241
Azərbaycanın doğu bölgələrində azər türkcəsilə yanaĢı iran dilləri
də iĢlənir və əsasən Astaradan Quba-Xaçmaza qədər Xəzər boyunca bir
neçə bölgədə əhəməni çağından baĢlayıb, sasanilərin vaxtında güclənən
farslaĢdırma siyasətinin aparılması bölgələrin bəzisinə irandilli boyların
köçürülməsi ilə reallaĢmıĢdır. Həmin bölgələrin yerli və gəlmə əhalisi
üçün ikidilli mühit yaranmıĢ, ayrı-ayrı çağlarda mövcud siyasi durumdan
asılı olaraq, gah
iran
dili , gah da azər türkcəsi üstün mövqedə olmuĢdur.
Bəzi yazarlarda yanlıĢ təsəvvür yaradan bu durum yanlıĢ olaraq (bilərək
və ya bilməyərək) «türkləĢmə» və «farslaĢma» olaylarının ĢiĢirdilməsi ilə
yozulmuĢ, bilinqvizm ilə assimilyasiya olayları fərqləndirilməmiĢdir.
Belə ki, m.ö. I minilin baĢlarında Andiya bölgəsində bir nəfər də
irandilli yox idi, lakin sasanilərin vaxtında buradakı gilan boyları artıq
irandilli oldular,
yaxud azər etnik coğrafiyasında önəmli yer tutan və qay-
naqlarda adı kadusi kimi xatırlanan qədim yerli xalq sonralar türkcə talış
adını daĢısa da, onların bir hissəsi irandilli oldu. Yerli xalqın gəlmə xalqın
dilinə kesməsini əks etdirən
və
farslaĢma kimi dəyərləndirilə bilən
bu növ
olaylara xeyli nümunə göstərmək olar. Lakin azər etnik coğrafiyasında
azsaylı ərəb tayfaları və sayı 4-5 mini aĢmayan bir neçə qafqazdilli boy
istisna olmaqla, dağ yəhudilərinin, irandilli və qafqazdilli xalqların ən azı
son minil ərzində türkləĢməsi görünməmiĢdir. Hətta bu xalqlardan bəzi-
lərinin yaĢadığı kəndin dörd tərəfdən türk kəndləri ilə əhatə olunmasına
baxmayaraq, onlar assimilyasiya olunmamıĢlar.
139
TürkləĢmə prosesinə özünəməxsus baxıĢı olan akad. Z. Bünyadov
VIII-IX əsrlərdə Azərbaycanda etnogenez problemindən danıĢarkən türk
aborigenlərin cənubdan gələn oğuz və Ģimaldan gələn qıpçaqlarla qarıĢ-
masından bəhs edir və haqlı olaraq, Azərbaycanda türkləĢmə olayını
«elmi sübut» kimi bayraq edənlərə iradını bildirərək yazır: «Bəzi tədqi-
qatçıların etdiyi kimi, türkləĢmənin XI-XII əsrlərdə baĢ verdiyini qəbul
etmək səhv olardı. Türkləri Azərbaycan ərazisinə kənardan gəlmiş
bir ünsür hesab etmək də səhvdir, çünki onda, yerli böyük və çox yığ-
cam türk tayfa təĢəkküllərinin varlığına göz yumulur».
140
Azərbaycanın etnik coğrafiyasında quzey bölgələrin özünəməxsus
çalarları vardır. Hələ Kür-Araz kulturu çağından Dağıstanla olan əlaqə
sonrakı minilliklərdə də davam etmiĢdir. Azərbaycan üzərindən quzeyə
139
Vaxtilə Ġrandan ġamaxı, Xaçmaz bölgələrinnə köçən xristian irandillilər burada türk-
ləĢmə əvəzinə, haylaĢdılar. Bu olay Meysəri, Gilvar kəndlərində son illər gerçəkləĢdi.
140
Бцнйадов, 1989, 171.
242
qalxan prototürk boyları müəyyən çağlarda Quzey
Qafqazla Azaq
(Azov)
dənizi arasında məskən salaraq, burada qafqazdilli boylarla təmasda ol-
muĢlar. Vaxtilə Orta Asiya, Güney Sibir və Altay tərəflərə getmiĢ türk
boylarından da bəziləri zaman-zaman doğudan gələrək Xəzərin quzeyin-
də Ġtil çayını keçib Quzey Qafqaz və Azaq yaxalarında oturmuĢlar. Tarixi
qaynaqlarda bura gələn saqa, qamər, as, hun, avar, sabir, bulqar, barsil,
xəzər, kuman və sair onlarla türk boyunun adı çəkilir. Beləliklə, islama-
qədər Quzey Qafqaz və daha yuxarı bölgələrdə türklərin varlığı aĢağı-
yuxarı iki minil davam etmiĢdir. Bu bölgələr Azərbaycan etnik coğrafi-
yasından kənarda qalsa da, oradan vaxtaĢırı Azərbaycana qayıdan türk
boyları azər xalqının etnogenezində, azər dilinin zənginləĢməsində və
təkmilləĢməsində böyük rol oynamıĢlar. Quzeydən gələn türk boyları,
əsasən oturaq olan yerli azər boylarının yaĢamına bir yarımköçəri dina-
mikliyi də gətirmiĢlər.
141
A. V. Qadlonun tərtib
etdiyi bu xəritədə qafqazdilli
xalqlardan yuxarıda yerləĢən
türk boylarının oturduğu böl-
gələr göstərilmiĢdir.
