Ön Değerlendirme Raporu kapsamında uzmanlar tarafından yukarıdaki metinler ve tablolar dikkate alınarak yapılan değerlendirmeler sonucu, Yönetmelikte belirlenen kriterlere göre mevcut doğal sit alanının sit statüsünün iptal edilmesi veya Ekolojik Temelli Bilimsel Araştırma Raporu hazırlanması gerekçeleri ile birlikte önerilir.
Potansiyel doğal sit alanları için ise doğal sit özelliği göstermesi halinde Ekolojik Temelli Bilimsel Araştırma Çalışması önerilir.
BÖLÜM IV
4.EKOLOJİK TEMELLİ BİLİMSEL ARAŞTIRMA RAPORU
Ön Değerlendirme Raporu sonucunda bilimsel temelli bir çalışmaya ihtiyaç duyulması kanaatinin belirtilmesi halinde Yönetmeliğin 5.,6.,7.,8.,16. maddelerdeki kriterler, geçici 2. ve 3.madde dikkate alınarak rapor düzenlenecektir.
Bu rapor;
1-Biyo-Ekolojik,
2-Jeolojik, jeomorfolojik ve hidrojeolojik,
3-Peyzaj
değerlendirmelerini içerecektir.
4.1. Biyo-Ekolojik Temelli Bilimsel Araştırma Raporu İçeriği ve Formatı
Bir alanın biyo-ekolojik önemi, “kritik türlerin varlığı ve bu türlere ait habitatların durumu” ile ortaya konmalıdır. Doğal sit alanı belirlenirken yapılacak biyo-ekolojik çalışmaların hedefi, alanın tür çeşitliliğini (flora ve faunası) ve habitat özelliklerini saptamaktır. Saha çalışmaları ile tespit edilen tüm türler içerisinden kritik türler (tehlike altında olan, endemik, dar yayılımlı ve yaşamlarının belirli dönemlerinde alana bağımlı olan türler) ve bu kritik türlerin habitatlarla olan ilişkileri (yayılımları, habitat kalitesi ve işlevi) ortaya konulacaktır. Kritik tür tanımlamasında kullanılan kavramlarla ilgili detaylı bilgi Tablo 7’de verilmiştir.
Alanın önemi ve genişliği ile ilgili değerlendirmelerde, kritik türler-yayılım alanları ve habitatların kalitesi-işlevi ele alınması gereken ana ölçütlerdir. Ekolojik değerlendirmelerde, kritik tür veya türler ile habitatların mevcut durumu bir bütün olarak irdelenmeli, alanın büyüklüğü ise, kritik türlerin yayılım sınırları baz alınarak (alansal ve zamansal boyutta) yapılmalıdır. Mevcut ve potansiyel doğal sit alanları, içerdikleri öncelikli flora ve fauna türlerinin yaşamsal isteklerini karşılayabilecek kadar geniş ve/veya gerekli durumlarda diğer alanlarla bağlantısı olan doğal alanlar olarak değerlendirilmelidir.
Habitat Veri Formu İçin Gerekli Bilgiler:
Görsel, uydu ve hava fotoğrafları ya da uzaktan algılama ile belirlenen habitat tipine göre veri formu üretilerek gerekli ve yeterli sayıda aşağıda başlıkları verilen habitat veri formu doldurulacaktır.
Habitat veri formunda yer alacak konu başlıkları;
-
Alanın geometrik tanımı (Nokta, çizgi, alan),
-
Formu dolduran kişi adı ve form numarası,
-
Tarih,
-
Alanın tanımı ve alanla ilgili gözlemler,
-
Alanın topoğrafik ve jeolojik yapısı (Eğim, yön, anakaya ve toprak tipi gibi),
-
Alandaki dominant formasyon tipi, örtüş yüzdesi, tabakalaşma gibi özellikler,
-
Alanı karakterize eden flora türleri,
-
Alanı karakterize eden faunistik elemanlar,
-
Alandaki etkiler (yerleşim, otlatma, yangın, hafriyat vb.),
-
Mevcut arazi kullanımı (Tarımsal, ormancılık, turizm vb.),
-
Ana biyotop tipleri ve örtüş yüzdeleri,
-
Varsa EUNIS’ teki karşılık kodu,
Varsa EUNIS Habitat Sisteminde yer alan Biyotop Tipleri belirlenerek, aldığı kod numarasına ve IUCN tehlike kategorilerine göre alanın önem derecesi değerlendirilecek ve öneride bulunulacaktır.
Doğal sit alanı belirleme ve kategorilendirme sürecinde, alan ölçekli korumanın yapılması için, kritik türlerin varlığına bağlı olarak, dört ayrı kriter kullanılacaktır;
(1) Nesli tehlike altındaki (küresel ve ulusal ölçekte) türler,
(2) Dar yayılımlı (küresel ve ulusal ölçekte) türler,
(3) Endemik türler,
(4)Yaşamlarının belirli dönemlerinde belli alanlarda yoğun olarak bulunan türler.
Bu dört kriterden birincisi, nesli tehlike altındaki kritik türlerin varlığı, bir alanın “hassaslığını”, diğer üç kriter ise alanın “benzersizliğini” ifade eder. Bu kavramlarla ilgili detaylı bilgiler Tablo 8’de verilmiştir.
Tablo 7: Kritik Tür Ölçütleri
Kriter 1
|
Tehlike Altındaki Türler
|
Bu kategori IUCN Kırmızı Listesinin değerlendirmelerine göre, nesli tehlike altında (CR, EN, VU) kategorilerine giren türlerdir. Bu kategorilerin açıklaması şu şekildedir.
