hara getdiyimizi soruĢdu. Bu azərbaycanlı oğlan Tehrana getdiyimizi bildirdi. Bunlar görüĢüb
öpüĢdülər, ağladılar. Sürücü dedi ki, mən səni pulsuz aparacağam. Onlar məni də götürdülər
və biz Tehrana getdik. Sürücü bizdən pul almadı. Bu oğlan Tehrana çatanadək bütün
Azərbaycan Ģəhərlərini keçdikcə ağlayır, o ağlayanda sürücü də ona qoĢulurdu. Müəllif yazır
ki, burada mən baĢa düĢdüm ki, xalqın parçalanması, bölünməsi nə deməkdir - bu adamlar
bir-birini qətiyyən tanımırdılar, ancaq bu sərhəddən keçən kimi doğma qardaĢa çevrilmiĢdilər.
Bax, bu ruhdur xalqı yaĢadan və məsələnin kökündə, mahiyyətində də o dayanır, hər Ģeyi də
o həll edəcəkdir.
-Allah qoysa.
Bəy, Bütöv Azərbaycan mövzusuyla bağlı Sizə sonuncu sualı vermək istəyirəm. Yanılmıramsa
Siz bir vaxtlar Heydər Əliyevə Azərbaycanı birləĢdirə biləcək güclü bir siyasətçi kimi
inanırdınız; bəs indi necə?
-Mən bunu Heydər Əliyev Moskvada yüksək vəzifə tutanda demiĢdim. Bir dəfə Moskvada bir
çıxıĢında o bildirdi ki, bizim hələ baĢqa dərdimiz də var - Ġranda milyonlarca həmvətənimiz,
qardaĢımız zülm və istibdad altındadır; biz onların da haqqında düĢünməliyik. Mən onda
fikirləĢdim ki, H.Əliyev elə yüksək məqama çatıbdır ki, dediyini edə bilər, buna gücü çatar.
Çünki Brejnevin yanında böyük nüfuzu var və bu məsələnin həlliyçün ondan kömək istəyə
bilər, axı bu, Rusiyaya da xeyirdir - Sovet dövlətinin sahəsi daha da böyüyər. Həm də bu
birləĢmə H.Əliyevin özünə də böyük nüfuz qazandırardı.
Bu düĢüncəmin kökü haradan gəlirdi? Mərhum Seyid Cəfər PiĢəvəri Mircəfər Bağırova deyib
ki, gəl bu məsələni Azərbaycan KP-nin bürosunda qoyaq və Azərbaycanı birləĢdirək. Belə də
ediblər - Azərbaycanda KP MK bürosu çağırılıb və Azərbaycanın birləĢdirilməsi haqqında qərar
qəbul edilib.
-Neçənci ildə?
-1946-da - müharibədən sonra. Sov.ĠKP MK Siyasi Bürosundan xahiĢ edilib ki, bu məsələ
haqqında o da qərar qəbul etsin. Mircəfər Bağırov bu sənədi Stalinin yanına aparıb. Stalin
onun məsələyə Siyasi Büroda baxılmaq arzusunu eĢidəndə cavab verib: "Büro mənəm. Bu
haqda heç söhbət də ola bilməz!". Sənədi məhv edib. Bağırov bunu olduğu kimi PiĢəvəriyə
danıĢıb. Deməli, bu məsələni Moskvanın əliylə həll etmək olardı, bu Ģərtlə ki,
birinci adam ona
razılıq versin. Mən də Brejnevin buna gedə biləcəyini düĢünürdüm, çünki o zaman SSRĠ Yaxın
və Orta ġərqə çox güclü təsir göstərirdi. Təkcə bunu xatırlayaq ki, Əfqanıstana artıq Sovet
ordusu çıxarılmıĢdı. Azərbaycan məsələsini də bu kontekstdə həll etmək olardı.
Ancaq sonradan gördüm ki, səhv düĢünmüĢəm - Azərbaycanı parçalayan elə Moskvadır, onun
birləĢməsini istəməyən çoxlu qüvvələr var və Əliyev bu iĢin öhdəsindən gələ bilməz. Ġndi -
yenidən Azərbaycana baĢçılıq etdiyi bir vaxtdasa birləĢdirmə məsələsi onun imkanlarından
xaricdir - bu, Əliyevlik deyil. Heydər Əliyev son vaxtlar Tehrana gedəndə ona sual verdilər ki,
sizdə Güney Azərbaycan problemi varmı? O dedi ki, bizdə belə problem yoxdur və bu haqda
heç düĢünmürük də. Deməli, problemdən tamamilə qaçdı. Amma mənsə prezident olanda
Altıncı söhbət. MĠLLĠ ĠDEOLOGĠYAMIZ HANSIDIR?