Bu türk
boylarından
azər türklərinə
daha yaxın olanı xəzərlər
idi.
Azər-xəzər yaxınlığı təkcə
ərazi baxımından deyil, həm
də soykökü ilə bağlır, çünki
eyni adı yalnız dialekt fərqi
141
Азярбайъана гайыдан тцрк бойлары яэяр йад мцщитя дцшмцш олсайдылар,
Авропадакы тцркляр кими ярийиб эедярдиляр. Лакин бура тцрк йурду олдуьу
цчцн гайыдан тцрк бойлары юз сойдашлары иля гайнайыб-гарышмыш, тцрк
дилини дя сахламышлар. Йад мцщитдя яримянин гаршысыны дини инанъ вя
гощум етносла ялагя ала билир. Балканда дювлят гуран, христианлашараг чохсай-
лы йерли слав топлуму ичиндя ярийиб дилини итирян Туна булгарлары кими,
Авропада сага, ас, етруск, щун, авар бойлары да йад мцщитдя дилини итириб
яримишляр. Эцней Русийа чюлляриня бир-биринин ардынъа кючян сага, щун,
хязяр, печенег, куман бойлары орада заман-заман яриди, аз бир гисми йящуди
(караим) вя ислам (карачай-балкар) дининин эцъцня, чохсайлы Итил булгарлары
(татар-башгорд) ися диэяр тцрклярля ялагяни кясмядийи цчцн ассимил-
йасийадан гуртара билди.
243
ilə (azər-xəzər) daĢıyan bu boylar protoazər çağında bir yerdə yaĢayırdı-
lar.
Xəzər boyları
barsillərlə
birlikdə
azər türklərindən ayrılıb
quzeyə
get-
sələr də, onların Azərbaycanla əlaqəsi heç vaxt kəsilməmiĢdir.
Doğu Avropada böyük bir regionu əhatə edən Xəzər imperiyası for-
mal olaraq, Azərbaycandakı Alban (Aran) dövlətilə müttəfiq idi, əslində
isə azər etnik coğrafiyasının
Araza qədər olan bölgələrinə də nəzarət
edirdi, həm də çoxlu xəzər boyları Azərbaycanın quzey bölgələrində ya-
Ģayırdı.
Ona görə də bəzi ərəb qaynaqlarının Azərbaycanı
«Xəzər ölkəsi»
adlandırması gerçək durumu əks etdirirdi.
142
Azərbaycanın quzeyində yaĢayan ayrı-ayrı qafqazdilli xalqlardan
sayca daha çox olanı ləzgilərdir. Bir çox ləzgi kəndlərində ikidilli mühit
bugünəcən davam edir.
Quzey bölgələrdə ikidilli xalqlar sırasında oturaq
anlamında tat adlanan xalq da vardır ki, bunların bir qismi bura köçürü-
lən irandilli tayfaralrla qarıĢmıĢdır. Lakin Xızı dağlılarının da tat adlandı-
rılması yanlıĢdır, çünki xızılı alimin yazdığı kimi, dağlı adını daĢıyanlar
türkdür.
143
Ġbn Fədlana istinad edən Z. V. Toğan xəzərlərə tabe olan xız
boyundan olan birinin xəzərlərin paytaxtında müsəlmanlara baĢçılıq etdi-
yini yazır.
144
Xızı toponimlərini tədqiq edən
H. F. Əhmədli də doğru olaraq
xızılıları türksoylu sayır və onların gəlmə deyil, yerli xalq olduğunu yazır:
«Xızı regionuna heç də nə vaxtsa Ġrandan gəlməmiĢlər, onlar aborigen
xalqdır, yəni bu torpağın ən qədim sakinləridir və türk dil qrupuna mən-
sub olan azər dili onların doğma dilidir».
145
Etnik coğrafiyanın quzey-batı bölgələri haqqında ətraflı yazılı bəl-
gələr yalnız saqa-qamər boylarının Güney Qafqaza qayıdıĢından sonrakı
çağlara aiddir. Ġslamaqədərki bəlgələr bu bölgələrdə saqa, qamər, gögər,
sirak, buntürk, borçalı, kəngər, kasax, qıpçaq və sair türk boylarının ya-
Ģadığını göstərir.
Gürcüdilli qaynaqların «böyük türk yurdu» anlamında
verdiyi Didi Turkoba deyimi bu gerçək durumu əks etdirir.
146
142
Тоэан, 1981, 172.
143
Ağayev, 1999, 7.
144
Togan, 1981, 173.
145
Əhmədli, 2000, 15; Bu kitabı nəĢr olunandan sonra Hacı Firuz mənə dedi ki, azəri
əvəzinə azər adını iĢlətmək daha düzgündür.
146
XIV əsrin sonunda Quzey Qafqazda olan xalqları (yunan, erməni, zik, qot, tat, rus,
volyak, çərkəz, lək, as, alan, avar, qazıkumux) sadalayan xristian yepiskop qeyd edir ki,
bunların hamısı tatarca (azərcə) danıĢırdı: «… и почти все они говорят на
татарском языке» (Галонифонтибус, 1980, 15); Ona görə də keçən əsrin
əvvəlinə qədər Qafqaz gimnaziyalarında türk-azər dilinin tədrisi vacib sayılırdı
Dostları ilə paylaş: |