CR: Critical Endangered: Nesli Kritik düzeyde tehlike altındaki tür
EN: Endangered: Nesli tehlike altındaki tür
VU: Vulnarable: Nesli hassas düzeyde tehlike altındaki tür
|
Kriter 2
|
Dar Yayılımlı Tür
|
Klasik endemizm kavramından, politik sınırlar yerine, ekolojik sınırlar dikkate alınması ile ayrılır. Türkiye ölçeğinde lokal (veya noktasal) boyutta yayılım gösteren türlerdir.
|
Kriter 3
|
Endemik Tür
|
Endemik türler, yeryüzünün yalnızca belirli bölgelerinde yayılım gösteren, yayılımı politik sınırlarla belirlenmiş türlerdir. Bulundukları ülke dışında, bir başka ülkede bulunmayan, ülkeye özgün türlerdir. Bu terim, aşağıda belirtilen faklı gruplarla da tanımlanabilmektedirler.
Geniş yayılımlı endemik tür: Bir ülke sınırları içinde geniş yayılım gösteren türlerdir.
Bölgesel endemik tür: Bir ülkenin belirli bir bölgesinde yayılım gösteren türlerdir (örneğin sadece Akdeniz Bölgesinde)
Lokal (Noktasal) endemik tür: Bir ülkenin sadece bir mevkiinde bulunan türlerdir (Örneğin Liquidamber oryantalis-sadece Muğla-Dalaman’da bulunan “lokal endemik” bir türüdür.
|
Kriter 4
|
Yaşamlarının belirli dönemlerinde belli bir alanda yoğunlaşan türler
|
Bir türün küresel popülasyonunun önemli bir bölümünü, belli dönemlerde barındıran “benzersiz” alanlardır. Bunlar üreme kolonilerinden, tüneme veya besin arama gibi amaçlarla üreme dışında kullanılan alanlardan veya kısa süreli olarak bir türün göçü sırasında konaklama amaçlı kullandıkları alanları kapsamaktadır.
|
Tablo 8: Hassaslık ve Benzersizlik Kriterleri
HASSASLIK
Bu kriteri sağlayan alanlar, nesli tehlike altındaki türlerin önemli popülasyonlarını barındıran alanlardır. Nesli tehlike altında olan türlerin çoğu, olağan koşullar altında geniş bir alana yayılma eğilimi gösterse de, günümüzde insan baskısı nedeni ile birbirinden kopuk ve genellikle kendisini çevreleyen alanlardan kolayca ayrılabilen coğrafyalarda sıkışmışlardır. Örneğin toy kuşu (Otis tarda) yakın bir zamana kadar Türkiye’deki tüm bozkır ve tarım alanlarında yaygın olarak üremekte iken, günümüzde sadece 20-30 kadar alanda bulunmaktadır. Bu alanlar genellikle Anadolu’daki son geniş bozkır alanları ve geleneksel tarım alanlarını içermektedir.
Hassaslığı temel alan kriter:
Kriter 1. Tehlike altındaki türler: Tehlike altındaki bir türün düzenli olarak ve önemli sayılarda bulunduğu alanlar
|
BENZERSİZLİK
Yeryüzündeki bazı alanlar, insan baskısı olmasa da, kendilerini çevreleyen geniş coğrafyadan farklı özellikler taşır ve bu özellikler çoğu zaman doğal sınırlarla kendisini gösterir. Örneğin Tuz Gölü, Orta Anadolu bozkırlarının ortasında daha ilk bakışta farklı bir oluşum olarak göze çarpar. Biyocoğrafik olarak bir iç deniz özelliği taşıyan Tuz Gölü, dünyanın başka hiçbir yerinde yaşamayan ve/veya nadir birçok bitki ve hayvan türünün yaşam alanıdır. Turnaların (Grus grus), flamingoların (Phonicopterus ruber), sakarca kazlarının (Anser albifrons) dünya populasyonunun önemli bir bölümü, yılın belirli dönemlerinde bu gölde yaşar.
Benzersizliği temel alan kriterler:
Kriter 2. Dar Yayılımlı Türler: Bir veya daha fazla dar yayılımlı türün küresel popülasyonunun önemli bir kısmını düzenli olarak barındıran alanlar.
Kriter 3. Yoğunlaşan Türler: Yoğunlaşan türlerin küresel popülasyonunun önemli bir kısmını düzenli olarak barındıran alanlar
Kriter 4. Biyoma özgü (endemik) Türler: Dağılımları belli bir biyoma veya biyomun alt birimlerine bağımlı olan türlerin küresel popülasyonunun önemli bir kısmını düzenli olarak barındıran alanlar
|
Bir alanın doğal sit alanı olarak seçilmesi sürecinde, alana ait sadece tür sayıları bir ölçüt olarak ele alınmamalıdır. Zira tür sayısı bakımından çok az türle temsil edilen alanlar, yukarıdaki dört ölçütten birini sağlayan bir tür ve/veya daha fazla tür için önemli bir alan olarak değerlendirilmelidir.
Bir alanın doğal sit alanı olarak seçilmesi sürecinde kritik türlerin tehlike kategorileri, popülasyon yoğunlukları ve yayılım durumları konusunda sadece küresel ölçekte çıkarımlar yaparak doğrudan karar vermek, tür ve habitat çeşitliliği çok yüksek olan ülkeler için kaosa neden olacağından, kritik türlerin ulusal düzeydeki durumlarının ve statülerinin de değerlendirilmesi gereklidir. Dolayısı ile bir alanla ilgili karar verme süreci, kritik türlerin uluslararası ve ulusal düzeydeki durumları göz önünde bulundurularak, belirli aşamalarla yapılacaktır. Bu aşamalar aşağıda maddeler halinde verilmiştir.
