6. Açıq romb şəkilli damğalar – Ozni, Samşvilde;
7. Zolaqlı ləkəyə bənzəyən damğalar – Xəzərtəpə;
8. İçərisində diaqanallar qeyd edilmiş düzbucaqlı şəklində olan damğalar –
Amiranis dağı;
9. Ücbucaq formalı damğalar - Amiranis dağı, Kavasxlebi, Kültəpə,
Eçimədzin (Üç kilsə);
10. Düzbucaqlı üzərində sxematik bitki təsvirinin xatırladan damğalar –
Şreşblur, Kültəpə;
11. Kiril əlifbasının ―Ф‖ hərfini xatırladan damğalar – Karnut, Myxatqverdi;
12. Latın əlifbasındakı ―Z‖ hərfini xatırladan damğalar – Beştaşeni (Beştaş),
Qarni, Badaani;
13. Təpələri birləşmiş iki üçbucaqlı şəklində olan ―bas‖ damğası – Amiranis
dağı;
14. Ştrixlənmiş romb üzərində ikiqat spiral formalı damğa – Amiranis dağı;
15. ―Bas‖ damğası və ikiqat spiral şəkilli damğa – Göyrəpə və Kültəpə;
16. Svastika formalı ―as‖ (az // qas // qaz) damğası – Araqvi dərəsi, Təbərə-
əl-Akrad;
17. Üçbucaq üzərində ikiqat spiral – Ozni, Plur;
18. Daraqşəkilli damğa – Kültəpə;
19. Çəngəl formalı damğa – Kvasxlebi;
20. Kiprikcikli üçbucaq formalı damğa – Araqvi dərəsi;
21. Antropomorf formalı damğa – Kvasxlebi;
22. Sxematik şəkildə çəkilmiş bitkini xatırladan damğa – Ozni;
23. Sınıq xət formalı damğalar - Ozni;
24, 25. Latın rəqəmlərini xatırladan damğalar - Yanıqtəpə;
26. Ox damğası – Moxrablur;
27. Spiralşəkilli damğa - Ozni;
28. Dalğavari formalı damğa – Danqreuli dağı və Yanıqtəpə;
29. Kətməni xatırladan damğa – Muxatqverdi;
30. Buynuz damğası – Eliaziq;
31. İkibaşlı damğa – Kültəpə;
32. Qoşa yay damğası – Ozni;
33. ―S‖ hərfini xatırladan damğa – Kültəpə.
Buradakı işarələrin bir qismini piktoqram, başqa bir qismini isə piktoqramlarla
damğalar arasında keçid mərhələsinin işarələri hesab etmək daha doğru olar.
Hərçənd ki, onların bəzisi artıq formaca sırf damğa xüsusiyyətləri daşıyır.
Bilavasitə damğalara gəlincə isə, onlardan daha çox eyni dövrün maldar əhalisi
istifadə etmişdir. Əsasən keçi sürüləri bəsləməklə məşğul olan, köçəri həyat tərzi
keçirən maldarlardan dövrümüzədək zəngin qayaüstü rəsmlər və eyni dərəcədə
zəngin damğa arsenalı yetişmişdir. Üstəlik də onların fəaliyyət göstərdikləri
coğrafiya Kür-Araz mədəniyyəti dövrünün torpağa bağlı əkinçilərinin yaşayış
arealından çox-çox geniş olmuş və məhz onlar sözügedən mədəniyyətin
nailiyyətlərini
Avrasiyanın geniş coğrafiyasına yaymışlar. Metallurgiya,
mədənçilik, dulusçuluq, toxuculuq, at minmək, araba düzəltmək, şalvar geymək və
s. onlardan başqa xalqlara keçmişdir. Yazı gələnəyini də bütün dünyaya məhz
onlar yaymışlar. Getdikləri hər yerə öz boy damğalarını həkk etməyi də, təbii ki,
unutmamışlar.
Dilçi alim Firudin Ağasıoğlu özünün "Azər xalqı" kitabında bildirir ki, XlX
əsrdən üzübəri V. Tomsen, A. Şiner, İ. A. Aristov, N. Q. Malitski, E. D. Polivanov,
A. C. Emre, İ. A. Batmanov, A. Bekmıradov və bir çox başqa alimlər runik
əlifbanın qədim türk damğalarından yaranması fikrini bəzən güman, bəzən də qəti
şəkildə söyləmiş və bir neçə örnəklə bu fikri əsaslandırmaq istəmişlər:
“Lakin onlardan daha əvvəl damğa → əlifba xəttini türkmən Ģairi Əndalip
"Oğuznamə" əsərində qələmə almıĢdır, çünki xalq arasında qədim çağlardan
yazının 24 boyun damğasından törəməsi, boylara isə damğaların Oğuz xan
tərəfindən verilməsi inamı vardır”.
Türk runik hərflərinin damğalardan törəməsi fikrinin bir çox türkoloqlar
tərəfindən müdafiə edildiyini S. Klyaştornıy da təsdiq edir. Onun sözlərinə görə,
bu fikrin tarixi hələ qədim türk yazılarının tam deşifrə edilməmiş olduğu dövrə
qədər uzanır. Məsələn, bu sahədə söz sahibi olan alimlərdən Q. İ. Spasski, M. A.
Kasteren və Q. Vamberi hələ o dövrdə Yenisey yazılarının işarələrinin Sibir
tatarlarının soy damğaları ilə üst-üstə düşdüyünə diqqət çəkərək, sözügedən
yazıların həmin damğalardan törədiyi fikrini irəli sürmüşdülər. Onlarla həmrəy
olan N. A. Aristov isə yazmışdır:
“Çox-çox qədim zamanlardan mövcud olmuĢ soy damğaları Orxon-Yenisey
əlifbasının hərfləri qismində tətbiq olunub”.
Onun bu fikrinə N. Q. Malitski də şərik çıxmışdır.
Burada mövzumuz baxımından son dərəcə böyük önəm daşımaqda olan bir
məqama xüsusi diqqət yetirmək lazımdır. Məsələ burasındadır ki, bir çox nəhəng
dilçi alimlər təkcə türk yazısının deyil, ümumiyyətlə, ilk fonetik yazı işarələrinin
damğalardan yarandığını və onlar üçün qaynaq rolunda isə Kür-Araz mədəniyyəti
dövrünə aid damğa və işarələrin çıxış etdiyini bildirirlər.
Maraqlıdır ki, eyni işarələrə Qobustan və Gəmiqayanın Son-Eneolit-Erkən
Tunc dövrlərinə aid qayaüstü rəsmləri arasında da rast gəlinməkdədir. Və onların
böyük əksəriyyəti ayrı-ayrı türk soy və boylarının damğalarıdır.