Feyi adlı-sanlı, hətta məşhur adamların, o cümlədən köhnə
orduda olan bəzi şəxslərin adını çəkərək kədər və həyəcanla deyirdi:
-
Bu adamları kim başa düşə bilər? Onlar bizə qoşulacaqlarını
vəd etmişdilər, bizə kömək edəcəklərinə söz vermişdilər, bunun üçün
öz namuslarına and içmişdilər, onlar bizim komandirlərimizdi, lakin
onlar bizə xain çıxdılar!
Kombefer acı istehza ilə dedi:
-
Münəccim ulduzlarla necə tanışdırsa, bəzi adamlar da namu-
sun qayda-qanunu ilə elə tanışdırlar: uzaqdan-uzağa...
Barrikadaya elə çox patron gilizi tökülmüşdü ki, elə bil, qar yağ-
mışdı.
Hücum edənlərin üstünlüyü sayca çox olmalannda idi, qiyam-
çıların isə mövqe cəhətdən üstünlüyü vardı. Qiyamçılar barrikadanın
üst tərəfində yerləşmişdilər, hücum edən əsgərləri güllə ilə vurur-
dular; əsgərlər yaralılara və meyitlərə ilişir, barrikadanın dik yoxuşu
qarşısında ləngiyirdilər. Barrikadaya iç tərəfdən möhkəm dayaqlar
vurulmuşdu; doğrudan da, bu, elə bir döyüş mövqeyi idi ki, buradan
bir neçə adam qoşunu qorxu altında saxlaya bilərdi. Lakin hücum
edən hissəyə elə bir ucdan kömək gəlirdi, yağış kimi yağan güllə
altında onların sayı artırdı, onlar get-gedə barrikadaya yaxınlaşırdılar;
qoşun yavaş-yavaş, addım-addım, ağır-ağır irəliləyir, barrikadanı,
sanki, məngənə arasına alırdı.
Hücumun arası kəsilmirdi. Təhlükə artırdı.
Bu zaman bu daş yığını üstündə, Şanvreri küçəsində Troya qalası
divarlarına layiq şiddətli bir vuruşma başlandı. Qiyamçılar yorul-
muşdular, əldən düşmüşdülər, onların üst-başı cırılmışdı, onlar bir
gündən çox idi ki, heç bir şey yeməmişdilər, yatmamışdılar; onlar
ancaq bir neçə güllə ata bilmişdilər və nahaq yerə patron üçün boş
ciblərini axtarırdılar; onların çoxu yaralı idi; kimi başından, kimi
qolundan yaralanmışdı; onların yarası çirklənmiş, saralmış cındırla
bağlanmışdı, cırılmış pal-paltarları qana bulaşmışdı; onlar pis tüfəng-
lə, köhnə, küt qılıncla silahlanmışdılar, lakin bu vuruşma çağında
onlar Titana çevrildilər. Düşmən, bəlkə, on dəfə hücum etdi. Barri-
kadanın yuxan hissəsinə qalxdı, içinə girdi, ancaq onu tuta bilmədi.
Bu mübarizəni göz önündə canlandırmaq üçün qəzəbli ürəklər-
dən qurulan bir tonqalı, bu tonqala vurulan odu, tonqaldan qalxan
şiddətli alovu təsəvvür edin. Bu, vuruşma deyildi, pul kimi qızarmış
87
downloaded from KitabYurdu.org
DÜNYA ƏDƏBİYYATI KLASSİKLƏRİ
bir soba idi. Adamların ağzından alov çıxırdı, üzlərin ifadəsi dəyiş-
mişdi. Elə ki bunlar daha insan deyildi. Döyüşçülərdən qəzəb alovu
qalxırdı. Adam qara-qırmızı tüstü içində oyan-buyana qaçışan bu
müharibə səməndərlərinə baxmağa qorxurdu. Biz bu nəhəng vuruş-
manı həm bütünlüklə, həm də ardıcıl surətdə bütün təfsilatı ilə təsvir
etməkdən boyun qaçırırıq. Yalnız bircə dastana on iki min misra ilə
vuruşmanı təsvir etməyə icazə verilmişdir.
Bu, on yeddi cəhənnəmdən ən dəhşətlisi olan, Veddə “Qılınclar
meşəsi” adlanan brahmanizm cəhənnəmini xatırladırdı.
Həm əlbəyaxa, döş-döşə, həm də tapança ilə, qılıncla, yumruqla
vuruşurdular; uzaqdan, yaxından, yuxarıdan, aşağıdan, hər tərəfdən,
evlərin damından, qiyamçılardan bəzisinin girdiyi meyxana
pəncərələrindən, zirzəminin havakeşindən atəş açırdılar. Bir qiyamçı
altmış əsgərlə vuruşurdu. “Korinf”in qabaq tərəfi xeyli uçmuşdu,
adam baxanda qorxurdu, top saçması ilə naxışlanmış, şüşələri,
çərçivəsi sınmış bir pəncərə biçimsiz deşiyə oxşayırdı, onun içinə
qənbər daşı tökülmüşdü. Bossüe ölmüşdü, Feyi ölmüşdü, Kurfey- rak
ölmüşdü, Joli ölmüşdü, Kombefer yaralı bir əsgəri qaldırmaq
istəyəndə sinəsinə üç süngü zərbəsi dəymişdi, o ancaq göyə baxa
bilmişdi, elə o saat canı çıxmışdı.