Onlara de ki: "Bizim qarĢımıza çıxara biləcək bir elminiz varmı? Siz yalnız zənnə qapılır və
yalan uydurursunuz!".
De ki: "Tutarlı dəlil yalnız Allaha məxsusdur. Əgər O istəsəydi sizin hamınızı doğru yola
yönəldərdi".
(Qur’an, "Ənam" surəsi: 148-149)
1988-də Azərbaycan Xalq hərəkatı baĢlayanda bir çoxları yeni milli ideologiya yaratmaq
fikrinə düĢdü. Bu vaxt gur bir səs hamını diksindirdi və sanki yuxudan oyatdı: Bəylər, yeni bir
milli ideologiya
yaratmağa ehtiyac yoxdur, çünki o, çoxdan mövcuddur - MÜSAVATÇILIQ!
Bununla da bütün mübahisələrə son qoyan həmin gur səsin yiyəsi hələ yeniyetmə
çağlarından Məmmədəmin Rəsulzadəni özünə mürĢid seçmiĢ Əbülfəz Elçibəydi.
"Müsavatçılıq Azərbaycan xalqının mənəvi ehtiyaclarından çox təbii Ģəkildə
meydana çıxıb və onu ayrı-ayrı Ģəxslərin beyninin məhsulu saymaq çox yanlıĢ
olardı"
-Çox təəssüf ki, bizim hakimiyyət dövründə milli ideologiyamızı nəzəri baxımdan
təkmilləĢdirməyə nə vaxtımız oldu, nə də imkanımız (təbii ki, bu sahədə bir sıra mühüm
iĢlərin görüldüyünü də danmaq mümkün deyil), ancaq bizdən sonrakı müddətdə
bu mövzuda,
demək olar ki, heç bir iĢ getməyib.
Bizim milli ideologiyanın əsasında üç təməl durur: türkçülük, çağdaĢlıq və islam. Bunların hər
birinin mahiyyəti haqqında Sizinlə geniĢ söhbət etmək istəyirəm. Ancaq tərkib hissələrinə
keçməzdən qabaq ümumən müsavatçılıq ideologiyasını necə gördüyünüz çox maraqlıdır.
Çünki müsavatçılığa nəinki bu ideologiyanın baniləri Məmmədəmin Rəsulzadə və Mirzəbala
Məmmədzadənin, hətta çağdaĢ müsavatçı Nəsib Nəsibzadə və Hikmət Hacızadə kimi gənc
ideoloqlarımızın da çeĢidli (ancaq bir-birini tamamlayan) baxıĢları var. Bəs Əbülfəz Elçibəy
MÜSAVATÇILIQ termini altında nə düĢünür?
-MÜSAVATÇILIQ, adını çəkdiyiniz üç sütunuyla təĢəkkül tapıb; bu, inkaredilməzdir.
Azərbaycan xalqı artıq müsavatçılıq ideologiyasıyla yaĢayır və ona meyllidir; qoy kim nə edir-
etsin.
Türkçülük haqqında. Azərbaycanlıların - Azərbaycan ərazisində yaĢayan əhalinin yüzdə
səksəni TÜRKdür. Azərbaycan türk yurdudur və türk dünyasının onurğa sütunlarından
birisidir, kimsə də bunu dana bilməz. Tarix boyunca ən müxtəlif qüvvələr türkləri
Azərbaycandan yox etməyə dəfələrlə ən ciddi Ģəkildə çalıĢıblar, onları buradan
təmizləməkçün təkrar-təkrar soyqırımlarına, amansız assimilyasiya tədbirlərinə... əl atıblar.
Rusiya imperiyası Azərbaycan türklərini məhv etməkçün adını dəyiĢdirib, onları kiçik-kiçik
hissələrə parçalayıb. Ġran da eynən belə edib - türkləri səfəvilərə, əfĢarlara, qacarlara,
qaĢqaylara, nə bilim nə qədər tayfalara bölüb ki, guya bunlar baĢqa-baĢqa Ģeylərdir.