AŞAMALAR
|
AÇIKLAMA
|
1. Aşama:
|
Küresel ve Ulusal ölçekte kritik türlerin belirlenmesi.
|
2. Aşama:
|
Türkiye ölçeğinde de kritik tür olarak değerlendirilen türlerin, yayılımı, endemizmi ve yaşamlarının belirli dönemlerinde belli alanlarda yoğun olarak bulunan türler olup olmadıkları değerlendirilmelidir.
|
3. Aşama:
|
Kritik türlerin bulunduğu alanların boyutu ve kalitesinin belirlenmesi.
|
4. Aşama:
|
DEĞERLENDİRME ve ÖNERİ
-
Doğal sit alanının, biyo-ekolojik durumu (kritik flora-fauna türleri ve habitatları ile habitatların mevcut durumu ve insan faaliyetlerine maruz kalma durumu göz önünde bulundurularak) “doğallık, bütünlük, hassasiyet, biyoçeşitlilik, tipiklik ve eşsizlik, estetik ve mükemmeliyet, yenilenebilme yeteneği, doğal kaynak oluşturma, sosyo-ekonomik katkı” parametreleri açısından değerlendirilmelidir.
-
Bu bölümde, hazırlanan ön değerlendirme raporuna göre, söz konusu doğal sit alanı, 19 Temmuz 2012 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanan “Korunan Alanların Tespit, Tescil Ve Onayına İlişkin Usul ve Esaslara Dair Yönetmelik"te tanımlanan alanlara (Kesin korunacak hassas alanlar, Nitelikli doğal koruma alanları ve Sürdürülebilir koruma ve kontrollü kullanım alanları) ait ayırt edici özellikler açısından değerlendirilmelidir.
-
Ekolojik Temelli Bilimsel Araştırma Raporu sonucunda yapılan değerlendirmelere ve Yönetmelik hükümlerine göre söz konusu doğal sit alanının uzmanlar tarafından yeni alan kategorisi veya iptali önerilir.
| 4.1.1. Doğal Sit Alanı İle İlgili Genel Bilgiler
Tablo 1’e uygun olarak hazırlanacaktır.
4.1.2. Biyo-Ekolojik Temelli Bilimsel Araştırma Raporu Hazırlanması İle İlgili Esaslar
4.1.2.1. Biyo-Ekolojik Temelli Bilimsel Araştırma Raporu Hazırlayacak Uzmanlar, İş Tanımları
Saha çalışmaları, flora-vejetasyon, fauna (balık, iki yaşamlı, sürüngen, kuş, memeli, omurgasızlar) alt dallarında özelleşmiş uzmanlar tarafından yapılmalıdır. Bu kapsamda, yapılacak biyo-ekolojik çalışmalarda, aşağıda belirtilen, 3 alt araştırma grubu oluşturulmalıdır.
-
Bitki (Flora ve Vejetasyon) Araştırma Grubu
-
Hayvan (Fauna) Araştırma Grubu
-
Ekoloji Araştırma Grubu
Söz konusu araştırma gruplarında görev alacak uzmanlar ile bu uzmanların biyo-ekolojik kapsamda yapacakları çalışmalar Tablo 9’da özetlenmiştir.
Alandaki türlerin belirlenmesi ve bilimsel bir ekosistem değerlendirilmesi yapılabilmesi için Tablo 9’da önerilen uzmanların “çalışma konularında en az 5 yıllık deneyimli” olmaları gereklidir. Ayrıca bu çalışmalarda, her takson grubu için en az 1 uzmanın bulunması şartı olmalıdır. Alan büyüklüğü fazla olduğunda ise bu sayının arttırılması önerilebilir. Alanda sulak alan (göl, gölet, akarsu, nehir, dere gibi) bulunmuyor ise uzmanı araştırma ekibinde yer almayabilir.
Tablo 9: Ekolojik Temelli Bilimsel Araştırma Raporu çalışmalarında taksonlar, uzmanlar ve görevleri
ARAŞTIRMA GRUBU
|
ARAŞTIRMACILAR
|
GÖREVLERİ
|
BİTKİLER
(Flora ve Vejetasyon)
|
Alanın özelliğine göre Yönetmeliğin 16. Maddesinde yer alan meslek disiplinlerinden oluşan komisyon tarafından değerlendirilir
| -
Alandaki bitki türlerinin belirlenmesi ve bitki türü listesinin oluşturulması
-
Alandaki tehlike altında, endemik, nadir ve dar yayılımlı bitki türlerinin ve yayılım sınırlarının belirlenmesi
-
Alanın bitki birliklerinin belirlenmesi
-
Alanın vejetasyon haritasının hazırlanması
-
Alandaki tehlike altında, endemik, nadir ve dar yayılımlı bitki türlerinin yayılım sınırlarının ve nispi bolluklarının belirlenmesi
|
HAYVANLAR
(Fauna)
|
Alanın özelliğine göre Yönetmeliğin 16. Maddesinde yer alan meslek disiplinlerinden oluşan komisyon tarafından değerlendirilir
| -
Alandaki balık türlerinin belirlenmesi ve balık türü listesinin oluşturulması
-
Alandaki tehlike altında, endemik, nadir ve dar yayılımlı balık türlerinin nispi bolluklarının ve yayılım sınırlarının belirlenmesi
-
Alandaki iki yaşamlı (semender, kurbağa) ve sürüngen (kaplumbağa, kertenkele ve yılan) türlerinin belirlenmesi ve iki yaşamlı ve sürüngen türleri listelerinin oluşturulması
-