Marius hələ də vuruşurdu, ancaq o qədər yaralanmışdı ki, qandan
üzü görünmürdü, elə bil ki, üzünə qırmızı yaylıq örtülmüşdü: o ən
çox başından yaralanmışdı.
Bircə Anjolras salamat qalmışdı. O, silahı çatışmayanda ətrafına
baxmadan əlini sağa və ya sola uzadırdı, qiyamçılardan birisi əlinə
keçən qılınc tiyəsini ona verirdi. İndi onun əlində dörd qılıncın par-
çası qalmışdı; Marinyan ətrafında gedən vuruşmada I Fransiskin
qılıncı üç dənə idi.
Homer deyir: “Diomed, xoşbəxt Arizbada yaşayan Aksili, Tev-
franiyin oğlunu öldürdü: Mekisteyin oğlu Evrial - Dresi, Ofeltini Ese-
pi və Pedası həyatdan məhrum etdi. Pedası su pərisi Abarbariya eyb-
siz Bukoliondan mayalanaraq meydana gətirmişdi; CJllis - perkoslu
Piditi, Antilox - Ableri, Polipet - Astialı, Polidamant - killeneyli Otu,
Tevkr - Aretaonu tələf etdi; Meqanti Evripilin nizəsindən məhv oldu.
Qəhrəmanlar padşahı Aqamemnon Elatı yerə sərdi; Elat, yüksəkdə
duran bir şəhərdəndi, Satnion çayı gurultu ilə bu şəhərin yanından
axıb gedirdi”. Bizim qədim epik poemalarda odlu naçaqla silahla
88
downloaded from KitabYurdu.org
nan Esplandian azman markiz Svantibora hücum edir; Svantibor
özünü müdafiə etmək üçün yerdən qopardığı qüllələri Esplandianın
üstünə tolazlayır. Bizim qədim divar treskalarında dava paltarı gey-
miş, dəbilqə qoymuş, at üstündə qalxanlarında gerb olan iki hersoq -
Breton və Burbon hersoqu təsvir edilmişdir; onlar, əllərində təbər-
zin, dəmir əlcək, ayaqlannda uzunboğaz dəmir çəkmə, birinin əynində
kakum xəzi mantiyası, o birinin əynində lacivərd plaş, dəmir üzlüyü
sifətlərinə endirərək, atlarını çapa-çapa bir-birinin üstünə cumurlar;
Breton hersoqu tacının iki çıxıntısı arasında aslan şəkli vardır. Lakin
dəbdəbəli görünmək üçün heç də İvon kimi ucu şiş hersoq dəbilqəsi
qoymaq, ya Esplandian kimi əldə canlı alov tutmaq, ya da
Polidamantın atası Files kimi, ərlər hökmdarı Yapetin hədiyyəsi olan
gözəl dava geyimini Epirdən gətirmək lazım deyil, adamın öz əqidəsi
uğrunda, ya da andına sədaqətli qalaraq canını fəda etməsi kifayətdir.
Budur, Bosdan, ya Limuzendən gəlib dünənə kimi Lüksemburq
bağında, uşaq dayələri yanında hərlənən beliqılınclı sadəlövh bir
əsgər! Bu da, başını əyərək anatomik preparata baxan, ya kitab
oxuyan, saqqalını qayçı ilə qırxan, solğunbənizli, sarışın gənc bir
tələbə! Onların hər ikisini alın, onların qəlbində vəzifə hissini oyadın,
onlan Buşra yol aynanda ya da Planş Mibra dalanında bir-birinin
qarşısına qoyun, birini öz bayrağı, o birisini isə öz ideyası uğrunda
vuruşmağa məcbur edin, qoy onlar elə təsəvvür etsinlər ki, vətən
uğrunda vuruşurlar. Böyük bir döyüş başlanacaq, bu piyada əsgərlə
tibb tələbəsinin təkbətək vuruşmasından bəşəriyyətin mübarizə etdiyi
böyük epik meydana düşən kölgə pələnglər ölkəsi Likinin padşahı
Meqarionun kölgəsi ilə bərabərləşəcək, bu həmin Meqari- ondur ki,
Allah bərabərində olan qüdrətli Ayaksı dəmir ağuşunda sıxıb
əzmişdir.
İyirmi ikinci fəsil
ADDIM-ADDIM
Anjolras barrikadanın bir başında, Marius o biri başında dur-
muşdu, qalan bütün başçılar tələf olmuşdular; barrikadanın mərkəz
hissəsi Kurfeyrakın, Jolinin, Bossüenin, Feyinin və Kombeferin
köməyi
89
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |