əsasında həll etmək daha asandır. Adı çəkilən
nəzəriyyə ekoloji-iqtisadi sistemlərin formalaşdırılan modellərində
əks əlaqələri əks etdirir. Bu isə riyazi aparatdan istifadə etmədən
mümkün deyildir. Müəyyənləşdirilmiş qraflar əsasında hazırlanmış
modellər daha dəqiq nəticələr verir, onların dərk olunması xeyli
asanlaşır.
Çox komponentli məsələlərin modelləşdirilməsinin
əsasını impulsiv (təkan) proseslər təşkil edir. Hər hansı zirvəyə
müəyyən dəyişmə tapşırılır (verilir). Bu zirvə bütün göstəricilər
sistemini fəallaşdırır və fəal zirvə adlanır. Belə zirvələr bir neçə ola
bilər.
Çox komponentli məsələlərin həllinin köməkliyi ilə
sistemin inkişaf təmayülünü qiymətləndirmək olur. Modeli
müəyyənləşdirərkən sistemin göstəricilərinin dəyişməsi ilə
kəmiyyət proqnozunu formalaşdırmaq mümkündür. Bunun
sayəsində öyrəndiyimiz sistemə təsirin müxtəlif variantlanm
tapmaq olur ki, bu da ən yaxşı variantı seçməyə şərait yaradır.
Kompleks proqnozda qarşıya qoyulmuş məqsədlərin,
təbii ehtiyatların, ekoloji-iqtisadi proseslərin inkişaf meyllərinin və
elmi-texniki proqresin (tərəqqinin) diqtə etdiyi imkanların
bir-birinə müvafiq olmasına (uyğunluğuna) o vaxt nail olmaq olur
ki, genetik və normativ üsullar tətbiq edilsin.
Hər iki yanaşma bir-biri ilə sıx əlaqədardır və bütün
proqnozlaşdırma sistemlərinin qurulmasında ən vacib prinsiplərdən
biridir. Birinci hadisələr indiki şəraitdən gələcəyə qədər nəzərdən
keçirilir, ikinci isə inkişafın müəyyən məqsədlərindən
87
çıxış edərək fəaliyyət göstərir. Nəticə nəzərdən keçirilir ki,
gələcəkdə ona nail olmaq real halda mümkünləşsin.
Genetik
və
normativ
yanaşmalar
nəticəsində
proqnozlaşdırma və nizamlanmaya dair sintez aparmaqla
aşağıdakılara diqqət verilməlidir:
1)
Təbii ehtiyatlara tələbatın səviyyəsi real resurslara və
imkanlara görə müəyyən edilsin və istehlak (istifadə) normativləri
işlənmiş olsun.
2)
Təbii mühitə təsirin səviyyəsi aşağıdab şərtlər
daxilində müəyyən edilsin: elmi-texniki tərəqqi, texnoloji imkanlar
və təmizləmö prosesinin təkmilləşməsi, təbii mühitin vəziyyətinin
keyfiyyət normativinə əsaslansın.
Genetik və normativ proqnozun məlumatlanmn
müqayisəsi göstərir ki, imkanlar və arzu edilən vəziyyət arasında
qırılmalar olur. Bir qayda olaraq, deyilənlər qarşıya qoyduğumuz
məqsədlərə çalmaq üçün resurs çatışmazlığında özünü biruzə verir.
Proqnozların tərtib edilməsində müəyyən olunan çatışmazlıqlar
üçün əlavə vəsaitlər axtanhr. Əgər genetik və normativ proqnozların
göstəricilərini razılaşdırmaq mümkün olmazsa, onda ilkin
məqsədlərdə dəqiqləşdirmələr (korrektələr) aparmaq lazımdır.
Təbiətdən istifadənin problemlərinin həlli əsasən ərazi
yanaşmalarında səmərəli ola bilər. Təbiətdən istifadənin regional
problemlərinin həlli zamanı əldə edilmiş təcrübə aşağıdakı
istiqamətlərə malikdir:
-
təbiəti mühafizə tədbirlərinin sahələr, rayonlar üzrə iş
proqramları;
-
müəyyən təbii ehtiyatların, yaxud təbii mühitin
komponentinin mühafizəsi üzrə tədbirlər sxemi;
-
təbiəti mühafizə kompleks sxemlərinin Ölkə, şəhər, rayon və
s. üzrə tərtibi.
Birinci iki istiqamət-regionda təbiəti mühafizə, ərazinin
bütün problemini tamamilə həll edə bilməz, çünki belə yanaşma
yalnız ayrı-ayrı tədbirləri əhatə edir, sahələrarası əlaqə
88
Dostları ilə paylaş: |