Alandaki tehlike altında, endemik, nadir ve dar yayılımlı iki yaşamlı ve sürüngen türlerinin, nispi bolluklarının, biyolojik aktivitelerinin ve yayılım sınırlarının belirlenmesi
-
Alandaki kuş türlerinin belirlenmesi ve kuş türü listesinin oluşturulması
-
Alandaki tehlike altında, endemik, nadir ve dar yayılımlı kuş türlerinin biyolojik aktivitelerinin (üreme, kışlama, göç) ve yayılım sınırlarının belirlenmesi
-
Alandaki memeli türlerinin belirlenmesi ve memeli tür listesinin oluşturulması
-
Alandaki tehlike altında, endemik, nadir ve dar yayılımlı kuş türlerinin biyolojik aktivitelerinin (üreme, kışlama, göç) ve yayılım sınırlarının belirlenmesi
-
Alandaki önemli omurgasız türlerinin belirlenmesi tür listelerinin oluşturulması
-
Alandaki tehlike altında, endemik, nadir ve dar yayılımlı böcek ve diğer omurgasız türlerinin biyolojik aktivitelerinin (üreme, kışlama, göç) ve yayılım sınırlarının belirlenmesi
|
EKOLOJİ
|
Alanın özelliğine göre Yönetmeliğin 16. Maddesinde yer alan meslek disiplinlerinden oluşan komisyon tarafından değerlendirilir
| -
Alandaki flora ve fauna türlerinin bulunduğu habitatların belirlenmesi
-
Alandaki tür çeşitliliğinin ve tür nadirliğinin belirlenmesi
-
Alandaki tehlike altında, endemik, nadir ve dar yayılımlı flora ve fauna türlerinin dağılım haritalarının oluşturulması
-
Alanın biyolojik açıdan önemli olan sınırlarının coğrafi bilgi sistemleri kullanarak belirlenmesi
-
Alanın flora-fauna bileşenleri ile habitatlarla ilgili Ekosistem Analizinin yapılması
|
4.1.2.2. Biyo-Ekolojik Temelli Araştırmaların Süresi ve Dönemleri
Biyo-ekolojik çalışmalar saha, literatür ve ofis çalışmaları şeklinde ardışık ve bütünleyici olarak yapılacaktır. Literatür ve ön-saha keşif çalışmaları, bir yılı kapsayacak şekilde belirli dönemlerde yapılacak saha çalışmaları, elde edilen verilerin kayıt edilmesi ve belirlenen ölçütlere göre listelerinin hazırlanması, verilerin ekolojik olarak değerlendirilmesi, haritalama ve raporlandırma süreleri de göz önüne alındığında, “bir alandaki Biyo-Ekolojik Temelli Bilimsel Araştırma Raporu çalışmaları süresinin en az 12 ay olması gereklidir”.
Yapılacak çalışmaların süresinin belirlenmesinde, bitkilerin çiçeklenme dönemleri ve hayvanların üreme-göç dönemleri esas alınacaktır. Bu nedenle en az 12 (oniki) aylık süre içerisinde belirli dönemlerde saha çalışmaları yapılacak ve alanla ilgili güncel veri toplanacaktır.
Bu bağlamda, Biyo-Ekolojik Temelli Bilimsel Araştırma Raporu çalışmaları için önerilen 12 aylık süre içerisinde her bir araştırma grubuna ve taksona ait çalışma planı Tablo 10’da gösterilmiştir.
ÇALIŞMA KONULARI
|
1
|
2
|
3
|
4
|
5
|
6
|
7
|
8
|
9
|
10
|
11
|
12
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Ocak
|
Şubat
|
Mart
|
Nisan
|
Mayıs
|
Haziran
|
Temmuz
|
Ağustos
|
Eylül
|
Ekim
|
Kasım
|
Aralık
|
ÖN ÇALIŞMALAR
(Literatür ve saha keşif)
|
X
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
SAHA ÇALIŞMALARI
|
|
X
|
X
|
X
|
X
|
X
|
X
|
X
|
X
|
X
|
X
|
X
|
Bitki
(Flora)
|
Bitki türleri
|
|
|
|
X
|
X
|
X
|
|
|
|
|
X
|
X
|
Vejetasyon
|
|
|
|
X
|
X
|
X
|
|
|
|
|
X
|
X
|
Hayvan
(Fauna)
|
Balıklar
|
|
|
|
X
|
X
|
|
|
|
|
|
X
|
X
|
İki yaşamlılar
|
|
|
|
|
X
|
X
|
|
|
|
|
|
|
Sürüngenler
|
|
|
|
|
X
|
X
|
|
|
|
|
|
|
Kuşlar
|
|
|
|
X
|
X
|
X
|
|
|
X
|
X
|
|
|
Memeliler
|
|
|
|
X
|
X
|
X
|
|
|
X
|
X
|
|
|
Omurgasızlar
|
|
|
|
X
|
X
|
X
|
|
|
X
|
X
|
|
|
Ekoloji
|
|
X
|
|
X
|
X
|
X
|
|
|
X
|
X
|
|
|
Veri Analizi
|
|
|
|
|
|
|
X
|
|
|
|
X
|
X
|
Haritalandırma
|
|
|
|
|
|
|
|
X
|
|
|
X
|
X
|
Raporlandırma
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
X
| Tablo 10: Ekolojik Temelli Bilimsel Araştırma Raporu çalışmaları için önerilen 12 aylık süre içerisinde yapılacak çalışmalara ait zaman tablosu
Alandaki türlerin belirlenmesi ve bilimsel bir ekosistem değerlendirilmesi yapılabilmesi için Tablo 9’da önerilen uzmanların “çalışma konularında en az 5 yıllık deneyimli” olmaları gereklidir. Ayrıca bu çalışmalarda, her takson grubu için en az 1 uzmanın bulunması şartı olmalıdır. Alan büyüklüğü fazla olduğunda ise bu sayının arttırılması önerilmelidir.
4.1.3. Biyo-Ekolojik Temelli Bilimsel Araştırma Raporu Çalışmalarına Ait Yöntemler 4.1.3.1. Genel İlkeler
Flora-Fauna çalışmalarında amaç genel olarak, alandaki flora (bitki türleri) ve fauna unsurlarını (memeliler, sürüngenler, kuşlar, balıklar, iki yaşamlılar ve omurgasızlar) tür düzeyinde belirlemek, bu türlerin alanlardaki biyolojik aktivitelerini (üreme, kışlama, beslenme, konaklama vb.) tespit etmektir. Bu bağlamda yapılacak floristik ve faunistik çalışmalarda esas alınan ilkeler ve yöntemler genel hatlarıyla aşağıdaki gibidir.
-
Flora-Fauna ile ilgili verilerin elde edilmesinde kullanılacak yöntemler aşağıda belirtilmiştir.
-
Doğrudan saha çalışmaları ile yapılan gözlem ve kayıtlar,
-
Güncel literatür bilgileri, (alanda yapılan faunistik çalışmalara ait bilimsel yayınlar, resmi raporlar vb.)
-
Yöre sakinleri ile yapılan görüşmelerden elde edilen bilgiler,
-
Habitat uygunluğu değerlendirmesi (araştırıcıların habitat uygunluğu nedeni ile bulunması olası türler),
-
Flora-Fauna çalışmaları ve raporu, bitkiler(flora), memeliler (Mammalia), kuşlar (Aves), sürüngenler (Reptilia), iki yaşamlılar (Amphibia), balıklar (Pisces) ve Omurgasızlar gruplarını kapsayacaktır.
-
Flora-Fauna çalışmalarının yapıldığı alana ait habitat tipleri (orman, sulakalan, step, tarım alanı vb.) belirlenecek ve belgelenecektir (fotoğraf vb.).
-
Alanın vejetasyon yapısı belirlenirken, vejetasyon haritasında baskın bitki örtüsü, alanın büyüklüğüne uygun olarak ölçekli haritalara işlenecek ve gösterilecektir.
-
Alanın yakın çevresindeki habitatlar ve varsa kritik ekosistemler (ulusal ve uluslararası mevzuatla koruma altına alınmış alanlar) tanımlanacak ve alanın bu habitatlarla olan ekolojik ilişkisi belirtilecektir.
-
Fauna çalışmaları, mevcut alanının faunistik unsurlarını saptayacak şekilde, tüm alanda ve/veya alanın tümünü temsil edecek şekilde yapılacak, alan dışında ama alanla ilişkili değişken bir topoğrafya ve/veya vejetasyon yapısının olabileceği durumlarda çalışma alanı daha da genişletilebilecek ve alanın yakın çevresiyle birlikte değerlendirilecektir.
-
Bitki türlerinin saptanması için yapılacak saha çalışmaları bitkilerin çiçeklenme dönemlerinde yapılacaktır. Bu durum farklı bitki grupları için farklı zamanlarda olabilir (örneğin soğanlı bitkiler için Kasım-Aralık, diğer bitkiler için ilkbahar dönemi gibi)
-
Hayvan türlerinin belirlenmesinde, türlerin tercihlerine uygun habitatların varlığından ve hayvanlara ait yuva-yavru-kusuk-ayakizi (özellikle kuş ve büyük memeli türlerinin tanımlanmasında), dışkı-besin artığı-yuva deliği(özellikle memelilerin tanımlanmasında), deri-boynuz ve kemik kalıntılarından da yararlanılacak ve bunlar belgelenecektir (fotoğraf vb.).
-
Faunistik saha çalışmaları sırasında alandaki türlerin teşhis edilmesi sırasında avlama-toplama-öldürme yapılmayacaktır.
-
Memeliler ve kuşların tür teşhisleri için doğrudan yapılan gözlemler sırasında optik aletler kullanılabilir (dürbün, fotokapan, teleskop vb.). Küçük memeliler, sürüngenler, iki yaşamlıların teşhislerinde ise atraplar, ağlar ve canlı tuzaklar kullanılacak, yakalamalar sonucunda tür teşhisleri yapılan hayvanlar tekrar doğaya serbest bırakılacaktır.
-
Fauna unsurlarının teşhisinde kuşların teşhisi için ağ ile yakalama ve tuzaklama yapılmamalıdır. Kuşların teşhisinde hat ve nokta sayım yöntemleri uygulanacaktır.
-
Özellikle sürüngen ve küçük memeli türleri için gözlemler ve doğada cansız bulunan materyalden (özellikle sahada bulunan ölü sürüngen bireyleri ve/veya deri, bağa kalıntıları) yararlanılmalı, alanla ilgili fauna unsurlarına ait güncel literatüre ait dökümanlar, daha önce toplanmış müze materyalleri, yöre halkı ve amatörler tarafından doldurulmuş hayvan örnekleri ve preslenen bitki türleri herbaryum örnekleri de hazırlanan envanter listelerine kaynak oluşturabilmelidir.
-
Biyo-Ekolojik Temelli Bilimsel Araştırma Raporu çalışmalarında 1/25.000 ve daha büyük ölçekte haritalardan ve uydu görüntülerinden yararlanılacaktır.
-
Saha çalışmaları, türlerin özelliklerine göre uygun saatlerde yapılacaktır.
-
Hazırlanan tür listesi tablolarında, her bir türün yanına bilimsel adları, Türkçe isimleri, küresel ve ulusal ölçekte tehlike kategorileri, kritik olarak değerlendirilen türlerin küresel ve ulusal ölçekte yayılım durumları, endemizmleri (lokal, bölgesel ve geniş yayılımlı) ve hangi yöntemle (literatür, gözlem, habitat uygunluğu vs.) tespit edildiği belirtilecektir.
-
Hazırlanan tür listesi tablolarında kullanılan kısaltmalara ve sembollere ait detaylar belirtilecektir.
Tablo 11: Türlerin KÜRESEL Ölçekte Tehlike Kategorilerinin Belirlenmesinde Kullanılması Önerilen Kaynaklar (Literatür)*
KÜRESEL ÖLÇEKTE TEHLİKE ALTINDAKİ TÜRLER
|
BAŞVURULMASI ÖNERİLEN LİTERATÜR
|
BİTKİ TÜRLERİ VE ALTTÜRLERİ
| -
IUCN RedList of ThreatenedSpecies.
-
http://www.iucnredlist.org/
|
İÇSU BALIK (SINIF: PESCES) TÜRLERİ VE ALTTÜRLERİ
| -
IUCN RedList of ThreatenedSpecies. http://www.iucnredlist.org/
-
Smith and Darwall, 2006
http://www.fishbase.org
|
İKİ YAŞAMLI (SINIF: AMPHIBIA) TÜRLERİ VE ALTTÜRLERİ
| -
IUCN RedList of ThreatenedSpecies. http://www.iucnredlist.org/
-
Anonymus. 2005-a. ( www.globalamphibians.org )
-
Cox, and Temple, 2009
|
SÜRÜNGEN (SINIF: REPTILIA) TÜRLERİ VE ALTTÜRLERİ
| -
IUCN RedList of ThreatenedSpecies. http://www.iucnredlist.org/
-
Cox, and Temple, 2009
|
KUŞ (SINIF: AVES) TÜRLERİ VE ALTTÜRLERİ
| -
IUCN RedList of ThreatenedSpecies. http://www.iucnredlist.org/
-
BirdLife International, 2004
|
MEMELİ (SINIF: MAMMALIA) TÜRLERİ VE ALTTÜRLERİ
| -
IUCN RedList of ThreatenedSpecies. http://www.iucnredlist.org/
-
Anonymus. 2005-b
|
OMURGASIZ (INVERTEBRATA) TÜRLERİ VE ALTTÜRLERİ
| -
IUCN RedList of ThreatenedSpecies. http://www.iucnredlist.org/
-
Swaay and Warren, 1998
|
Tablo 12: Türlerin ULUSAL Ölçekte Tehlike Kategorilerinin Belirlenmesinde Kullanılması Önerilen Kaynaklar (Literatür)*
ULUSAL ÖLÇEKTE TEHLİKE
ALTINDA TÜRLER VE ALTTÜRLER
|
BAŞVURULMASI ÖNERİLEN
LİTERATÜR
|
BİTKİ
| |
İÇSU BALIK (SINIF: PESCES)
| |
İKİ YAŞAMLI (SINIF: AMPHIBIA)
| |
SÜRÜNGEN (SINIF: REPTILIA)
| |
KUŞ (SINIF: AVES)
| -
Kiziroğlu, 2008
-
Kılıç ve Eken, 2004
-
Eken ve ark., 2006
|
MEMELİ (SINIF: MAMMALIA)
| |
OMURGASIZ (INVERTEBRATA)
| -
Karaçetin ve Hilary, 2011
-
Kalkman. and vanPelt. 2006
|
*Kaynaklar (Literatür)
Anonymus. 2005-a. Global AmphibianAssessment. (www.globalamphibians.org) IUCN, Conservation International and Nature Serve.
Anonymus. 2005-b. . Global MammalsAssessment. Samsun Workshop Results Report. IUCN. Gland.Gülez, S. 1984, “Doğal Anıtların Sınıflandırılması”, Tabiat ve İnsan Dergisi, Yıl: 18, Sayı:1, Ankara.
Cox, N. A. and Temple, H. J. 2009. I. EuropeanRedList of Europe. UCN SpeciesProgramme. Office forOfficial Publications of theEuropeanCommunities,
Demirsoy. 1996-a. Türkiye Omurgalıları. Türkiye Omurgalı Faunasının Sistematik ve Biyolojik Özelliklerinin Araştırılması ve Koruma Önlemlerinin Saptanması,. Amfibiler, Çevre Bakanlığı Çevre koruma Genel Müdürlüğü, Proje No: 90-K-1000-90. Ankara
Demirsoy. 1996-b. Türkiye Omurgalıları. Türkiye Omurgalı Faunasının Sistematik ve Biyolojik Özelliklerinin Araştırılması ve Koruma Önlemlerinin Saptanması. Sürüngenler, Çevre Bakanlığı Çevre koruma Genel Müdürlüğü, Proje No: 90-K-1000-90. Ankara
Demirsoy, A.. 1996-c . Türkiye Omurgalıları. Türkiye Omurgalı Faunasının Sistematik ve Biyolojik Özelliklerinin Araştırılması ve Koruma Önlemlerinin Saptanması,. Memeliler, Çevre Bakanlığı Çevre koruma Genel Müdürlüğü, Proje No: 90-K-1000-90. Ankara
Demirsoy, A. 2002. Genel Zoocoğrafya ve Türkiye Zoocoğrafyası, Meteksan Yayınları, Ankara, ISBN:975-7746-33-9)
Ekim, T., Koyuncu, M. Vural, M., Duman, H., Aytaç, Z. Ve Adıgüzel, N. 2000. Türkiye Bitkileri Kırmızı Kitabı (Eğrelti ve tohumlu Bitkiler). Türkiye tabiatını Koruma Derneği-Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Ankara.
IUCN RedList of ThreatenedSpecies. http://www.iucnredlist.org/
IUCN. The World ConservationUnion. 2011. IUCN Categories and Criteria, Version3.1. IUCN, Cambridge.
Kalkman, V.J. and vanPelt, G.J. 2006. Distribution maps and flighthistograms of Turkishdragonflies..Brachyton.
Kalkman, V.J. 2006. Database on Turkish Dragon flies (maintainedby V.J Kalkman: (kalkman@naturalis.nl)
Karaçetin, E. ve Hilary, J.W. 2011. Türkiye’deki kelebeklerin Kırmızı Kitabı. Doğa Koruma Merkezi.Şubat, 2001, Ankara.
Kılıç, D.T. ve Eken, G. 2004. Türkiye’nin Önemli Kuş Alanları, 2004 Güncellemesi, Doğa Derneği, Ankara.
Kiziroğlu, İ. 2008.. Türkiye Kuş Türleri Kırmızı Liste Kitabı, Ankamat Matbaacılık San. Ltd. Şti. Ankara.
Kiziroğlu, İ., 2009. Türkiye Kuşları-Cep Kitabı (The Pocket BookforBirds of Türkiye, ISBN: 975-7460-01-X, AnkamatMatbbası, Ankara, 564 s.)
Smith, K.G. and Darwall, W.R.T. 2006. Thestatus and Distribution of FreshwaterFishEndemictotheMediterraneanBasin. IUCN, Gland, Switzerland and Cambridge, UK.
Swaay, C.A.M. van and Warren, M.S. 1998. Red Data Book of EuropeanButterflies. De Vlinderstichting (DutchButterflyConservation). Strasburg.
4.1.3.2. Flora Çalışmaları Metodolojisi -
Alanın florasını belirlemek amacıyla vejetasyon dönemleri esas alınarak günlük arazi çalışmaları yapılacaktır.
-
Arazi çalışması yapılan dönemler hem sonbahar hem de ilkbahar dönemini kapsamalıdır. Alan içerisinde toplanan ve tespit edilen, tehlike altında olan, endemik olan ve/veya endemik olmadığı halde nadir, dar yayılışlı türler preslenecek ve tabloda gösterilecektir.
-
Bitki türleri tablosunda verilen türleri, eğreltiler (Pteridophyta), açık tohumlular (Gymnospermae) ve kapalı tohumlular (Angiospermae) olmak üzere Türkiye Florasındaki filogenetik sıraya göre yazılacak ve grubun altında yer alan familyalar yine Türkiye Florasındaki filogenetik sıraya göre dizilecektir.
-
Türler otör (yazar, bulan kişi) isimleri ile birlikte verilmeli ve sıra ile varsa yöresel Türkçe adları, fitocoğrafik bölgesi, endemik olup olmadığı, endemik ve nadir türlerin tehlike kategorileri, alan içerisindeki yetiştiği yükseklikler, habitatı ile her türün alan içerisindeki bolluk durumları ile hangi lokalitelerde kaydedildiği yazılacaktır.
-
Çalışma alanından toplanan bitkiler başta Flora of Turkey and the East Aegean Islands (Davis, 1965-1988) adlı eser olmak üzere ilgili floralar kullanılarak teşhis edilmelidir.
-
Endemik ve endemik olmadığı halde tehdit altında olan türlerin tehlike kategorilerinin tespiti için Ekim ve arkadaşları tarafından hazırlanan Türkiye Bitkileri Kırmızı Kitabından (Ekim ve ark., 2000) kaynak olarak faydalanılabilir.
4.1.3.3. Fauna Çalışmaları Metodolojisi -
Balık Türlerinin Belirlenmesi
Alanda daimi ve geçici statüde sulak alan varsa (göl, gölet, nehir, akarsu, dere, çay vb.) balık faunasına ait türleri belirlemek için en az bir uzman tarafından saha çalışmaları yapılacak ve örnekleme istasyonları seçilerek buradaki balıklar bilimsel yöntemlerle yakalanarak türleri teşhis edilecektir.
Sucul omurgalı hayvanların önemli bir göstergesi olan balık örneklerinin elde edilmesinde, debinin düşük olduğu yerlerde ve akarsuyun yan kollarında elektro-şoker aleti, daha derin alanlarda ise serpme kullanılmalıdır. Serpme ve elektro-şokerin çalışamayacağı alanlarda ise uygun balık ağları kullanılabilir. Alanının balık faunasının belirlenmesinde, literatürden, yöre halkı ile yapılan görüşmelerden de yararlanılmalıdır.
b. İki Yaşamlı Türlerinin Belirlenmesi
Alandaki iki yaşamlı türlerini (semenderler ve kurbağalar) belirlemek üzere yapılacak çalışmalarda, uygun habitatlar (su birikintileri, sulama kanalları, arklar, nemli alanlar v.b) çalışmalar kapsamında ele alınmalıdır. Bu çalışmalar sırasında, iki yaşamlıların beslenme, barınma ve üremesi için uygun olan habitatlar araştırılmalı ve özellikle dere kenarlarında (riparian zon) ve su akışının daha az ve/veya durgun olduğu alanlarda gözlemler yoğunlaştırılmalıdır. Bu alanlarda semender ve kurbağaların yuva-yumurta-yavru (tadpole)-erginleri aranmalıdır.
Bu bağlamda alandaki bitkilerin, taşların altları kontrol edilmeli ve bulunan bireyler gözlem yolu ile türleri teşhis edilecek ve/veya zarar verilmeden, yakalama kepçesi ile yakalanarak türleri teşhis edildikten ve fotoğrafları çekildikten sonra serbest bırakılacaktır.
c. Sürüngen Türlerinin Belirlenmesi
Alandaki sürüngen türlerini (kaplumbağalar, kertenkeleler, yılanlar) belirlemek için, yapılacak çalışmalarda, uygun habitatlarda (kayalık ve taşlık alanlar, ağaç kovukları v.b.) saha çalışmaları yapılacaktır.
Bu alanlarda sürüngen türlerine ait bireyler, yuva-yumurta-yavru-erginleri aranacaktır. Bu bağlamda alandaki bitkilerin, taşların altları kontrol edilmeli ve bulunan bireyler, gözlem yolu ile türleri teşhis edilecek ve/veya zarar verilmeden, el ve yakalama çubukları ile yakalanarak türleri teşhis edilecek ve fotoğrafları çekildikten sonra serbest bırakılacaktır.
d. Kuş Türlerinin Belirlenmesi
Alandaki kuş türlerini belirlemek için, farklı habitatlarda saha çalışmaları yapılacak ve gözlem kayıt noktaları belirlenecektir. Bu alanlarda kuşların yuva-yumurta-yavru-erginleri aranacaktır. Saha çalışmalarında optik gereçlerden yararlanılabilir, binoküler dürbün ve teleskop kullanılabilir. Gözlemlerde nokta ve hat sayım teknikleri kullanılarak özellikle alanda üreyen ve kışlayan türler belirlenecektir.
e. Memeli Türlerinin Belirlenmesi
Alandaki memeli türlerini belirlemek için, uygun ve farklı habitatlarda saha çalışmaları yapılacaktır. Bu alanlarda küçük ve büyük memeli türlerine ait bireylerin doğrudan gözlenmesinin yanı sıra iz ve işaretleri (dışkı-boynuz, kemik vb.) de araştırılmalıdır. Bunun yanı sıra proje sahalarında büyük memeli türleri için “fotokapan” ve küçük memeliler için “canlı yakalama kapanları” kullanılabilir.
f. Omurgasız Türlerinin Belirlenmesi
Alandaki omurgasız türlerini belirlemek için, uygun ve farklı habitatlarda saha çalışmaları yapılacaktır. Bu çalışmalarda uçan omurgasızları (özellikle böcekler) yakalamak için atraplar kullanılacak ve fotoğrafları çekilerek teşhis edilecektir.
4.1.3.4. Ekolojik Çalışma ve Değerlendirme Yöntemleri
Biyo-Ekolojik Temelli Bilimsel Araştırma Raporu çalışmaları kapsamında ilgili uzmanlar tarafından yapılacak çalışmalar ve değerlendirmeler aşağıda belirtilmiştir:
-
Alandaki kritik flora ve fauna türlerinin bulunduğu habitatların belirlenmesi ve flora-fauna çeşitliliği açısından değerlendirilmesi,
-
Alandaki KRİTİK tür çeşitliliğinin ve nadir türlerin belirlenmesi ve alanın bu türler açısından öneminin değerlendirilmesi,
-
Alandaki tehlike altında, endemik, nadir ve dar yayılımlı flora ve fauna türlerinin dağılım ve yayılım haritalarının oluşturulması,
-
Yaşamlarının belirli dönemlerinde alanda bulunan türler ve bu türlerin alan içinde, varsa yakınında, yayılım gösterdiği alanların belirlenmesi, kritik türlerin alanı kullanma amaçlarının (üreme, kışlama, göç sırasında konaklama gibi) tanımlanması ve kritik türlerin üreme, kışlama ve konaklama alanlarının haritalara işlenmesi,
-
Alandaki mevcut habitatların durumu (tahrip olma ve bozulma dereceleri), vejetasyon yapısı, sucul habitatlar, topoğrafya, olumsuz antropojenik etkiler bazında çalışmalarda görev alan ilgili uzmanları ile değerlendirilmesi ve tanımlanması,
-
Mevcutta doğal sit olan ve/veya doğal sit alanı olması önerilen alanın, biyo-ekolojik durumu, kritik flora-fauna türleri ve habitatları ile habitatların mevcut durumu; alanın vejetasyon yapısının, sucul habitatlarının, topoğrafyanın bozulmamış veya bozulmuş olduğu ve insan faaliyetlerine maruz kalma durumu (yapılaşma, kaçak avcılık, tarımsal ve endüstriyel aktiviteler vb.) göz önünde bulundurularak, doğallık, bütünlük, hassasiyet, biyoçeşitlilik, tipiklik ve eşsizlik, estetik ve mükemmeliyet, yenilenebilme yeteneği, doğal kaynak oluşturma, sosyo-ekonomik katkı parametreleri açısından ilgili uzmanlar tarafından diğer uzmanların da öneri ve görüşlerinin alınarak değerlendirilmesi,
-
Hazırlanan Biyo-Ekolojik Temelli Bilimsel Araştırma Raporuna göre, söz konusu doğal sit alanı, Yönetmelikte tanımlanan alanlara; Kesin Korunacak Hassas Alanlar, Nitelikli Doğal Koruma Alanları ve Sürdürülebilir Koruma ve Kontrollü Kullanım Alanlarına ait ayırt edici özellikler açısından ilgili uzmanlar tarafından diğer uzmanların da öneri ve görüşlerinin alınarak değerlendirilmesi,
-
Hazırlanan Biyo-Ekolojik Temelli Bilimsel Araştırma Raporu kapsamında Yönetmelik esaslarına göre söz konusu Doğal Sit Alanının uzmanlar tarafından yeni alan statüsü/ kategorisi önerilerinin derlenmesi-değerlendirilmesi ve önerilen yeni alan statüsü/kategorisi gerekçelerinin raporlandırılması.
Tüm bu elde edilen veriler çerçevesinde, alanda tespiti yapılan kritik (tehlike altında, endemik, nadir ve dar yayılımlı) bitki türlerin noktasal konumları ve/veya yayılım sınırları ve/veya nisbi bollukları belirlenecek ve alanın büyüklüğüne uygun olarak ölçekli haritalarda koordinatlı konumları ve fotoğrafları gösterilecektir.
Dostları ilə paylaş: |
